1,994 matches
-
răbdat, trebue să rabd și eu” „Nici singurică nu vă puteți descurca. Munca e grea și va ajuns oboseala și supărarea”.......... Am plecat la Sculeni, să schimb în lei dolarii aduși. Doamna Rugină și măicuța Natalia s au hotărât să sădească varză, să facă puțină ordine prin curte. Când am revenit, o cloșcă cu pui stătea pe lângă măicuța Natalia: „Cloșca cu puișori văd că este pe lângă dumneavoastră. Vorbiți toată ziua cu puișorii.” „Abia astăzi i-am scos afară. Iată, am o
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
muzeu de științe naturale, instituția fiind Înzestrată și cu un război de țesut covoare. Tot acum, prin grija directoarei, instituția va primi de la Școala Normală de băieți Vasile Lupu - Iași pomi și viță de vie, cu costuri rezonabile, plantele fiind sădite În grădina școlii. Mai târziu, prin 1935, se Întreprind lucrări ample de reparații, fiind Înlocuit chiar și gardul Împrejmuitor, ca și firma școlii. Legea Învățământului din 1924 va prelua, În art. 189 o idee lansată de Spiru Haret prin 1898
GHEORGHE I. BRĂTIANU, PATRONUL ŞCOLII MELE by Aglaia C. Buduroi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1188_a_1874]
-
nu ducă lipsă, să se uite la alții care au.” Aceste cuvinte erau izvorâte din adâncul sufletului; fiind orfan, învățătorul Marcu Ioan nu s-a putut bucura de dragostea și ajutorul părintesc. În apropierea casei, învățătorul Ioan Marcu avea să sădească și să altoiască pomi fructiferi, care în câțiva ani avea să devină o livadă frumoasă pe rod. Era o plăcere să-l însoțești la executarea lucrărilor în gospodărie, îngrijirea animalelor, lucrări în livadă, în grădina de legume, în via ce
Un dascăl în memoria timpului by Mariana Tofan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91674_a_93225]
-
răbdare, toate purtând amprenta pasiunii. A deschis pentru mine poarta unui tărâm misterios și atrăgător tocmai prin aura enigmatică ce-l înconjoară: NATURA! O zi n-a trecut fără folos. Asemenea grădinarului care nu-și lasă grădina în paragină, care sădește an de an semințe, și profesorul a sădit cunoștințele cu răbdare și profesionalism. Veșnica întrebare: „de ce?” a interconectat de fiecare dată „circuitele” punându-ne logica la încercare. Consider că sunt una dintre „semințele” care au încolțit și îi mulțumesc pentru că
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Cristina Hordilă Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1851]
-
mine poarta unui tărâm misterios și atrăgător tocmai prin aura enigmatică ce-l înconjoară: NATURA! O zi n-a trecut fără folos. Asemenea grădinarului care nu-și lasă grădina în paragină, care sădește an de an semințe, și profesorul a sădit cunoștințele cu răbdare și profesionalism. Veșnica întrebare: „de ce?” a interconectat de fiecare dată „circuitele” punându-ne logica la încercare. Consider că sunt una dintre „semințele” care au încolțit și îi mulțumesc pentru că, dacă nu ar fi insistat atâta la un
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Cristina Hordilă Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1851]
-
Culege-le din convorbire pe acelea și consideră că n-am trecut proba. Nici n-aș vrea s-o trec. Rămână teritoriul acesta într-o eternă penumbră, atât de luminescentă! Mereu greșesc. Într-un târziu am priceput că greșeala e sădită în mine, face parte din proiectul originar... Cum va arăta poezia la jumătatea secolului în curs? Va mai exista poezie? Poți să propui un text în maniera în care îți imaginezi poezia viitorului? Va influența dezvoltarea năvalnică, uneori necontrolată, a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
încercare. În schimb, mie mereu îmi dau povețe, fă așa că așa e bine! și, vai, deși cu convingere, cu ardoare îmi propun să mă țin de calea trasată, mereu greșesc. Mereu greșesc. Într-un târziu am priceput că greșeala e sădită în mine, face parte din proiectul originar pe care l-a urmat făptura mea când s-a constituit și de care ascultă și acum irecuzabil, până la sfârșit. Care este relația ta cu critica literară? Te-au "citit" bine criticii vremii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
rațiune ar fi aproape imposibilă. Dar dacă rămân doar doi oameni, bărbat și femeie, analfabeți chiar, dar procreativi, lumea se poate reface până la performanțele de azi. De asta îi privesc cu îngăduință și pe idioți, și în ei Dumnezeu poate sădi ceva din ființa sa. Omul este singurul teren pregătit oricând pentru iubire, rațiune și poezie. Adrian Dinu Rachieru vorbea de McLumea de azi...! Modifică această perspectivă literatura de azi? Da, McLumea de azi se sprijină pe McPoetul de azi care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
