3,048 matches
-
informațiuni, cărți și reviste, Buletinul Asociației, poșta redacției și administrației. O mare atenție s-a dat traducerilor. Revista apărea lunar, cu excepția lunilor iulie și august, cu sumarul scris în limbile română, franceză și germană. * Virginia Sorescu scrie despre Dimitrie Rusticianu, înaintaș de frunte al defectologiei românești: ...”S-a născut la 16 octombrie 1884, în comuna Ostrița, județul Cernăuți. A studiat la Școala normală din Cernăuți, examenul de absolvire din 1904 dându-i dreptul de a preda în limba germană și română
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
școalei în democrație” de Trăian Brăileanu; „Reflexii la dezideratele Congresului al XIII-lea învățătoresc”, de Iustin Cârdei; „Stilistica în școalele primare”, de I.V. Viorescu; „Congresul de la Cernăuți al geografilor României” de O.Tranavschi și T. Balan ș.a. Cinstind memoria unor înaintași, revista publica in memoriam cursive interesante despre: Dimitrie Onciul, Eusebie Ioanețiu. Cronica, Buletinul Asociației, Activitatea secțiilor județene, Cărți, Revista revistelor, Abonamente încasate, Poșta administrației și a redacției, Librăria și Papetăria „Ostașul român” Cernăuți, Cursuri de pregătire, Curs pentru învățătorii neromâni
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
loc în ziua de 16 iunie a.c. la care președintele secției noastre, neputând lua parte, reținut fiind de interese pur profesionale, a adresat colegilor bucovineni, cu această ocazie, următoarea telegramă: „Urăm camarazilor bucovineni izbândă pentru a se arăta vrednici de înaintașii pe care, spre recunoștința, îndemnul și mândria învățătorimii din România Mare, îi comemorează astăzi.” Gh. Vierescu 1 (Din revista Învățătorimea vasluiană, anul I, nr.6, iunie 1935) Volkswille (Voința poporului) Volkswille (Voința poporului), organ al Partidului popular evreiesc independent din
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
cererea de separare a Bucovinei de Galiția, apărarea etniei române, acordarea pentru ea a unei autonomii în administrație. Copiii familiei Doxachi și Elena Hurmuzachi, educați și crescuți în spirit românesc, alături de alți intelectuali, au continuat și aprofundat opera părinților și înaintașilor lor. În toamna anului 1848, gazetarul și omul politic Gheorghe Barițiu, cu „casa jefuită, nevastăsa cu un copil la piept, cu altul de mână, pribeag prin Țara Românească, fără adăpost și în mângâiere, el însuși în prinsoare muscălească, purtat de la
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
politică și culturală. Renasc revistele școlărești: Freamătul literar, Muguri, Miorița etc. Constatăm că, mai mult ca oriunde, presa actuală din Bucovina nu pregetă să ne spună clar care sunt hotarele României, cine ne sunt și ce au făcut pentru România înaintașii noștri. Am încercat o mare satisfacție când, citind Iconar - Rădăuți, 1997, am aflat că redactorul șef Mihai Pânzaru - Bucovina, constatându-l deficitar în biblioteci și la cititori pe Iconar 1935-1938, a ajuns la concluzia că e „o necesitate științifică - retipărirea
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
categoric națională, după modelul oferit de Constantin Kirițescu, în lucrarea sa Istoria războiului pentru întregirea României, 1916-191924. Războiul a ajuns să fie principala sursă de glorificare a regelui Ferdinand I, oferindu-i șansa să se desprindă de posteritatea copleșitorului său înaintaș, Carol I. Povestirea despre război a devenit parte integrantă a biografiei regale, cultivată intens în mediul școlar 25. Din perspectiva combativă a extinderilor teritoriale, Carol I se afirmase în războiul din 1877-1878, care adusese regatului român Dobrogea și, în urma războaielor
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
