3,521 matches
-
multor sate din România, a fost persecutat în repetate rânduri. După moartea lui Leo Peuker, pastorul titular al parohiei reformate, sprijinit de membrii consiliului parohial, Tőkés a cerut episcopului reformat de Oradea László Papp să-l titularizeze pe postul de paroh la Timișoara. Refuzul episcopului a fost unul din motivele conflictului dintre episcopie și László Tőkés. La 31 octombrie 1988, cu prilejul Zilei Reformei (sărbătoare tradițională în Biserica Reformată), László Tőkés a organizat la parohia sa o manifestare culturală, la care
László Tőkés () [Corola-website/Science/300120_a_301449]
-
dorința străbunilor noștri. Comunitatea religioasă s-a format în anul 1998, iar piatra de temelie s-a sfințit în 1999, lucrările de construcție fiind coordonate de protoiereii Ioan și Gheorghe Ursachi. În anul 2002 au fost preluate lucrările de actualul paroh. Biserica este construită din piatră, pe coloane de beton armat, clopotnița este alipită de pronaos, stil rusesc din secolul XIX-XX, sub formă de clădire este naosul, la care este alipit altarul în formă de semicerc. Culoarea în exterior a vopselii
Vrănești, Sîngerei () [Corola-website/Science/305875_a_307204]
-
Sunetul clopotelor și cântărilor bisericești au umplut valea satului și se urcau către ceruri. Ecoul bucuriei duhovnicești trăite cu ocazia sfințirii bisericii se va simnți multă vreme în sufletele credincioșilor întărindu-i către săvârșirea celor bine plăcute lui Dumnezeu. Preotul paroh prot. Marcel Dodul căsătorit cu Aliona Cașcaval, împreună au participat activ la construcția Bisericii, conducînd șantierul, dar totodată a fost formată și comunitatea religioasă. Familia preotului paroh este compusă din șapte persoane, părinții și cinci copii. Studiile teologice părintele le-
Vrănești, Sîngerei () [Corola-website/Science/305875_a_307204]
-
în sufletele credincioșilor întărindu-i către săvârșirea celor bine plăcute lui Dumnezeu. Preotul paroh prot. Marcel Dodul căsătorit cu Aliona Cașcaval, împreună au participat activ la construcția Bisericii, conducînd șantierul, dar totodată a fost formată și comunitatea religioasă. Familia preotului paroh este compusă din șapte persoane, părinții și cinci copii. Studiile teologice părintele le-a făcut în România: seminarul „Veniamin Costachi”, m-rea Neamț; facultatea „Patriarhul Iustinian”, București; doctoratul ne finisat la facultatea „Ovidius”, or. Constanța. Corul bisericesc este condus de
Vrănești, Sîngerei () [Corola-website/Science/305875_a_307204]
-
deoarece singura biserică medievală dintre cele patru care o întrec în înălțime - cea de la Cluj - are turnul din epoca modernă. este monument istoric, . Sub zidurile actualei biserici se află fundațiile lăcașului de cult ridicat de primii coloniști sași. Cel dintâi paroh atestat documentar a fost "Johannis plebanus de Bystricia" care figurează în registrele de evidență ale dijmelor papale pe anii 1332-1333. Prosperitatea economică datorată unei activități meșteșugărești și comerciale tot mai active, precum și înlesnirile majore acordate bistrițenilor de către regina Elisabeta, mama
Biserica Evanghelică din Bistrița () [Corola-website/Science/302453_a_303782]
-
mai multe ori în Sânmihaiu Almașului. Vlaicu Patriciu a păstorit între anii 1947-1970. Sub păstorirea sa și cea a lui Virgil Tămășan s-a construit biserica cea nouă a satului. Următorii preoți: Barbu Flaviu, Gorcea Ovidiu, Stânean Alexandru și actualul paroh, Iovița Vasile, nu au decât legături sentimentale cu biserica de lemn.
