2,694 matches
-
creștine îi dau musulmanului senzația că se află parcă în fața unei religii a misterelor grecești, presărată cu enigme gratuite și cu necunoscute inutile. Pentru musulman, taina creștină (sacramentul) e dovada cea mai clară că religia lui Hristos este o religie irațională și ininteligibilă, căreia nici un om călăuzit de rațiune nu îi poate da crezare. În al nouălea rînd, Biblia e o încercare ratată de redare a cuvîntului divin. E varianta falsificată și degradată a unui mesaj pe care, deși toți trimișii
Lumi paralele by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9381_a_10706]
-
spune "raționalism"... Din acel moment, înțelegerea nu mai este imposibilă. Cât mă privește, eu simt în adâncul sufletului meu că dintre aceste două stări de spirit, una are tot ce-i lipsește celeilalte. Nu mă pot împăca cu o spiritualitate irațională, și n-am ce face cu un materialism excluzând orice spiritualitate. Dar omul se încăpățânează; iar materialismul nu recunoaște că nu poate nega spiritul, decât prin spirit: iar cel închinat spiritului, de asemeni, că are nevoie de materie, la rândul
Despre Dumnezeu by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15560_a_16885]
-
idei și atitudini primitive, păguboase, iar acesta capătă permis de liberă trecere, grație expresivității artistice cu care au fost, pe nedrept s-ar spune, învestite. De unde tragismul unor experiențe și destine eșuate, precum și, câteodată, îndărătnicirea în eroare, consecința unei atașări iraționale de un imaginar resimțit ca tezaur al mentalului colectiv. Eseurile, grupate în trei capitole mari: Portrete în mișcare (ce comentează autori români), Pe alte meridiane (aceeași problematică, regăsită la autori străini) și Puncte de reper (despre autori români și străini
Invitație la dialog by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/7088_a_8413]
-
literatura română. Criticul spiritualist găsește „fior religios” și la I. L. Caragiale. Arghezi îi apare mistic ca Rilke, Péguy, Hopkins. Chiar și Ion Barbu este calificat drept un poet „profund religios”. Cunoașterea estetică, precum și aceea religioasă îi apar, deopotrivă, raționale și iraționale. Esteticul și religiosul comunică până la identificare mutuală. Estetica e religioasă, cum religia permite atributul estetic. Estetica poeziei ajunge aproape mistic-spirituală. Pentru că „fiorul estetic e strâns înrudit cu smerenia religioasă, cu extazul mistic, cu apropierea de Dumnezeu”. Esteticul rămâne primordial, în
Virgil Nemoianu și implicările religiei by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/4185_a_5510]
-
numelui intrat într-o atât de crudă istorie: nu "American", ci "World" Trade Center! în egală măsură, fiecare dintre noi am pierdut o rudă și un prieten, fiecare am suferit o înfrângere în iluzia că omul poate fi smuls dominației iraționale a bestiei din noi. Lumea, lumea civilizată, a fost înjunghiată cu lașitate și e de datoria ei să reacționeze. Din păcate, orbirea, ura și resentimentul sunt atât de adânc înrădăcinate încât destui dintre cei din jurul nostru jubilează porcos: faptul că
Planeta dezaxaților by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15851_a_17176]
-
violență și că a recurs la ea abia de la un moment dat, în replică. Argumentul sau îl constituie unele acte de violență izolate, din perioada de început a mișcării. De fapt, altceva trebuia spus: că o mișcare politică patetica și irațională, de inspirație mistica, constituie ab initio un pericol pentru societate, indiferent cât de curați la suflet ar fi promotorii ei. Entuziasmul dus până la fanatism, intransigenta intratabila și, până la urmă însăși dorința de absolut sunt necesare oriunde în altă parte, de
DOUă CăRTI DE Z. ORNEA by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17742_a_19067]
-
