19,653 matches
-
de căprioară pe care o ține în toc. A deschis ușița căsuței. Și cu apartamentul tău de la București ce-ai de gând să faci? Cred c-am să-l vând. Ești sigur că n-o să-ți pară rău? Tatăl său obișnuia să asculte și să tragă concluziile în gând; sau poate că nu trăgea nicio concluzie, doar lăsa lucrurile să se desfășoare în voia lor, fără să intervină nici măcar cu o întrebare... Aștepta să se ivească prilejul s-o pornească pe
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
un mod absolut fermecător, ca un derviș în extaz sau ca un swami în transă; își revenea în dimineața următoare, la micul-dejun, îmbrăcându-și identitatea ca pe un pulover tras peste cap. Chiar că am făcut-o lată noaptea trecută, obișnuia să glumească rușinat, cu degetele mari în buzunarele de la blugi și cu părul răvășit. — Ce, nu-ți aduci aminte ce s-a întâmplat? Și orice amic din gașcă ce fusese de față se apuca să-i povestească exact cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
se uita fix la o acuarelă de o calitate îndoielnică cu Llanstephan, pe care i-o dăruise cândva un admirator cu pretenții; spera din tot sufletul ca mama lui Dan să nu-i spună chestii prea intime. Carol nu era obișnuită să se jeneze, dar știa să își ia mina potrivită în situațiile în care cineva îi făcea un compliment mascat. Mama lui Dan continuă: — Văd că fiul meu e pe cale să devină alcoolic. Nu mă surprinde - e o chestie ereditară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
de tare că mă pișam pe mine. Eram cu totul și cu totul incontinent. Așa că asta eram, la propriu, un împuțit.“ Dar împuțiciunea era cel mai puțin grav dintre păcatele lui. Într-adevăr, ținând cont de ce povestea Dave 2 că obișnuia să facă la beție, dacă s-ar fi mulțumit doar să se pișe pe el ar fi fost de-a dreptul frecventabil. Spun asta pentru că, în comparație cu pierderile de memorie ale lui Dave 2 și cu crizele inerente de identitate, escapadele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
așezați pe scaune kaki, în sala luminată de neoane din incinta bisericii, le dădeau un sentiment de siguranță. Alcoolicii Anonimi se reuneau în încăperea în care se țineau cursurile școlii de duminică și, în timp ce urechile îi erau încălzite de poveștile obișnuite despre abuzuri și sodomie, Carol își lăsa ochii albaștri spălăciți să hoinărească nestingheriți pe pereți, peste alfabetul alcătuit de copii și peste imaginile naive din Biblie, lipite cu bandă adezivă roșie și aurie. Băutul nessului și fumatul a multe, multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
își lăsase bidineaua deoparte și îi complimentase silueta zveltă - asta ca să mă exprim ceremonios -, iar ea se întorsese la el și îi strigase „Băga-te-aș undeva!“, după care se îndepărtase fericită. Dan nu observase schimbarea, poate și pentru că era obișnuit s-o vadă zi de zi. Rutina anulează capacitatea de reflecție, iar Dan era prototipul omului scufundat în rutină - și, oricum, nu fusese niciodată căsătorit cu Carol, ci cu un simulacru al ei, creat de propriile-i proiecții mentale și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
Dan o sărutase pe obraz și îi spusese „Noapte bună, iubito“. Se cuibăriseră în așternut, stingându-și concomitent cele două veioze de la capul paturilor: somnolență simultană. La un moment dat, în timpul nopții, armonia aceasta involuntară se tulbură. Carol, care se obișnuise să doarmă cu picioarele ușor desfăcute și întoarsă pe trei sferturi pe o parte, simți o mână stângace alunecându-i ușor în sus, spre chestie. Vocea leșinată a lui Dan, răgușită de dorință, îi șoptea în ureche: — Aș putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
fi tată și poate că relația aceasta e un pic prea apropiată pentru doi alcoolici în curs de recuperare. Trebuie să ne desprindem. Trebuie să ai propria poziție și propriul sponsor, așa cum e cazul meu. Dave se referea la practica obișnuită la Alcolicii Anonimi ca membrii cu o perioadă mai lungă de abstinență să se angajeze în relații terapeutice bipartizane cu colegii lor juniori, novici. Dan fusese de acord cu această blândă ruptură. Nici nu prea avea de ales, dat fiind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
