9,812 matches
-
obosită, m-am așezat pe scările de la intrare. -O nimica toată! i-am răspuns aparent indiferentă, dar cu inima cât un purice la gândul că patru strofe mă așteptau pe prima pagină a cărții de citire, așa că picioarele care îmi tremurau de cât alergasem și-au mărit și mai mult vibrațiile. Mă uitam la mami, cum i se măreau ochii privindu-mă și după cum își mișca mâinile înroșite de la spălat, m-am gândit că am toate șansele să i le obosesc
GLORIE COPILĂRIEI X de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_x_mihaela_arbid_stoica_1335191006.html [Corola-blog/BlogPost/357092_a_358421]
-
ore! mi-a replicat nelămurită. -Să nu o mai lași să se întoarcă pe întuneric! Uită-te la ea în ce hal este, palidă, pisată! a completat și tata-mare care nu părea convins de explicațiile mele. Am intrat în casa tremurând de frig, de rușine și de frică. Abia târziu, după ce mi-am terminat lecțiile, am îndrăznit să-i povestesc totul mamei cu promisiunea solemnă din partea ei cva nu avea că nu-I va spune nici măcar lui tata-mare. -Să nu te
GLORIE COPILĂRIEI X de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_x_mihaela_arbid_stoica_1335191006.html [Corola-blog/BlogPost/357092_a_358421]
-
o prinse de mijloc și începu să danseze, așa cum numai el știa să joace pasionalul tangou. Dar și enigmatica sirenă dansa, așa cum numai o fostă colegă de liceu mai dansa. Brusc își aminti de petrecerea de la sfârșitul liceului. Doamne! Așa tremura trupul acelei foste colege...Și tot așa se unduia, când încolăcindu-se pe trupul lui, când zvâcnind în refuzul atingerii. Ooo, murmură uluit, dansezi ca Irina...Tâmplele începură să i se zbată, urechile să-i vâjâie, se înroși... Nu cumva
TRANDAFIRUL SIRENEI-11 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1788 din 23 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1448298328.html [Corola-blog/BlogPost/342875_a_344204]
-
a fi văzuți, se întrețineau în discuții diverse. Evitau amândoi de a aminti de Gloria, parcă simțindu-se vinovați de faptul că ea stă bolnavă singură în cameră, în timp ce ei se distrau în discotecă. Au ieșit la dans, însă Dalia tremura vizibil de emoție în brațele lui Ștefan. Acesta o întrebă contrariat: - De ce tremuri? Îți este frig pe o asemenea zăpușeală? - Nu, nu, nu mai face asemenea glume cu mine. Sunt foarte emoționată. - De ce? Doar am mai dansat amândoi. - Da, dar
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396715790.html [Corola-blog/BlogPost/341866_a_343195]
-
de Gloria, parcă simțindu-se vinovați de faptul că ea stă bolnavă singură în cameră, în timp ce ei se distrau în discotecă. Au ieșit la dans, însă Dalia tremura vizibil de emoție în brațele lui Ștefan. Acesta o întrebă contrariat: - De ce tremuri? Îți este frig pe o asemenea zăpușeală? - Nu, nu, nu mai face asemenea glume cu mine. Sunt foarte emoționată. - De ce? Doar am mai dansat amândoi. - Da, dar... - Doar că era un ring de restaurant unde predominau cei vârstnici ca mine
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396715790.html [Corola-blog/BlogPost/341866_a_343195]
-
special pentru acea seară... Iustin a îngenuncheat și a început să-mi sărute sânii ușor ca o boare, abia atingându-i, apoi pântecul, ceva mai vioi, trecând gradat la coapse, dar atât de apăsat, încât picioarele mele au început să tremure de plăcere. El a observat acest moment și s-a ridicat încet, m-a luat în brațe și așa m-a purtat până în dormitor, unde m-a așezat pe pat. Am simțit că leșin de fericire. Eram ușor umedă deja
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (5) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1558 din 07 aprilie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1428358894.html [Corola-blog/BlogPost/373880_a_375209]
-
care n-o înțelegea, realiză cu stupoare că timpul trecuse și se făcuse seară. Nu mai vedea nimic, se întunecase și frigul începuse să-i înțepe corpul. Venirea serii și a frigului o mai înspăimântă încă o dată, făcând-o să tremure foarte tare. Intrase în această stare de mult timp, gândirea ei ajunsese undeva pe o linie de plutire. Pe o parte se gândea cum fusese posibil să i se întâmple ei așa ceva și de ce? Iar pe de altă parte se
