2,108 matches
-
indiferenței față de suferințele unor semeni de-ai noștri, deși pretindem că suntem creștini, și, cAșatare, ar trebui să ne iubim măcar aproapele ca pe noi înșine. Dacă aceste carențe nu ar face parte din viața noastră, relele ce ne-o umbrește ar fi mult mai puține. Relatăm sub titlul ,, Patru vieți salvate de un cui de scară’’, cum au fost curmate viețile a doi tineri, căsătoriți doar de o lună, și alte patru au fost puse în pericol, doar pentru că prezența
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
a mai săvârșit vreo faptă penală, ceea ce ar fi presupus amprentarea și identificare sa ca autor al celor petrecute la Brăila, chiar și după prescrierea răspunderii penale. Retrăind acele evenimente, nu pot să nu amintesc și un incident care a umbrit, o perioadă, bunele relații profeșionale pe care le-am avut cu acest proieminent criminalist. În 1961, fusesem promovat locțiitor al șefului direcției regionale Galați, dar continuam să mă implic în efectuarea unor cercetări mai dificile. Tocmai aveam în lucru un
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
ca din clapele unui clavecin. Când spunea ceva, trebuia să și râdă. De aceea își ducea mâna dreaptă la gură ca să-și acopere lipsa unui dinte, ceea ce nu-i știrbea însă cu nimic chipul drăgălaș, iluminat de doi ochi verzi, umbriți de gene lungi și grele, ce încadrau un nas obraznic, cu nările mici și ovale. - Mamă, îți recomand pe domnul Ramses, spusese Laura, râzând cu mâna la gură, în seara când am trecut întâia oară pragul casei lor. Madam Fișic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
un cap ca o pepenoaică mică și bună de murat, brăzdată de o tăietură ce-i spinteca obrazul de la tâmplă până la gât. Trompetul îi scotea tabachera din buzunarul hainei, îi răsucea țigara pe care i-o vâra apoi, între buzele umbrite de o mustață arsă de jarul mucului, cărămizie și pleoștită peste colțurile gurii. ...Mai aveam printre noi și pe Niță Anghel, cârciumarul. Bondoc, croit ca din ghiulele, fălcos, cu nasul cârn și cu ochii jucăuși, avea o muscă de mustață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
de lăudat despre cât de beat fusese cineva În seara de dinainte și despre cât de beat avea să fie În seara aceea. Numai că, sub toate astea, ideea era alta. Subiectele ce țineau de alcool și abilitățile sexuale, erau umbrite de cum fusese scăpat basma curată Gerald Cleaver. Logan stătea la bar, așteptând să-l servească vreunul dintre australienii cei spălăciți și-l asculta pe un tip gras cu un tricou galben strălucitor, care se lega de un bătrânel slăbănog cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
agenți În uniforme. Logan Îl găsi pe inspectorul Insch așezat pe o punte arcuită de lemn, care traversa un bazin albastru pătat, plin de pești aurii și arămii. — Domnule? Inspectorul aruncă o privire peste umăr, cu o urmă de Încruntare umbrindu-i trăsăturile rotunde, ceea ce-i dădea un aer tâmp și incapabil. — Da’ nu te-ai grăbit deloc. Logan Încercă să nu dea curs provocării. Doamna Henderson nu vorbește. Dar am găsit toate hainele pe care le purta puse la uscat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
multă admirație... Chip de voinic abia ieșit de sub dalta unui neîntrecut meșter. Mânecile cămășii albe ca helgea suflecate. Chimir lat și ghintuit. Cizme în care pare turnat... Pălărie cu zagara întinsă... Ochii două țăndări de cer așezați sub fruntea înaltă, umbriți de sprâncene groase... Mă săgetează cu privirea, măsurându-mă din creștet până în tălpi. Sâneața și-a sprijinit-o pe îndoitura brațului stâng, ca pe un copil mic... Sub pielea arsă de soare, mușchii îi joacă ca niște șerpi. Văzându-mă
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
pentru că eterna dimineață a dorinței se transformă În timp, În după-amiază pământeană. Aici, Heraclit, ai găsit tu În flăcări și umbre mișcătoare profeția pe care s-o arunci În puțul secolelor moarte. Acest miez de noapte Îmi va vedea dorința umbrită Între tăciuni, Înfășurată În flacără, În splendoarea și tristețea lumii. INTERLUDIU mai 1917 - februarie 1919 Scrisoare datată ianuarie 1918, scrisă de către Monsignor Darcy lui Amory, care este sublocotenent În regimentul 171 de infanterie, portul de Îmbarcare Camp Mills, Long Island
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
legat Adânc În vreme, când vara părul și l-a despletit? Umbre iubeam și tiparul de ele pe sol aruncat, Tapițerii mistice, abia vizibile În aerul neclintit. Aceea fu ziua... și noaptea unei alte istorii, Palidă ca un vis și umbrită de pomi ca trași cu creionul; Strigoi de stele treceau, căutătoare de glorii Ne șopteau despre pace, tânguielile brizei ținându-le isonul; Ne șopteau despre vechi credințe moarte, spulberate de zi, Tinerețea fiind banul cu care am cumpărat Încântare din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
