20,251 matches
-
de ea, i-a sărutat mâna cu inelul de logodnă. —Matei! de când ești aici? S-a ridicat încrucișându și brațele după gâtul lui. După sărutul prelungit, fermecat de parfumul corpului ei, Matei nu s-a stăpânit să nu-i sărute sânii dezgoliți și mai mult din cauza reverului pijamalei care-i alunecase pe umăr, simțind amândoi, deopotrivă, plăcerea care-i domina. De când ești aici?l-a întrebat din nou. -te admir de ceva timp. —Romanticule! Cum ai intrat? Încet, că dormeai ca
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
este! —Mâinile tale au înghețat? Ca drept răspuns Matei i le pune pe obraz. —Vai, sunt sloi și roșii, roșii de frig. Bagă-le sub bundița mea. Abia a așteptat Matei invitația că s-a și conformat, ca să-i simtă sânii prin puloverul de lână, pe care îi ținea deja în cupa mâinilor sale. Au rămas așa o vreme unul în fața celuilalt privindu-și sufletele prin fereastra ochilor, simțindu-și sub palme inimile care băteau în același ritm, inundați de vraja
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
m-a scos dânsa odată. — Păi vezi? Trebuie să dai și tu o mână de ajutor când ea are nevoie. —La asta mă gândesc și eu, domnule doctor, că nu se știe cum ajung iar pe la tribunal? Ptiu!scuipă în sân. —Ha! Ha! Ha!râd ceilalți. — Auzisem că-i plecată. Este în Germania dar se întoarce după ce-și ia doctoratul. —E fată deșteaptă. Am văzut-o din prima atunci când m-am dus la ea cu problemele mele. Are răbdare, te
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
o poată privi când vorbea cu ea. Îmi va fi dor de ochii tăi, îi pipăia pleoapele închise din cauza soarelui, de obrajii tăi, îi mângâia, de buzele tale pentru care îți cer tributul, o sărută în timp ce ea râde veselă, de sânii tăi care ar trebui și ei să cadă sub incidența tributului. Ești un adevărat Soliman Pașa care ne împovăra cu tributurile față de Poartă. Nu te temi că ai să-ți pierzi capul sub sabia răzbunării. — Capul mi l-am pierdut
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
un sultan? Să-i facă această favoare unei roabe? Nu este o roabă de rând. Ea este floarea mândră a acestor meleaguri; de aceea sunt bucuros s-o am lângă mine, continuă s-o ungă cu alifie coborând mâinile spre sânii ei. —“Stai, pașă, o vorbă să-ți spun”, îl oprește Cecilia îndepărtându-i mâinile. —Roaba nu poate comanda pașei. —“Dar pașa-și pierduse și capul și firea”. Ți-arăt eu ție, cum își pierde firea, o îmbrățișează și-o sărută
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
strânsă în palma unui băiat rău. Și-a impus să aibă mult tact și multă răbdare.A așezat-o pe pat și văzând-o stânjenită, a mângâiat-o, i-a spus vorbe frumoase, s-a jucat cu buclele ei, cu sânii dezgoliți de cămașa sexi, sâni la care nu avusese acces până în clipele acelea, pe care i-a sărutat când pe unul când pe celălalt, stârnind o dorință până atunci necunoscută Ceciliei, aceea de a se dărui omului iubit. Corpurile înlănțuite
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
rău. Și-a impus să aibă mult tact și multă răbdare.A așezat-o pe pat și văzând-o stânjenită, a mângâiat-o, i-a spus vorbe frumoase, s-a jucat cu buclele ei, cu sânii dezgoliți de cămașa sexi, sâni la care nu avusese acces până în clipele acelea, pe care i-a sărutat când pe unul când pe celălalt, stârnind o dorință până atunci necunoscută Ceciliei, aceea de a se dărui omului iubit. Corpurile înlănțuite într-o îmbrățișare caldă, inimile
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
tare. —Soțul meu tandru. Atunci el de drag, îi mângâie toate formele corpului voluptuos pe sub cămășuța și așa sumară. Ea îl gâdilă, ajungându-se la o plăcută hârjoneală. Când se potolesc, Matei devine tandru, alintând-o, sărutându-i obrajii, umerii, sânii, determinând-o și pe ea la aceleași gesturi care culminează cu același fermecător moment al dragostei împărtășite pe care Matei îl prelungește și-l prelungește până când Cecilia se ridică strigând ca din gură de șarpe. — Mi-e foame, hai să
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
gâtul lui, așa cum obișnuia, stârnindu-l și pe el la asemenea manifestări. —Pupăciosule, se desprinde din îmbrățișarea lui. Cât a stat în spital, Cecilia n-a avut probleme. Laptele i se formase, copiii au supt cum i-a pus la sân, starea sănătății lor și a mamei era bună, așa încât n-au stat prea mult sub supraveghere și au mers acasă. Cum îi prevenise doctorița, acum vor începe grijile care o solicitau mai mult pe Cecilia, fiindcă Matei, o bună parte
