2,651 matches
-
mine Mie, redă-mă! Cânta Încă o dată poetul nostru național, „mințind cu adevărul”, deosebindu-și, la rându-i, norocul În suferință! Una, pe jumătate „imitată” din marea modă romantică a vremii, dar și pe jumătate veșnic renăscută din firea sa inaptă de mica, mărunta fericire omenească, respingând mereu acel noroc de care te Împiedici la toate colțurile străzii. Orgolios, princiar, vroind un „alt noroc”, cel pentru care era născut - spre fericirea, spre Împlinirea sa și spre adevăratul nostru noroc al neamului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
cu un deceniu intram zilnic în librării și cumpăram cel puțin trei cărți pe săptămînă. Ritmul achizițiilor depășea, uneori, ritmul lecturii. Azi abia de cumpăr trei cărți pe lună. Nemulțumirile mele nu sînt consecința firii pe care o am, una inaptă pentru compromisuri, „dificilă”. Chiar dacă nu la fel de acut, le au și alții, săraci atît ei, cît și instituțiile de care aparțin. Apropo, în lipsa banilor de la buget, fiecare dintre acestea e forțată să se rentabilizeze prin „activități nespecifice”, într-un procent ce
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
durerile să-mi bucure zilele! .................................................................. Cu repartiția în mână am plecat la Botoșani, la o concentrare de 3 luni. Aici, peste cele câteva sute de absolvenți din toata țara, a dat o epidemie de dizenterie, care avea să mă facă inapt pentru "apărarea patriei" timp de 2 săptămâni, modelându-mi "talia" la dimensiuni de invidiat și aducându-mă la o siluetă de manechin, cu 55 kilograme netto! Reușisem să intru în cele trei luni de cătănie în conflict cu comandantul companiei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
pe care le susținuse considera inviolabil atât ceea ce era accesoriu, cât și esențialul și apăra lucrurile mărunte cu aceeași înverșunare ca și pe cele mari. În felul acesta își aliena o parte din libertatea lui de spirit și devenea mai inapt să înțeleagă bine o epocă de tranzacții cum este a noastră. Ignora puțin arta aceasta mare, aceea de a face compromisuri. Într-o criză, în clipa unei mari primejdii, veteranul zilelor grele se regăsea, și putea auzi strigătul necesității, înțelege
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
p. 17) Această tradiție normativă a continuat și în zorii modernității, după Revoluția de la 1848, adică în 1866, în contextul Codului Civil românesc, de influență napoleoniană. Acest cod incapacita femeile din punct de vedere economic și social, le făcea universal inapte, în rând cu minorii și idioții: orice act încheiat de o femeie avea nevoie de acceptul soțului sau justiției, femeia nu putea depinde de propriile venituri, își pierdea naționalitatea dacă se mărita cu un străin, nu putea urmări un bărbat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
mai trebuiască să aibă postura de cerșetoare umile și lacrimogene în fața bărbaților. Să nu mai recurgă la strategii emoționalexe "„emoțional" care le conduc într-un cerc vicios: cu cât recurg mai mult la implorări și lacrimi, cu atât par mai inapte politic. Dacă nu recurg la asemenea stratageme, nu sunt luate în seamă. Demnitatea cere verticalitate, rațiune și recunoașterea drepturilor. Femeile își pot forma caracterul și pot da seama de ce fac ele însele, doar în condiții de libertate și de egalitatexe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
în care cer drepturi, bărbații încep să le cântărească creierul (trimiterea este la atitudinea lui Titu Maiorescuxe "„Maiorescu,Titu", acesta raliindu-se unor argumente pe filiera unui autor francez, potrivit cărora femeile au creierul mai ușor, și aceasta le face inapte politic și cultural). Sau, și mai stupid, susțin că femeile respiră lateral, dar acest fapt se datora corsetului pe care sunt obligate să îl poarte ca să intre în canonul de siluetă impus doar femeilor. - Prin intermediul exercitării depline a drepturilor, femeile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
cantitate - chiar mai mare - de biomasă, să-i spunem inutilă tehnologic, precum frunzele, Brazilia a făcut și al treilea pas, anume integrarea culturii energetice Într’un sistem mai complex care cuprinde o crescătorie de animale, furajate cu părțile din biomasă inapte pentru fermentare, precum și sisteme de obținere a biogazului din dejecțiile acestor animale, și utilizarea lui drept combustibil la distilare. Astfel, Brazilia a ajuns ca În 1986 să obțină 12 milioane tone de etanol. Etanolul prezintă proprietăți deosebit de interesante ca și
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
să completeze solicitările de tip profesional, aptitudinal și cu competență structurate de tip managerial-decizional etc. Conținutul etapelor anterior prezentate este următorul: 1. Cercetarea candidaturilor: este o formă de preselecție ce are drept scop îndepărtarea candidaților care de la început se dovedesc inapți (vârsta maximală, vârsta minimală, vechime maximală, vechime minimală etc.). 2. Chestionarul de angajare: inventar de date biografice privind candidații. Astfel, prin el se precizează: - vârsta, starea civilă, numărul de membri ai familiei (întreținuți), statutul de locatar sau proprietar etc.; - pregătirea