RĂPIREA (3) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1444571947.html [Corola-blog/BlogPost/343257_a_344586]
-
ordin să-mi aducă pe cineva și ei mi-au adus pe altcineva, mi te-au adus pe tine! - Bine, începu și doamna Mariana să zbiere, dacă vezi că nu sunt eu, dă-mi drumul! Lasă-mă să plec! Deși tremura de spaimă, repetă, lasă-mă în pace pe mine! Vreau să mă întorc acasă, la soțul meu! Omul o privea încruntat și atent. La un moment dat i se păru că gândurile îi plecaseră în altă parte și că parcă
RĂPIREA (3) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1444571947.html [Corola-blog/BlogPost/343257_a_344586]
-
-l faci, va fi să te duci la poliție, și-o încurc rău din pricina ta! Fii bună, nu mă face să-ți trag una, nu mă enerva cu prostiile tale! - Bine, nu mai spun nimic, îndrăzni ea mai departe, deși tremura de frică, dar atunci ce-o să faci cu mine? Gândește-te, am și eu o familie, am acasă un soț care mă așteaptă de la prânz cu două pâini pe care nu am mai apucat să le mai cumpăr. Cineva, tot
RĂPIREA (3) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1444571947.html [Corola-blog/BlogPost/343257_a_344586]
-
din 24 iulie 2011 Toate Articolele Autorului Când nu ai inspirație, cu tocul sau creionu-n mână, stai și privești adânc în gol și n-ai nicio senzație... Și totuși cauți, nu te lași, în gânduri adânci te abați, hârtia-ți tremură în față, se mișcă, parcă prinde viață. Tu o privești, ea te sfidează, ai vrea să scrii dar nici o frază hârtia nu ți-o onorează când nu ai inspirație. Referință Bibliografică: Când nu ai inspirație / Cârdei Mariana : Confluențe Literare, ISSN
CÂND NU AI INSPIRAŢIE de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 205 din 24 iulie 2011 by http://confluente.ro/Cand_nu_ai_inspiratie.html [Corola-blog/BlogPost/366922_a_368251]
-
tocmai profesoara venită de la București să îl bage în seamă. Încet-încet, Daniela a început să ia note mari la școală, să îi ajungă din urmă pe premianții clasei. Dacă la început, când o ascultam la ore, abia putea să bâiguie tremurând, niște cuvinte incoerente, din care nu înțelegeam aproape nimic, acum aceasta devenise cursivă în exprimare, sigură pe ea, stăpână pe ceea ce știe; îi plăcea să citească și nu mai făcea greșeli de ortografie, scria caligrafic și avea caiete model. „Ce
DANIELA (PARTEA A DOUA) de CORINA DIAMANTA LUPU în ediţia nr. 591 din 13 august 2012 by http://confluente.ro/Daniela_partea_a_doua_corina_diamanta_lupu_1344848665.html [Corola-blog/BlogPost/355041_a_356370]
-
mi devastează inima De-a nu avea dragostea ta. O rază-n părul tău ar sta Dac-aș putea să fiu o stea, Dar îți ofer raza din iris Să fie veșnic în al tău vis. De dorul tău aș tremura, Dac-aș putea să fiu o stea! Autor Urfet Șachir Mangalia, 02.11.2002 Referință Bibliografică: De-aș fi! / Urfet Șachir : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1683, Anul V, 10 august 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Urfet Șachir
DE-AŞ FI! de URFET ȘACHIR în ediţia nr. 1683 din 10 august 2015 by http://confluente.ro/urfet_sachir_1439235331.html [Corola-blog/BlogPost/340248_a_341577]
-
caietul pe masă, cu mâna la frunte): Parcă revăd visul care s-a repetat de trei ori... ( Apare povestitorul) POVESTITORUL: Se pare că Ema este cam derutată. Dar EL unde o fi? Vom vedea îndată. (Dispare.) EL (o ființă palidă, tremurând, pătrunde în colibă): Dumnezeule mare! Am vedenii, parcă aud o voce de femeie. Înger sau demon, ce-o fi oare? Oricum, nebuniei îi urmează moartea. EA: Ești viu cu adevărat, sau doar ... o nălucă? EL: Sunt o umbră din miliardele
PARTEA MEA DE CER, DRAMĂ DE CONSTANTIN GEANTĂ de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1155 din 28 februarie 2014 by http://confluente.ro/Partea_mea_de_cer_drama_de_c_al_florin_tene_1393568617.html [Corola-blog/BlogPost/362830_a_364159]
