4,492 matches
-
obscuritate distrugând o armată de zece ori mai mare decât a lui, el se aliază cu Ieyasu, a cărui provincie e slabă, dar pe care propria sa abilitate și loialitate îl face neprețuit. Totuși, Hideyoshi, cel slăbănog și cu față de maimuță - zgomotos, impulsiv și complet neînfricat - este omul care devine improbabilul salvator al acelei țări frământate. Fiu de fermier, ia lumea în piept având doar mâinile lui goale și inteligența sa, transformându-i pe îndoielnici în slujbași credincioși, pe rivali în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
T A I K O O epopee de război și glorie din Japonia feudală EIJI YOSHIKAWA Traducere de Mihnea Columbeanu CUPRINS Însemne heraldice Măsurarea timpului în Japonia medievală Japonia Centrală în secolul al XVI-lea Notă către cititor CARTEA ÎNTÂI „Maimuță! Maimuță!” Banditul Tenzo Pușca lui Koroku Muntele Florii de Aur Un alt stăpân Seniorul idiot CARTEA A DOUA Un om chipeș Zidurile din Kiyosu Ostaticul lui Yoshimoto Seniorul cu dinții înnegriți Mesagerul CARTEA A TREIA Un castel clădit pe apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
A I K O O epopee de război și glorie din Japonia feudală EIJI YOSHIKAWA Traducere de Mihnea Columbeanu CUPRINS Însemne heraldice Măsurarea timpului în Japonia medievală Japonia Centrală în secolul al XVI-lea Notă către cititor CARTEA ÎNTÂI „Maimuță! Maimuță!” Banditul Tenzo Pușca lui Koroku Muntele Florii de Aur Un alt stăpân Seniorul idiot CARTEA A DOUA Un om chipeș Zidurile din Kiyosu Ostaticul lui Yoshimoto Seniorul cu dinții înnegriți Mesagerul CARTEA A TREIA Un castel clădit pe apă Ademenirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
tigrului Maestrul de pe Muntele Kurihara „Fii un vecin prietenos” Shogunul rătăcitor CARTEA A PATRA Dușmanul lui Buddha Shingen cel cu Picioare Lungi Poarta fără porți Funeralii pentru cei vii Trei prințese CARTEA A CINCEA Amurgul provinciei Kai Turnurile din Azuchi Maimuța merge spre apus Trădarea lui Murashige CARTEA A ȘASEA Datoria unui vasal Moștenirea lui Hanbei Oamenii lui Dumnezeu Căderea Casei Takeda CARTEA A ȘAPTEA Fortăreață într-un lac „Cap de kumquat!” Altarul Zeului de Foc „Cincizeci de ani sub soare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
SAITO DOSAN Seniorul Provinciei Mino TAKEDA SHINGEN Seniorul Provinciei Kai IMAGAWA YOSHIMOTO Seniorul Provinciei Suruga ASAI NAGAMASA Seniorul Provinciei Omi MORI TERUMOTO Seniorul provinciilor de apus MĂSURAREA TIMPULUI ÎN JAPONIA MEDIEVALĂ Ceasul tradițional japonez cu douăsprezece ore MIEZUL NOPȚII Berbec Maimuță Cocoș Câine Mistreț Șobolan Bou Tigru Iepure Dragon Șarpe Cal AMIAZĂ DATE Data Lunară: prima zi a primei luni din cel de-al cindilea an al lui Temmon Data Solară: a doua zi din luna februarie, A.D. 1536 Datele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
slujitor al seniorului Oda HAYASHI SADO, slujitor al seniorului Oda OWARI, locul natal al lui Toyotomi Hideyoshi și provincie a clanului Oda KIYOSU, capitala provinciei Owari MINO, provincie a clanului Saito INABAYAMA, capitala provinciei Mino SURUGA, provincie a clanului Imagawa „MAIMUȚĂ! MAIMUȚĂ!” — E albina mea! Ba a mea! — Mincinosule! Șapte sau opt băieți alergau peste câmpii ca un vârtej de vânt, agitând bețe printre mugurii galbeni de muștar și florile de ridiche albe imaculate, căutând albine cu saci de miere, numite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
al seniorului Oda HAYASHI SADO, slujitor al seniorului Oda OWARI, locul natal al lui Toyotomi Hideyoshi și provincie a clanului Oda KIYOSU, capitala provinciei Owari MINO, provincie a clanului Saito INABAYAMA, capitala provinciei Mino SURUGA, provincie a clanului Imagawa „MAIMUȚĂ! MAIMUȚĂ!” — E albina mea! Ba a mea! — Mincinosule! Șapte sau opt băieți alergau peste câmpii ca un vârtej de vânt, agitând bețe printre mugurii galbeni de muștar și florile de ridiche albe imaculate, căutând albine cu saci de miere, numite albine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
gât și plescăi din buze. Ceilalți copii îl priveau, lăsându-le gura apă. — Maimuțoiule! strigă un băiat mai mare, poreclit Ni'o, singurul căruia Hiyoshi nu-i putea ține piept. Știind acest lucru, i se alăturară și ceilalți. — Babuinule! — Maimuțoiule! — Maimuță, maimuță, maimuță! începură să scandeze în cor. Până și Ofuku, cel mai mic băiat, li se alătură. Se spunea că avea opt ani, dar nu era mult mai înalt decât Hiyoshi, la cei șase ani ai săi. Arăta, însă, mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
