1,761 matches
-
Capadocia, datată 373-374, odată cu mutarea moaștelor sale-actul său martiric. După cum rezultă din izvorul menționat, Sava era de neam grec, ortodox (nicean), care viețuia în abstinență, post și rugăciune într-un sat din Muntenia secolului al IV-lea. Când a început prigoana regilor goți și i s-a cerut să mănânce din cele jertfite idolilor, consătenii săi goți i-au oferit spre substituire cărnuri nejertfite, dar Sava a refuzat. Mai mult, el a îndemnat și pe ceilalți creștini să refuze substituirea, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
substituire cărnuri nejertfite, dar Sava a refuzat. Mai mult, el a îndemnat și pe ceilalți creștini să refuze substituirea, ceea ce a provocat nemulțumirea locuitorilor păgâni care l-au alungat din sat pentru un timp. La apropierea Sf. Paști din 372, prigoana s-a întensificat încât unii creștini (preoți și credincioși) s-au refugiat din "Gothia" (nordul Dunării) în "Romania" (sudul ei). Printre cei refugiați se afla și preotul satului, Sansalas. În ce-l privește, Sf. Sava, cf. actului martiric, s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
încât răspândirea creștinismului, înainte de secolul al IV-lea, nu poate fi explicată. Dacia și Moesia erau provincii de limbă și organizare latină. Cele mai vechi știri despre creștini, la Dunărea de Jos, în Moesia și Dacia romană, sunt legate de prigoana dezlănțuită împotriva lor de împăratul Diocletian, la începutul secolului al IV-lea. În acest context, sunt amintiți mai mulți martiri creștini. Mama lui Galerius era o păgână originară din nordul Dunării, îndârjită împotriva creștinilor, dar cei mai mulți dintre ei erau din
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cârciumă (slav)-han (turc.)-făgădău (mag.). Organizarea socială și de stat: stăpân, voievod, cneaz (sl.)-jude (lat.), sfat (slav)-adunare (lat.), jupan, bir, moșie, ocină, baștină, siliște, pâră, osândă, dovadă, gloabă, gospodar, graniță, dajde (dare), clacă, ponos, năpastă, pricină, pripas, prigoană, poruncă, sfadă, mită, caznă (slav)-pedeapsă (grec.), călău și gâde (cuvinte turanice). Organizarea bisericească: boz (idol), praznic, taină, jertfă, pomană, prooroc, troiță, răstignire, văzduh, capiștea, mirean, moaște, proclet, milă, pomină, molitfă, pristol, raclă, vârcolaci, rai și iad. N. Iorga menționa
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
iluzorie, desigur, pentru că noii veniți, oprindu-se undeva prin zona Râmnicului Sărat, aveau să fie urmăriți și suspectați de bolșevism (ca unii ce trăiseră sub ocupația sovietică în acel interstițiu 1940-1941), spre a fi deportați, precum sașii, de către autoritățile românești. „Prigoana a fost teribilă - rememorează sora viitorului istoric - cu polițai la ușă, în miez de noapte, iar noi salvându-ne, ieșind pe fereastra din spatele casei și alergând peste câmpuri, în satele din preajma Râmnicului Sărat”. Cu anevoie aveau să găsească o casă
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
discursul spiritual și planul istoriei separate în mediul occidental în secolul al XIX-lea este realizată de pașoptiști printr-o sinteză rodnică, care dă măsura "miracolului românesc" din secolul al XIX-lea. Secțiunea a treia a volumului, intitulată Biserica în timpul prigoanei comuniste conține câteva studii de caz extrem de profitabile pentru ceea ce înseamnă sau ar trebui să semnifice raportul dintre autoritatea ecleziastică și cea a statului. Textul lui Dragoș Petrescu "Biserica Ortodoxă Română sub comunism: o abordare instituțională" demolează multe dintre poncifele
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