-a a manualului, din 1944, a fost redactată cu scopul evident de a reitera dezideratul unității naționale. Actul de la 23 August 1944, atribuit regelui Mihai, era amintit ca o "dovadă că [el] înțelege să poarte cu vrednicie numele marelui său înaintaș, de la 1600"274. Însăși periodizarea istoriei românești se orienta după același principiu. "Epoca tendințelor de unitate națională, politică și culturală" constituia un decupaj cronologic și simbolic, de la Mihai Viteazul la Tudor Vladimirescu (cap. V), iar " Epoca înfăptuirii succesive a unității
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
exemplară de festivism școlar cvasi-atemporal. El citește cu patos: "Doamnă director (sic!), doamnelor, domnișoarelor, domnilor profesori! Dragi elevi! La 1 decembrie se împlinesc 89 de ani de când visul de aur al tuturor românilor s-a împlinit. Un vis care (sic!) înaintașii noștri l-au avut de veacuri". Urmează un rezumat cu informații istorice de manual, presărat cu aceleași exagerări prin care textul "științific" este adus în registrul comemorativ și identitar. Elevii continuă expunerea prin lecturi în același spirit, citite însă pe
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
noi i-am dus mai departe demersul, stăruind asupra perioadei ce a urmat, până în 1914. De asemenea, pentru anii 1863 1884 am avut în vedere o lectură atentă a listelor publicate de Léon Vaderkindere, căutând să aducem în plus față de înaintașul nostru o serie de comparații cu alte date statistice ori calitative, care să ne permită să înscriem într-o anumită traiectorie performanțele tinerilor români. Totodată, am procedat la o serie de ajustări, completări, corecturi, reevaluări formale și de fond ale
by Laurenţiu Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1076_a_2584]
-
și apoi noi i-am inventariat că titulari ai unui doctorat la Universitatea Liberă din Bruxelles în anii 1863-1914. Rămâne că pe viitor să continuăm această investigație, cu atat mai mult cu cât nu suntem deloc de acord cu afirmația înaintașului nostru că personajele studiului de față nu au avut prea mare notorietate în epoca lor. Așadar, am readus în discuție oameni politici de prim rang de pe scena publică românească precum Vasile Conta (cunoscut și ca filosof, jurist, om politic, ministru
by Laurenţiu Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1076_a_2584]
-
opere este important deoarece autorii lor sînt precursorii pedagogiei moderne. Idei precum: periodizarea vîrstelor, învățarea prin intuiție, conformitatea educației cu vîrsta elevilor, organizarea învățămîntului pe clase și lecții, principiile didactice, individualizarea instruirii și multe altele nu aparțin epocii moderne, ci înaintașilor ei. Analizînd educația și principiile sale, Jean-Jacques Rousseau a pus în lumină marea importanță a pedagogiei ca știință a educației și necesitatea de a se înlocui în educație acțiunea empirică cu acțiunea luminată de știința pedagogiei. Rousseau a trezit interesul
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
deoarece nu toate cunoștințele se pot însuși numai pe cale intuitivă. 3.11. Învățarea activă Alături de intuiție, conversații și vizite, Vives recomandă și activitatea practică pentru o bună însușire și fixare a cunoștințelor. Victor Garcia Hoz îl consideră pe Vives drept înaintașul direct al teoriei americane "learning by doing" (a învăța făcînd). Rabelais cerea ca însușirea cunoștințelor să se facă în mod activ, prin intuiție, plăcut, pe baza stimulării interesului. "Îndrumat astfel, Gargantua s-a dedat învățăturii cu atîta rîvnă, încît, nelăsînd
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