Biserica de lemn din Sânmihaiu Almașului () [Corola-website/Science/309171_a_310500]
-
În perioada regimului comunist, gropile din Iepureni și Stoianovca au fost profanate. Pentru credincioșii din Cania, evenimentul are o semnificație aparte: pe aceste meleaguri niciodată nu a existat o biserică. A trecut o "săptămâna de ani", după cum s-a exprimat parohul de la Cania, preotul Vasile Burduja, de când Mitropolia Basarabiei a deschis aici o parohie și a fost sfințit locul pentru ridicarea viitoarei biserici. Pe parcursul anilor, parohia a trecut prin grele încercări, slujbele religioase fiind oficiate într-un vagon de tablă. Cu
Cania, Cantemir () [Corola-website/Science/305145_a_306474]
-
arcada învecinată). Biserică a fost resfințită la data de 23 iulie 1995 de către I.P.S Arhiepiscop Andrei al Albă Iuliei. Preoți slujitori ai bisericii din Laz: Pr.Ion Renghe (a doua jumătate a sec. XVIII) Pr.Irimie Breazu (hirotonit 1795) paroh între 1815-1829 Pr.Avram Aloman din Săsciori, girează 1829-1830 Pr.Popa Constantin din Săsciori, girează între 29 febr. 1830 și aprilie 1830 Pr.Ioan Breazu (senior) 1794-1854 Pr.Ioan Breazu (junior) Pr.Pavel Gotia (preot în Laz 1869-1888) Pr.Vasile
Biserica Adormirea Maicii Domnului din Laz () [Corola-website/Science/326685_a_328014]
-
de la Facultatea de Teologie Ortodoxă Cluj-Napoca. Restaurarea picturii a început în urmă cu 10 ani, însă din lipsă de fonduri, cei ce au executat această lucrare au fost nevoiți să o întrerupă. Istoricul bisericii „Pogorârea Sfântului Duh” din Micești - preot paroh Aurel Cristea Prof. dr. Vasile Surd - Monografia satului Micești („Micești - un sat transilvănean”)
Biserica „Pogorârea Sfântului Duhquot; din Micești () [Corola-website/Science/336010_a_337339]
-
care au luat parte la acțiunile militare este cu siguranță mai mare, însă recuperarea datelor este dificilă. La 1922 în sat exista vechea biserică de lemn zidită la 1827, care era prevăzută cu local pentru școala bisericească, și al cărei paroh era preotul Nicolae Timuș, iar cântăreț - Gheorghe Chironeț (ambii numiți în funcție din 1920). Conform datelor publicate în "Anuarul României" pentru anul 1928, satul număra 1695 de locuitori, sau circa 300 de gospodării. În sat exista o biserică, o școală
Temeleuți, Călărași () [Corola-website/Science/305868_a_307197]
-
Biserica de lemn din Cârlig a aparținut o lungă perioadă de timp de Parohia Podgoria Copou, fosta biserică mănăstirească construită de domnitorul Vasile Lupu și care se află astăzi în perimetrul Grădinii Botanice din Iași. Aici se slujea sporadic de către parohul de la Podgoria Copou, cu prilejul hramului sau al evenimentelor religioase (botez, cununie sau înmormântare) din viața comunității rurale. Lăcașul de cult era friguros, pereții săi nefiind izolați, iar mobilierul era vechi și deteriorat. După aproape 150 de ani, la 20
Biserica de lemn din Cârlig () [Corola-website/Science/320190_a_321519]
-
sunt astăzi irealizabile datorită prețurilor exagerate. Viziunea dânsului era să îmbrace biserica în pictură de mozaic, să fie înconjurată de șapte fântâni arteziene, iar intrarea somptuoasă să fie placată cu marmura albă. În anul 2004 în urma demersurilor făcute de preotul paroh Vlad Vasile și alte oficialități, biserica intră în programul guvernamental de restaurare și se investesc peste 20 miliarde de lei vechi. Restaurarea face ca întreaga structură de rezistență să fie consolidată, făcându-se injecții de beton de mare adâncime în
Biserica Ortodoxă Ghelar () [Corola-website/Science/308765_a_310094]
-