politică oarecum moderată, în Italia, Spania și Africa cu Maximian (286-305) persecuția s-a dezlănțuit cu multă violență, asemenea celor din Asia Mică și din zona dunăreană, teritorii de altfel supuse jurisdicției lui Dioclețian și cezarului Galerius (293-305), inițiatorii acestei prigoane. Falimentul sistemului tetrarhic este vizibil și prin luptele de succesiune ce au urmat abdicării lui Dioclețian și Maximian din anul 305, care au văzut și până la șapte auguști disputându-și conducerea Imperiului. Ceea ce ne interesează este tocmai influența pe care
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
și VIII), unde vorbește numai despre soldații uciși pe durata epurării, spunând că cei executați au fost puțini. Informația sa este contestată de martirologiile creștine. Care au fost motive reale ale tăcerii lui Eusebiu despre execuțiile soldaților creștini, din timpul prigoanei? Este foarte posibil ca episcopul cezareean să fi considerat procesele și condamnările la moarte ale soldaților creștini sau păgâni niște acțiuni interne ale armatei, un fel de consecințe ale violării disciplinei militare, și nicidecum mărturii ale credinței propriu-zise. În timp
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
supus. Cei mai mulți s-au refugiat în pustiuri ori s-au ascuns prin munți, mergând după episcopii și preoții persecutați asemenea soldaților. Ambele categorii, bisericească și militară, formau opoziția cea mai solidă în calea planurilor lui Licinius. Presiunea exercitată de această prigoană a dus la îngroșarea unei mișcări pacifiste care își află originile la începuturile tetrarhiei (293), iar continuitatea până la perioada lui Iulian Apostatul (361-363). Scopul acestei mișcări pacifiste era acela de a slăbi tirania oricărui împărat, care își făcea din armată
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
expune provocării unei revolte de proporții și eventual a unei detronări sau morți umilitoare. Plecând de la unele aluzii eusebiene, s-a crezut că măsurile autorității imperiale contra militarilor creștini i-ar fi vizat îndeosebi pe ofițerii creștini, realitate contestată de prigoana care a vizat diferite categorii militare. Expresia de martirii militari, în bună parte orientali, dependentă de marea persecuție din anul 303, începe să capete o importanță covârșitoare pentru mentalitatea populară creștină și cea militară. Armata occidentală a lui Constantin, dependentă
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
organizată. Preoții nereveniți aveau case în care țineau slujbe regulat, după tipicul greco-catolic. Mai mult decât atât, tradiția era propagată din generație în generație, alte persoane devenind preoți, unși de către preoții bătrâni, pentru a nu se pierde spiritul. Dar și prigoana lor a fost aspră. Securitatea avea evidența lor pentru că refuzaseră oficial trecerea la ortodoxie. Astfel, le-a fost foarte ușor să-i identifice, să-i urmărească și să-i aresteze. Cultul greco-catolic, anul 1950 „În conformitate cu ordinul DGSP nr. 323269 din
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
spus că biserica e pe cale de ducă. A mai vorbit că se va interesa despre schitul Copăceni, dacă sunt urmăriți călugări de acolo, cine și cum. Sursa Horia” „Telegramă Suntem informați că Patriarhul Bisericii Oficiale are aprobarea să pornească o prigoană împotriva noastră pentru a ne trece cu forța la Cultul Oficial. Ca o primă măsură, între 28 ianuarie și 3 februarie vor veni cu securitate și miliție și vor cerceta cu de-amănuntul mersul activității noastre, persecutând cu strictețe severă
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
