2,464 matches
-
le găsi banale. A. Primele semne La întoarcerea lui Valentin dintr-un sanatoriu de recuperare pentru boli nervoase, unde stătuse timp de șase luni de zile, Carlina rămase profund surprinsă văzându-l atât de schimbat. Părea extrem de obosit și foarte slăbit. - Valentin, începu ea pe un ton afectuos, nu crezi că ar trebui să te vadă un medic neurolog, să îți facă eventual un consult mai amănunțit înainte de a te apuca de alte treburi?! Ai ochii roșii și pari extenuat. Mâinile
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
ieșea tărăboi ! - De asta îmi pasă mie? Dar la mine nu te gândești, cum poate o lehuză să stea fără să se primească și să nu aibă un pat unde să poată să se odihnească după naștere? Carlina se simțea slăbită și era palidă. Se temea să mai facă alte comentarii. Presimțea că în seara aceea nu avea să îi fie o companie plăcută deși ar fi trebuit să fie una din cele mai frumoase din viața lor. Dar așa stăteau
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
dezbrăcam cămașa de pe mine și rămâneam în soare pentru motiv de aerisire, însorire. Caraliii, adică paznicii securiști, care mă supravegheau din gheretele plasate sus, intrau în solar și văzându-mă ei că am rămas robust la fizic și nu prea slăbit îmi spuneau: „Popa dracului, ai mâncat numai găini!” și le răspundeam: „Am mâncat și voi mai mânca!”. Noaptea, prin ușa metalică a celulei auzeam zgomote, gemete, și din când în când deduceam din vorbele lor, înțelegeam că unele femei arestate
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
obligatoriu la Kogălniceanu, în județul Constanța; pe Ep. greco-catolici Iuliu Hossu, Ioan Balan și Alexandru Rusu, i-am cunoscut în mod providențial și cu totul neașteptat în spitalul Floreasca din București, unde fuseseră aduși din închisoare pentru tratament; erau foarte slăbiți, cu dantura stricată, dar senini și plini de curaj și demnitate. Primul lucru care m-au rugat când am intrat în salonul lor a fost acela de a le aduce Sfânta Taină. În curând îmi încheiam și eu misiunea de
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
mai rău decât animalele, după cum îmi povesteau cei care i-am găsit acolo, că mâncau șoareci, ori rădăcini de plante, iar mâncarea era slabă, așa încât mulți au ajuns distrofici, slăbiți din cale-afară și nu se mai puteau reface, așa de slăbiți erau. În zadar îi puneau la un regim deosebit de refacere; și mulți au murit, fie din cauza bătăilor, fie a lipsei de alimente sau a muncilor istovitoare sau accidente de muncă, sau înecați. Printre oamenii mai de vază, l-am întâlnit
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
bătăilor, fie a lipsei de alimente sau a muncilor istovitoare sau accidente de muncă, sau înecați. Printre oamenii mai de vază, l-am întâlnit pe Episcopul Cherteș și am concelebrat cu el când putea, căci de multe ori se simțea slăbit și nu putea să celebreze; de multe ori rămânea la baracă și nu era scos la muncă, sau era pus la munci mai ușoare. Cu trecerea vremii lucrurile și faptele se uită, dar ne mai întâlnim și dacă suntem împreună
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
nemișcat alături, plin de sânge și atât de palid, Încât Simeon Îl crezu mort. „Să nu-l las așa, ca pe un câine la marginea dru mu lui, să-l sfâșie fiarele. Să-l Îngrop, bietul băiat...“ Era Însă prea slăbit. Se gândi să se târască până la mânăstire, să-i che me pe călugări. „Nici asta nu pot. Nu mă pot mișca. Am să mor și eu. Mai bine stau nemișcat și aștept moartea. Cineva ne va găsi până la urmă și
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
se mai ridice, să moară de foame și de istovire, pentru a sfârși odată cu spaimele și necazurile. Astfel mai trecu o noapte. Dimineața se ridică de pe patul pe care zăcuse Într-o letargie plină de visuri Înspăimântătoare. Era atât de slăbită, Încât de-abia putu să se apropie de cana de apă și să soarbă o Înghițitură. În acea clipă se auziră pași pe scară. Pași grei care se apropiau. Ușa se deschise și În pragul ei apăru ministerialul Eglord. În
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
N-avea spadă la cingătoare, doar un cuțit scurt de vânătoare cu prăsele de fildeș, pe care mâna lui uriașă le strângea spasmodic. Deși părea liniștit, se putea ghici cât era de ner vos și nerăbdător. Dar prizoniera era prea slăbită ca să-i ob serve nesiguranța. Cavalerul făcu câțiva pași prin odaie și se opri, Înclinându-se ușor, cu aceeași politețe Întunecată cu care primea poruncile la Curte. Adelheid tăcea. Era prea surprinsă ca să poată scoate vreun cuvânt. Cele câteva clipe