în filialele Arhivelor Statului din Botoșani și Iași. Utilă pentru subiectul abordat s-a dovedit a fi (mai ales pentru veacul al XIX-lea) și prima monografie a Cordărenilor, apărută la Dorohoi în 1912, avându-l ca autor pe preotul paroh din sat, D. I. Grigorescu. Așezarea de pe Ibăneasa mai are o monografie, apărută în 1942 și scrisă de învățătorul Teofan C. Dumitriu (precizăm că nu am avut încă posibilitatea consultării acesteia). În vechime, localitatea era așezată într-o „regiune de păduri
Cordăreni, Botoșani () [Corola-website/Science/324490_a_325819]
-
comunal, ca organ de conducere colectivă, era alcătuit din trei cincimi consilieri aleși de toți alegătorii comunei cu vot universal, egal, direct și secret, obligatoriu, prin scrutin cu listă, până la două cincimi consilieri de drep, care erau, de regulă, preotul paroh, directorul școlii sau un învățător. Se alegeau și supleanți, chemați să completeze locurile vacante care se formau pe parcurs în consilii. Consiliul comunal se întrunea în mod obligatoriu, cel puțin, o dată în trimestru și soluționa problemele vitale de interes local
Vărvăreuca, Florești () [Corola-website/Science/299843_a_301172]
-
Bariț între anii 1833-1870, pr. Ioan Găbudean între 1870-1901. În anul 1948 pr. Cornel Teotelecan revine cu aproape tot satul la Biserica Ortodoxă. Îi urmează pr. Vasile Chelemen, iar în noaptea de Înviere a anului 1965 vine ca și preot paroh vrednicul de pomenire arhimandrit Arsenie Papacioc, după ce a ieșit din închisorile comuniste. Acesta slujește timp de doi ani în parohia Filea de Jos și filia Filea de Sus, ducând o intensă activitate pe plan duhovnicesc, prin spovedanii, cuvinte de învățătură
Biserica de lemn din Filea de Jos () [Corola-website/Science/314892_a_316221]
-
închisorile comuniste, părintele Alexandru Adrian Făgețeanu, care după ce slujește câțiva ani în parohia Filea de Jos, va ajunge duhovnicul mănăstirii Antim și al mănăstirii Lainici. Urmează pr. Petran Alexandru, pr. Tomașciuc Vasile, pr. Herteli Vasile, pr. Avram Ioan și actualul paroh pr. Măluțan Ciprian.
Biserica de lemn din Filea de Jos () [Corola-website/Science/314892_a_316221]
-
a fost numit în anul 1907 în funcțiile de subdirector și profesor de dogmatică la Seminarul Teologic din Saratov și canonic al bisericii catedrale din aceeași localitate. În anul 1916, a fost transferat în orașul Chișinău, unde a fost numit paroh și decan al Basarabiei. Apoi în perioada 1917-1920, a îndeplinit funcția de vicar general al Basarabiei. A rămas în Basarabia și după unirea acesteia cu România în anul 1918. El a desfășurat o activitate deosebită și ca urmare a fost
Marcu Glaser () [Corola-website/Science/312864_a_314193]
-
patriarh la 6 iunie 1948: Iustin Moisescu(fiu de invaățător din satul Cândesti-Argeș) ales la 12 iunie și înscăunat patriarh la 19 iunie 1977. Pleacă la București unde relatează toate întâmplările cu Securitatea din Câmpulung cumnatului sau preot Ion Ionescu-Amza, paroh al Bisericii Amza din București (astăzi Biserică Amzei) care l-a ajutat. Prin concurs ocupă poziția Șef-serviciu, apoi este avansat inspector. În același timp a fost îndepărtată și soția Constantă Pârnuță, din postul ocupat, sub motivul de “lipsa de fonduri
Gheorghe Pârnuță () [Corola-website/Science/326829_a_328158]
-
în fața Sf. Altar al bisericii NAȘTEREA M. DOMNULUI, cu osteneala și sprijinul enoriașilor acestei Parohii, a membrilor Cons. Parohial și a Comitetului Parohial. Coordonatorul lucrărilor fiind cons. Savin Ungureanu, iar slujitori ai Sf. Altar preoții: M. Valică, I. Cormoș și paroh, pr. Iconom Stavrofor G. Cîrstean. ANUL MÎNTUIRII, 1989!"" Între anii 1995-1999, la inițiativa preoților Ilie Cormoș și Constantin Vârlan, pereții interiori ai lăcașului de cult au fost pictați în tehnica frescă de către o echipă de pictori condusă de pictorul Corneliu
