1,952 matches
-
Glasul era aspru. - Niciuna. Enro evita ochii palizi. - Sunt nehotărât, repetă. Mă simt nesăvârșit, incomplet. Dacă sora mea ar fi aici, făcându-și datoria... Gosseyn abia auzea. Sumbru, medita. "Așadar, iată ce gândesc. Un stat universal, cu un control central, unificat cu forța." Era un vis vechi al omului și de nenumărate ori destinul iscase o amăgire vremelnică de izbândă. Un mare număr de imperii terestre realizaseră un control virtual al tuturor pământurilor civilizate ale momentului. Timp de câteva generații, aceste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
fiecărei fapte, puteau să rezulte din religia însăși. Părea normal ca seniorul gardian al Zeului Adormit să fi fost stimulat de ambiția unui împărat planetar ca Enro și să-l fi îndemnat să cucerească Cel Mai Mare Imperiu și să unifice galaxia pentru a-i extinde religia. Din imaginea de ansamblu lipseau câteva amănunte dar păru logic lui Gosseyn să o accepte ca punct de plecare pentru acțiunea sa viitoare. Secoh, Discipolul. Secoh, adept sincer al religiei Zeului Adormit. Secoh, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
luna a Cincea. La o asemenea petrecere, odată ce era compusă prima strofă, participanții adăugau, la rândul lor, versuri, până se însumau între cincizeci și o sută de strofe. Cenaclul începuse cu o strofă a lui Mitsuhide. Strofa de încheiere, care unifica opera, fu compusă tot de Mitsuhide: Vremea ca provinciile Să trăiască în pace. După ce călugării stinseră lămpile, Mitsuhide păru să adoarmă aproape imediat. Când, în sfârșit, puse capul pe pernă, vântul alpin de afară făcu să freamăte copacii, urlând prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Adrian Maniu n-a făcut pasul decisiv către nonfigurativismul destructurant al avangardei, repliindu-se pe terenul „cumințeniei pămîntului”, este poate și pentru că impulsul deconstrucției semantico-sintactice s-a dovedit a fi, în cazul său, prea slab în raport cu plăcerea decorativismului imagist. Ceea ce unifică, în mod esențial, producția poetică din epocă a lui Adrian Maniu, Ion Vinea și Tristan Tzara este o acută conștiință a convenției literarului, o sațietate - ea însăși calofilă - de literatura calofilă, resimțită ca epuizată. De aici, caracterul metatextual sau metaliterar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
mai zăresc, cu toate că îți sar în ochi luminile și acele negre indicând trecerea timpului. Li se pare că s-a uitat în nemișcare, vremea se oprise pentru totdeauna, deși scurgerea timpului este singura variabilă implacabilă și gândurile li s-au unificat pentru eternitate. Laur speră să rămână singuri în parc vântul suflă un aer încins, el a simțit deodată nevoia să nu mai fie nimic între ei, hainele erau de prisos însă îi era frică de cei din jur: - Nu-ți
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
și o dorește din nou. Se liniștesc se calmează și îl învăluie desfăcută pentru a-l apăsa și din adâncuri izbucni neștiutul care se Un liceu la malul mării 181 cutremură într-un nestăpânit întreg comun. Trupurile contorsionate s- au unificat, șoaptele lor se risipesc în imensitatea timpului, îi zgârie necontrolat. Îl simt peste tot în ei, lasă urme insesizabile însă dure amestecate cu nisipul care se împrăștie și-i hârjonește într-una până la durere, totul se pierde într-o stare
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
iată cum dintr-odată au sosit cu toții și, în ciuda zecilor de ani de întârziere, au ajuns la timp. Operația a decurs neașteptat de bine, a fost un adevărat miracol... Aproape de lăsarea nopții, am întâlnit o apariție foarte stranie: trei bărbați unificați prin mânecile interioare ale unui pulovăr de mohair; un pulovăr croit în trei părți și patru mâneci. Bărbații se numeau cu toții Philip, pentru că erau manifestarea aceleiași conștiințe ultragiate de neputințele fidelității și ale manifestării iubirii libere. Erau însoțiți de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
și după moarte mă va însoți tot El? Sau poate chiar și următoarele reîncarnări îl vor păstra tot pe el, la fel de insistent, pisălog, enervant, patetic, doar topica conversației va fi alta. Sau poate că nu, abia după moarte ne vom unifica, vom cădea la pace, vom fi unul singur, senin, calm, împăcat cu sine, gata pentru marea călătorie. Numai prin unificare se poate uita, doar așa se pot spăla memoriile perverse, obsesive, insidioase ce nu-ți dau pace o viață întreagă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
