19,069 matches
-
dezamăgire. ― Poate că era dispus să treacă peste acest amănunt. ― O, domnule maior, nu puteam profita într-atîta de momentul lui de slăbiciune. Soțul meu mă plictisea, dar l-am iubit. Vreau să spun că prezența lui însemna ceva pentru mine. ― Mărturiseați ― îmi amintesc ― că n-ați fost prea fericită... ― Din cu totul alte motive. Pe domnul Van der Hoph însă când îl văd îmi vine să-l mângâi pe cap, ca pe un băiețel. Cred că altceva trebuie să inspire un
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
luă motanul în brațe. Făcuse rost de adresa lui și îi expediase o scrisoare. Exact 20 de rânduri, scrise cu o caligrafie rotundă de elevă exemplară. Îi dădea întîlnire la Cetate, o ruină de la marginea orașului. Mai târziu, maiorul îi mărturisise că-l intrigase sfârșitul bilețelului. ― O adevărată lovitură de maestru, spuse cu aceeași voce mică bătrîna." Dacă gestul vi se pare prea îndrăzneț pentru o elevă, n-aveți decât să mă reclamați. Mă numesc Melania Simian, clasa a Vil-a
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
îngerul meu, Lacrimi și dureri cumplite Decât poți zice mai rău; De lung mi-este a ta-ntîlnire Voioasă inima mea, Dulce, dulce și mai dulce, Și mai scump și mai frumos, Ți-aș fi cel mai credincios - La toți o mărturisesc. Țin credința, sunt curată, Numai ție-ți sunt jurată. Vis îmi pare fericirea La trecutu-mi când gândesc, O clipire mi-a fost ceasul Pentru care pătimesc. Tu-mi ziceai, gura iubirii, Cu un glas mîngîitoriu, Nu te-ncrede fericirii
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
nu admitea replică: „Sunt sigură că aveți un sex impresio nant!“ În pofida geniului său, marele Sigmund nu a reușit să o elibereze pe Marie Bonaparte de frigiditate. Psihanaliza, ce mană cerească pentru ea! Într-o scrisoare către René Laforgue, Marie mărturisește: „Inconștientul meu este o bestie feroce, care mugește, zgârie și își înfige dinții, în fine, e tot ce se poate închipui mai înspăimântător! Noroc că animalul ăsta abominabil și-a găsit îmblânzitorul.“ „Îmblânzitorul“ era Freud. În preajma lui, Marie Bona parte
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
răscolească totul în căutarea unor texte compro mi țătoare. Confiscă numai scrisorile redactate în engleză, „pentru că nu le puteau înțelege“, afirmă ironic Eliade, care suprimă din Memorii următorul pasaj: „și o carte poștală de la Paris, în care Emil Cioran îmi mărturisea că vrea să se întoarcă imediat în țară, «ca să se poată delecta cu mâncările gătite cu sarea scoasă din ocnă de Nae Ionescu».“ * Să ți se umple viața, trupul, de insectele în care ți se vor fi transformat cuvintele, ca
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
a crimelor care ne dansează în minte când mergem pe stradă. Bântuit este însă și cotlonul acesta: în el suntem miliardari, miniștri, profesori de teozofie, administratori de bloc, top-modele, napoleoni sau scriitori celebri, adică tot ce nu avem curajul să mărturisim ori să facem public, lucruri de maximă importanță intimă. Iată unde era de găsit „misterul“ omenesc. Întâlnirea dintre o umbrelă și o mașină de scris pe masa de operație a lui Lautréamont se petrece astăzi în acest tip de „confesiune
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
complexe, inedite, sofisticate, operă a unei strategii subconștiente cu infinite nuanțe, toate pretinzându-și „drepturile“ și mobilizându-se în cea mai „democratică“ academie a prostiei, a proștilor. Faptul e cert: au pus mâna pe capitalul de resemnare și de resentimente mărturisite cu exasperare de umaniști; îl rumegă în felul lor, anunțându-și regatul rablaisian și amenințând fățiș cu neasumarea nici unei consecințe. Sfârșitul, ca și începutul, este ex nihilo. * Ca să-ți consumi obsesiile creatoare și să le dai zborul înalt îți trebuie
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
semantică a unei idolatrii care nu se poate mani festa decât descompunându-și delirul în logica unei întâl niri erotice cu fantasma mută, fotosintetic visate în inteligența păstoasă a proteinelor și a lanțurilor de aminoacizi dezgus tători: cuvintele și-au mărturisit în sfârșit epuizarea poetică. * În poemul Prințesa Sabbath, al lui Heine, vestita prințesă are drept logodnic un prinț, „prințul Israel“, pe care o vrăjitoare l-a transformat într-un animal de rasă inferioară: „un câine cu dorințe de câine, care
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
