2,087 matches
-
Euharistic, organ al propagandei argentiniene; Viața și moartea lui don Băiat Mare; De-acuma știu să citesc! (aprobată de Inspectoratul pentru Învățământ din Rosario); Aportul nașului Santa Fe la oștile Războiului de Independență; Aștri noi: Azorín, Gabriel Miró, Bontempelli. Povestirile polițiste ne fac cunoscut un alt filon al său: cu ajutorul lor, fecundul poligraf Își propune să combată intelectualismul rece În care au cufundat genul Sir Conan Doyle, Ottolenghi etc. Povestirile din Pujato, așa cum cu tandrețe le-a numit autorul, nu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Grevin al belleliterelor criminologice, Își face apariția un erou argentinian, În decoruri Întru totul argentiniene. Nu e plăcere mai insolită decât să savurezi, Între două rotocoale de fum Înmiresmat și alături de un irefrenabil coniac din vremea Primului Imperiu, un roman polițist care nu se supune fioroaselor precepte ale pieței anglo-saxone, străine, și pe care nu șovăi să-l alătur celor mai respectabile semnături recomandate bunilor amateurs londonezi de incoruptibilul Crime Club! Mai subliniez În subtext că m-am simțit negrăit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
un loc binemeritat lângă acelea, nu mai puțin vestite, lăsate nouă moștenire de un Del Campo, de un Hernández și de alți Înalți sacerdoți ai chitarei noastre folclorice, printre care strălucește autorul poemului Martín Fierro. În agitata cronică a investigației polițiste, lui don Isidro Îi revine onoarea de a fi primul detectiv Întemnițat. Dar criticul, al cărui fler este deja recunoscut, poate sublinia ceva mai mult decât simpla apropiere. Fără să evadeze din camera trudei sale nocturne, aflată În faubourg St
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
prințul Zaleski rezolvă misterele Londrei; Max Carrados, not least, duce cu sine peste tot carcera portativă a orbirii. Acești detectivi statici, curioși voyageurs autour de la chambre, Îl prevestesc măcar parțial pe Parodi al nostru, figură inevitabilă, poate, În evoluția narațiunii polițiste, dar a cărui revelare, a cărui trouvaille, e o ispravă argentiniană comisă, trebuie să afirmăm sus și tare lucrul acesta, sub președinția doctorului Castillo. Nemișcarea lui Parodi e un adevărat simbol intelectual și cea mai perfectă dezmințire dată zadarnicei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
obligat să-mi Întrerup turneul triumfal prin republicile indo-americane. Porteño, la urma urmelor, așteptasem nu fără oarece nostalgie clipa Întoarcerii și nicicând n-am crezut că ea avea să-mi fie tulburată de circumstanțe care chiar pot fi calificate drept polițiste. Într-adevăr, de cum am ajuns la Retiro, m-au arestat; acum mă acuză de un furt și două asasinate. Colac peste pupăza acestui accueil, sticleții m-au deposedat de un juvaer tradițional, pe care-l achiziționasem cu câteva ore mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
voi vorbi sincer ca motocicleta. Mă aflu aici la sugestia lui Gervasio Montenegro. Și vreau ca lucrul acesta să se știe. Nu cred și nu voi crede niciodată, că un pușcăriaș e persoana cea mai indicată pentru a dezlega enigme polițiste. Chestiunea În sine nu-i complexă. Locuiesc, după cum prea bine se știe, pe strada Vicente López. În odaia mea de lucru, uzina metaforelor mele, am o casă de bani; În prisma ei este (mai bine zis era) zăvorât un vraf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
proză. Până În momentul de față, a scris: O zi ploioasă, Câinele meu Bob, Prima zi de primăvară, Bătălia de la Chacabuco, De ce-mi place Picasso, De ce-mi place grădina etc. În sfârșit, mă cufund acum precum scafandrul În detaliul polițist, mai accesibil domniei voastre. După cum e unanim știut, eu sunt cu precădere multilateral; pe 14 august am deschis larg fălcile vilei mele În fața unui grup interesant: scriitori și subscriptori de la Șpalteta. Primii cereau să li se publice manuscrisele; ceilalți, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
adresată Tineretului Agrarian, pentru a Înțelege un tractor e nevoie să-l iubești; tot astfel, pentru a-l Înțelege pe Carlos Anglada e nevoie să-l iubești. Poate că tomurile scrise de maestru nu-s de nici un ajutor În cercetarea polițistă; vă aduc un exemplar al cărții mele Itinerarul lui Carlos Anglada. În ea, bărbatul care-i derutează pe critici și Încă ține treaz interesul poliției ni se devoalează drept un impulsiv, aproape un copil. A deschis la Întâmplare volumul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
