1,896 matches
-
o călătorie halucinantă, dincolo de granița dintre realitate și ficțiune, o călătorie prin ciudatele stabilimente ale medicului Perjovski. Locomotiva Noimann nu face decât să pună din nou În mișcare Fantasm-Express-ul lui Nichita Danilov. Un roman al inițierii, În care protagonistul, medicul stomatolog Paul Noimann, trece prin tot felul de probe, care de care mai grotești. Scriitorul alege pentru cel de-al treilea roman al său din ciclul Tălpi un citat de Milan Kundera. Spre deosebire de foarte mulți autori români, care folosesc motto-uri
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
e piano“, „Andante non tropo“, „Aria piciorului rătăcitor“, „Aria lui Satanovski“, „Vals“, „Marș“ sunt numele capitolelor din Locomotiva Noimann, un roman În mare parte „muzical“, construit după tehnica contrapunctului. Prima parte a simfoniei romanești, intitulată „Uvertură“, prezintă primele metamorfoze ale stomatologului Noimann. Apare astfel tema dublului, o temă foarte des abordată de Nichita Danilov, influențat, probabil, și de nuvela dostoievskiană Dublul: „O mulțime de chipuri umflate, cu trăsături schimonosite, se roteau În jurul capului lui Noimann, scoțând un vuiet Înfundat, care-i
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
aproape închizând ochii. Sidonia observă că, în sfârșit, își pusese la punct dantura, mereu avea probleme, ba i se macera vreun dinte, ba i se strica vreo lucrare, era și tipul de om fricos care amâna să se prezinte la stomatolog până în ultima clipă. Acum avea timp pentru toate, aproape că-l invidia, deși știa bine că odată ajunsă la anii lui va fi de mult o femeie apusă, nici cel mai absurd gând nu-i va da dreptul să spere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
bibliotecii. Mai demult, Jim s-ar fi oprit să se joace cu globul - ani de zile Îl cicălise pe tatăl lui să-i ia unul ca ăsta - dar acum era prea flămînd ca să piardă vreun minut. Casa fusese proprietatea unui stomatolog belgian. În biroul lui, sub diplomele Înrămate, se găseau niște dulăpioare albe, conținînd zeci de seturi de dinți. În Întuneric, rînjeau spre Jim ca niște guri lacome. Jim străbătu sufrageria și ajunse În bucătărie. Ocoli balta de apă din jurul frigiderului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
zeci de seturi de dinți. În Întuneric, rînjeau spre Jim ca niște guri lacome. Jim străbătu sufrageria și ajunse În bucătărie. Ocoli balta de apă din jurul frigiderului și, cu un ochi de expert, cercetă rafturile cămării. Spre nemulțumirea sa, acestui stomatolog belgian și frumoasei lui consoarte le plăcea mîncarea chinezească - ceva pe care părinții lui rareori puneau gura - iar cămara era plină, precum depozitul unui comprador chinez, cu intestine și fructe uscate. Exista totuși o singură cutie de lapte condensat, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
precum depozitul unui comprador chinez, cu intestine și fructe uscate. Exista totuși o singură cutie de lapte condensat, de o dulceață și savoare pe care Jim nu și le mai amintea. Bău laptele șezînd la masa de lucru din biroul stomatologului, În timp ce dinții Îi zîmbeau, apoi adormi Într-un dormitor de la etaj, În așternuturi de mătase, pline de parfumul trupului femeii cu chipul unei stele de cinema. 9 Sfîrșitul bunătății Căutînd Întruna de mîncare, a doua zi de dimineață Jim părăsi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
dinții Îi zîmbeau, apoi adormi Într-un dormitor de la etaj, În așternuturi de mătase, pline de parfumul trupului femeii cu chipul unei stele de cinema. 9 Sfîrșitul bunătății Căutînd Întruna de mîncare, a doua zi de dimineață Jim părăsi casa stomatologului. Găsi o nouă locuință temporară Într-o casă din apropiere, aparținînd unei văduve americane pe care părinții lui o cunoscuseră Înainte de plecarea ei la San Francisco. De acolo, se mută mai departe, stînd În fiecare casă cîteva zile, adăpostit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
n-avem de gînd să deschidem un bar. Ai fost la cor, Jim? O să te așezăm la pian, să cînți Yankee Doodle Dandy. — Asta are cinematograf, continuă Jim. Iar asta e plină de dinți. — Dinți, Jim? — A fost a unui stomatolog. Poate că sînt dinți de aur, Basie. Intrară pe Amherst Avenue și trecură pe lîngă casele pustii. Pe stradă tot nu era curent electric, iar casele, În grădinile lor neîngrijite, păreau și mai sumbre pe Înserat, răspîndite precum cargourile scufundate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