rituale” practicate până azi de cetele de feciori) n-ar fi fost de durată, a conchis Herseni, pentru că nu a adus nimic substanțial din punct de vedere religios. „Oricât ar trece pe planul întâi o zeitate bahică, ea nu poate umbri vechile culte, ea nu le poate înlocui, ci numai întări. Cultul lui Dionysos a exagerat, până la exces, trăsăturile străvechi ale unor culte locale, [...] dezvoltându-le la maximum, halucinatoriu, ca într-o viziune de bețiv, dar nu le-a transformat și
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
un fior. Se așeză apoi, amintindu-și că Gregory era unul dintre ei. Faptul că mașina se stricase acolo nu era un accident. Crispat, Craig se uită în jur. Părăsise autostrada de zece minute și se afla acum în valea umbrită de copaci din spatele dealului One-mile. Periferia orașului rămăsese la vreo opt mile în urma lui, orașul însuși nemaifiind vizibil. Se afla la aproximativ cinci mile de casă și cam la o milă de cea mai apropiată gospodărie. Asta trebuia să fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
Trei ani, nu mai mult. Trei ani pentru a-l găsi." După aceea putea fi prea târziu. Prea târziu, prea târziu - de-a lungul acelei zile importante aceste cuvinte i se învârtiră în minte, întunecându-i zâmbetele, atenuându-i bucuria, umbrindu-i toate gândurile. Să-l găsească pe Craig! Să-l găsească pe omul al cărui sânge putea într-o săptămână să înlăture vârsta înaintată a corpului său și astfel să fie imortalizată puterea și civilizația avansată pe care și-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
convoiul poposi o vreme într-unul din aceste locuri părăsite. Băură apă din ciuberele de bambus în care o cărau și priviră duși pe gânduri câmpia alungând muștele care nu le dădeau pace. În față se întindeau aceleași câmpii unduioase, umbrite de nori. Socoteala era să străbată câmpia până la apus și să se îndrepte înspre o moșie unde să-și petreacă noaptea. În largul câmpiei, se ridică încet un nor de nisip ca un vârtej. În cele din urmă, ochii lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
mai repede Ne-am schimbat pasul cântecului.” Tanaka, samuraiul și Nishi erau cu toții așezați pe scaune și ascultau cântecul unuia dintre însoțitorii lor. Din ziua plecării în călătorie, nu mai fuseseră atât de fericiți. Până astăzi chipurile lor fuseseră mereu umbrite de istovire și resemnare. Însă acum fețele le erau luminate de o bucurie fără margini. În dimineața aceea, înainte de a se urca în trăsura care urma să-l ducă la tribunalul bisericesc, Velasco le spusese plin de încredere că în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
sufletul de veselie și voioșie. Acum micuțul Ionică - cum era alintat - avea să trăiască alături de părinți bucuria venirii pe lume a celui de-al II-lea copil - o fetiță cu numele Elena. La numai 7 ani, copilăria micuțului Ionică fu umbrită de unul dintre cele mai zguduitoare evenimente ale vieții sale - rămâne orfan de ambii părinți. Tatăl, Constantin Marcu sfârșește în războiul din 1916-1918. La scurt timp, mama Eleonora, bolnavă, se stinge și ea din viață. Ionică împreună cu sora sa Elena
Un dascăl în memoria timpului by Mariana Tofan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91674_a_93225]
-
punct de vedere al datelor disponibile, cât și al demersului, care este oarecum diferit. Rose și Weller doresc să compare efectele capitalului social asupra susținerii democrației în comparație cu alți factori. S-ar putea ca pretinsa importanță a capitalului social să fie umbrită de o serie de factori. Primul dintre ei este felul în care oamenii se raportează la sistemul politic actual. Atitudinile civice sunt legate de importanța vieții într-o societate democratică. De asemenea, considerăm că este importantă evaluarea libertății pe care
Capital social şi valori democratice în România: Importanţa factorilor culturali pentru susţinerea democraţiei by Dragoş Dragoman [Corola-publishinghouse/Administrative/906_a_2414]
-
de revizuire a tratatelor și raportul privind (re)alocarea numărului de locuri pentru fiecare stat membru în Parlamentul European nu sunt decât câteva din domeniile în care deputatul PSD român s-a implicat în mod activ. Activitatea acestuia este însă umbrită de scandalul de corupție din martie 2011. Deputatul român a fost exclus din grupul social democrat. Capitolul 3 Grupurile politice: între stabilitate și coeziune Creșterea competențelor Parlamentului European a permis dezvoltarea unei importante literaturi asupra instituției și funcționării acesteia. Dacă
