2,310 matches
-
care curg deciziile de la putere. El a rămas mereu un om modest, care gândește În sine și pentru toți. Nu un timid - cum greșit Îl caracterizează un binevoitor Într-unul din dosarele sale fabricate de securitate -, ci mai degrabă un răbdător. În 1986, a primit lovitură cea mai grea: securitatea i-a omorât băiatul, pe Alex. Malin Tăcu, un tânăr, cu poezie publicată Încă de la vârsta de 9 ani. Față, Alină, absolventa de facultate, cu masterat, a ajuns să-și câștige
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de găină. — Chiar trebuie să mă scormonești atâta prin rană? hârșâie la un moment dat bătrânul printre dinți. Abia mai poate vorbi. Îl seacă la inimă. — Nu ajung cu degetul până în interior și sonda mă ajută să aplic unguentul, explică răbdător doctorul. Șterge cu buretele urmele de sânge coagulat de pe piele și face semn unui tinerel să panseze rana cu o bandă de stofă. — A fost o greșeală când au închis-o la început cu agrafe metalice, rostește sentențios, în timp
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
sesizează momentul prielnic și se grăbește să se arate de acord: — Așa e, luminate stăpâne, e o nesăbuință din partea cuiva să nu se preocupe de economie. — Iar începi! se jeluie principele. Îndeasă smucit un nou pumn de țelină în gură. Răbdător, se cretarul rămâne în picioare. După câteva clipe, se aventurează totuși: — Mai sunt și jocurile în onoarea victoriei... Bătrânul se oprește din ronțăit. Îi face semn din bărbie să con tinue. Ianuarius reia: De când au trecut în seama pretorilor, tot
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cu lanțul de gât și aspect fioros iese chelălăind vesel din cotețul lui și își întâmpină stăpânul agitând viguros din coadă. Tiberius îl scarpină afectuos între urechi, îi scoate o căpușă din blană și o strivește sub talpa sandalei, așteptând răbdător ca paznicul, puțin afumat, să descuie poarta în timp ce murmură niște scuze încâlcite. În sfârșit, cu un uruit, poarta se închide în spatele lor, rulând pe cei doi pivoți amplasați în prag și pe tocul de sus. Odată ajunși în stradă, Velleius
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
un semn lui Tiberius. Îl invită să vină după ei. Rex Sacrorum și flaminul lui Marte rămân pe loc. Tiberius Nero purcede agale. Velleius Paterculus îl urmează ca o umbră. Trec de Livia și de restul familiei imperiale, care stau răbdători să le vină și lor rândul să plece. Distanța până la zidul incintei este străbătută relativ ușor. Dincolo de ea, șase sirieni musculoși, îmbrăcați în tunici roșii din lână de Canusium și cu torțe aprinse în mâini, îl așteaptă pe principe. S-
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
fermierului. Pentru educarea studentelor, există o secție specială - home economics - în care se predau și se aplică metode noi de alimentare, de medicină casnică, de educare și creștere a copiilor, de cum trebuie menținută armonia conjugală: „Fiți bune, fiți sociabile, caritabile, răbdătoare. Familia, celula de bază a societății, depinde în primul rând de voi.” Educând o femeie, se dă o educație deodată altor 3-4 persoane. Delicata problemă a divorțului e tratată cu toată seriozitatea. Pentru a trata problema pe viu, secția are
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
reshimu, iar Dumnezeu se Împrăștie acum Împreună cu acel reziduu. Sau poate, pe undeva, cochiliile acelea, qelippot, principiile distrugerii așteptau, viclene, la pândă. „Scârboase creaturi qelippot-ele astea”, zicea Belbo, „agenți ai diabolicului Fu Manchu... Și pe urmă? Și pe urmă, explica răbdător Diotallevi, În lumina Judecății Severe a lui Geburei, zisă și Pachad, sau Teroarea, sefirot În care, după Isaac Orbul, Își face de cap răul, cochiliile capătă o existență reală. „Ele sunt printre noi”, zicea Belbo. „Uită-te În jur”, zicea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
față lunatică: lui Kay Îi plăcea să-i urmărească mereu cum se descurcă. O interesa să-i vadă cum Își croiesc Încet drum pe stradă - bărbatul, Îngrijit, Într-un costum de culoare Închisă, ca un antreprenor de pompe funebre, băiatul, răbdător, serios, frumos - ca alegoria tinereții și bătrîneții, se gîndea Kay, pictată de Stanley Spencer sau alt pictor modern și prețios ca el. După ei, sosea o femeie cu fiul ei, un băiețel vag șchiop, cu ochelari. Apoi urma o bătrînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
