19,653 matches
-
Ieșisem să beau ceva, la London Appreantice, sau poate la Jesus Christ. Tocmai îmi beam berea, vârându-mi încet ultimul sfanț în pokerul mecanic. Ochii ni s-au întâlnit în clipa când a intrat pe ușă: m-a privit așa cum obișnuia s-o facă înainte de a ne fi cunoscut - sfidător, cu o zvâcnire bruscă a gâtului. Am reușit două goldane și le-am schimbat pe o tragere dublă pe tabloul scânteietor. Erau trei lalele pentru un pot de două lire. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
am fost hărăzit scrisului. Tatăl meu tot Caligraf fusese și, aidoma, bunicul din partea mamei. Aproape că era nefiresc să fiu pregătit pentru o altă îndeletnicire. Primele mele amintiri sunt legate de niște litere din lemn, mari cam cât o piesă obișnuită de șah. Fuseseră cioplite special pentru mine, cu intenția de a mă familiariza cu ele, așa cum mulți sunt obișnuiți, de cruzi, să meargă pe sârmă sau să jongleze cu bile. Încă de atunci am fost robul scrisului și al cititului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
fiu pregătit pentru o altă îndeletnicire. Primele mele amintiri sunt legate de niște litere din lemn, mari cam cât o piesă obișnuită de șah. Fuseseră cioplite special pentru mine, cu intenția de a mă familiariza cu ele, așa cum mulți sunt obișnuiți, de cruzi, să meargă pe sârmă sau să jongleze cu bile. Încă de atunci am fost robul scrisului și al cititului, deși, poate, alta ar fi fost dorința mea, de aș fi cunoscut și alte lucruri. Am învățat să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
pace - nici măcar un armistițiu - și va semăna mai mult c-un certificat incomplet, oarecare. Și nici a certificat nu va aduce prea mult, dacă mă gândesc bine, pentru că nu va garanta nimic. Va fi, la fel ca întotdeauna, un act obișnuit de constatare: - nimeni nu a folosit arme interzise; - nimeni nu a fost ucis sau rănit; - părțile nu au folosit luptători străini; - nu a fost luat nici un prizonier; etc., etc., și numai în final se va referi, echivoc, la pace. Așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
scăpat!” i-a zis Profesorului de naturale Filozoful când l-a întâlnit. „Nu o să le mai sune orologiul! Masa o să le fie masă, casa casă și somnul somn! De-acum, și binele, și răul vor veni fără veste, așa cum erau obișnuiți...” „Crezi că povestea asta nu a însemnat chiar nimic pentru cei de-aici? Vor trece chiar așa de lesne peste cele întâmplate? Poate că acum nu-și dau seama... Și noi suntem marcați... Generația aceasta va trăi sub semnul orologiului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
voi sfârși cu el pentru totdeauna.) După atâta chin am și eu dreptul să-l joc cum vreau. Vâjjjjjjjjjj! Iar e vântul, șuieratul fiind acum de nedescris. Astral. E de neînțeles cum de nu contenește odată. Am încercat să mă obișnuiesc. Mi-am vârât vată în urechi, însă a trebuit să renunț imediat, fiindcă așa se auzea cum bate dinăuntru în afară; era ceva formidabil, mult mai greu de suportat. Așa că voi încerca să rezist vîntului din exterior, mai ales că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
pierdut-o. E vremea suspiciunii. ...Pleci. Ești nițel amețit. Îți vei reveni, știi bine. Așa pățești în fiecare zi. Traversezi cele opt ore din ce în ce mai greu. De ce nu renunți? Ți s-a propus colaborarea la o revistă. Ți-e frică. Ești obișnuit c-un venit sigur; mic, dar sigur. De două ori pe lună. Ți s-au format și reflexe. Din două în două săptămâni, te cuprinde un simțământ nedefinit. O neliniște plăcută. Euforia zilelor de leafă, deși nu vrei să recunoști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
Nu! Mai sunt câteva ceasuri bune până atunci! Ești condus mai mult de reflexe. Chiar dacă ți s-ar face o lobotomie, trupul tău tot ar găsi drumul către birou. Ai un trup străin. Te cară totdeauna acolo unde l-au obișnuit alții. Mergi absent, dar pașii te duc mereu acolo unde trebuie. Ejaculezi în somn. Sau te doare genunchiul altcuiva. Trupul tău trăiește separat. Și acum. Se grăbește spre casă fiindcă vrea să urineze. Capul? Mai mult pentru identificare. Fiecare cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