pierdut din faptul că ei te ignoră. Scrii, așadar, pentru primul câine de pe pământ care va învăța să citească. * William Blake scoțându-și pălăria, pe o stradă pustie, în fața nimănui. Întrebat pe cine salută, răspunde candid: „Pe Apostolul Pavel.“ Byron mărturisind că cele mai reușite satire le-a scris în anul de grație 1815, an de chefuri monstruoase, pe când se strecura în pat, dimineața, părându-i-se prea banal și tăcut gestul acesta. Eriugena ucis în miezul secolului al X-lea
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
agresat, mai ales în locuri din acelea pe care le numim rău famate, cu consecințe ușor de imaginat. Rapoartele pe care le transmiteau agenții la centrala de operațiuni erau demobilizant de slabe în conținut, nici o singură persoană, nici una singură, nu mărturisise că votase în alb, unii dintre ei se făceau că nu înțeleg, spuneau că în altă zi, cu mai mult calm, aveau să vorbească, acum erau foarte grăbiți, să nu închidă magazinul, dar cel mai rău dintre toți era cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
culoarea laptelui, zăpada încetă să mai fie comparată cu o mantie albă pentru a deveni cea mai mare cădere bălană din ultimii douăzeci de ani, studenții terminară cu obiceiul de a spune că aveau o pată albă, pur și simplu mărturiseau că nu știau nimic despre subiectul respectiv, dar cazul cel mai interesant dintre toate a fost dispariția subită a ghicitorii cu ajutorul căreia, timp de generații și generații, părinți, bunici, unchi și vecini presupuneau că stimulează capacitatea deductivă a copilașilor, E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
ne-au așteptat pe noi, că ele sunt deja înaintea noastră și că, în loc să fi anunțat, așa cum este obligația elementară a oricărui povestitor care-și cunoaște meseria, ceea ce urma să se întâmple, nu ne rămâne acum altă soluție decât să mărturisim, cu părere de rău, că s-a întâmplat deja. Contrar celor ce presupusesem, mulțimea nu s-a dispersat, manifestația continuă, și acum avansează în masă, pe toată lățimea străzii, după cum se vorbește, spre palatul șefului statului. Și în drumul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
imediat, Ați părăsit dreapta, unde v-ați clădit întreaga carieră politică, iar acum ați trecut la stânga, Într-una din zilele astea sper să înțeleg unde am trecut, Domnule primar, Nu mă numiți primar, Scuzați-mă, a fost forța obișnuinței, vă mărturisesc că mă simt dezorientat, Aveți grijă, dezorientarea morală, plec de la premiza că dezorientarea dumneavoastră e morală, e primul pas pe calea care duce la anxietate, de aici înainte, așa cum dumneavoastră vă place atât de mult să spuneți, se poate întâmpla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
schimbări a strategiei, însă n-am spus că aș avea-o deja definită și pregătită pentru a fi aplicată imediat, trebuie să lăsăm timpul să-și urmeze cursul, să lăsăm fructul să se coacă și spiritele să putrezească, trebuie să mărturisesc chiar că, personal, aș prefera să pariez pe o perioadă de o anumită destindere în timpul căreia am lucra pentru a obține profitul maxim posibil din ușoarele semne de înțelegere care par să se ivească. Făcu o altă pauză, păru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
dar spuse doar, Voi asculta opiniile dumneavoastră. Ministrul de interne ridică mâna, Observ că domnul prim-ministru este încrezător în acțiunea persuasivă pe care votanții noștri ar putea s-o exercite asupra spiritului acelora la care am auzit, cu stupefacție, mărturisesc, că s-a referit ca la simpli contestatari, dar nu mi se pare că ați vorbit de eventualitatea contrarie, aceea ca partizanii subversiunii să-i zăpăcească cu teoriile lor otrăvitoare pe cetățenii care respectă legea, Aveți dreptate, efectiv nu-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
i-a apărut deodată trasat în jurnalul său de bord. E greu de dat unui amănunt sau altuia o explicație capabilă să-l satisfacă total pe acest cititor. Afară de cazul în care naratorul ar fi avut insolita franchețe de a mărturisi că n-a fost niciodată foarte sigur de modul în care avea să ducă la bun sfârșit această istorie nemaivăzută a unui oraș care s-a hotărât să voteze în alb și că, în consecință, schimbul violent de cuvinte dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cumva să se întâmple să-i treacă prin minte cuiva să adauge ceva la cuvântul petiție, Rândul este barat, domnule președinte, Poți să te retragi, La ordinele dumneavoastră, domnule președinte. Când ușa se închise, șeful de cabinetul spuse, Trebuie să mărturisesc că nu mă așteptam să fie în stare să ia o astfel de inițiativă, cred că ne-a dat cea mai bună dovadă că merită toată încrederea noastră, Poate a dumneavoastră, spuse președintele, nu și a mea, Dar m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