-
ale bărbatului care, după ce s-a răcorit, s-a întors la sticlă, a băut vârtos și a țipat la ea: - N-ai învățat nimic de ieri până acu, târfă? Dezechiparea! Sau poate că vrei să știi cum îți stă moartă?! Tremurând de spaimă, de frig și de rușine, Iuliana a început să se dezbrace încet, spunând rugăciuni în gând. Și-a șters lacrimile cu bluza și a rămas goală, în picioare, lângă pat... * Agentul de poliție, îmbrăcat în haine civile, a
EPISODUL 3, CAP. VISE SPULBERATE, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434403559.html [Corola-blog/BlogPost/374816_a_376145]
-
făcea plăcere s-o audă văicărindu-se, țipând ori plângând. Oricum, nu mai avea vlagă să țipe. Se simțea secătuită de putere. Singura fărâmă de voință era aceea care prin care reușea să tacă. Nici să gândească nu mai putea. Tremura într-o așteptare chinuitoare, lipsită de speranță. Într-o așteptare de la care nu știa ce așteaptă... Cu picioarele rășchirate pe podea și cu umerii apăsați pe spătarul scaunului, el o privea din ce în ce mai amenințător. Ochii i se tulburaseră de mânie. Brusc
EPISODUL 3, CAP. VISE SPULBERATE, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434403559.html [Corola-blog/BlogPost/374816_a_376145]
-
până nu mă supăr iar! După ultimele cuvinte, rostite cu o ușoară tentă de omenie, s-a plimbat prin cameră măsurând-o de câteva ori de la un perete la altul, fără să o privească pe fată cum se îmbracă încet, tremurând și suspinând înfundat. Părea mai liniștit după mișcarea asta. S-a așezat greoi la masă, a sorbit câteva înghițituri din sticla de coniac și a întors capul după fata care stătea temătoare, gata îmbrăcată, pe marginea patului, cu mâinile împreunate
EPISODUL 3, CAP. VISE SPULBERATE, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1434403559.html [Corola-blog/BlogPost/374816_a_376145]
-
din lumânare sufletească, ce arde-n nopți cu lună plină, ca stele pe bolta cerească. * © Maria Filipoiu 12.01.2015 * * Menirea unui Luceafăr * Vremelnicia clipei îmi luminează gând, să îmi revărs iubirea în condei lăcrimând. Când rază de Luceafăr coboară tremurând, să îmi sărute fruntea, prin geamuri pătrunzând. * Lumină blândă-și pune pe masa mea de scris, iar în condei transpune o iubire de vis. Aduceri-aminte coboară din paradis, omagiu să îi aștern cu grijă în manuscris. * Prin codrii de aramă
MIHAI EMINESCU de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1616 din 04 iunie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1433368655.html [Corola-blog/BlogPost/374835_a_376164]
-
grijă în manuscris. * Prin codrii de aramă, cu gând cutreiera, când Soarele apunea și luna răsărea. Menirii de Luceafăr, har sfânt încredința, când muză fidelă era singurătatea. * Cu dor lângă izvoare, gândul își odihnea, iar lacrima iubirii în apă-i tremura. Doar iubirea Veronică-i îl mai alina prin vitregii de soartă în care se zbătea. * Cerneala pe hârtie, o lume zămislea. Veșnică iubire să nemurească în ea. În armonia lirei, dorințe își cânta, când glasul din peniță pe-al său
MIHAI EMINESCU de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1616 din 04 iunie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1433368655.html [Corola-blog/BlogPost/374835_a_376164]
-
semnalul de avertizare de pe ecran, dușmanul va întra în cercul de foc (NU SE TRECE!), iar aparatura care a fost pusă în funcție își făcea datoria conștiincioasă, fără să participe la emoția care pusese stăpânire pe noi. Simțem cum îmi tremurau picioarele, nu puteam să-mi potolesc zvâcniturile genunchilor, dar când am început să preiau țintele și să transmit parametrii de altitudine, azimut, viteză și distanța care o mai aveau de străbătut până vor trece bariera roșie, mi-am căpătat siguranța
EXPERIMENTUL DIABOLIC (2) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 973 din 30 august 2013 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_experi_marin_voican_ghioroiu_1377837581.html [Corola-blog/BlogPost/360004_a_361333]