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
nesomn, Încât i se păru că depărtarea e uriașă și că nu va ajunge niciodată. Cu greutate, rupse o bucățică de pâine, mestecând-o anevoie, și Înghiți cu buzele arse câțiva stropi de apă. Dacă trupul Îi era cu totul slăbit, În schimb capul și-l simți dintr-odată limpede: „Nu trebuie să mor. Într-un fel sau altul am să scap de aici. Bodo mi-a trimis semn. Visul meu a fost un semn. Va veni să mă elibereze și
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
primi veștile cu o tulburare pe care nimic n-o putu potoli. Sihastrul, care tocmai venise la căpătâiul său, Împreună cu jupânul Urs, Încercă să-i spună totul cu fereală, dar tânărul sări ca ars din pat, deși era Încă foarte slăbit. — Cum credeți că pot sta aici liniștit, când Adelheid e În mâna acelor ticăloși? Doamne, poate că la această oră... nici nu vreau să mă gândesc ce s-a putut Întâmpla! Te conjur, părintele meu, pe tot ce ai mai
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Doar umezeala și mirosul de mucegai care-ți tăia respirația arătau că nu se mai trecuse pe acolo de ani buni. Înaintau cu fereală, orbecăind la lumina din ce În ce mai slabă a faclei. Bodo simți cum Îl cuprinde amețeala. Era mult prea slăbit și-și spuse că nu va rezista nici să Înainteze, nici să străbată calea Întoarsă. Picioarele i se Înmuiară și se Împiedică de un morman negru, prăvălindu-se deasupra. Îngrozit, simți sub el un corp omenesc și-l strigă cu
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
mai repede. Oltea însă, a zăcut la pat câteva săptămâni. Fiind voinică și mai bine dezvoltată (grăsuță), temperatura îi creștea mereu. Uneori, noaptea ajungea până la 40 de grade, fapt ce ne înspăimânta pe toți din familie. Mama, deși în covalescență, slăbită se ocupa de ea zi și noapte. Îi punea comprese reci la cap și pe piept. Le schimba în permanență, căci avea febră mare și delira. Eu plângeam pe ascuns și vroiam s-o ajut pe mama care nu dormea
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
lovitură de bumerang, temerile legate de această lărgire au contribuit covârșitor la blocarea procesului Lisabona și la refuzarea unui tratat constituțional indispensabil. Problema impactului a fost adesa formulată altfel: era oare oportună această extindere? Uniunea este mai puternică sau mai slăbită ca urmare? S-ar putea oare stabili altfel de bilanțuri decât cele de tip Bruxelles, care trebuie să respecte constrângerile termenelor scurte? Probabil că da, însă ele ar reflecta convingerile personale, iar evoluțiile pe 20 sau pe 50 de ani
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
dovadă că ofițerii mai tineri erau capabili să pună la cale o lovitură de palat. De ce nu a existat o lovitură de palat a eșaloanelor înalte ale partidului? Probabil din cauză că mulți dintre membrii Comitetului Central erau la fel de bătrâni și de slăbiți ca Ceaușescu. Ei împărtășeau viziunile lui despre lume și se temeau că sistemul nu ar putea supraviețui după îndepărtarea lui, ceea ce a fost adevărat. A contat și repeziciunea cu care evenimentele au avut loc în restul Europei de Est, doar
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
ea a perpetuat sistemul clientelar al partidului, subminând formarea unor adevărate partide în favoarea a ceea ce am numit altundeva "coaliții necontrolabile" cu aparență de partide. Dată fiind continuitatea semnificativă a elitelor în contextul general de ruină economică și al unei populații slăbite, sărăcite, era de așteptat ca elitele indiferent de partidul politic pe care îl reprezentau să se concentreze pe jefuirea pe termen scurt a resurselor publice mai mult decât pe dezvoltarea pe termen lung a economiei naționale. Populația dispunea de resurse
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
sculat de multe ori de la biurou și mi am pierdut șirul ideilor. Și asta, tocmai când îți vorbeam de literatură și Baudelaire. Azi am suportat greu dumineca și m’a melancolizat. Cred că iar încep să slăbesc și mă simt slăbită. Tresar când văd pe biurou poșeta ta marron, pe care o port eu acum; târâi după mine, în silă, viața fără tine. Nu te mâhni: e probabil o fază trecătoare; mă voi scutura de gândurile astea torturante, de îndoieli, de
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