și plescăi din buze. Ceilalți copii îl priveau, lăsându-le gura apă. — Maimuțoiule! strigă un băiat mai mare, poreclit Ni'o, singurul căruia Hiyoshi nu-i putea ține piept. Știind acest lucru, i se alăturară și ceilalți. — Babuinule! — Maimuțoiule! — Maimuță, maimuță, maimuță! începură să scandeze în cor. Până și Ofuku, cel mai mic băiat, li se alătură. Se spunea că avea opt ani, dar nu era mult mai înalt decât Hiyoshi, la cei șase ani ai săi. Arăta, însă, mult mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
plescăi din buze. Ceilalți copii îl priveau, lăsându-le gura apă. — Maimuțoiule! strigă un băiat mai mare, poreclit Ni'o, singurul căruia Hiyoshi nu-i putea ține piept. Știind acest lucru, i se alăturară și ceilalți. — Babuinule! — Maimuțoiule! — Maimuță, maimuță, maimuță! începură să scandeze în cor. Până și Ofuku, cel mai mic băiat, li se alătură. Se spunea că avea opt ani, dar nu era mult mai înalt decât Hiyoshi, la cei șase ani ai săi. Arăta, însă, mult mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dar fusese oprescurtat și prefațat cu litera o, imitând o practică răspândită printre fiii de familii bogate. — Trebuia s-o zici și tu, nu-i așa! se uită urât Hiyoshi la Ofuku; nu-i păsa când ceilalți băieți îl făceau maimuță, dar cu Ofuku era altceva. Ai uitat că eu îți țin întotdeauna partea, băi meduză fără șira spinării! Astfel dojenit, Ofuku nu mai putu spune nimic. Pierzându-și curajul, își mușcă unghiile. Deși nu era decât un copil, faptul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
un luptător - îi făcea ochii mari să strălucească de mândrie. Deveni repede vorbăreț ca de obicei. Dar știți, nimeni nu mă numește Hiyoshi. Singurii care-mi spun așa sunt mama și tatăl meu. — Din cauza felului cum arăți, cred. — Ca o maimuță? — Ei, tot e bine că știi. — Așa-mi zice toată lumea. — Ha ha! Samuraiul avea glas puternic și un râs pe potrivă. Ceilalți i se alăturară, în timp ce Hiyoshi, încercând să pară plictisit, scoase din haină o tulpină de mei și începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
sacul de miere al albinei coreene. Pe Hiyoshi, mama lui îl învățase să mănânce broaște. Spunea că erau medicamente pentru bolile copilăriei și, de-atunci, deveniseră mâncarea lui favorită. Se părea că, ori de câte ori se juca, Chikuami venea să-l caute. — Maimuță! Maimuță! striga tatăl său vitreg. Chikuami muncea din greu. În mai puțin de un an, puse în rânduială finanțele familiei, iar zilele de foame rămaseră în urmă. Dacă Hiyoshi era în casă, i se dădeau întotdeauna treburi de făcut, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de miere al albinei coreene. Pe Hiyoshi, mama lui îl învățase să mănânce broaște. Spunea că erau medicamente pentru bolile copilăriei și, de-atunci, deveniseră mâncarea lui favorită. Se părea că, ori de câte ori se juca, Chikuami venea să-l caute. — Maimuță! Maimuță! striga tatăl său vitreg. Chikuami muncea din greu. În mai puțin de un an, puse în rânduială finanțele familiei, iar zilele de foame rămaseră în urmă. Dacă Hiyoshi era în casă, i se dădeau întotdeauna treburi de făcut, de dimineața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
atragă atenția tatălui său vitreg, nici chiar pentru un moment. În fiecare zi, neabătut, Chikuami trăgea un pui de somn după-amiaza. Imediat ce putea, Hiyoshi se strecura afară din casă. Dar, nu peste mult, Chikuami pornea să-l aducă înapoi, strigând: — Maimuță! Unde s-a dus maimuța noastră? Când tatăl său vitreg venea să-l caute, Hiyoshi înceta orice făcea și se furișa printre șirurile de mei. Chikuami se sătura să-l caute și pornea înapoi. Atunci, Hiyoshi sărea afară, cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
nici chiar pentru un moment. În fiecare zi, neabătut, Chikuami trăgea un pui de somn după-amiaza. Imediat ce putea, Hiyoshi se strecura afară din casă. Dar, nu peste mult, Chikuami pornea să-l aducă înapoi, strigând: — Maimuță! Unde s-a dus maimuța noastră? Când tatăl său vitreg venea să-l caute, Hiyoshi înceta orice făcea și se furișa printre șirurile de mei. Chikuami se sătura să-l caute și pornea înapoi. Atunci, Hiyoshi sărea afară, cu un strigăt victorios. Nu se gândea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