riscant și neobișnuit serviciu. Neobișnuit deoarece venea din partea unuia dintre cei mai importanți clienți ai săi, o persoană influentă, cu multe relații, care și-ar fi putut rezolva mult mai ușor problema fără să apeleze la serviciile lui. Riscant, fiindcă obișnuia să cântărească bine lucrurile înainte de a lua o decizie iar acum intrase legat la ochi în toată povestea asta. Era a doua oară când o decizie luată în pripă avea să-i schimbe viața. Întâia oară, ezitase frământat de neliniști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
de a-i ajuta pe cei aflați în suferință și puterea de a suporta scene dureroase, uneori cumplite. Să știi că și eu am uneori clipe de îndoială, dar... Tu, ești sigură că ești pregătită pentru asemenea încercări? - Mă voi obișnui, nu crezi? - Răspunsul tău e cam vag, nu sună chiar a convingere, dar poate, cine știe!? Pe drum ai putea să-ți completezi bagajul, adică să ni-l completăm revenea Olga, în spusele ei fiind simulată o doză perceptibilă de
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
lucreze opt ore pe zi, mereu în priză, strigată din toate părțile pentru o intervenție care nu suporta amânare, ceea ce îi turna plumb în picioare, încât seara cădea moartă de oboseală. Cu timpul însă, atât Olga cât și Ina se obișnuiră. Nu erau toate zilele la fel de încărcate, dar prima lor zi de activitate nu aveau s-o uite niciodată nici una dintre ele. * Seara, Olga își ținu promisiunea și, după câteva ore de odihnă, bătu la ușa prietenei sale cu sacul încărcat
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
țintă într-o lume care nu mai era a ei. N-a știut nici atunci, nici mai târziu cum a ajuns în fața unui magazin cu rochii de mireasă, cu podoabe de nuntă, cu toate dichisurile și artificiile cu care fetele obișnuiesc să se înzorzoneze la cea mai mare sărbătoare a vieții lor, ziua nunții. Le privi absentă. Nu era ceea ce ar fi vrut ea. Și de altfel, ce rost mai aveau acum astfel de gânduri? Își amintea cele câteva motivații ale
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
să o lase pe fată în starea aceasta? Se răzgândi. Dădu un telefon șefului direct că nu poate fi prezentă în după amiaza aceea, pentru că avea o situație presantă de rezolvat. Șeful ei o înțelese. Știa că doamna Ruxandra nu obișnuia să lipsească. Avea desigur un motiv serios. O înlocui la ghișeul relațiilor cu publicul fără alte comentarii. Rămasă sub acoperișul casei, mama Olgăi nu-și găsea nici ea liniștea. Fata trebuia ajutată să treacă peste acest obstacol ce survenise în
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
un singur Dumnezeu: Tatăl, de la care vin toate lucrurile și pentru care trăim și noi, și un singur domn: Isus Hristos, prin care sunt toate lucrurile și prin El și noi. 7. Dar nu toți au cunoștința aceasta. Ci unii, fiind obișnuiți pînă acum cu idolul, mănîncă un lucru ca fiind jertfit unui idol; și cugetul lor, care este slab, este întinat. 8. Dar nu carnea ne face pe noi plăcuți lui Dumnezeu: nu cîștigăm nimic dacă mîncăm din ea, și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85036_a_85823]
-
de lumina scuturării de comunism, comandă închiderea pleoapelor, blocarea văzului și a mersului înainte spre regăsirea demnității noastre naționale, spre împlinirea dezideratelor strigate unanim pe baricadele lui Decembrie 1989, sfințit cu atâtea jertfe. Deși treziți, românii nu se pot scula. Obișnuiți cu maladia somnului plin de coșmaruri, parcă se retrag în grota țintuiților din alegoria Republicii lui Platon (Cartea a VII-a). Iluzia sănătății refuză medicamentul emancipării, dictând coaliții mute, nocive. Frica, din lunga noapte comunistă, e cultivată de lupii în
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
anul 1641 Sfântul Ierarh Varlaam împreună cu domnitorul Vasile Lupu aduc în procesiune din Constantinopol la Iași, moaștele Sfintei Cuvioase Parascheva și le așează cu mare cinste și evlavie în Biserica Mănăstirii „Sfinții Trei Ierarhi". Astfel, Sfântul Ierarh Varlaam s-a obișnuit ca din fiecare gând, fiecare întâlnire, fiecare acțiune să facă o rugăciune neîncetată, totul devenind o liturghie neîncetată. Om luminat, Sfântul Ierarh Varlaam a învățat din călătoriile sale în Rusia cât de mult prețuiește tiparul în răspândirea cuvântului Evangheliei, motiv
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