exactitate! Probabil că asta făceam. — Nu-ți amintești ca telefonul să fi sunat? — Probabil că eram jos. Helen o Înfruntă. — Dar telefonul Ursulei Waring l-ai auzit. Julia Își aranja părul În oglinda din hol. Îi spuse cu un aer răbdător: — Helen, nu face asta. Se Întoarse și o privi pe Helen, Încruntîndu-se. Ce ai pățit la frunte? E toată roșie. Uite, aici. Veni spre Helen cu mîna Întinsă. Helen i-o lovi și o Îndepărtă. — Nu știam unde dracu’ ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
apoi vîrÎnd-o ordonat În pantaloni. Se spălă pe dinți și se mai pieptenă o dată - altfel de data asta, lăsîndu-și părul lins și făcînd o cărare ca de copil. În tot acest timp era conștient că domnul Mundy Îl așteaptă răbdător În camera de alături; și-l imagină cum stă Întins, nemișcat și drept, cu capul proptit de pernele din puf, cu păturile trase pînă la subsuori, cu mîinile corect Împreunate, dar gata să bată ușor locul de lîngă el, invitîndu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
nou depărtîndu-se. CÎnd se uită, dunga de lumină de sub ușă nu mai era Întreruptă, iar cercul palid al vizorului se stinsese. Se Întoarse pe cealaltă parte și-și puse mîinile sub obraz, ca băiețelul dintr-o carte ilustrată, care aștepta răbdător somnul. 2 — Helen! Helen auzi că o strigă cineva, peste uruitul traficului din Marylebone Road. Helen! Aici! Își Întoarse capul și văzu o femeie Într-o haină de blugi și salopetă din stambă, cam murdară la genunchi, și cu părul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
N-am dormit deloc de cînd s-au Întîmplat astea. Băiețelul meu are o sănătate fragilă. Soțul meu e În Burma. Mă descurc de una singură. — E teribil de greu, spuse Helen. Îi dădu femeii un formular și Îi arătă răbdătoare cum să-l completeze. Femeia se uita la el, și nu Înțelegea. — Toate chestiile astea? — Așa cred. Dar dacă mi-ați da o liră, dou... Nu vă pot da bani, mi-e teamă. Vedeți, e un proces destul de laborios. Trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
dulceag ce vibrează în toată aripa făcându-i pe locuitorii ei să intre în priză alarmați și să-și termine mai degrabă treburile de prin closeturi. Când apare chiar nababul însoțit de câteva slugi și gărzi, se lasă o tăcere răbdătoare, prudentă. Lui Pran, care privește prin grilajul încăperii cu gong, bărbatul slab, îmbrăcat în haine scumpe, nu i se pare că arată ca un conducător. Mătăsurile, papucii cu bijuterii Jodhpuri, șiragurile de perle și inelul de pe deget cu diamant de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
colecționar. Te rog să fii atent la timpul verbal, Lincoln. - Îl plătiseră deja. - 600.000. - Așa tare și l-au dorit? - Conținea chipurile câteva bârfe siropoase despre Churchill și Chamberlain. Nu în sensul ăla, bineînțeles. - Evident că nu, răspunse Rhyme răbdător, cum făcea de fiecare dată când avea nevoie de ajutorul gratuit al cuiva. - M-am uitat peste el și ce era să fac? L-am contestat. Acest verb aparent inofensiv, dar venit din partea unei autorități precum Kincaid, însemna compromiterea totală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
cu sufletul la gură pățaniile lui de la scăldat. Eram nedumerit de o sumedenie de cuvinte pe care nu le mai auzisem: suman, stative, a nivedi, laiță, canură, chimeriu, lespejoară, hudiță, găligan... Bineînțeles, nu conteneam cu întrebările, iar mama îmi explica răbdătoare fiecare cuvânt. Mi-a plăcut atât de mult, încât în noaptea aceea am visat că Nică era prietenul meu și am fugit împreună la scăldat. Parcă era un cer senin și era așa de frumos și cald afară ,,că-ți
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
unde bat. Că doar nu i-o venit cântărețului chef de discursuri politice naționaliste. Mă plimbam pe Sf. Lazăr, după ce mi-am plătit abonamentul la mobil. Chiar vizavi de becereu văd un cabinet stomatologic, strategic amplasat la parterul blocului, așteptând răbdător ca vreunul din noi să-și rupă mufa în vreo coajă de nucă și să venim la plantat dinți la prețuri astronomice. Ce m-a frapat însă a fost lipsa totală a perdelelor. Se vedea absolut tot prin geamuri. Doi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
să se plictisească de moarte. ― Jones! Se ridică pe pat. Bărbatul păru să se debaraseze cu multă plăcere de motanul mătăhălos pe care Ripley se grăbi să-l legene în brațe.) Vino, Jonesey, bătrâne monstru, gogoloiul meu păros! Animalul îndură răbdător aceste efuziuni jenante, atât de tipice pentru specia din care făcea parte Ripley. Își păstră întreaga demnitate moștenită de la strămoși, manifestându-și în același timp toleranța obișnuită a acestor feline față de ființele umane. Primul observator extraterestru care ar putea asista
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