de vârtejuri, joacă de nu mai pot, gâfâie și-s numai pic de apă; iar lăutarii țipă din scripci ca niște nenorociți cărora li se scot, cu clește de fierar măselele... Mă întorc în tabără cu cumătrul Zaharescu prin întunerecul slăbit al ceasului dinnaintea zorilor. Regimentele de artilerie și cavalerie duc caii la apă. Sus cerul cenușiu stă gata să ploae. O pâclă nevăzută se râdică încet-încet; dinspre fântâni, dela călăreți, pe când intrăm în cort, vin cântări de jale. Facem un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
el. Sub toate aspectele, atmosfera a fost caldă, plăcută. Ieri, la 12, am mers la mitingul de doliu pentru profesorul Dumitru Alistar, ținut în clădirea din spate a Institutului. Din locul în care eram, i-am văzut bine doar mîinile: slăbite, uscate, vlăguite. Au vorbit Victor Enășoae, Ioan Popovici, un student (Simion și nu mai știu cum), profesorul Alexandrescu. Toți au evocat o (mare) personalitate locală, didactică și culturală. Dar singur studentul a surprins o notă distinctă a adevăratului Alistar, amintind
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
dată, cred, pentru că nu pot să laud fierbinte: sînt prea reticent pentru gustul său. Iar el e, adesea, „centaur”, fugos, expansiv. La suprafață n-a existat niciodată o ruptură între noi, dar în adînc mai multe fire au fost uzate, slăbite, zbîrcite. De vină e, poate, distanța, sau sînt anumite „vorbe” purtate de „crainicii” săi privilegiați. Vrei o judecată de ansamblu? L-am considerat mereu omul unui moment. A strălucit cît a fost la Bacău, pe bolta locală. În București, e
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
perfecți. Și că totul în jurul nostru se schimbă. „Cei ce se încred în Domnul sînt ca muntele Sionului” (Ps. 124). Dar uneori și munții se clatină. După momente de siguranță vine, invariabil, îndoiala. Ieri mă simțeam viguros, astăzi mă simt slăbit; ieri eram încrezător, azi sînt dezabuzat. Parcă nu mai știu nimic, parcă am secat. Ceva mă ridică, apoi ceva mă apasă. Urc și cobor. Dar, deși sufăr că nu o dată mă îndoiesc, că sînt nesigur, atins de nimicnicie, nu-i
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Înțeleagă că pe lîngă Încadrarea În Învățămînt au mai fost și alte preocupări față de activul fără de partid”. Ca să nu-l bage În apoplexie pe sărmanul Costache, cei doi l-au tămâiat oleacă, pentru a-i mai trece palpitațiile la slăbita inimioară: „În legătură cu cele de mai sus trebuie să știți că intervențiile nejustificate sînt mai frecvente la Începutul activității și nu le considerăm ca un aspect negativ al muncii dv. Este indicat Însă ca, mai ales atunci cînd nu aveți siguranță
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
anticipate fiindcă banii proveniți din împărțeala parastaselor vor fi mai puțini, iar cei dependenți de ei, tot mai mulți. Fiscalitatea va crește, investițiile se vor aneantiza, se vor împuțina salariații și cei rămași vor întreține și mai mulți oameni. Rezistența slăbită a salariaților, a managerilor și chiar a patronilor de la firmele și instituțiile profitabile, din cauza multelor slujbe și a efortului dincolo de limita rezistenței, îi face și pe ei candidați la protecție. Acest darwinism social ni-l aplicăm noi înșine, nouă înșine
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
neghină printre grâu. Cuvântul inspirat ne spune: ,, Deși vor exista necazuri în biserică, și vor fi până la sfârșitul lumii, în aceste ultime zile biserica va trebui să fie lumina unei lumi care este mânjită și demoralizată de păcat. Această biserică slăbită și cu defecte, care are nevoie să fie mustrată, avertizată și sfătuită, este singurul obiect de pe pământ asupra căruia Hristos Își concentrează atenția supremă.” (T.M.1893.pag.45) Deși trăiesc cu amărăciune în suflet datorită felului cum am fost tratat
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
că Dumnezeu va pune totul în ordine. El are o biserică - Filadelfia - care nu este încă biruitoare dar este luptătoare. Îmi pare rău că există membri cu defecte mari, că există neghină între grâu... dar Dumnezeu spune că această biserică slăbită și cu defecte, care are nevoie să fie mustrată, avertizată și sfătuită, este singurul obiect de pe pământ asupra căruia Hristos își concentrează atenția supremă. Trăim ultimele clipe ale istoriei acestui pământ. Am încredințarea că Domnul iubește și va iubi întotdeauna
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]