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
și mai mulți factori și uite așa crește numărul de funcționari de stat în Hlipiceni, ca în toate localitățile mari și mici din țară. Toate ar fi fost bune, ba chiar foarte bune, dacă nu se pornea războiul care a umbrit viața românilor. După război gospodarii creștini din satul Hlipiceni au ridicat în cimitirul din vârful dealului o troiță în memoria celor 46 de eroi căzuți în apărarea și întregirea țării, iar biserica au renovat-o. Actuala biserică a fost ridicată
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
și mai mulți factori și uite așa crește numărul de funcționari de stat în Hlipiceni, ca în toate localitățile mari și mici din țară. Toate ar fi fost bune, ba chiar foarte bune, dacă nu se pornea războiul care a umbrit viața românilor. După război gospodarii creștini din satul Hlipiceni au ridicat în cimitirul din vârful dealului o troiță în memoria celor 46 de eroi căzuți în apărarea și întregirea țării, iar biserica au renovat-o. Actuala biserică a fost ridicată
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
Neguri se lasă. Cerul s-a închis. // De ieri, cresc dune pe grămezi de oase, / Eretic, vântul s-a pornit din sud / Și arde aripi, stele, cerul ud / Exil târziu în vremuri secetoase. / Răsare-n urmă luna peste toate / Tăceri umbrind, aripi, singurătate” (TudorSebastian Schipor, Oază în deșert, III, 3, 1995, p. 32); „Noapte de august. / M-am stins de mult / răstignită pe același zid / spate în spate / cu un deținut la Auschwitz. / Am murit / în sunetele ritmate / ale unei orchestre
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Vasile I. Schipor () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93275]
-
și instituțiile Bisericii, că vrăjmași mulți sunt. Dumnezeu cu voi...” Rostit în urmă cu aproape opt decenii, „sfatul părintesc” al mitropolitului Nectarie Cotlarciuc, capătă sens și astăzi. Într-o lume zdruncinată de necazuri, într-o societate în care valorile sunt umbrite de non-valori, în sufletele mărunte, tulburate de ambiții și pofte, cuvintele unui urmaș al Apostolilor și al lui Hristos, pot aduce o oază de lumină, și nu numai pentru cei ce urmează să devină preoți, ci și pentru cei ce
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
a-și asuma păcatul comis față de Fiul. Numai creștinul, adică ființa umană completă, realizată spiritual, posedă conștiința și discernământul necesare perceperii păcatului său. Prin urmare, numai el, păcătuind, o face pe deplin conștient, împotriva Duhului din care s-a împărtășit, umbrind pe veci lumina primită la botez. Pentru Origen (poate părea paradoxal, dar aceasta este viziunea elitistă asupra creștinismului, specifică secolelor II-III63), numai cei desăvârșiți, numai cei perfecți păcătuiesc iremisibil împotriva Sfântului Duh. Fiul este condescendent față de nedesăvârșiți. În schimb, cei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
repune pe tapet Biblia ebraică. Dar, atenție, textul masoretic este mult mai recent decât LXX. Există azi o adevărată confuzie cronologică, pe care mi se pare important să o limpezim. Importanța textului masoretic este indiscutabilă, dar ea nu trebuie să umbrească specificul, importanța și mai ales vechimea LXX. De aceea, am mai spus-o de câteva ori, pe lângă traducerea noastră trebuie pusă la punct cu profesionalism și o traducere a textului masoretic. În privința tradiției patristice, iarăși se cuvin nuanțe. Mai ales
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
semnificație, își pierdeau orice vlagă și se moleșeau ca plantele lăsate după-amiaza la soare. Căldura înmuia și transforma străzile în piscine de reziduuri, iar unsoarea din mustața brigadierului se topea în așa hal că aceasta se lăsa și se descrețea, umbrind imaginea sa rece și bățoasă. Fiica lui Malhotra se arsese în asemenea hal că devenise prea neagră pentru un mariaj rezonabil, iar apa, dacă se întâmpla să curgă la robinet, împroșca și opărea tot. Albinele zburau îmbătate de nectarul care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
casa lui, în kurta de pijama. Situația era dezastruoasă pentru o persoană cu o natură atât de sensibilă ca a lui. Mai întâi, bărbatul cu ziarele și acum individul ăsta. Privi disperat peticele însorite, de culoarea untului, de pe peluza, încă umbrită în cea mai mare parte. Era ridicol să fie inspectorul sanitar șef, când el însuși era bolnav. — Stimate prieten, spuse în cele din urmă, gândindu-se la necazurile care s-ar putea ivi dacă lucrurile nu erau lăsate în voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]