umane. Primul observator extraterestru care ar putea asista la această scenă ar ghici imediat care din cele două creaturi prezente pe acest pat aparținea speciei superioare. Bărbatul care venise cu surpriza cea bună trase un scaun lângă pat și așteptă răbdător până când Ripley îl va băga în seamă. Era în jur de treizeci de ani, drăguțel, și purta un costum clasic fără cel mai mărunt semn particular. Zâmbetul său, era tot atât de prietenos ca al meditehnicienei, fiind probabil datorat unei lungi experiențe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
este intact. Niciuna dintre suprafețele metalice n-a fost atacată de vreo substanță corozivă. Ripley reușise să se stăpânească în cursul dimineții. Răspunsese la întrebările cele mai stupide, cu răbdare și înțelegere. Dar nu mai putea fi rezonabilă, și nici răbdătoare. ― Evident! Am depresurizat cabina pentru a expulza monstrul în spațiu! (Se calmă puțin constatând că declarația ei fusese întâmpinată de o tăcere mormântală). Cum am mai spus. Anchetatorul companiei de asigurări se aplecă și ol privi pe reprezentanta ACE care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
sertarului noptierei în căutarea cărții de vizită a lui Burke. O răsuci între degete, apoi o introduse într-o fantă a consolei încastrată în mobilă. Pe ecranul care ocupa peretele opus apărură nuraadecâl cuvintele "Așteptați, vă rog", ceea ce o făcu răbdătoare până când în locul lor apăru figura lui Burke îl trezise, ochii bărbatului erau pe jumătate deschiși; era neras, dar schiță un zâmbet când o recunoscu. ― Da? A, Ripley. Salut. ― Burke, să-mi promiți un singur lucru. (Nădăjduia că era prea puțină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
timp mai avem până va sări totul în aer? ― Imposibil de spus. Aș putea extrapola plecând de la datele disponibile, dar sunt prea numeroase variabilele pentru ca rezultatul să fie într-adevăr precis. În plus, calculele sunt destul de complicate. ― Cât? repetă Hicks, răbdător. Androidul se întoarse spre el. ― Dacă mă bazez pe informațiile de care dispun, instalația ar trebui să explodeze în ceva mai puțin de patru ore. Raza de suflu ar fi de aproximativ treizeci de kilometri. Totul va fi ras. Fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
de obraz și se străduia să asimileze instrucțiunile caporalului. Își dădea seama că nu aveau răgaz și că trebuia să folosească această pușcă, dar nu va putea să-i ceară explicații complementare. Și Hicks nu ar fi putut fi mai răbdător: rezumă în două minute un curs complet de mânuire a armelor. Infanteristul stătea lângă ea și-i modifica poziția brațelor, explicându-i în același timp cum să ochească. Le venea greu să ignore caracterul intim al posturii lor. Căldura umană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Poate, își zise. Ființele sintetice au micile lor secrete. Se mai uită pentru ultima dată la tastatură și murmură: ― Acum, dacă nu comit erori și dacă nimic nu se strică... Apăsă pe tasta de funcționare. Mult deasupra lui, Sulaco deriva răbdător și tăcut în neant. Prin culoarele lui nu era nici o suflare. Nici o mașină nu bâzâia în marele compartiment de debarcare. Unele instrumente clipeau fără zgomot, menținând nava în orbita geostaționară, la verticala coloniei. O sirenă mugi, cu toate că nu era nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
simplificator decât un șut în dos? Și ce poate fi mai complicat decât să descrii toate aceste solidarități, rupturi, împăcări și certuri atât de frecvente printre avangardiști și întotdeauna însoțite de invocarea unor principii sau solidarități încălcate. Dan Gulea urmărește răbdător destinele complicate ale unor Vinea, Voronca sau Fundoianu prin hățișul relațiilor de la periferia câmpului literar (criticul folosește pe tot parcursul cărții ipotezele impuse de Bourdieu privind dinamica câmpului cultural). Sunt importante nuanțările care apar între o revistă sau alta Spiritul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
aparținut, mutatis-mutandis, orânduirii în care a apărut Eneida, ori veacului de aur al feudalismului de la Mancha, suntem convinși că asemeni acelor povestitori de-atunci, și noi, în aceste mulțumitoare clipe, am fi închinat cu bună știință encomiastice vorbe, vorbe, vorbe răbdătoarei noastre gazde, cu temeiul adevărat și cu gândul sincer că nu știm cum, fără de primitorul adăpost ce ni le-a oferit pe dată, temătoarele noastre cuvinte ar mai fi avut neobrăzarea să se strângă în acest mult prea ei îndatorat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]