interioară a slăbit mult și nu știm dacă vom mai avea măcar un sfert din credința, răbdarea și puterea celor ce au pătimit odinioară. În societatea contemporană provocările sunt diferite. Cei ce odinioară îi disprețuiau pe monahi, astăzi s-au obișnuit cu acest mod de viețuire. Astăzi din mila Lui Dumnezeu există mănăstiri pe toate continentele Pământului. Viețuitorii lor poate nu mai deranjează atât de mult și nu mai sunt necesare decrete ca cel din 1959. Rolul acelor decrete este jucat
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
prăfuită și dărăpănată. La vederea lui, tipele care stăteau picior peste picior pe catedră, de li se vedeau pulpele până sus sub poala sumeasă a sarafanului, nici măcar nu se mai oste neau să se strâmbe sau să pufnească disprețuitor. Se obișnuiseră. Acum se uitau prin mine de parcă nici n-aș fi fost, și așa am trecut liceul: un ciudat în uniformă des trămată, care scrie texte de neîn țeles pe tablă sau vorbește cu castanii pe marginea gropii de sărituri în
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
povestirea de față mi-ar trebui și mie foarte, foarte mult aur. Mi-ar fi plăcut de pildă ca, în peisajul în care nu se va-ntâmpla din păcate nimic de-a lungul acestor pagini (dar cititoarele mele s-au obișnuit, deja, cred, cu asta), cel puțin trei ele mente să fie poleite cu aur adevărat, aur de un miliard de carate, foițe și fire de aur transcendental: crestele valurilor mării, formând o cale de foc de la soarele vuitor și până la
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Da, mai vreau, vreau să beau. Vreau să uit cum gâ fâia Parolică junior când mă călărea. — Haide, nu e bine să plângi. Nu plânge aici. — Plâng unde vreau eu! a strigat, dar nimeni nu a băgat de seamă, erau obișnuiți. Atunci Vasile a deschis ochii și primul gând pe care l-a avut a fost să sară de la masă și să-l ia la pumni pe Siboiu. A golit cana de vin pe nerăsuflate, tristețea Însă Îl legase de mâini
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
general, un prim contact bolovănos e propice prieteniei, fiindcă Înlătură din start neînțelegerile care, de obicei, izbucnesc pe parcurs, tocmai pentru că dintru Început au fost evitate prin compromisuri. Spune-i că ai fost izbit de sinceritatea ei... că nu ești obișnuit... De unde știți că e vorba de o fată? — Am bănuit, Vasile, am trecut și eu prin asta. Dar nu-i totuna să umilești o fată... Un băiat, mai treacă-meargă, te confrunți altfel cu el... — Sfatul meu e să lași timpul
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
că Îl paște o „rotire a cadrelor“ de o să i meargă fulgii. Și ce vină are el, Rogoz? De ce să scoată ăla castanele din foc cu mâna lui? Mai este și duminică, futu-i duminica mă-sii, când el e obișnuit să Își plângă de milă, de tristețe și de singurătate, nu să umble după canalii care scriu poezii patriotice. Și oftând a deschis frigiderul și a scos o sticlă de vodcă, Stalinskaia, primită de la șeful restaurantului „Dealul Mare“. Și-a
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
unul din puținele numere pe care nu le avea trecute În agendă, 34493 - și a constatat că mâna Îi tremura. Și-a dres vocea, la celălalt capăt al firului cineva a ridicat receptorul fără să spună nimic, dar Rogoz era obișnuit cu acest gen de precauție: dacă ești Dumnezeu, nu zici nimic, taci și aștepți, sentința e a ta și a nimănui altcuiva, atâta doar că de data asta el Îl sunase pe „Dumnezeu“, și era bine știut În lumea lui
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
ani. Gândul ăsta plin de maturitate l-a surprins pe Alexandru, nu se aștepta să audă așa ceva din gura lui Vasile, ori poate că până acum nu-i dăduse el prilejul să Își arate maturitatea, poate că Încă nu se obișnuise el cu ideea că Vasile nu mai era un mucos, că avea felul lui de a gândi și de a vedea lumea, realitatea, și că ar fi fost bine să se apropie de el și să-l Învețe să fie
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
în contexte satirice, parodice, ironice, absurde, burlești, ca și în invectiva pură. Efectul său șocant poate fi utilizat, de asemenea, pentru a zăpăci și dezorienta, dar și pentru a educa cititorul într-un timp scurt, pentru a-i zdruncina căile obișnuite de percepere a lumii și a-l confrunta cu o perspectivă radical diferită și tulburătoare. Credem că în arta și literatura urâtului, ca și în cea a grotescului, spargerea și restructurarea realității familiare joacă un rol extrem de important. Reprezentări istorice
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]