2,381 matches
-
că În curînd va fi numit inspector Îi dă lui Exley un avantaj În cursă, iar comandantul Parker are o simpatie personală pentru el. Am de gînd să folosesc anumite aspecte ale dovezilor ascunse de fiecare dintre noi pentru a limpezi pe Îndelete agitația post factum legată de Nite Owl, timp În care Îmi voi consolida poziția de favorit și Îl voi distruge și pe Exley. Flăcău, mai suportă-mă cîteva zile și am să-ți garantez răzbunarea personală! Deci tîrgul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Stomp: Zece țîrÎituri fără răspuns. Alte două apeluri fără răspuns: Cowboy Rhythm Band, la Biltmore și la El Rancho. Apoi la localul lui Kikey Teitlebaum - Kikey și Johnny erau amici foarte buni. O fugă pînă pe Pico Rivera, ca să-și limpezească mintea de fumul ăla. Un obiectiv clar prindea contur: să-l prindă pe Perkins singur și să-l omoare. Pe urmă Exley. Bud parcă și se uită prin geam. O după-amiază molcomă, cu noroc chior - Johnny Stomp și Kikey T.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Era prietena lui Duke Cathcart. Ed Încuviință din cap. — Cunosc povestea. La A.I. am făcut o evaluare personală a ta cînd ai trecut examenul de sergent. — Nu mai spune! Ceea ce nu știi e că acum cîțiva ani cazul s-a limpezit. Credeam că asasinul meu e Spade Cooley. Trupa lui a dat concerte În toate orașele unde au fost asasinate prostituatele - exact la datele crimelor. M-am Înșelat. Cooley mi l-a dat pe tavă pe adevăratul asasin - Burt Arthur Perkins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
apară tot la "Univers", în 1979. Miercuri, 13 decembrie 1978 Ieri și astăzi am stat 12 ore traducând, îngrozit, din mica scriere a lui Heidegger, Die Kunst und der Raum. Senzația continuă de text principial intraductibil, de hățiș care se limpezește uneori pentru a se încurca pe urmă mai rău. Disperare. Sânt uluit să constat cum Beaufret și Fédier, traducătorii francezi ai scrierii, în placheta cu hârtie de lux publicată la St. Gallen, Erker, fac greșeli tipărite cu litere de-o
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
viață am strigat "Uite Ideea!". "Uite Ideea!" am spus după Cum e cu putință ceva nou: "Uite Ideea!" sub forma "devenirii întru Ființă"; "Uite Ideea!" am strigat și am numit-o "închiderea ce se deschide". Cu Platon, lucrurile sânt și mai limpezi: fiecare dialog al său este o tentativă de prindere a Ideii; și cu fiecare dialog, Socrate o scapă. "Parcă am fi plecat la vânătoare de prepelițe", spune el în Euthydemos. Dar de ce ne scapă Ideea mereu? Pentru că numai așa putem
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
adune curajul pentru a o invita în oraș. Putea observa frământarea din ochii lui, iar corpul îi era atât de tensionat, de parcă urma să se arunce într-un vârtej. Haide odată, se rugă ea în tăcere. Apoi ochii lui se limpeziră și toată tensiunea păru să se împrăștie. — Hai să te duc la hotel acum, spuse el. Lisa înțelese. Simțea că e atras de ea, dar îi simțea și reținerea. Nu numai că lucrau împreună, dar era deja implicat într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de orice elemente ale contingentului. În eseul Spiritul dramei din volumul Limite (1936), el descifrează principiile închegării și organizării tragediei : într-un spațiu încărcat de energii latente intervine ca factor decisiv spiritul dramei care structurează și dinamizează tragicul, accentuează și limpezește conflictele și mai ales produce revelația destinului. Dat fiind interesul său constant pentru Antichitate, nu este deloc surprinzător că Dan Botta se inspiră din surse eline în creația teatrală proprie. În drama Alkestis (1939), el pornește de la un model antic
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
cu Nastasia Filippovna putea face paradă și chiar își putea satisface orgoliul în anumite cercuri. Căci Afanasi Ivanovici ținea la acest gen de reputație. Trecuseră de-acum cinci ani de viață în capitală și, bineînțeles, în acest răstimp multe se limpeziseră. Situația lui Afanasi Ivanovici era prea puțin îmbucurătoare: cel mai rău era că, purtându-se o dată ca un laș, după aceea n-a mai putut nicidecum să se liniștească. Îi era frică, fără chiar să știe de ce, se temea pur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Basel, tocmai când intram în Elveția, și m-a trezit răgetul unui măgar din piața orașului. Măgarul m-a uluit grozav, nu știu de ce mi-a plăcut neobișnuit de mult, iar din acel moment, brusc, totul parcă mi s-a limpezit în cap. — Un măgar? Ciudat, remarcă generăleasa. De fapt, nu-i deloc ciudat, câte una dintre noi e în stare să se îndrăgostească de un măgar, adăuga ea, privindu-și înfuriată fetele. Și-n mitologie s-a întâmplat așa ceva. Continuați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