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
pe pieptul ei. Ți-e udă bluzița, scumpo. Se apropie masa copiilor. Dă-mi, te rog, cana aceea să mai storc puțin lapte. Nu termină bine vorba și de data aceasta, băiețelul se scâncește întâi. Matei i-l pune la sânul mamei, admirându-l cum suge, după care îl ridică pe pieptul lui, îl bate ușor pe spate ca să iasă aerul din stomac, îl așează și aduce fetița. Ea suge mai cu poftă decât Sorin. Seamănă cu mine, mai mâncăcioasă. Și
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
luară pijamalele continuând discuția despre seducție, Casanova și alți seducători, profitând de faptul că erau singuri, copiii fiind la Silvia. În acest timp, Matei antrenând-o pe Cecilia în replici, exemple, îi descheie pe nesimțite bluza de pijama, îi mângâie sânii. —Te asemeni perfect cu Casanova, că iar ai intrat pe teren minat, constată ea trăind aceeași dragoste ce-i cucerește pe amândoi. Pentru că-mi ești dragă, continuă s-o mângâie și s-o sărute. Stârnindu-i și ei aceeași plăcere
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
loc. Când Întâlnea astfel de făpturi pierdute, Bikinski Își vâra capul Între umeri, murmurând În sinea sa rugăciuni, ce avea menirea să-l apere de ispite de orice fel. Ele se țineau mult timp În urma lui, unduindu-și coapsele și sânii mari ca niște clopote, ce se clătinau amețitor În bătaia vântului de seară. Pentru a scăpa de sâcâială, Bikinski se metamorfoza În piatră kilometrică, călcând cu pași mari și crucea ridicată deasupra capului pe mijlocul șoselei, surd la zgomotul claxoanelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ce Însemna sexul opus. Dar, dacă stăm să ne gândim mai bine, Lawrence nu era la primul său eșec sentimental. Când fusese ceva mai tânăr, masterandul vorbise cu Iisus, rugându-l să-i trimită În cale o fecioară curată, cu sâni mari și coapse line, pe care Oliver s-o poată „giugiuli”. Căci sosise și anotimpul dragostei și-al giugiulelii și trupul lui Oliver, din tălpi și până-n creștet, se umplu de flori. Iisus, care-i apăruse sub forma unui plop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
un alt salon, tronând la Înălțime, se ițeau balcoanele, acoperite de mușcate, spre care masterandul și tovarășii săi de suferință, uneori și practicanzii, aruncau cocoloașe de hârtie, luându-se la Întrecere și jucând Între ei un fel de badminton.. Dinlăuntrul sânilor izvora gâtul care, rotindu-se ca o spirală, străpungea planșeul de beton, urcând Încă două etaje. Capul femeii, răzbătând prin ultimul planșeu, se clătina mișcat de curent printre rufele și norii prinși În cârlige direct de parapet. Femeia Își deschidea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
mai existau Între corpul medical și pacienții din stabiliment. „Cea mai bună terapie e o hipnoză colectivă”, zicea el. „Un sex În grup... Unde poți avea parte de o experiență dusă la extrem decât Într-un sicriu cartilaginos ce posedă sâni și coapse!?” Contra unei sume rezonabile (prețul unei pachet de țigări Pall Mall), doamna Bernic, al cărei suflet trecut de mult de prima tinerețe continua, sub forma unui abur cosmic, să-i anime trupul, era dispusă să-și elibereze „locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
-i folosește omului să posede mai multe chipuri odată ce umblă purtând pe față același chip? Chiar și femeile n-au nevoie decât de o mască pentru a-și mișca șoldurile și poșeta prin oraș!? Dacă, În loc de chip, femeile ar poseda sâni sau tocuri cui, ar fi totuna, medita el. Ba poate tocurile cui ne-ar fi mai de folos. La ce bun să bâjbâi sărutând pleoapele și gura odată ce ajungi cu buzele și degetele În același loc?! Un portmoneu sau o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