surpriză și tocmai își ducea mâna la șliț. Carol stătea lângă Ted Wiggins. Ambii erau înmărmuriți și asistau la scenă de parcă vitrina magazinului ar fi fost un ecran, iar ei plătiseră bilete să o vadă. Deși abia începuse să se obișnuiască să se sprijine de tejghea, cu o mână în buzunarul de la blugi, Carol învățase destul de repede să-și folosească degetele ca pe niște instrumente de mângâiat și pipăit - de fapt, pentru manipularea penisului ei, în general. Bărbații fac chestii din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
fi reușit să înghită asta - dar în timpul liber. Pe Bull nu-l deranja aglomerația. Absolvent al unei școli particulare eminamente insignifiante, Bull era genul acela de rugbist impasibil, care împinge ritmic și în grămadă, și în linie. În urma meciurilor, se obișnuise să folosească aceleași tactici în barurile aglomerate ca să-și aducă la masă halbele înspumate de bere Pilsner, în care alcoolul sclipea cu lucirea cristalină a zahărului din care fusese extras nu de mult. Pe Bull nu-l deranjau glumele cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
rădăcina părului de culoarea ghimbirului. Îi văzuse zâmbind împreună, îi văzuse îmbrățișându-se, îi văzuse sărutându-se și îi văzuse sorbind șampanie. De unde naiba să știe el, când îi privea pe cei doi tâmpiți împreună, că nu era o seară obișnuită la familia Margoulies? Deci Alan îl mințise și în privința mariajului său. Îi spusese că totul se terminase, că nu mai simțea nimic pentru nevastă-sa, că i-ar da undă verde și că ar continua să trăiască alături de Bull, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
vom învinge, oameni buni. - Luca, ăsta este manifestul meu geometric! Înțelegi? Voi reconstrui lumea de la zero, după reguli matematice, care nu vor da greș! Regulile naturii Luca, ale universului, reguli universal valabile, nu plăsmuirile bonave omenești cu care ne-am obișnuit, care s-au instalat naibii atât de bine, încât, dacă brusc n-ar mai fi, nu ne-am descurca fără ele! Gândurile noastre au mers zeci de mii de ani pe firul furăciunii, Luca, al crimei... al... odioșeniei, Luca, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
să dau greutate uneia din rarele clipe când sunt important pentru cineva. Fără să vreau, mă scobesc din nou în nas, așa cum îmi este obiceiul. Ăsta e singurul mod în care reușesc să fiu interesant, iar eu încă nu mă obișnuiesc cu ideea asta. Tăcerea e însă prea grea, omul e într-o stare avansată de demență, așa că bine-ar fi să-i răspund ceva înainte să se îmbăieze în viscerele mele, la care acum mi se pare că privește cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
Există posibilitatea ca după oricare dintre aceste exerciții să amețești sau să ai o vagă durere în piept. Nu trebuie să te ingrjorezi - este doar o reacție a organismului tău la un mod de respirație cu care el nu este obișnuit. Pentru a scapa de incordare, specialistii in sanatate recomanda practicarea de doua-trei ori pe zi, timp de cateva minute, a respiratiei profunde. Pentru asta, luati o pozitie cat mai lejera culcat daca e posibil, sau sezand rezemat pe scaun care
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
supraalimentării. Pentru a ajuta ca postul negru să fie mai eficient e bine să beți multă apă caldă (spre fierbinte) ca și cum ați bea ceai, dar să fie doar apă. La început nu e așa plăcut dar în 2-3 zile vă obișnuiți. Ca și alte remedii deși e simplu și eficient lumea nu-l ia în serios. Are o putere de curățare mult mai mare decât dacă bem apa la temperatura camerei (cea rece nu e indicată). Acum 2000 de ani Dumnezeu
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
de milostenie, oameni buni. Făceți-vă un obicei din a dărui cât de puțin din ceea ce aveți, din ceea ce vă prisosește. Nimeni nu e atât de sărac încât să nu poată dărui măcar un zâmbet, atât! Dar dacă vă veți obișnui zilnic să dăruiți ceva, chiar și un cuvânt bun, doar acest simplu fapt vă va transforma extraordinar de mult viața și Dumnezeu vă va întoarce cu mult mai mult darul vostru... practic e ca și cum mintea voastră va fi setată pe
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
înaintea voastră. Lumina se cunoaște pe sine și cunoaște întunericul, dar întunericul se cunoaște numai pe sine și nu cunoaște niciodată lumina. Mai am încă multe lucruri să vă spun, dar nu le puteți purta încă, pentru că ochii voștri sunt obișnuiți mai mult cu întunericul, iar lumina deplină a Tatălui divin Ceresc v-ar orbi. De aceea, voi nu puteți să înțelegeți deocamdată ceea ce vă spun în legătură cu Tatăl divin Ceresc, care M-a trimis la voi. Urmați, mai întâi, să înțelegeți