nici nu și-ar fi putut imagina ceva atât de îngrozitor. După câteva cuvinte înflăcărate și sincere, rostite la Moscova, Rogojin îi și zice „frate“, iar el... Dar toate acestea sunt din pricina bolii și a delirului! Curând totul se va limpezi!... Ce sumbru a zis adineaori Rogojin că “își pierde credința“! Probabil că acest om suferă mult. Spune că “îi place să privească acest tablou“; deci, nu-i place, ci simte nevoia. Rogojin nu înseamnă numai sufletul lui pătimaș; e, totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
viață: i-au dat lacrimile! îndrăzni să strecoare Lebedev. — Ei, domnule, și tu trebuie să fii om cuminte, dacă-i adevărat ce-am auzit, îl luă imediat la rost Lizaveta Prokofievna. Raporturile reciproce dintre toți oaspeții veniți la prinț se limpeziră încetul cu încetul. Prințul, desigur, era în măsură să aprecieze și apreciase la superlativ îngrijorarea generălesei și a fiicelor ei și, firește, le spuse sincer că și el, tot astăzi, înainte de venirea lor, avusese intenția să treacă pe la ele neținând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pe cineva din priviri. Acum, când îngrijorarea lui devenise foarte vizibilă, crescură și tulburarea, și neliniștea Aglaiei și, de îndată ce el își întorcea capul într-o parte, Aglaia arunca și ea imediat câte-o privire într-acolo. Motivul neliniștii lui se limpezi curând. Prin ieșirea laterală a gării, în preajma căruia stăteau prințul și întregul grup al Epancinilor, își făcură deodată apariția mai mulți oameni, cel puțin zece la număr. Înaintea tuturor mergeau trei femei; două dintre ele erau extraordinar de frumoase și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
scria Ippolit că “își știe dorul, participă la corul general și numai el e un avorton“. Această frază îl uimise atunci, lucru pe care și-l aminti acum. O amintire demult uitată se zvârcoli în el și deodată totul se limpezi. Se întâmplase în Elveția, în primul lui an de tratament, chiar în primele luni. Pe atunci încă mai era cu totul ca un idiot, nici măcar nu putea vorbi bine, uneori nu putea înțelege ce i se cerea. Odată a urcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
va fi satisfăcută curiozitatea. — Nu înțeleg absolut nimic, exclamă prințul aproape mânios. Și... ești un intrigant teribil! izbucni el deodată în râsul cel mai sincer. Într-o clipă râse și Lebedev, iar privirea rugătoare îl trădă că speranțele i se limpeziseră și chiar se dublaseră. Știi ce vreau să-ți spun, Lukian Timofeici? Nu te supăra pe mine, dar mă mir de naivitatea dumitale! De fapt, nu numai de a dumitale. Aștepți cu atâta naivitate ceva de la mine, chiar acum, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cioburile scumpe împrăștiate pe covor, sperietura, uimirea - o, e dificil și aproape inutil de descris ce era în sufletul prințului! Însă nu putem să nu pomenim o senzație ciudată, care îl uluise chiar în clipa aceea și care i se limpezise brusc din învălmășeala tuturor senzațiilor lui tulburi și ciudate: nu de jenă, nu de scandal, nu de spaimă, nu de surpriză era uimit prințul, ci de faptul că prorocirea se împlinise! Dar nu și-ar fi putut preciza ce era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
mai poate încă respira, fără ideea lui te-ai pierde în părăsirile minții. Ceea ce-i fascinant în disperare este că ne aruncă dintr-o dată în fața Absolutului; un salt organic, irezistibil, la picioarele Ultimului. După aceea, începi să gândești și să limpezești sau să întuneci prin reflexie situația creată de furia metafizică a deznădejdii. Despărțit de semeni prin soarta insulară a inimii, te agăți de Dumnezeu ca mările nebuniei să nu-și înalțe valurile mai sus de singurătatea ta. În poezie, necrezând
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
vom scoate noi cadravele în amiază? Ce caută străfundurile sufletului în lumina zilei? Nu există "suflet" decât în noapte. România nu este o țară luminoasă: ea este o țară subterană, dar fără mari întunecimi. Sîntem, poate, prea simpli sau prea limpezi în obscuritățile noastre. Căci nu cred ca România să fie timidă cu înălțimile sau adâncurile ei. Din păcate ea este prea sinceră și prea curajoasă cu golurile ei. Și le acceptă prea des, se disprețuiește pe sine de prea multe