soți, În semn de respect reciproc, se adresau unul altuia cu „dumneavoastră”. De altfel, fiecare dintre ei Își apăra, În felul lui, intimitatea. Chiar și În momentele cele mai delicate, Noimann se pomenea spunând: „Aș putea profita un pic de sânii dumneavoastră?!”. Iar Mathilda, foindu-se În pat, Îi răspundea: „Da, cu o singură condiție, dacă-mi dați voie să vă pup pe nas...”. „Desigur”, zicea Noimann, „nu e nici o problemă. Dar după asta, aș putea, la rându-mi, să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Încât Noimann, căzând În genunchi, se târa spre ea, zdrelindu-și Încheieturile de traversele mai mult sau mai puțin Închipuite, pe care, În loc de păcură sau motorină, picurau lacrimi de ceară, Întinzându-se În așternut. La orizont, dincolo de nori, se ițeau sânii ei rotunzi și luminoși ca niște faruri. Dar oare de ce, atunci când fruntea sa Îi atingea pantofii purpurii cu toc Înalt cât catedrala, imaginea Mathildei se prăbușea pe pat asemenea unui sfinx clădit din cenușă și nisip, astfel că brațele sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
minți. Fiți siguri că Noimann nu era de lemn. Rotunjimile Înaintau cățărate pe niște picioroange, și ele bine articulate la gambe și genunchi. Și nu era numai atât. Ispita era cu atât mai tare, cu cât sub elitre apăreau și sâni ușor conici și cu țâmburucul alungit. Te uitai la ei ca la o minune. Picioroangele se terminau cu pantofi cu tocuri cui. Având În față această viziune, nu era ușor să mergi pe stradă fără să te Împiedici de ceilalți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
alegea de la o distanță câte o țintă. Un punct de reper, spre care Înainta, Înconjurat de mii de picioroange Îmbrăcate În dresuri negre, galbene și roșii. Sutienele brodate În dantele semănau cu niște baldachine ce adăposteau câte o pereche de sâni cu o Înfățișare din ce În ce mai apetisantă. Încetul cu Încetul, insectele-cifre, Înaintând pe Karl Marx, spre casă, luau chipul și Înfățișarea lui Lilith. Era, desigur, o Lilith ceva mai puțin palpabilă, dar la fel de atrăgătoare, părând desprinsă dintr-un film făcut pe computer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
În școală Îi apărea acum În față, desigur, Într-o formă cât mai atrăgătoare... Cifrele intrau În combinații destul de abracadabrante, În ecuații pe care, iată, el Încerca pe drum să le rezolve. Și le rezolva, inspirat de coapse și de sâni. Odată rezolvate problemele, o parte din cifre dispăreau, topindu-se În aer. În locul lor, apăreau Însă tot altele și altele. Formulele și teoremele treceau dintr-o carte În alta. Deodată, algebra se transforma În trigonometrie. Și atunci, Noimann apela la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
această metodă În cabinetul lui. Dar, poate cu timpul, ținând cont că lumea se Întorsese de mult cu josul În sus, se gândea s-o probeze pe primul client care nu va reuși să-și țină gura la locul ei. „Sânii mari pot cauza probleme. Dermatologia estetică vă poate scăpa de ei...” Cavitățile bucale nu erau pe cerul gurii... Omul devine o ființă din ce În ce mai aberantă... Experiențele lui În materie erotică Întrec orice măsură... Viziunea unui cer acoperit de mameloane Îi apăru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
profitând de diverse orificii...” „Sunteți pervers” spuse medicul. „Nu trebuie să excludem nici una dintre variante”, căzu pe gânduri inginerul. „În materie de sex sau de hazard totu-i posibil, nu-i așa?!” i se adresă el domnișoarei Lily. Aranjându-și pe sâni coronițele Împletite din flori și fructe, femeia râse, aruncând În ei cu bobițe de struguri. „Vezi”, zise Satanovski... „În fond”, continuă el, „În trei, jocul erotic Începe să prindă miză... În doi, orice ai face, până la urmă intervine plictiseala de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
esență, fiecare părticică a ei are nenumărate prelungiri. Nenumărate tentacule, Începând cu ochii și terminând cu gura. Ea e toată numai ochi, toată numai urechi și gură. Până și picioarele Îi sunt prevăzute cu ventuze. Ca să nu mai vorbim de sâni. E suficient un moment de neatenție, de slăbiciune din partea bărbatului și s-a terminat cu el. Degetele, picioarele, labiile și limba vor țese În jurul său o pânză care-l va Înfășura cu totul. Trupul lui, dar și sufletul vor constitui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
cap, scrutând Întunericul atotstăpânitor. În fața ochilor i se clătina o pânză de păianjen, În care atârna trupul său multiplicat În mii de exemplare. Undeva, retras Într-un col, se ițea, străjuit de doi ochi imenși, chipul triunghiular al lui Lilith. Sânii ei ca doi saci orbi se rostogoleau spre el. Picioarele sale lungi cât zilele de post Îl Înfășau Într-un păienjeniș de gânduri negre, paralizându-i Încet-Încet voința... Zăcând Întins, la rându-i, cu mâinile sub cap, acompaniat de scrâșniturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]