sunt siliți de situația politică să colaboreze pentru binele acestei țări. Din partea domnului Ponta a venit o ofertă rațională, în sensul că nu a dorit să meargă numai primul ministru să reprezinte România. Ce a făcut președintele este un pact irațional. Dânsul vrea să tranforme într-o chestiune de articole, de legi, o problemă de înțeleger într noi, românii, pe cine trimitem acolo. Și îl văd pe domnul Băsescu agățându-se absurd de un monopol. Nu e sustenabilă poziția sa. Ce
CTP: Băsescu nu mai reprezintă aproape pe nimeni () [Corola-journal/Journalistic/44340_a_45665]
-
interior. De fapt, tenta finală a volumului nu e încurajatoare: în materie de sensibilitate religioasă nu suntem liberi, așa cum nu sîntem liberi să hotărîm dacă inima trebuie să bată sau nu. Credința ține de sistemul nervos vegetativ, adică de partea irațională pe care o purtăm în sînge prin ștafetă congenitală. Dar cea mai mare greșeală e s-o explicăm vulgar-pozitivist prin secreția în exces a unui neurotransmițător: cine are multă serotonină are sentiment fiduciar (de încredere în misterul cosmic), cine n-
Gustul fideist by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5283_a_6608]
-
a sosit vremea să facă liniște într-un oraș ce părea să aibă alte treburi decât cotonogirea celor ce-aveau ceva de spus. Semi-execuția la care a fost supus jurnalistul de investigație al „Evenimentului zilei” indică intrarea României în epoca iraționalului. Din păcare, mijloacele de combatere a nebuniei P.S.D. nu sunt, până în clipa de față, adecvate. La Timișoara a avut loc un marș al ziariștilor — impresionant, e drept —, dar care i-a făcut, probabil, pe pesedei să zâmbească mânzește: „I-auzi
Gulerele roșii by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13293_a_14618]
-
poate alege în viață fiindcă pur și simplu are emoții, ceea ce înseamnă că, în lipsa sentimentelor, ființa lui ar semăna cu un robot incapabil să ia cea mai mică hotărîre, așadar că există un geniu al inimii, un soi de fler irațional care ne îndeamnă ca, în momentele cruciale, să facem alegeri care nu sînt ghidate de motive lucide, ci de impulsuri obscure, cu neputință de justificat ulterior), spre deosebire de acel volum, aici Damasio lasă impresia unui autor rutinat, obosit, al cărui volum
Secreția creierului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6120_a_7445]
-
lamartiniană de glorificare a extincției a găsit la Heliade un ecou profund: pentru poetul român, adevărata existență începe dincolo de ultima clipă, iar fericirea nu o putem afla decît postum. Nu e vorba aici de religiozitate profundă, ci de o chemare irațională. În Dragele mele umbre, scrisă și publicată în simbolicul an 1830, poetul evoca, plin de speranță, umbrele familiale, convins că ele îl așteaptă la pragul dintre cele două lumi: „Umbre mult drage... Ah, puțin stați! Veniți adesea, mă cercetați: Ceasul
Întemeietorul by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5539_a_6864]
-
regăsește plenar abia în modernism. După ce, la începuturile sale, patosul romanticilor s-a arătat tributar retoricii clasiciste, înlocuindu-i doar "conținutul", individualismul își cere drepturile "prin interiorizare, prin părăsirea oratoriei, prin decăderea plasticei evidente, prin muzicalizarea savantă și prin biruința iraționalului și a subconștientului". "Clarității solare" a discursului clasic i se subsitutie un limbaj dificil, eliptic și aluziv, care poate fi numit ermetic. Se produce un fel de încețoșare a poeziei, o "împînzire" a ei cu mister, ca o posibilă consecință
Despre poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14848_a_16173]
-
larghețe, Șerban Cioculescu punctează metamorfoza poeziei care, dintr-un discours al conștiinței rațiocinante, exploatînd poncifurile sentimentului, trece într-o viziune a registrului sufletesc în ansamblu, compus însă din "motive fragmentare și discontinue": "impresii, sentimente, stări de vis, stări subconștiente și iraționale". Neîndoios, rațiunea rămîne un pilon al acestui ansamblu al psihicului omenesc, fără a-i reveni însă, în creație, un rol exclusivist, exterminator al clarobscurului, și nici măcar cel de-a încifra inutil, cum se mai întîmplă, "de a întuneca, prin artificiu