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Nu, vreau să plîng, să Îndrept lucrurile, să lupt. Dar, firește că nu fac asta. Îmi mușc buza și mă uit În podea. — Mă duc să-mi strîng cîteva lucruri, zice Dan. O să stau cu ai mei pînă se mai limpezesc puțin apele. Iese și Îl aud intrînd În dormitor, deschizînd ușile dulapurilor și sertarele și Îndesînd haine Într-o geantă sport. O vreme, nu sînt În stare să mă mișc. Stau pe canapea, nevenindu-mi să cred că totul e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
centru, chiar cu unele nuanțe de centru-stânga, există, el este în PNL astăzi, iar acești oameni de la baza partidului cred că sunt mai apropiați de PDL decât de PSD. Dar mai este o altă problemă care va trebui să fie limpezită în perioada următoare. Este problema PSD. E adevărat că acum aripa conservatoare în PSD pare să fi câștigat bătălia. R.T. Ion Iliescu este din nou în frunte. V.S. Ion Iliescu, Năstase, Mitrea, Hrebenciuc par să fie stăpânii jocului. Eu mă
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
face și În consecință acum trebuie să treci ca rața prin apă... „ — Asta-i al dracu de adevărat! Și cu toții știm din vina cui! Arăt Înspre tavan. — ... „ Nu-ți face griji - săptămâna asta eclipsa de soare ar fi trebuit să limpezească o parte dintre incertitudinile care se prevedeau În viitor... „ Ray Lennox tocmai a intrat: — Îmi sună a promovare Bruce, râde el. — „... După aceea, vei fi Înclinat mai mult să te destinzi și să te distrezi“. — Uau! Săptămâna de concediu, preia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
valul mov al mării. În noaptea neagră și rea, pe acest tărâm al veșniciei, predomină dragostea și bucuria vieții. Adina Ciomaga, clasa a VII-a C Răsărit în Deltă Sculată de ciripitul păsărilor victorioase, am ieșit din cort. Mi-am limpezit gândurile într-un mic golf. Ridicată în picioare, am rămas vrăjită de soarele care se înălța deasupra liniei orizontului. Săgeți de flăcări prinseseră viață în jurul meu. În apa de argint a canalului dunărean, peștii săreau zglobiu, vestind începutul unei noi
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
între Terrence Malick și The Proposition (regia John Hillcoat), și până la urmă rătăcindu-se pe drum. Un fel de supă psihologică Dar la o zi, două după ce vezi filmul, răstimp în care probabil se depune zgura estetizantă, începe să se limpezească un fel de supă psihologică. Și începi să te gândești - fără să te gândești propriu-zis - la decizia fanului Robert Ford de a-și ucide idolul pe care-l iubea încă de pe când îl știa din presă, la mecanismele psihologice care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
fi fost chiar în sufletul lui, apăru o perdea de nourași albi, în mijlocul cărora strălucea fața lui Dumnezeu ca o lumină de aur, orbitoare, înfricoșătoare și în același timp mângâietoare ca o sărutare de mamă... Din strălucirea dumnezeiască însă se limpezea o privire vie, infinit de blândă și de măreață, care parcă pătrundea în toate adâncurile și ascunzișurile... Arătarea aceasta a durat numai o clipă și a fost atât de nemărginit de dulce, că inima lui Apostol și-a oprit bătăile
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Vru să se ferească și acuma, închise pleoapele, dar atunci întrebarea îi aprinse în suflet o flacără albă, în jurul căreia se înșiruiră toate gândurile vieții lui, de la crâmpeiele cele mai infime ce i-au murit în creieri înainte de a se limpezi, până la cugetările grele, ordonate, mândre, pe care el le alesese cu încredere drept călăuze de viață, și toate deopotrivă de palide și de supuse, ca niște robi împrejurul stăpânului atotputernic... Simțăminte stranii, nelămurite, se trezeau și se topeau în inima
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
mea se conturează imaginea cerului strălucind deasupra mea filtrat prin fire de iarbă, când stăteam culcată pe câmpie cu toate membrele relaxate, înfometate și însetate, ofensate și în așteptare. Pe măsură ce mă îndepărtez, străzile devin din ce în ce mai înguste, iar ochii mei se limpezesc, chiar și în mijlocul verii sclipesc aici livezi ca niște oaze limpezi, privindu-mă cu ochii lor curioși, de când murise tatăl meu, nu mai fusesem aici și nici înainte nu veneam prea des, întâlnirea dintre maturitate și copilărie trezește întotdeauna în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]