avea s-o facă, prudența îi impunea să danseze precum i se cânta, mai târziu, cu siguranță, vor schimba discul, Știu că ea a omorât un om, Ați văzut, erați acolo, întrebă comisarul, Nu, domnule comisar, dar ea însăși a mărturisit-o, Va mărturisit dumneavoastră, Mie și altor persoane, Presupun că cunoașteți semnificația tehnică a cuvântului mărturisire, Mai mult sau mai puțin, domnule comisar, Mai mult sau mai puțin nu e suficient, cunoașteți sau nu cunoașteți, În acest sens la care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
facă, prudența îi impunea să danseze precum i se cânta, mai târziu, cu siguranță, vor schimba discul, Știu că ea a omorât un om, Ați văzut, erați acolo, întrebă comisarul, Nu, domnule comisar, dar ea însăși a mărturisit-o, Va mărturisit dumneavoastră, Mie și altor persoane, Presupun că cunoașteți semnificația tehnică a cuvântului mărturisire, Mai mult sau mai puțin, domnule comisar, Mai mult sau mai puțin nu e suficient, cunoașteți sau nu cunoașteți, În acest sens la care vă referiți, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
bodegi și prin magazine, să deschidă ochii și urechile, pe scurt, să adulmece infracțiunea. Urmau să se întoarcă la bază pentru anunțata cină din cutie și pentru a dormi, iar atunci când comisarul avea să-i întrebe ce noutăți aduceau, vor mărturisi că nici măcar una de mostră, că locuitorii acestui oraș nu sunt, cu siguranță, mai puțin vorbăreți decât cei din oricare altul, dar nu în privința a ceea ce îi interesa mai mult să audă. Fiți încrezători, va spune el, dovada că există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
strada unde locuia medicul oftalmolog. Lasă-mă aici, ceru comisarul, o să merg pe jos cei câțiva metri care mai sunt până acolo, Vă doresc noroc, domnule comisar, Și eu ție, Să sperăm că problema asta o să se rezolve rapid, vă mărturisesc că mă simt ca și cum aș fi rătăcit în mijlocul unui câmp minat, Omule, fii liniștit, nu există nici un motiv de îngrijorare, uită-te la străzile astea, observă ce tihnit, ce liniștit e orașul, Păi, exact asta mă neliniștește, domnule comisar, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
rămase cu privirea fixă, așteptând. Comisarul simulă că lua notițe în carnet, dar de fapt nu-și dorea decât să câștige puțin timp, să se gândească la mutarea următoare. Dacă reacția femeii îl deconcertase, nu fusese atât prin faptul că mărturisise asasinatul, ci pentru că rămăsese tăcută imediat după aceea, ca și cum despre un asemenea subiect n-ar mai fi fost nimic de spus. Și, de fapt, gândi el, nu crima mă interesează. Presupun că îmi puteți da o bună justificare, se aventură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
luă înainte, Dumneavoastră sunteți comisar de poliție, ați venit, v-ați legitimat ca atare și ne-ați pus tot felul de întrebări, dar, lăsând la o parte chestiunea asasinatului premeditat pe care l-am comis și pe care l-am mărturisit, dar pentru care nu există martori, unii pentru că au murit, toți pentru că erau orbi, fără să mai punem la socoteală faptul că pe nimeni nu mai interesează azi să știe ce s-a petrecut acum patru ani, într-o situație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
el, mi-am dat seama că n-o anunțase nimeni pe femeie, Sigur că nu puteau, stabiliserăm să ajungem toți la zece și jumătate, Eu am întârziat un pic, era zece și treizeci și șapte când am bătut la ușă, mărturisi agentul, Asta nu mai interesează acum, mergi mai departe, să nu pierdem timpul, Mi-a cerut să intru, m-a întrebat dacă putea să-mi ofere o cafea, eu am răspuns că da, nu avea importanță, era ca și cum mă aflam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
că nimeni chiar n-ar putea să știe mai bine, de vreme ce ea era asasina, Și a spus care a fost arma crimei, întrebă comisarul, Da, o foarfecă, Înfiptă în inimă, Nu, domnule comisar, în gât, Și mai ce, Trebuie să mărturisesc că m-a lăsat complet dezorientat, Îmi imaginez, Deodată aveam două autoare pentru aceeași crimă, Continuați, Ceea ce urmează este un tablou înspăimântător, Incendiul, Nu, domnule comisar, a început să descrie într-o manieră crudă, aproape cu ferocitate, ceea ce s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]