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
banii pe care îi împrumutase. Atunci au încetat mâncarea, băutura și destrăbălările zilnice. Acum, de dimineața și până seara, cu sudoarea frunții sale, el uda câmpiile și toate mădularele îl dureau în această muncă istovitoare, cu care el nu era obișnuit. Trăia cu pâine uscată și nu avea nimic altceva decât lacrimile sale cu care să o ude. În trei zile, el suferise atât de mult de căldură și oboseală, încât i-a spus stăpânului său: Nu mai pot să muncesc
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
sufletele. Pentru că trupul vostru este chiar ceea ce mâncați, iar sufletul vostru devine, până la urmă, exact ceea ce gândiți. De aceea, este bine să nu mâncați nimic din ceea ce un foc mai mare decât focul vieții a distrus acea hrană. De aceea, obișnuiți-vă și mâncați toate fructele bune ale copacilor și toate ierburile hrănitoare ale câmpului, și tot laptele animalelor care este bun de mâncat. Pentru că toate acestea sunt hrănite și coapte doar de focul vieții și toate sunt darul îngerilor Mamei
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
în ceea ce privește stocarea informației) și noi, consumând-o, le vom asimila și pe ele (acesta e unul din motivele pentru care e bine să faci rugăciune la masă) și, făcând și semnul crucii peste mâncarea din farfurie. Acest lucru se mai obișnuia pe vremuri, dar acum nu se mai practică. Este ceva extrem de bine de făcut, de fiecare dată când mâncăm, și pentru a neutraliza astfel informația hai să-i spunem „neconformă” din ceea ce mâncăm. Nu vă supraalimentați. Atunci când vă ridicați de la
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
la copii. Deoarece aspirina, antibioticele și celelalte medicamente nu cresc în copaci, nici pe pământ, nici sub pământ, ele nu vin de la Mama Natură, atunci probabil că nu e o idee prea grozavă să le folosim, mai ales în exces. Obișnuiți-vă să le considerați drept o măsură de ultimă soluție, nu pentru chestii banale cum ar fi durerile de cap, insomniile sau chestii minore. Ar fi bine să încetăm „a mai ucide păianjenii cu barosul”. Evitați produse care conțin ouă
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
și că-mi zâmbea fără urmă de neîncredere sau reținere distantă, altfel decât cum mă primiseră cei dinăuntru, și i-am zâmbit și eu, pentru că atitudinea ei mă făcea să mă simt în largul meu, ca și cum ne cunoșteam și ne obișnuiserăm deja să discutăm, și era o complicitate plăcută între noi. Doar de câteva minute, i-am răspuns. Ea a surâs mai mult, și curiozitatea i-a sclipit în ochi pentru o clipă. Era ceva ce o entuziasmase insesizabil la prezența
Izvroul miraculos by Cristi Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1255_a_2900]
-
mesei, am deschis cu mari precauții ușa camerei, cu toate că știam că n-o să scârțâie, pentru că unsesem bine balamalele cu o zi înainte. M-am apropiat de scrin, am deschis încetișor sertarul mijlociu, am scos foarfeca cea mare cu care mama obișnuia să mă tundă, apoi am descuiat yala ușii de la intrare și am ieșit pâș-pâș, până la primele trepte nu am alergat deloc, doar după aceea am tulit-o repede pe scări în jos. Când am ajuns în fața blocului, eram încălzit de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
am zis că mama e-n bucătărie și am luat-o înainte, s-o anunț că au venit colegii tatei, aducând cu siguranță o scrisoare sau un cadou, mama, care tocmai bea apă din cana cu toartă lungă cu care obișnuiam să umplem mașina de cafea, văzându-ne, a încremenit cu cana în mână și s-a făcut palidă, strângându-și buzele ca atunci când se înfuria tare de tot, întocmai așa, și atunci a lăsat cana în jos și a întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
tatonând cu bastonul lui alb poteca. Prodan m-a apucat de braț, să nu mă mișc, și atunci, deodată, mi-am adus aminte unde mai văzusem eu acordeonul ăsta, păi, la gâtul lui nea Miki, era acordeonul lui nea Miki, obișnuia să cânte vara în piața mare, în fața statuii ecvestre, strângea în pălărie bani de bere, vin și pălincă, am făcut semn cu capul spre nea Miki și am ridicat din sprâncene, întrebându-l pe Prodan din priviri, dacă așa e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]