piatră. Printre dinți începu să-i curgă sângele. — Au! Mă doare! — Așa-ți trebuie! — Iartă-mă! După ce-l cârpi de vreo două, trei ori, Chikuami îl săltă pe umăr și porni cu pas rapid înapoi spre casă. Deși îl numea „maimuță”, nu-l antipatiza. Fiind grăbit să scape de sărăcie, considera că trebuia să fie sever cu toată lumea și, de asemenea, voia să-i modeleze caracterul - la nevoie, cu forța. — Ai deja nouă ani, pierde-vară mic ceești, îl dojeni Chikuami. Înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
scos și folosit, dar nu mai apucaseră să-l pună la loc. Sângele fugi din obrajii preoților. Pe lângă celelalte griji mai era și pericolul ca, dacă-i aduceau faptul la cunoștină bătrânului preot șef, boala lui să se agraveze. — Probabil Maimuță a fost, spuse unul. — Întocmai, fu și celălalt de acord. Nici unul din diavolii ceilalți n-ar fi putut face ceva atât de rău. — Și acum ce ne facem? Îl târâră pe Hiyoshi înăuntru și-i aruncară în față bucățile vasului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
când veniră în sfârșit, văzând că era pedepsit, fugiră. — Dezlegați-mă! le strigă el. De nu, vă zvânt în bătaie! Pelerinii vârstnici și țărăncile care urcau până la templu își râdeau de el: — Ia te uită, asta nu cumva e o maimuță? La un moment dat, fu îndeajuns de calm ca să bombănea în sinea lui: — V-arăt eu vouă. Trupul său mic, lipit de marea coloană a templului, fu umplut dintr-o dată cu sentimentul unei mari puteri. Își ținea gura în legătură cu asemenea lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
duse la poartă și reveni imediat, spunând: — E un preot de la Komyoji. L-a adus pe Hiyoshi. Pe fața ei tânără se așternuse o expresie deznădăjduită. — Aha! Danjo, care se așteptase la una ca asta, spuse, râzând: — Se pare că Maimuța a fost pusă pe liber. Ascultă recitalul preotului despre evenimentele recente. Dat fiind că sponsorizase intrarea lui Hiyoshi la templu, își prezentă scuzele tuturor și îl luă pe copil în seama lui. Dacă n-are stofă de preot, nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
îi spuse soției sale, care părea deprimată: — Dacă părinții lui sunt de acord, ce-ar fi să-l ținem aici? Mă îndoiesc că ne-ar fi de prea mare folos, dar cred că e mai bine decât să avem o maimuță adevărată. Pe Oetsu n-o încânta deloc ideea. Conducându-și soțul până la poarta grădinii, spuse: Nu. Ar supăra-o pe mama ta. Nu merge. Cum spui tu. Oetsu știa că, ori de câte ori Danjo era plecat de-acasă, mintea îi stătea numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
templu și tu vii înapoi aici? BANDITUL TENZO Hiyoshi se întorsese acasă de mai bine de un an. Împlinise unsprezece. Ori de câte ori îl scăpa din vedere, fie și doar pentru un moment, Chikuami se repezea să-l caute, mugind din răsputeri: — Maimuță! Ai spart lemnele de foc? Și de ce nu încă? De ce-ai lăsat găleata pe câmp? Dacă Hiyoshi începea măcar să-i răspundă, latul aspru și tare al palmei tatălui său îi răsuna imediat în cap. În asemenea momente, mama lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
murdăria din buric, spuse unul dintre muncitorii care lucrau la presă. Nu peste mult, de la mesager sosi vestea: — Teamă mi-e că nu-i bun de nimic. Și, înapoi acasă cu el. Chikuami îl privi încruntat: — Ei, cum e treaba, Maimuță? Are de gând societatea să hrănească un trântor ca tine? Încă nu te duce capu' să înțelegi valoarea părinților? Ar fi vrut să spună: „Nu sunt rău!” dar în schimb răspunse: — Tu ești cel care nu mai lucrează la câmp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
și același. — Da, domnule, răspunse Hiyoshi. Fu condus în camerele servitorilor, de unde auzi râsetele familiei stăpânului din odaia de zi. Faptul că prietenul său nu-i arătase nici un semn de prietenie îl făcea să se simtă și mai singur. — Băi, Maimuță!... Ofuku nu-și cruța cuvintele. — ...Mâine dimineață, te scoli devreme și pleci la Kiyosu. De vreme ce vei duce marfă la un înalt slujbaș, încarcă pachetele în cărucior. La întoarcere, treci pe la samsarul de corăbii și vezi dac-au venit oalele de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Simțindu-se nevolnic și umil ca un vierme, era frustrat. În timp ce-și croia drum prin oraș, împingând căruțul greu plin până sus cu oale învelite în paie, auzea cuvintele familiare: Ia, ia, uite că trece un maimuțoi! O maimuță care-mpinge un căruț! Curtezane voaslate, orășence gătite elegant și neveste tinere de familie bună, toate șușoteau, arătau cu degetul și-l priveau lung când trecea. Și el devenise destul de priceput la a le observa pe cele mai drăguțe. Ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]