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
respectiv. În funcție de criteriile amintite în paragrafele preliminare ale acestui subcapitol, abaterile liniare (cele mai simple ca anvergură și consecințe în planul dezvoltării personalității) îmbracă frecvent și forma alergiei școlare (elevii care nu suportă școala) datorită unor cauze manageriale clare: - profesori inapți, neimplicați și care nu respectă particularitățile de vârstă; - profesori care nu fac eforturi de cunoaștere și de mobilizare a elevului; - profesori autoritariști și agresivi; - profesori inabili din punct de vedere managerial. Toate aceste motivații reprezintă și o dezvoltare în plan
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
în oropoziție, pentru alinierea lor este-tică (necesită preparare vestibulară minimă, sau chiar fără preparare vestibulară); -ca element component al unor atele (șine) de imobilizare a dinților parodontotici; -pentru ancorarea unor proteze mobilizabile, mai ales ca suport pentru culise; -pe dinți inapți pentru pragul lat, cerut de coroana ceramică (incisivi inferiori, incisivi laterali superiori); -element component al coroanelor de substituție din două piese: reconstituire corono-radiculară turnată + coroana mixtă, care sunt preferate clasicelor coroane Richmond, putând fi ablate la nevoie. Contraindicații: -pe dinți
Modulul 1 : Explorări minim invazive şi radio-imagistice : (termografie computerizată, explorări funcţionale ale sistemului stomatognat - radiologie, explorări funcţionale ale sistemului stomatognat, imagistică şi informatică medicală) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101013_a_102305]
-
să vină vinerea, o zi sensibilă. Pe vremea când protestele publice erau permise, esplanada putea primi până la două sute de mii de persoane. Astăzi nu sunt autorizați să se prezinte la porți, în ziua de rugăciune a musulmanilor, decât credincioșii fizic inapți. Înțeles fiind, de partea evreiască, că un musulman are voie să rămână pe muntele Templului atâta timp cât Dumnezeu nu-l va fi reconstruit cu mâinile sale. Ceea ce se poate întâmpla pe neașteptate și în orice moment. Atunci diavolul L-a dus
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
S-a crezut atunci, în urma eșecului lui Hasdeu de a elabora dicționarul limbii române, că Philippide deține orientarea teoretică necesară abordării fenomenului lingvistic ce definește romanitatea orientală. Curând însă s-a dovedit că „principiile” profesorului de la Iași erau și ele inapte să lumineze istoria cuvântului românesc, astfel că Academia îi retrage și lui, în 1905, elaborarea dicționarului. Istoria drastic simplificată a limbii române, reduse la postura de fiică neprihănită a latinei populare și conservate în această puritate până prin secolul al VI
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
își îndeplinește rolul și asigură continuitatea scenariului inițiatic. Ajutoarele năzdrăvane Lucrările de exegeză au subevaluat adeseori rolul jucat de erou, considerându-se că ajutorul supranatural cumulează adevărata forță victorioasă. Simpla dobândire a acestui sprijin năzdrăvan revelează însă valoarea neofitului, celor inapți nu li se arată nici drumul către sacru (surorile mai mari, frații care aleg direcții ale geografiei reperabile), nici maeștrii ce deconspiră misterele sacre, pentru că „între neofit și ajutorul său năzdrăvan există o legătură prestabilită”. Abilitatea eroului de a-și
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
paradoxală; dar, spre deosebire de alte mii de indivizi, eu o făceam mai mult sau mai puțin conștient și se pare că „reziduuri” ale acestei „tendințe de fund” se fac remarcate și azi, de unde legenda care mă Înconjoară de „megaloman”, de „ins inapt de dubii”, „prea sigur de sine”, „autoritar” etc. În general, eu neg aceste epitete, dar ele conțin, probabil, dacă nu adevărul, oricum, aparențele sale. Dar nu am fost prin aceasta un „egoist sau un egotist”, În nu puține dintre romanele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
al unei rupturi violente față de origini. Violență ce ea Însăși trădează nostalgia, de parcă ar vrea cu tot dinadinsul să se convingă (pe sine, În primul rândă de „gravul inconvenient de a te fi născut” Într-o zonă umană periferică, primitivă, inaptă de orice lansare În sfere superioare ale spiritului și ale destinului. Aș fi putut de-o mie de ori să-i răstorn „argumentul” - așa cum am făcut cu Nichita, În câteva rânduri, indispunându-l, Întrucât marile personalități suportă greu să le
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