fularul confecționat dintr-o stofă numai ape și jiletca groasă din lână. Spontana sa voce italienească, Înfrumusețată de un neaoș ceceo iberic, a răsunat gagliarda și dogmatică prin obstacolele dentare. — Domnia voastră, meștere Parodi, cunoașteți de-acuma pe de rost intrigărăile polițiste și abecedarul detectivesc. Vă mărturisesc fără șovăială că pe mine, din pricina mai mult a hârțogărăii erudite decât a dedesubturilor delictive, m-au luat pe nepregătite. Dar acum zbirii se Înverșunează să afirme că sinuciderea Pumitei a fost un asasinat. Fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Atropos a scurtat truda obstinată și viața aproape monahală a poetului. Șase ani mai târziu, s-a brodit că directorul ziarului Ultima oră, un bărbat a cărui curiozitate mereu trează nu lăsa deoparte fenomenul literar, mi-a Încredințat misiunea, Între polițistă și pioasă, de a cerceta in situ rămășițele acestei opera magna. După anume șovăieli firești, casierul ziarului mi-a plătit cheltuielile călătoriei fluviale prin Uruguayul „cu chip de perlă“. La Fray Bentos, ospitalitatea unui prieten farmacist, doctorul Jivago, avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
său, amprenta imaginației lui Borges. „Noi - Îi comentează Bioy lui Sorrentino - eram adepții intrigii și ai literaturii deliberate. Dar În realitate, când am scris povestirile noastre de Bustos Domecq, am primit o lecție de umilință. Pentru că voiam să scriem narațiuni polițiste clasice, care să pună În fața cititorului o enigmă și soluția ei clară; și am scris niște istorii baroce, cu glume În care ne pierdeam. Ne Întrebam unul pe celălalt: «Ce să facem cu personajul ăsta?» sau «Cum construim istoria asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
rațiuni literare și cred că repetatele căni cu cacao făceau aluzie la cele băute de Leopold Bloom și Stephen Dedalus În Ulysses. [...] În zilele pe care le-am petrecut atunci la moșie, Borges mi-a propus să scriem o povestire polițistă despre un oarecare profesor Praetorius, un sadic care recurgea la mijloace hedoniste, jocuri, dansuri și cântece, pentru a ucide niște copii dintr-o colonie de vacanță. Nu am scris niciodată narațiunea, dar ea a stat, fără Îndoială, la originea seriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
oarecare profesor Praetorius, un sadic care recurgea la mijloace hedoniste, jocuri, dansuri și cântece, pentru a ucide niște copii dintr-o colonie de vacanță. Nu am scris niciodată narațiunea, dar ea a stat, fără Îndoială, la originea seriei de povesriri polițiste scrise trei ani mai târziu. Inițial, aveam de gând să ridicăm problema câte unei enigme și să o soluționăm cu claritate. Poate că sămânța devierilor noastre rezidă În hotărârea de a semna cu un pseudonim.“ Peste trei sau patru ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
În textele cronicilor Borges și Bioy izbutesc să aducă În fața noastră un scriitor a cărui operă este profund Înrădăcinată În realitate, un veritabil dublu atât al fiecăruia din ei, cât și, În același timp, al amândurora. 4. O originală proză polițistă. Fără Îndoială că, răspunzând mai ales pasiunii cu care Borges și Bioy au citit, comentat și antologat de-a lungul Întregii lor vieți proză polițistă, căci aceasta răspundea cel mai adecvat exigențelor lor naratologice, Șase enigme pentru don Isidro Parodi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
al fiecăruia din ei, cât și, În același timp, al amândurora. 4. O originală proză polițistă. Fără Îndoială că, răspunzând mai ales pasiunii cu care Borges și Bioy au citit, comentat și antologat de-a lungul Întregii lor vieți proză polițistă, căci aceasta răspundea cel mai adecvat exigențelor lor naratologice, Șase enigme pentru don Isidro Parodi constituie punctul culminant al colaborării simbiotice a celor doi prieteni. Simptomatic pentru Borges și Bioy, ei datează prima narațiune-problemă cu subtilitate: 27 decembrie 1941, adică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
românești. Atenție, ne avertizează Borbioy, istoria se poate repeta pe orice continent și la orice oră. Pericolul e unul și același. Când Încep să scrie aceste bijuterii ale genului, cei doi prieteni sunt deja recunoscuți ca mari iubitori de intrigi polițiste. Înclinația lui Borges pentru povestirea polițistă se bazează În primul rând pe rațiuni legate de tehnica literară. În opinia sa, faptul estetic trezește În cititor o emoție. Dar, În timpul lecturii, fiecare revelare parțială a misterului (ce pare să facă iminentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
se poate repeta pe orice continent și la orice oră. Pericolul e unul și același. Când Încep să scrie aceste bijuterii ale genului, cei doi prieteni sunt deja recunoscuți ca mari iubitori de intrigi polițiste. Înclinația lui Borges pentru povestirea polițistă se bazează În primul rând pe rațiuni legate de tehnica literară. În opinia sa, faptul estetic trezește În cititor o emoție. Dar, În timpul lecturii, fiecare revelare parțială a misterului (ce pare să facă iminentă revelația care, În loc să se producă, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