și nicidecum pentru hulitorii de cele sfinte, pentru cei fără Dumnezeu, ori pentru cei ce tăgăduiesc harul sfinților Lui. Credinciosul vorba Psalmistului David, Ps. cap I își găsește plăcerea-n Legea Domnului; cugetă la ea ziua și noaptea; este pomul sădit lângă un izvor de apă, ce-și dă rodul la vremea lui și ale cărui frunze nu se vestejesc; iar ceia ce începe duce la bun sfârșit; pe când cei răi și necredincioși sunt ca pleava pe care o spulberă vântul
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
și cei ce-și împletesc spiritul cu erori de tot felul, nu vor înțelege niciodată acest respect, iar cultul morților va fi pentru ei tot așa de enigmatic, ca și însăși viața lor. "Cultul morților întemeiat pe o lege firească sădită în om spune savantul profesor decedat dr. Badea Cireșanu, în al său Tezaur Liturgic, tom VI, pag. 43 este foarte răspândit și printre sălbatici. Cei vii întotdeauna admiră trecutul și găsesc la cei încetați din viață calități mai frumoase decât
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
ne-am deprins a suferi purtări insolente chiar și din partea unor oameni ce-i credeam cu educație și-i iertăm pe toți și rugăm pe bunul Dumnezeu să-și aducă aminte de toți aceștia, cărora cel necurat, le-a sădit ură și vrăjmășie în sufletul lor și să nu le răsplătească lor după faptele lor și nici după vicleșugul născocirilor lor”. Apoi le răspunde printr-o cuvântare ținută în Senat la 14 decembrie 1926, care a fost publicată în broșură
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
de cunoștințe și a formării caracterului meu ca viitor specialist și om. În cei 42 de ani de muncă în cercetare, proiectare, producție, project management și conservare a energiei, desfășurate pe 3 (trei) continente, , am simțit permanent căldura “sâmburelui magic” sădit de profesorii mei - părinți adoptivi pentru o viață. În viața tumultoasă prin care am trecut, am înțeles sensul lecțiilor pe care leam primit în studenție de la profesorii și colegii mei de facultate cei care m-au susținut și m-au
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Constantin D. Pitis () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1008]
-
mulțime de păcate și de crime” (p. 38). Isus explică visul în felul următor (p. 39): numele invocat de preoți este numele Său; tot numele Său e scris și pe casa unde au loc jertfele. În numele Său generațiile omenești „au sădit copaci fără rod, în chip rușinos”. Iar cei doisprezece preoți vulgari, păcătoși, criminali și desfrânați sunt chiar cei doisprezece apostoli, care n-au înțeles taina lui Isus, pervertindu-I mesajul. Să nu uităm că avem de-a face cu un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
o carte bună, ucide însăși națiunea.” John Milton 4. „Adunând binele care din citiri de cărți bune și folositoare, care din călătorii, care din întâlniri și adunări cu oameni de neamuri luminate, să-l împărtășim compatrioților noștri și să-l sădim în pământul nostru spre rodire.” Dinicu Golescu 5. „Carte nu știe dar calcă popește.” Anton Pann 6. „Cu ce dascăl locuiește, Așa carte-alcătuiește.” Anton Pann 7. „De-ți este dragă cartea, citește, ascultă și învață!” „Cărare pe scurt (Predoslovie), Bălgrad
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
Demirgibașian 654. „Mai bine să studiezi un om, decât zece cărți.” Hacob Paronian 655. „Ar fi un lucru curios, o carte care ar arăta toate ideile care pot corupe spiritul uman, societatea, morala și pe care le găsim dezvoltate sau sădite sau presupuse în scrierile cele mai celebre, în autorii cei mai consacrați; ideile care răspândesc superstiția religioasă, maximele politice strâmbe, despotismul, vanitatea rangului, prejudecățile de tot soiul. S-ar vedea că mai toate cărțile sunt corupătoare, că și cele mai
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
Adaos feciorelnic Două beri, un pahar de vin și o țigară, Atât a mai rămas de-aseară. Poate izul de iubire întins pe-o nară Sădește-n noi amintiri de-odinioară. Nu vreau să las în urma acesta frumusețe rară Ce-mi spunea adeseori să ies afară, Să stau lângă inima-i amară, Asemănată-n mintea ei c-o pară. Pătrunderea ochilor tăi liniară, Văzută de toți
A doua oară unu by Silviu Gherman () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92942]
-