ducem cu noi în viețile viitoare memoria celor precedente decât în mod excepțional. Cine știe? Poate așa va fi cazul meu... Pentru că el este atât de disociat de mine, atât de răzvrătit, încât nu cred că ne-am putea vreodată unifica, nici după moarte. După ce-mi voi fi lăsat învelișul de carne și voi colinda prin aer, am să opresc îngerii și am să-i întreb: de ce? De ce eu nu pot fi liniștit cu mine însumi? De ce mă cert, Doamne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
mai târziu frigiditate. Poate de aceea, în timp, am considerat la femei frigiditatea ca o deficiență pur psihică, produsă de acea detașare a eului de el însuși, sau mai exact de scindarea lui. Când anima și animus nu se pot unifica în timpul actului erotic, trupul îmbracă un înveliș de pasivitate, absență și răceala, ce se așterne pe măsură ce dorința crește. Și ea era pasivă nu pentru că n-ar fi vrut sau nu i-ar fi făcut plăcere, ci pentru că era ocupată să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
întrebările lui insinuante. Și în ziua în care ea a dispărut de tot, după nenumărate întoarceri și reveniri, am înțeles abia atunci că pe ea aș fi putut s-o iubesc, dacă el și cu mine ne-am fi putut unifica și am fi căzut la pace. Tot cu această ocazie, am priceput în sfârșit sensul acestui deficit și de unde vine el. Ai putea să speri la iubire numai dacă ești îndrăgostit. Or, a te îndrăgosti este poate printre puținele stări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
prin epură, un mit al zborului, ajuns tragic în mitul icaric, iar și un mit al iubirii, firul Ariadnei devenind o sintagmă generoasă și tulburătoare. Clipele fragile est clar un oximoron, adică acea figură de stil care conciliază antonimele sau unifică în sintagmă două entități incompatibile. Timpul se caracterizează prin durată, el este un continuum, nu poate fi segmentat și cu atât mai puțin frânt decât din necesități metodologice. Clipa e vagă, dar eternă. Sunt multe lucruri neortodoxe în acest ultim
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
Statul nu participă și el, într-un sens, la absolut! Catolicul care rostește o asemenea afirmație dovedește că a înțeles pe deplin misiunea și răspunderea omului politic. Statul modern, sugerează Salazar, ar putea să-și găsească formula de echilibru stabil unificând conștiințele, educând în așa chip inteligențele încît acestea "să adopte în întregime doctrina pe care el însuși o formulează și o consacră". Nu știu ce răsunet a avut această conferința a lui Salazar. Dar e sigur că nu numai el își punea
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
identice. După acest preambul, Își Începu demonstrația, rugând-o pe o participantă să se lungească. — Trebuie să simți tensiunile partenerei..., comentă el mângâindu-i umerii; mădularul i se legăna la câțiva centimetri de părul lung și blond al fetei. Să unifici, să unifici Întruna..., continuă el turnându-i ulei pe sâni. Să respecți integritatea schemei corporale...: mâinile animatorului coborau pe pântec, fata Închisese ochii și desfăcea coapsele cu vădită plăcere. — Bun, Încheie negriciosul, acum veți lucra câte doi. Circulați, Întâlniți-vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
acest preambul, Își Începu demonstrația, rugând-o pe o participantă să se lungească. — Trebuie să simți tensiunile partenerei..., comentă el mângâindu-i umerii; mădularul i se legăna la câțiva centimetri de părul lung și blond al fetei. Să unifici, să unifici Întruna..., continuă el turnându-i ulei pe sâni. Să respecți integritatea schemei corporale...: mâinile animatorului coborau pe pântec, fata Închisese ochii și desfăcea coapsele cu vădită plăcere. — Bun, Încheie negriciosul, acum veți lucra câte doi. Circulați, Întâlniți-vă În spațiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
reușit să plâng. M-am stropit pe față cu apă rece, am băgat capul sub robinet, Încercând să mă dezmeticesc. Am stat așa câteva minute, până am Început să simt cum mi se micșorează țeasta, cum carnea creierului Îngheață, se unifică, până când sub os mi-a mai răsunat o singură voce. Trebuie să fac ce trebuie, Îmi spuneam, să fac ce trebuie. Am Început cu lucrurile simple: 1. am renunțat să mă mai bărbieresc. 2. m-am Îmbrăcat În negru. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
senzația că atingerile lor sunt permanente, extraordinar și înfiorător de plăcute, parcă contactul pielii era al altui organism viu, lipit de altul având propria sa identitate! Au uitat toate problemele nerezolvate ce existau pe acest pământ și sărutul i-a unificat într-un tot organic. După un timp au privit perechea cealaltă în depărtare cum se apropia de țărm și i-au urmat. I-a plăcut atât de mult joaca încât fata l-a invitat oricând... după amiază, pe înserat dar
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