dublă de reprezentație la teatrul Cathay, mașina era Închiriată ca decor de film. Aceste filme de la Hollywood, ca și jurnalele de actualități proiectate deasupra mulțimii pe Bund Îl fascinau pe Jim la nesfîrșit. După tratamentele pe care i le prescrisese stomatologul, pentru maxilar și pentru vindecarea rănii de pe cerul gurii, Începu curînd să crească În greutate. Singur la masa din sufragerie, lua mese copioase ziua, iar noaptea dormea liniștit În dormitorul lui, la ultimul etaj al casei ireale din Amherst Avenue
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
depună plângere împotriva unui anchetator de la Procuratură, amenințându-l cu cu represalii și promițându-i că dacă era de acord, n-o să intervină în disputa asupra custodiei copilului. Avocatul acceptă. Nasul spart al Celestei a fost reparat, apoi doi chirurgi stomatologi au început să-i repare gingiile și dantura aproape distrusă. Plin de furie, Loew l-a sunat pe Mal la un telefon public unde acesta aștepta apelul și i-a spus: — Te descurci tu cu puștiul. Să nu mai îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
ales la întâmplare și o conversație îndelungată cu unul dintre laboranți i-a furnizat următoarea informație: 349 era o cifră prea mică. L.A. era printre marii producători din industria protezelor dentare. Unele laboratoare nu apăreau în Paginile aurii, iar unii stomatologi aveau aparatură de producere a protezelor chiar în cabinetele lor. Dacă un individ știa să facă proteze dentare umane, atunci își putea folosi aceleași abilități pentru producerea protezelor cu dinți de plastic sau de animale. El, personal, nu auzise de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
la slujbe. Să sper că această situație ține doar de marile sărbători și că În celelalte zile prezența mea să fie mai consistentă. Ieri am fost În Constanța, pentru a colinda cu obștea o susținătoare a mănăstirii, domnișoara Mihaela, medic stomatolog și studentă la Facultatea de Arte Plastice din oraș. A fost o seară agreabilă, iar la Întoarcere Părintele Iustin ne-a invitat să vedem un film dedicat lui Ghandi, făuritorul Indiei moderne, cu o gândire surprinzător de aproapiată valorilor creștine
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
carbonizată, făcută harcea-parcea; nici un act, nici un indiciu, nici o pistă; enigmă totală, stupoare, scepticism - cum scrie la carte. Pe urmă, a venit un amănunt - cum scrie Conan Doyle. În cazul acesta, dantura. Semnalmentele dentare ale victimei - singurele intacte - au fost transmise stomatologilor din regiune și s-a găsit unul care a zis: femeia aceasta a fost clienta mea; de aici s-a aflat numele, de la nume s-a trecut la soț, de la soț la etcetera - ca în Sherlock Holmes. Rapiditatea neașteptată cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
Cotlarciuc. Pentru că acest lucru pare mai greu de realizat, regândind și analizând mai bine situația, Vasile Diacon a ajuns la concluzia că „un cenotaf se pierde, odată cu extinderea cimitirului, printre mormintele anonimilor”. De aceea, a cerut sprijinul prietenului său, medicul stomatolog Sorin Cotlarciuc din localitatea Vama, județul Suceava, nepot al lui Nectarie Cotlarciuc pe o linie colaterală, întemeietorul unui cenaclu în aceeași localitate suceveană, care poartă numele rudeniei sale. El a venit și cu ideea salvatoare, aceea de a face un
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
logică irezistibilă. Era gata să reia predica pe care i-o ținuse mai Înainte prim-ministrului. Să Înceapă din punctul În care se oprise În gândurile sale. Dar când deschise discuția și se apucă să tatoneze cu grijă, ca un stomatolog care caută cu mișcări ușoare centrul durerii, ca să afle ce crede șoferul despre Teritorii și pace, omul i-o tăie cordial: —Las-o baltă, domnule. Cu părerile astea ale mele enervez oamenii. Cum mă aud, au o cădere nervoasă. Din cauza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
la întâmplare, ca și cum ardoarea iubirii ar rezolva totul de la sine. În această situație se află Gheorghe Grigorean, autorul romanului Călugărița, apărut în 2007 la Cluj, la o editură ‹ ‹ nemenționată pe pagina de gardă. În roman este vorba despre un medic stomatolog, Tinel Lucian, care are ca asistentă o călugăriță, Agripina. În loc să-și vadă de pacienți și să le scoată dinții cu grijă, pentru ca nu cumva, din greșeală, să-i extragă pe cei sănătoși, medicul o soarbe toată ziua din ochi pe
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