toți sătenii din CÎmpia Tisei, cu ce dădeau pămînturile, grădi nile, curtea și poiata, mai puțin cu poame. Era, Într-adevăr, o așezare săracă În fructe. CÎțiva pomițari, adică duzi, și aceia răsăriți din Întîmplare, nu pentru că i-ar fi sădit cineva, se chinuiau să salveze satul de lipsa absolută a arborilor rodi tori. Iar vița-de-vie, afară de cîteva bolți pe lîngă case, n-o Întîlneai nicăieri În cîmp pe butuci. În lipsa strugurilor și a prunelor, vinul și țuica se arătau rar
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
De parcă n-ar fi existat, / S-a risipit totul în ceață / Și totul pare-a fi uitat... Când chipul mi-l privesc apoi, / Mă-ntreb de ce să mai trăiesc, / Căci clipele ce trec prin noi, / Un rid pe față ne sădesc.“ În mod evident aici este vorba de o suferință mimată (cărei adolescente îi apar riduri pe față?) și de o versificare simplistă, cu vagi reminiscențe din poezia romantică de album a secolului XIX. Nemulțumită ea însăși de inconsistența acestui mod
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
adoptat: „Nu voi plăti doar răul ce-l voi face / Cu gestul bici și cu privirea dură, / Dar chiar și binele ce nu se ndură / Să-și dezgolească trupul când îi place. Ceea ce simt și ce-a ieșit pe gură / Sădesc în glia poftelor buimace. Mă urmăresc, izbind când duhul tace, / Atâtea cazne prinse în armură.“ (Nu voi plăti doar răul ce-l voi face) „Printre grădini arzând îmi port povara / Ferind-o de a patimei prigoană. / Săgeți de foc pe
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
ceva Încă necunoscut. Crezuse mereu că o veste despre moartea lui Karl ori certitudinea că n-avea să se Întoarcă niciodată În viața ei i-ar fi adus o liniște, o ușurare, o profundă eliberare. Acel mărunt grăunte de speranță sădit În ea ar fi dispărut, iar ea ar fi putut să adoarmă fără mâinile lui subțiri și fără mersul lui inegal În minte. Nu se simțea Însă nici calmă, nici eliberată. Îl pierduse, asta era sigur, Însă continua, ilogic, stupid
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
decât prin moarte, decât prin har, decât prin iubire... Caută, însoțindu-te cu celălalt, cu ceilalți, să nu-ți obosești prea mult singurătatea. Nu uita: înțelesurile, atâtea câte ți-au fost date, din singurătate s-au născut. Neodihnirea le-a sădit, ploile lacrimilor tale le-au udat și singurătatea felului tău de ființă le-a odrăslit. 3 decembrie 1985 Treapta a XXI-a Despre pierdere Acela care-și iubește viața o va pierde, iar acela care și-o urăște o va
Douăzeci şi opt de trepte ale realului by Dan Iacob () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100976_a_102268]
-
de bucurie, pentru că savurează căldura fiecărei raze de soare și trăiește în liniște, în lumea cărților și a amintirilor. Un colț de rai într-o curte mică, străjuită de meri înfloriți, alintați de vântul care scutură petalele florilor peste lăcrămioarele sădite la rădăcinile lor. O casă frumoasă, modestă, dar aranjată cu gust, cu rafturi pline de cărți și reviste. Acesta este locul în care își duce viața în liniște, trăind din lumea amintirilor, profesorul Alexandru Mânăstireanu, un bătrân vioi, cu o
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
clasică, tot ceea ce este frumos, citesc și lucrez la o autobiografie. Eu am lumea cărților, a amintirilor, iar aici, acasă, am un colț de rai”, a mărturisit bătrânul profesor, care se mândrește cu pomii înfloriți din curte, pentru că i-a sădit exact în anul când a ieșit la pensie. Nu regretă nimic din ceea ce a trăit, deși afirmă că a făcut război și pentru alții și că au fost clipe în viață când i-a fost foarte greu. Să fie dascăl
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
era îngenunchiat la pământ de strașnica vijelie!... Către ora 7 mă scol perfect odihnit și constat pe viu prăbușirea cireșului încărcat de rod bogat. Privindu-l mă simt trist - trist de parcă ar fi vorba de o ființă dragă. L-am sădit pe 4 aprilie 1974, deci acum treizeci și trei de ani. E frate cu cireșul goldan din vale, din fața casei. Nu aveau decât un metru înălțime și rădăcini bogate - viguroase. Cel din vale a crescut mai mare, mai viguros, deoarece i-a
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
zile te tai cu cuțitul acesta! Ai auzit?” și reluam același descântec la același scai, amenințându-l în fiecare zi, înainte de a răsări soarele... și minunea, adică amenințarea, își producea efectul și scaiul respectiv scăpa netăiat. Mai târziu, când am sădit doi peri (existenți și astăzi) în timp ce unul, ceva mai mic în talie, îmi dădea roade din ce în ce mai multe, celălalt, crescut buiac nici gând nu avea. Înciudat, într-o dimineață, după ce am admirat puzderia de flori din pomul harnic, mă apropii de
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]