rea decât războiul”... și câtă dreptate am avut în acel moment!... În februarie, fusesem chemat la Galați, la o comisie medicală sub conducerea aceluiași colonel N. Vasiliu care mă tratase salvându mi brațul stâng și chiar viața... Sunt clasat invalid, inapt serviciului militar. Dacă în Europa războiul se terminase la 9 mai 1945 și lumea se zbătea să revină la normalitate, în Asia - Pacific - Japonia rezista și crea serioase probleme, prelungind desfășurarea ostilităților cu enorme sacrificii de vieți omenești. Lumea întreagă
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
nouă să trec pe la „Compania de depozit” spre a-mi ridica lada de campanie ce mă însoțise pe front. În ziua următoare aflu indirect că figuram în scripte la comanda unui detașament nou format în vederea trimiterii pe front. Cum eram inapt serviciului militar, am cam încurcat planurile domnului maior de la mobilizare... Începusem stagiul militar activ în 1937 cu un conflict și urmări grave pentru mine ca ostaș, iar acum, în martie 1945, terminam după atâția ani cu acest incident nesemnificativ și
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
regimurile social-politice pe care acesta le traversează, luptând cu succes contra mediocrității agresive și ticăloșiei umane și profesionale curente oricând și oriunde! Să fi fost noi doi, eu și Nichita, niște „dinozauri sentimentali”, încarcerați în prejudecățile unui secol moral obsolet, inapți de a se pune „în acord” cu trepidația și reflexele „noii vremi”, de tip „american” (ca să nu zic „balcanic!”Ă, în care sentimentele și legămintele psihologice, umane trebuie să dea întâietate intereselor și carierei? Doi dintre apropiații prieteni, în fața cărora
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
noi se „protestează” prin colțuri, se fac bancuri corosive, „geniale”, la noi sarcasmul atinge cote inimaginabile, iar Caragiale - nota bene, nu „cel mare” din nuvele și teatru, ci cel din schițe! - devine port-vocea tuturor celor care „știu-ei-ce-știu!”, adulți, de fapt inapți de a intra în psihologia unui adult, cel ce-și asumă faptele, dar și responsabilitățile. Pentru mulți, deși „scandalos”, era oarecum perfect acceptabil, în veșnica luptă pentru putere care are loc în toate sistemele, sub toate regimurile (se pare chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
amprenta destinului. Ratăm, clipă de clipă, miracolul, semnificația, patosul. Ratăm, deopotrivă, „sentimentul tragic al vieții“, abisul câte unei zile, catastrofa latentă a câte unei întâmplări oarecare. Suntem inadecvați, oblici, afoni și orbi. Trăim stins, pe o nesfârșită tangentă la real, inapți să distingem între esențial și accesoriu, între ce e important și ce nu, între circumstanța decisivă și accidentul colateral. Interlocutorul optim e în fața noastră și nu-l recunoaștem, bucuria vindecătoare ne stă în preajmă și n-o recunoaștem, drama transfiguratoare
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
gândești de două ori înainte de a face un gest sau de a participa la un tip de manifestare care nu ți se potrivesc. Puțină sfială, puțină rezervă nu strică. Dimpotrivă. (Adaug, totuși, că autenticitatea e altceva decât „spontaneitatea“ naturii fruste, inapte de autocontrol, negrădinărite, dezvol tate numai pe palier psihofiziologic. Și dl Vanghelie, și dl Becali sunt autentici. Dar nu sunt decât autentici. Chiar și așa, sunt însă mai ușor de prizat decât dl Dan Diaconescu, de pildă, a cărui inautenticitate
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
între referenți și candidați? Dincolo de toate aceste piruete, se întrevede, de fapt, o anumită filozofie: umanitatea pendulează între balamuc și azil. Trebuie să mergem în vârful picioarelor, să ne purtăm cu aproapele nostru așa cum te porți cu o vietate debilă, inaptă să suporte sinceritatea, observația critică, adevărul. Căci nu ni se cere, pur și simplu, să fim bine crescuți, să ne controlăm impulsivitățile, excesul de autoritate, comportamentul necivilizat. Asta ar fi perfect legitim. Ni se cere să ștergem diferența dintre da
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
în obstacole, dubii și melancolii. Vrea să te ajute, chiar dacă n-ai chef. Vrea fericirea tuturor. Îți explică, surâzând încurajator, că nu se poate face omletă fără să spargi ouăle. 5. Predicatorul. Te ceartă. Îți vrea binele, dar te crede inapt să-l obții. E înțelept și sumbru. Nesigur de capacitățile tale intelectuale, îți vorbește în pilde transparente, în cuvinte simple și amare. 6. Vorbitorul „popular“. Se coboară la nivelul „publi cului larg“. Cultivă cordialitatea brută, cimilitura, buna-dispoziție „din topor“. La
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
Un muncitor varsă tot ceea ce economisise în toți anii de muncă. Își oferă pomana. Și se scuză că nu poate să dea mai mult. Dar că a dat tot ceea ce avea». Darul bătrânelelor de la azil « Câteva bătrânele de la azilul celor inapți, târându-se cu multă trudă până sus la San Zeno in Monte, deschid un băgăjel și scot câteva fructe și un cornet de zahăr. Apoi scot afară și un portmoneu, și descarcă conținutul câtorva monede mărunte. „Am strâns acest zahăr
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]