Despre poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14848_a_16173]
-
vocației sale intelectualiste, "laice", o remarcabilă înțelegere pentru o asemenea perspectivă "de adîncime". Henry Bremond însuși va admite, în cadrul amplelor controverse ce le-a iscat, că factorii raționali joacă un incontestabil rol în elaborarea poemului, deși cooperează, inevitabil, cu cei iraționali. Dispunînd de un instrumentar variat, cu specificare sensibilă ca și abstractă, în diverse gradații, creația poetică produce o elevație spirituală, analoagă experienței mistice, dar fără o identificare cu aceasta. Arta nu e o imitație sau o anexă a altui domeniu
Despre poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14848_a_16173]
-
Gheorghe Grigurcu Teoria literaturii a luat în ultimul timp un avînt ieșit din comun. Masivă dar și arborescentă, proliferantă pe multiple paliere, ea pare a marca un moment al preeminenței rațiunii asupra vectorilor iraționali, empatici ai abordării creației, dacă nu total nesocotiți măcar încadrați în scheme conceptuale tot mai sofisticate. Miza o constituie aspectul gnoseologic al discursului aplicat literaturii, care-și scrutează pînă la istovire posibilitățile investigative, mai rar limitele. E o beție rece
Pornind de la sincronism by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12065_a_13390]
-
mediile universitare occidentale își găsește rezonanța în "corectitudinea politică". Oricum obsesia noutății, caracteristică a unui profil cultural imatur, care de altminteri a denumit perioada "modernistă" (ceea ce nu înseamnă că ar fi inferioară sub raportul valorilor creațiilor corespunzătoare), ilustrînd o ofensivă irațională, afectivă și metaforizantă, a făcut loc unei canonizări, unui model de codificare. Acest model ar fi analog cu cel natural, prezentat de genetică. Depășind înțelegerea statică, sincronă a fenomenelor, statuată de structuralism, introducerea modelului "genealogic", care s-ar transforma împreună cu
Pornind de la sincronism by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12065_a_13390]
-
O populație alcătuită din indivizi plini de pretenții, în care ei n-au nicio îndatorire, dar își revendică toate drepturile. E țara lui „Să mi se dea!” și a lui „Jos Cutare!”, o țară a creierelor înfierbântate și a gesturilor iraționale, a calculelor prostești și a pașilor ce duc inevitabil spre prăpastie. Nu-mi propun să polemizez cu indivizii care, în zilele noastre, dintr-un amestec de resentiment, teribilism și nerușinare (pe cei cu „misiuni speciale”, cu haine ale căror cusături
Despre decență by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5054_a_6379]
-
rurale cu trei ani Ťînainte de termenť". Obsesia competiției, a depășirii planurilor și limitelor e o caracteristică a comunismului românesc, ce și-a relevat de la început formula existențială demonică. Uneltele locale, în frunte cu Gheorghiu-Dej, au împrumutat la milimetru ,trăsătura irațională, suprarealistă a practicilor economice sovietice", astfel încât s-a ajuns la modalități monstruoase de a impune modelul imaginat de Marx, Lenin și Stalin: ,În 30 septembrie 1948, Gheorghe Gheorghiu-Dej anunța că Ťdorim să obținem o acumulare socialistă pe seama elementelor capitaliste din
Postwar (3) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/10938_a_12263]
-
abstracțiunea, ca și nevoile existenței, Ťconsiderînd ca reală numai viața disimulată sub aparență și frumusețeť, devenind astfel, doar el, creator de cultură". Abandonîndu-se satisfacției de a distruge edificiul de noțiuni care-l oprima, spărgînd tabuurile convențiilor, ultimul optează pentru viața irațională care cuprinde și bucuria artei. Astfel, scria Nietzsche, el "culege deja din roadele intuițiilor sale, pe lîngă protecția împotriva răului, o înseninare, o mîntuire care se revarsă în permanență". în timp ce perspectivele metafizicianului disimulează "voința de putere", caracteristică tuturor fenomenelor vieții