capitalismului și au făcut propagandă anticomunistă după cum dovedesc milioanele de broșuri întocmite de ei. Tot ei au fost aceia ce ne-au acuzat că suntem în legătură cu bolșevicii, din care cauză, în anii 1935-1936, alături de comuniști au suferit cea mai cruntă prigoană. Aceasta este confirmată de însăși broșura intitulată de PMR în 1949. Facem acest apel cu un ceas mai devreme și suntem încredințați că mințile luminate ale conducătorilor patriei noastre ne vor înțelege și nu vor îngădui prigonitorilor să ne facă
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
să fie lăsați liberi fiecare să creadă sau să nu creadă, așa după cum s-a stabilit prin Constituția RPR. Nu am fost și nici nu vom fi contra regimului democrat popular, așteptăm mila partidului și a guvernului, cerem să înceteze prigoana împotriva noastră, clericii Bisericii Oficiale să fie obligați să se ocupe de credincioșii lor, iar pe noi să ne lase în pace. Trăiască lupta celor ce muncesc. Trăiască lupta pentru pace. De către credincioșii stil vechi ai Parohiei comunei Rediu, raion
[Corola-publishinghouse/Science/2229_a_3554]
-
București, 1961; Mihai Novicov, Literatura și viața, București, 1965; R. Robin, Le Réalisme socialiste. Une esthétique impossible, Paris, 1986; Ierunca, Românește, 83-147; Ana Selejan, România în timpul primului război cultural (1944-1948), vol. I: Trădarea intelectualilor, Sibiu, 1992, vol. II: Reeducare și prigoană, Sibiu, 1993; Ana Selejan, Literatura în totalitarism, [I-VI], Sibiu, București, 1994-2000; Poezia unei religii politice. Patru decenii de agitație și propagandă, îngr. și introd. Eugen Negrici, București, 1995; Nițescu, Proletcultismul, passim; Marin Radu Mocanu, Cazarma scriitorilor, București, 1998; Michel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289155_a_290484]
-
și cu cel mai înaintat nivel ideologic - își îndreaptă privirile cineaștii progresiști din întreaga lume. Sub influența binefăcătoare a artei cinematografice sovietice crește și se consolidează cinematografia țărilor de democrație populară. Fără a se lăsa intimidați de persecuții sălbatice, de prigoană și închisoare, regizorii și scenariștii progresiști din țările capitaliste protestează cu indignare împotriva filmelor care fac propagandă pentru război ; ei se străduiesc să creeze opere veridice, realiste, opuse putredei cinematografii burgheze. [...] Succesul sau insuccesul viitorului film depinde în primul rînd
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
în care Napoleon i-a zdrobit pe austrieci, încearcă să-și apropie Sfântul Scaun prin încheierea unui concordat. Prin acest concordat religia catolică este recunoscută și putea fi liber exercitată în Franța, ceea ce însemna foarte mult pentru catolici, după groaznica prigoană din timpul revoluției franceze, în care clerul a căzut victimă alături de alte categorii sociale. Conform prevederilor concordatului clerul va fi plătit de stat în schimbul renunțării la domeniile ecleziastice pe care le deținea Biserica. În același timp Papa depune pe toți
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
veche; istorie medievală; istorie modernă; istorie contemporană. Continuitatea sistemului epocal-cronologic de periodizare a trecutului românesc este acompaniată însă de o serie de modificări substanțiale, prezente în majoritatea manualelor postcomuniste. În primul rând, evidentă este recreștinarea timpului istoric, posibilă ulterior încetării "prigoanei ateiste" derulate de regimul comunist. Doar H. Daicoviciu et al. (1991), ca expresie reziduală a discursului comunist, mai folosește sistemul laic "î.e.n." și "e.n.". Fie că se recurge la formula "î.Chr.", fie la cea de "î.Hr." sau "î.H.