-
deschiși. S-a apropiat, puțin câte puțin, până când ea s-a ridicat de pe fotoliu, a întins brațele și și-a proptit palmele în pieptul lui, oprindu-l. Gabi simțea cum inima-i bate cu putere și picioarele începuseră să-i tremure ușor. Gândea rapid, fără să-și ia ochii de pe chipul lui ce părea tot mai încordat: "Nebunul ăsta chiar mă zăpăcește până la urmă. Și nici prin cap nu-i trece că îmi place cu adevărat... Ce simplu ar fi... Și
ISPITA (8) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 263 din 20 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ispita_8_.html [Corola-blog/BlogPost/356493_a_357822]
-
fiecare culoare în timiditatea pământului. Doar așa am încetat să mai înțeleg albastrul. L-am vândut pe câțiva lei la un magazin de foste culori, doar să nu îl mai simt cum îmi arde privirea. Am rămas cu îmbrățișarea umbrelor tremurate în creștetele pereților, foste amintiri, lăsate de alții de dinaintea mea. Niște răscruci întemnițate în caldarâmuri, care au uitat consistența pașilor. Drumuri, având pântecele sfâșiate de amprenta anilor prabușiți fără încetare. O ploaie de călcâie, care au încetat să își mai
STROPI DE VIAŢĂ DIN OCHII TĂI de DANIEL DĂIAN în ediţia nr. 251 din 08 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Stropi_de_viata_din_ochii_tai.html [Corola-blog/BlogPost/367290_a_368619]
-
că mă voi trezi în farfurie cu un adaos nedorit. O priveam pe sub gene, stăpânindu-mi cu mare efort hohotele de râs ce se îngrămădeau să-și facă rost printre dinții strânși cu strășnicie. Capul acela plin de idei malefice, tremura mai tare ca de obicei iar maxilarele scăpate de sub vigilență, ajunseseră pe la genunchi. Oh, ce satisfacție supremă mi-a dăruit victoria aceasta!...
TEMNICER NEIDENTIFICAT de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2306 din 24 aprilie 2017 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1493067505.html [Corola-blog/BlogPost/368522_a_369851]
-
mei, spre a prinde fiorul limpede al acestei ultime zile petrecute aici la Dunăre. Dar totul, mi-a năruit legea vrerii mele ! Pentru ei, totul a fost minunat. Însoțită de două dintre prietenele profesoare, călcam pe iarba plină de apă tremurând odată cu mine. Făceam câțiva pași uitându-mă mereu în urmă. O barcă, traversa Dunărea. Nu o vedeam din cauza ceții; în schimb auzeam zgomotul orb al vâslelor, sorbit de valurile ce erau atinse. Cu greu mi-am dat seama că era
ÎNTR-O TOAMNĂ, LA GROPENI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1152 din 25 februarie 2014 by http://confluente.ro/Intr_o_toamna_la_gropeni_constanta_abalasei_donosa_1393324369.html [Corola-blog/BlogPost/353732_a_355061]
-
Biata mamă simțise primejdia venind de la arcul întins, și nu pregetă să-și dea viața, ca să-și scape puiul! Și nu fugea din fața vânătorului, stătea vitejește să-și protejeze puiul încolțit! Când văzu Artemie Stepanovic așa ceva, arcul începu să-i tremure în mâini, și nu mai avea vlagă să tragă. Lăsă săgeata să cadă jos și aruncă arcul și tolba într-un tufiș. Se-nțelege, între timp, căprioara și vătuiul se făcură nevăzute în desișul pădurii. Pe Artemie, această întâmplare, îl
CĂRAREA SALVATOARE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1656 din 14 iulie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1436837333.html [Corola-blog/BlogPost/365908_a_367237]
-
beznă totală. Începu să aibă îndoieli că drumul pe care mergea este cel bun. Mergea prin nămeți, prin păduri, uneori prin poieni troienite. Nici urmă de cărare sau de vreun semn de recunoaștere al locurilor prin care trecea. Începu să tremure de frig. Dârdâia chiar. Simțea că nu mai are vlagă să ajungă acasă! În deznădejdea sa, își aduse aminte de nepoțeii săi rămași în satul vecin. Apoi își adusese aminte de nevasta sa, de căsuța lor caldă, unde cuptorul duduia
CĂRAREA SALVATOARE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1656 din 14 iulie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1436837333.html [Corola-blog/BlogPost/365908_a_367237]