pantalonii tăi cei largi. Dar tu nu știi asta, păpușă. Tu nu știi că aici e vorba doar de o simplă deformație profesională. Zâm betul unui star trebuie să se ridice la anumite stan darde. De asta s-au inventat stomatologii. Continuă să-și fixeze victima. Mi-e milă de femeia asta. În seara asta, o să ajungă acasă și o să se dez brace încet și o să facă un duș și o să se bage în pat. Și privirea omului de pe coperta ultimului
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
scop s-au suit În acest tren și ce-i așteaptă la destinația finală... Șirul de vagoane Noimann Îl asemui cu o omidă pe care locomotiva o trăgea În ascunzișul său pentru a o devora În tihnă... „Destinație finală”, murmură stomatologul. Sintagma Îi suna În urechi destul de lugubru. În fond, Încotro se Îndrepta el? Inițial, Noimann avusese de gând să ia trenul de București, dar, aflându-se Într-o stare agitată, fără să stea prea mult pe gânduri, se urcă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
mersul său era distinct, ca de obicei, și ținuta Îngrijită. Doar ochii Îi aveau o lucire neobișnuită și părul Îi era năclăit de o sudoare rece, ce i se scurgea În șuvițe mărunte pe tâmple și pe frunte... Toată noaptea, stomatologul Paul se zvârcolise În așternut, căzut pradă unor halucinații și Închipuiri, care de care mai ciudate. Mai Întâi, În camera lui Noimann pătrunse cu pași furișați o femeie Înaltă, Înveșmântată Într-o cămașă de noapte albă; privind În dreapta și În stânga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
și neputință, era În stare să facă orice, numai să pună capăt acestui coșmar ce-i sfredelea timpanele. De jos se auzi un râset. Urmat de aceeași tuse convulsivă. „E ea și parcă totuși nu e ea”, murmură În gând stomatologul. E drept că uneori Lilith tușea, dar niciodată n-o auzise horcăind În halul ăsta... „Care ea?” Își spuse și deodată Îl apucară fiorii. Medicul clănțăni din dinți, Începând să trepideze din tot corpul. Deci venise clipa. Lilith a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ambele mâini de talie, astfel Încât aceasta să nu aibă nici o posibilitate de scăpare din strânsoarea sa. Parcă ghicindu-i gândurile, pânza unduitoare de deasupra lui Îl mustră, făcându-i semn dojenitor cu mâneca... Noimann râse. Jocul Începea să aibă haz... Stomatologul Paul Își țuguie buzele, articulând forma unui sărut În Întuneric. Meduza albă de deasupra Îi răspunse cu un chicotit plin de promisiuni. Acum mânecile se ondulau deasupra sa, executând un dans bizar și voluptuos. Prinsă de fire nevăzute, cămașa de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
greață, stomacul se strânse ca un pumn și dinăuntrul lui țâșni un lichid galben-verzui, amar ca fierea, Împroșcând pereții. În Încăpere se răspândi un miros neplăcut, care-l făcu pe medic să vomite din nou. La fiecare spasm al stomacului, stomatologul Își revenea În simțiri. Răul dinăuntrul său se revărsă În afară. Da, acum, Noimann se simțea mai bine. Patul Își Încetini rotația, iar tavanul reveni și el la locul lui. Noimann Întinse mâna și căută În dreapta sa o bucată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
dădu seama că era vorba de o iconiță, cu Pruncul Iisus și Maica Domnului ferecată În argint. Sub ea descoperi o alta, un pic mai mare, ce reprezenta aceeași scenă. Și pe măsură ce degetele sale se Înfundau În câlți și arcuri, stomatologul dădea peste icoane din ce În ce mai mari, pe care le scotea de sub el și le așeza pe noptieră. Stiva de icoane creștea odată cu groapa ce apărea În saltea. Noimann Își Înfundă brațul până la umăr și scotea din groapă mereu un alt sul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
vă ciupiți de obraz?”. Și adăuga: „La drept vorbind, și eu am fost bântuit de aceleași viziuni. Cineva, undeva, Învîrte manivela și noi umblăm prin cameră, ciripind ca niște papagali...”. „Papagalii nu ciripesc, acest lucru Îl fac doar vrăbiuțele”, răspundea stomatologul. „Vi-i gândul din nou la vrăbiuțe, ehei”, chicotea Satanovski, aprinzându-și un trabuc. „Alții latră sau croncănesc, fălfâindu-și mânecile În căutarea adevărului suprem...” „Lăsați-i pe alții În pace”, zicea Noimann și gândul Îi zbura la Bikinski și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ochiul și se topi În raza tulbure de lumină ce se strecura printre storurile trase... Nu era prima dată când Îi apărea În fața ochilor, luând mereu o altă Înfățișare. Bărbia Însă Îl trăda. Chiar dacă ar fi tăiat-o cu foarfeca, stomatologul tot l-ar fi recunoscut. Noimann era bucuros că reușise să scape de această obsesie a lui, care de obicei se sfârșea cu farfurii și scaune aruncate pe geam. Uneori și cu tăiatul venelor. În locul său apăru Însă un alt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]