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
de după Hristos, scrierile apocrife au intrat într-un con de umbră, până în perioada Renașterii. în secolul al XVI-lea, Erasmus din Rotterdam a arătat un interes neobișnuit pentru Cartea a patra a Macabeilor, având curajul - într-o epocă de cruntă prigoană religioasă - să publice o ediție a textului grec în anul 1524. În 1526 Wolfgang Cephalaeus va publica o altă ediție a aceluiași text, considerată mai apoi ca fiind ediție princeps. Un alt om de cultură care s-a aplecat asupra
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
există pre limba noastră... Iar, de va fi să te saturi să tot înghiți doar saltimboca romana napocensis, alătură-te Legiunii a V-a "Mihaelageoana" și luptă în For împotriva costobocilor, conducători făcuți, iar nu născuți, și ia-i la prigoană, dacă te ține cureaua. Vorba ceea, " Or la tavernă, or în cavernă!". Iar după ce moștenitorul flușturatic al Stăpânului Tomberoanelor o va lua în freză la alegerile de sector, alătură-te cetățenilor romani care vor cere în cor ca Bahmu să
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Când comentariul său nu a mai fost liber, oțetit fiind de ranchiuni și de incoerențele vârstei, când i-a ținut isonul domnului Tănase la spălat (în direct) cadavre liberale sau când au hohotit amândoi în prime time, cutremurați la gândul prigoanei carcerale a domnului Vântu, ceva s-a frânt în mine, suporter amuzat și cititor asiduu al lui Mircea Dinescu. De aceea, mărturisesc că am urmărit cu simpatie show-ul său de Revelion. Reîntors la timpurile mitice, când poesia ținea loc
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
precum și egalitatea lor cu credincioșii în ceea ce privește drepturile și îndatoririle, precizând dreptul lor deplin la credință religioasă prin care se deosebesc de musulmani.260 "Statul musulman s-a arătat binevoitor față de ei,261 atunci când au avut parte de persecuții, blesteme, dispreț, prigoana și moarte din partea altor civilizații și state nemusulmane în care au trăit. Dar "tendința rasistă" care i-a determinat să îndepărteze iudaismul de spiritul religiei divine și să-l transforme într-un "ordin ideologic rasist" i-a făcut să-i
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
până-n Omul, colan de munți se tot înșiră, / Cu late cefe sprijinite în cintra cerurilor goale”, când dinamice, fremătătoare, ca în Nori de vară. Descripția își însușește tehnici epice și cinematografice, proiectând elementele într-o învălmășire fantastică, analoagă celei din Prigoana lui Tudor Arghezi: „Sosesc cirezile de nori în goană [...]. / Buhai cu zimbri, junci cu vaci cât malul. / Și-nchise în oborul cerurilor late, / Năvalnicele boaite / Bălțate, negre ori țintate, / Se îmbulzesc și suflă-nspăimântate / Ca la vederea unei haite... Se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290623_a_291952]
-
Ștefănescu, Certitudini subiective, JL, 1995, 21-24; Anania, Rotonda, 216-234; Pop, Recapitulări, 66-78; Ion Simuț, Revizuiri, I, București, 1995, 275-298; Constantin Miu, Proza religioasă a lui Voiculescu și Arghezi, CL, 1996, 4; Roxana Sorescu, Un unghi de vedere, LCF, 1996, 30; Prigoana. Documente ale procesului C. Noica, C. Pillat, N. Steinhardt, A. Acterian, S. Al-George, Al. O. Teodoreanu etc., București, 1996, 295-299, 336-346, 352-355, 454-457, 463-466, passim; Florentin Popescu, V. Voiculescu la Pârscov, Buzău, 1996; Adrian Voica, Etape în afirmarea sonetului românesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290623_a_291952]
-
tânjirea, boala, scârba, năpasta, năcazul, ciuda, jinduirea, jertfa, ponosul, jalea, pacostea. Acum stăpânul străin îl plătește, îl hrănește, îl miluiește, îl dăruiește, prilej de jeluire, tânguire și smerire, de sfadă și de pricină. De la el vin dojana, căznirea, muncirea, obijduirea, prigoana, hula, gonirea, izbirea, răzbirea, zdrobirea, strivirea, prăpădirea, smintirea, belirea. Amestecul pripit de rase duce la urâțenia neamului și multe din cuvintele noi arată infirmități sufletești și trupești, fiind apte pentru zugrăvirea monstruosului: mârșăvia, scârnăvia, trândăvia, gângăvia, gârbovirea, cîrnia, pleșuvia, curvia
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]