Biserica Nașterea Maicii Domnului din Vatra Dornei () [Corola-website/Science/323545_a_324874]
-
vicar al Arhiepiscopiei Bucureștilor, fiu al acestor meleaguri, înconjurați de un sobor de preoți și diaconi și de un mare număr de credincioși din zona Dornelor. Primește Doamne jertfa binecredincioșilor Tăi!"". În prezent (anul 2011), la această biserică slujesc preotul paroh Constantin Vârlan și preotul Dan Văideanu. Biserica are formă de cruce, cu două abside laterale, o turlă deasupra naosului și un turn deasupra pronaosului. Ea este acoperită cu tablă zincată, iar pe partea dinspre miazăzi se află un praznicar. Interiorul
Biserica Nașterea Maicii Domnului din Vatra Dornei () [Corola-website/Science/323545_a_324874]
-
se stipulează că biserică a fost zidita în anul 1840 din piatră de către proprietarul Gheorghe Gadjiev, sate alăturate Sturzeni, Alexandreni, 1 km, Cucueții Noi și Ivanivka - 2 km șunt 400 gospodari de naționalitate română și ucraineni, este casa pentru preot. Paroh preot Vladimir Raețchii de 43 ani absolvoit Seminarul în 1903, pe loc din 1915. Cîntăreț Antohie Ianacheivici de 25 ani absolvent al școlii de cîntăreți în 1918 pe loc din 1920. Cercetările efectuate în arhiva au relevat primii lucrători duhovnicești
Cucuieții Vechi, Rîșcani () [Corola-website/Science/305240_a_306569]
-
întâlnească pe Sora Lucia (de la Fatima), ale cărei funerarii le-a celebrat ca delegat al papei Ioan Paul al II-lea (15 februarie 2005. În Dieceză a întâlnit mai toate comunitățile parohiale cu ocazia celebrării Mirului, cu ocazia prezentării noilor parohi, cu ocazia vizitelor pastorale și în alte ocazii mai puțin semnificative. A participat în calitate de cardinal elector la conclavul din 19 aprilie 2005, care l-a ales pe actualul papă. Cu Scrisoarea pontificală din 22 iunie 2006, trimisă de Papa Benedict
Tarcisio Bertone () [Corola-website/Science/303946_a_305275]
-
1948 în folosința BOR), construirea actualei școli generale în 1904 și executarea pe întreg teritoriul satului a lucrărilor de cadastru și crearea „Cărții funduare” a localității între anii 1871-1886. Implicările oamenilor satului în evenimentele vremii au fost numeroase. Astfel, fiii parohului greco-catolic Petru Florianu, Dionisie și Aurel sunt semnatari ai procesului-verbal din 29 aprilie 1876 prin care „septimanii” și „octavanii” Blajului s-au decis să sărbătorească aniversarea zilei de 3/15 mai 1848, manifestație interzisă de autorități după anul 1867; Racovicenii
Istoria comunei Racovița () [Corola-website/Science/309473_a_310802]
-
semnate de racoviceni au rămas încă nedescoperite în arhivele de documente ale Unirii, situație care de altfel nu este singulară. Se cunoaște însă componența delegației Racoviței care s-a deplasat la Alba Iulia pentru a susține Unirea în frunte cu parohul Leonte Opriș: Ioan Aleman, Dionisie Crișan, Alexandru Gligor, David Limbășan, Ioan Stoica și David Tărîță. Evenimentele din toamna anului 1918 l-au găsit pe Dionisie Florianu în Cehoslovacia scriindu-i o scrisoare prietenului său, profesorul ceh Jan Urban Jarnik: Fidel
Istoria comunei Racovița () [Corola-website/Science/309473_a_310802]
-
După cum atestă cronica bisericii, Parohia Dănila avea în 1843 un număr de 398 enoriași, care erau îngrijiți spiritual de preotul administrator George Palievici. Populația satului a crescut în timp, parohia având în 1876 un număr de 672 enoriași, iar ca paroh slujea preotul Dimitrie Brăilean. În anul 1887, biserica a fost restaurată. Cu acest prilej s-au efectuat următoarele lucrări: Lângă intrarea de pe latura sudică a fost amplasată o cruce de piatră cu postament pe care se află următoarea inscripție cu
Biserica de lemn din Dănila () [Corola-website/Science/323252_a_324581]