intersecția mai multor trasee nepietruite, limitând astfel șoseaua. S-au trezit în vecinătatea nemărginirii deșertice a oceanului și-n zgomotul asurzitor al valurilor. Atunci se întâmplă ceva straniu... o văpaie cu-n uruit își focaliză și spulberă spiritul până se unificară. Au rămas două schelete bătrâne, încrucișate într-o îmbrățișare nefirească să păzească și să împânzească paradoxurile. Dans haotic Ce blândă-i noaptea când se sfârșește în noi haotic! Frunzele valsează zbătându-se să nu cadă dintr-un cer răsturnat în
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
inevitabil Într-un prezent perpetuu. Memoria, prima victimă a acestui covîrșitor asalt, se aplatizează. CÎt de viabilă mai este poziția scriitorului În aceste condiții? Nu cumva viziunea, limbajul, personajele sale se supun și ele acestui ritm devastator, iar autorul, În loc să unifice secvențele realității În limpezimea textului, capitulează În fața lor devenind el Însuși, printr-un exercițiu mimetic, excesiv de obedient, un produs, desigur epatant, cum nu poate fi decît un produs al acestei realități pe care tocmai discursul său ar fi trebuit s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
titlul, romanul se compune din două părți: prima parte este relatarea iubirii dintre Ștefan Gheorghidiu și soția sa, Ela, iar partea a doua este jurnalul eroului aflat pe frontul primului război mondial. Deși distincte, cele două părți ale romanului sunt unificate de prezența unei singure conștiințe, care se autodefinește în raport cu lumea înconjurătoare și care narează la persoana I evenimentele, precum și un artificiu de compoziție, prin relatarea unei scene de la popota ofițerilor din regimentul XX, în cadrul căreia tânărul Gheorghidiu se află concentrat
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
un artificiu de compoziție, prin relatarea unei scene de la popota ofițerilor din regimentul XX, în cadrul căreia tânărul Gheorghidiu se află concentrat ca sublocotenent. Scena este ulterioară evenimentelor narate, dar are rostul de a ordona planurile povestirii și de a le unifica. În ceea ce privește structura interioară a romanului, se poate vorbi despre descrierea iubirii, în toate fazele ei, de geneză, de stabilizare și de accord al efectului cu spiritul, la cote superioare și de declin. Sentimentul este dublat de o luciditate constantă care
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
și de declin. Sentimentul este dublat de luciditatea care disecă faptele, multiplicând dovezile pentru infidelitatea Elei. Planul obiectiv este fundalul pe care se desfășoară o lume în care se consumă experiențe. Cele două planuri se petrec în paralel și sunt unificate de prezența unei singure conștiințe care se autodefinește în raport cu lumea înconjurătoare și care narează la persoana întâi evenimentele. Romanul începe și se sfârșește cu exprimarea incertitudinii: " La sfârșit, în ciuda așa-ziselor certitudini întărite de scrisoarea anonimă, eroul se îndoiește: În
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
acum mai bine de un an, și că de fapt informațiile mele din teritoriu se bazează pe rapoarte, toate mai vechi de doi ani și extrem de neclare. Se pare că acum aproape cinci ani un nou lider a început să unifice Europa; și rapoartele agenților mei - acum când analizez datele furnizate de ei - devin mai puțin clare pe lună ce trece. Bănuiesc că am căzut victimă unei propagande pregătite cu atenție. Dacă așa stau lucrurile, faptul că cineva a fost destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
conține o mare proporție de gaz, teneol, care primește lumina solară dar nu permite degajarea unei cantități mari de căldură în spațiu. Începând cu aproximativ cinci ani în urmă, călătorii începuseră să întocmească rapoarte despre un conducător, numit Czinczar, care unifica, fără milă, toate fracțiunile rivale ale planetei într-o singură națiune. Pentru un timp a fost un teritoriu atât de periculos, că negustorii aterizau numai în porturile de intrare specificate. Informația pe care o primiseră era că încercarea lui Czinczar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
chinezii, ci manciurienii sunt cei cărora le lipsește încrederea. Poate că strămoșii noștri au cucerit țara prin forță acum două secole, dar n-am stăpânit niciodată arta de a conduce. Am venit fără noțiuni fundamentale, cum e filosofia confucianistă, care unifică națiunea prin morală și spiritualitate, și fără un sistem care să centralizeze puterea în mod eficace. De asemenea, ne lipsește o limbă care să-i permită împăratului să comunice cu supușii săi, dintre care optzeci la sută sunt chinezi. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]