Profil Nietzsche by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9542_a_10867]
-
Centrul acestei țări "noi" este un București arătat, dar acoperit oficial, ca un oraș închis într-un "cerc vicios" (378). Varianta de acum se referă nu doar la (supra)vămuirea unui Mercedes adus din RFG (280), dar și la demolări iraționale, inclusiv ale unor biserici (468). Omul comunist nu scapă de beție (461), iar profesionalismul nu e floare la ureche - mai sunt încă doctori imbecili (465-466), protejați, iată, de un regim care se responsabilizează prin ascunderea lor. "Generalizând", naratorul sarcastic, dezbărat
Imposibila de-cenzurare by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/8467_a_9792]
-
comunistă, i-au deschis ochii asupra realității: trăind sub pragul recunoașterii oficiale și aflînd gustul supraviețuirii în condiții de ascundere perpetuă, Stroescu s-a maturizat dureros și precoce, sub presiunea ostilității din jur. Atunci a intuit că, fără un reazem irațional menit a-i susține zilele, un reazem căruia îi putea spune oricum - șansă, noroc, providență, solidaritate sau, pur și simplu, stihie divină, - fără un asemenea reazem viața i-ar fi fost o cursă absurdă lipsită de fabulă însoțitoare. O agitație
Fabula finală by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5696_a_7021]
-
replici nu dă cîștig de cauză nimănui, cititorului nefiindu-i ușor să încline de partea cuiva. Pînă la urmă hotărăște afinitatea inițială cu premisele unuia sau altuia dintre protagoniști, căci în astfel de dispute nu argumentele au greutate, ci predispozițiile iraționale din care s-au ivit. Rațional vorbind, nici Plantinga și nici Dennett nu-și pot argumenta în chip plauzibil poziția, totul atîrnînd de o opțiune irațională: unul crede și altul nu crede. Postfața profesorului Mircea Flonta este o mostră de
Apostrofic și aporetic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2378_a_3703]
-
altuia dintre protagoniști, căci în astfel de dispute nu argumentele au greutate, ci predispozițiile iraționale din care s-au ivit. Rațional vorbind, nici Plantinga și nici Dennett nu-și pot argumenta în chip plauzibil poziția, totul atîrnînd de o opțiune irațională: unul crede și altul nu crede. Postfața profesorului Mircea Flonta este o mostră de interpretare clară, tranșînd distincțiile și aducînd lumină în ceața unor replici în mijlocul cărora cititorul se simte adesea dezorientat. De aceea, postfața e un ghid obligatoriu în
Apostrofic și aporetic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2378_a_3703]
-
inovație tehnică de dragul de a inova. Romanele nu sunt simple noutăți. Am sentimentul clar al formei, dar pentru mine forma se conduce după sentiment, după modelarea și ritmul emoției. Văd aici o legătură cu muzica, întrucât muzica are o logică irațională, afectivă, în ultimă instanță. E de asemeni binecunoscut că muzica e un limbaj fără cuvinte și, oricât ar fi de ciudat pentru un scriitor, am un mare respect pentru tot ce e fără cuvinte. Lucrurile nepuse în vorbe sunt adesea
Graham Swift - Inteligențe în mișcare by Lidia Vianu () [Corola-journal/Journalistic/16399_a_17724]
-
se ivește dezordinea, ipostază rebelă de încălcare a armoniei, a cărei expresie entropică provoacă nopți albe fizicienilor, așa izbucnește incertitudinea, ale cărei formule cuantice umilesc pînă și pe cei mai încrezători cercetători, și tot astfel țîșnește hazardul, a cărui pleașcă irațională pune pe butuci pretențiile științei de a anticipa evenimentele. Savoir c’est prévoir e lozincă pentru inocenți. Certitudinea e o reverie fără temei, iar siguranța o ipoteză fără acoperire, caz în care viața își cam pierde farmecul. Pentru David Ruelle
Binefacerile întîmplării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2499_a_3824]