presupune că secretul nu trebuie descoperit instantaneu, ci revelat treptat și ascendent, prin cuvinte sau fapte-cheie succesive, care ajută În subsidiar la suprimarea pas cu pas a efectelor duplicității. Subliniem totuși că, deși există indicii care pregătesc finalul, În ficțiunile polițiste borbioyești tensiunea se menține constantă până la producerea deznodământului, prin revelarea soluției de către detectivul Parodi. În granițele jocului logic unde se desfășoară intriga, el corectează sau modifică frecvent parte dintre ipotezele sugerate, la adăpostul vertiginoasei narațiuni cel mai adesea argotice, de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
la adăpostul vertiginoasei narațiuni cel mai adesea argotice, de-a lungul narațiunii, așa cum s-a Întâmplat și În borgesiana narațiune Emma Zunz, unde mecanismele caracteristice justiției operează ca ficțiuni impuse adevărului. Borges nuanțează, de altfel, Într-un eseu consacrat prozei polițiste, faptul că povestirea de gen este nu „explicația inexplicabilului, ci a ceea ce e confuz“ sau aparent confuz, arătându-se dispus să facă imediat ordine. Așa devine clar de ce a insistat el de atâtea ori asupra faptului că rigoarea, care trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
este nu „explicația inexplicabilului, ci a ceea ce e confuz“ sau aparent confuz, arătându-se dispus să facă imediat ordine. Așa devine clar de ce a insistat el de atâtea ori asupra faptului că rigoarea, care trebuie să guverneze Întotdeauna desfășurarea povestirii polițiste, cere și ea cu necesitate ca ficțiunea să se supună autorului, tocmai pentru ca astfel acesta să poată ține piept confuzei și dezordonatei realități. Borges a subliniat adesea importanța atât a invenției, cât și a rigorii construcției, a Îndepărtării de realismul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
realismul descriptivist, prin ingeniozitatea și eleganța subiectului și a soluției alese, dar și prin explicarea caracterului personajelor cu ajutorul comportamentului ( În cazul nostru, mai ales cu ajutorul limbajului protagonic) și, deopotrivă al faptelor pe care ele le comit. În ce privește construcția acestor narațiuni polițiste, ale căror intrigi Bioy mărturisește că Îi aparțin Întru totul lui Borges, semnalăm că pentru marele argentinian primul element important de ficțiune polițistă il constituie moartea violentă, crima care Închide În ea ceva esențialmente atrăgător. Atracția generează plăcerea pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ales cu ajutorul limbajului protagonic) și, deopotrivă al faptelor pe care ele le comit. În ce privește construcția acestor narațiuni polițiste, ale căror intrigi Bioy mărturisește că Îi aparțin Întru totul lui Borges, semnalăm că pentru marele argentinian primul element important de ficțiune polițistă il constituie moartea violentă, crima care Închide În ea ceva esențialmente atrăgător. Atracția generează plăcerea pe care o trezesc În noi furtuna nervilor și teama În fața perspectivei pline de oroare că faptul criminal e posibil și probabil. Al doilea element
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
simte „creierul“ când deschide poarta situațiilor paradoxale, imposibile, absurde și inimaginabile ca ale ghicitorilor. Semnalând că Oedip Rege e antiteza romanului polițist, pentru că publicul știe tocmai ceea ce detectivul ignoră, Roger Caillois a subliniat, pe de altă parte, că În aventura polițistă narațiunea urmează ordinea revelației și se desfășoară Între cadavrul victimei și arestarea asasinului, curs care Înlocuiește ordinea Întâmplărilor, ce se desfășoară de la conflict la cadavru. Uneori Însă, Însuși conflictul, ca ingredient psihologic și prim motor al acțiunii, e anterior acestei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
În Moartea și busola lui Borges. Într-un studiu deosebit de documentat, Francisco Gutiérrez Carbajo s-a referit pe larg la polemica dintre Borges și Caillois: „Caillois neagă faptul că În povestirile lui Voltaire Însuși putem găsi primele exemple de narațiuni polițiste. Crede că romanul lui Balzac Une ténébreuse affaire marchează mai curând Începutul genului. Această afirmație e unul dintre elementele care au dezlănțuit polemica sa cu Jorge Luis Borges. Criticând cartea lui Caillois În revista Sur, Borges dă ca sigur faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ténébreuse affaire marchează mai curând Începutul genului. Această afirmație e unul dintre elementele care au dezlănțuit polemica sa cu Jorge Luis Borges. Criticând cartea lui Caillois În revista Sur, Borges dă ca sigur faptul că acesta dorește să derive genul polițist «de la o circumstanță concretă: spionii anonimi ai lui Fouché»; și continuă cu un paragraf foarte interesant unde, analizând diferite particularități ale genului, amintește că Une ténébreuse affaire - lucrare care prefigurează vag romanele polițiste din epoca noastră - datează din 1841, adică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]