elevii școlii în activități deosebite, cu convingerea că în formarea acestora ca mici creștini, grija noastră este să atragem har în viața lor, prin rugăciune, exemplu și implicare, pentru ca ei să cunoască valorile credinței străbune, să valorifice tezaurul lăsat de înaintașii noștri, să fie mărturisitorii dreptei credințe într-o lume care din nefericire se îndepărtează tot mai mult de aceste valori, din comoditate, indiferență, ignoranță. Proiectul Copiii în lumina lui Hristos a apărut ca o necesitate de a bucura elevii, părinții
A primi, a dărui, a fi... Pași spre educație by Carmen-Mihaela Pelin, Doina Uncescu, Felicia-Rodica Hărămiță () [Corola-publishinghouse/Science/764_a_1817]
-
parte dintre foștii elevi sunt în alte localități din țară și din străinatate, iar altele s-au pensionat; - prezența în localitate și în zona Pașcani a numeroși absolvenți în calitate de profesori calificați, inclusiv directori de școli, care continuă cu succes tradiția înaintașilor. În prima parte a lucrării s-a prezentat biografia și opera scriitorului Mihail Sadoveanu (1880-1961). Alegerea denumirii liceului nu este întâmplătoare. Scriitorul s-a născut la Pașcani, unde și-a petrecut anii copilăriei la bunicii din partea mamei, la Verșeni. La
Paul Nechifor, Carmen Dimitriu, Angela Căşăriu, Adela Jitaru by Monografia Colegiului Național ,,Mihail Sadoveanu" Pașcani () [Corola-publishinghouse/Science/91876_a_93483]
-
lucru mă poate duce cu gândul chiar la o ascendență mai sudică. Poate că străbunii Corneștilor vor fi descălecat În Transilvania venind din Muntenia, odată cu primii voievozi? Până la urmă, dacă ar fi să-l credem pe autorul Letopisețului Cantacuzinesc, toți Înaintașii românilor au sosit În Ardeal venind de la miazăzi, ba chiar de la sudul Dunării, de unde „au pribegit spre miiazănoapte” și „trecând apa Dunării, au descălecat la Turnul Severinului, alții În Țara Ungurească, pre apa Oltului, și pre apa Morășului, și pre
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
care mi-a rămas, din anul 1799, Îl pomenește pe Toma Cornea XE "Cornea" , paroh unit de Ileni. Alți Cornești au rămas ortodocși. Nu intenționez să fac aici istoria Întregii familii. Dar Întotdeauna m-a emoționat gestul anonim al atâtor Înaintași, care au păstrat cu sfințenie aceste hârtii și pergamente, mărturii ale identității noastre, și le-au transmis din mână În mână, până când au ajuns la mine. Iar astăzi, când scriu despre aceste lucruri, aceleași documente Îngălbenite se odihnesc lângă laptopul
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
acestor oameni de ispravă? Fără Îndoială, Însemni ceva, printre semenii tăi, În primul rând prin tine Însuți. Nu ești mai deștept ori mai cinstit doar fiindcă te-ai născut român sau ardelean. Totuși, identitatea oricărui individ Îi include și pe Înaintași, iar această identificare se realizează prin asumarea personală a moștenirii tale. Nu cred că ea se revarsă În mod automat În noi, prin intermediul vreunui cod genetic cultural, adânc și misterios. Dar poți să te Înscrii, de bună voie, În lanțul
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
știu exact cum am ajuns „să fac” tocmai istorie modernă. Fără Îndoială, Întâmplarea a jucat un rol important. Dar, indiferent dacă a fost sau nu o simplă coincidență, În felul acesta am avut ocazia să pășesc din nou pe urmele Înaintașilor mei, să reînnod legăturile cu o istorie care mi-a conferit identitatea. De când Transilvania a ieșit de sub autoritatea Habsburgilor, În decembrie 1918, evaluarea moștenirii pe care i-a lăsat-o administrația imperială a rămas o sarcină incomodă. După schimbarea de
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
fost Întoarsă mereu cu fața spre Apus. De când eram copil și făceam călătorii imaginare pe hartă, am știut că Budapesta și Viena sunt mai aproape de Aradul meu decât Bucureștiul. Până la Mangalia e cam aceeași distanță ca și până la München. Iar Înaintașii mei s-au Îndreptat adeseori către acest Apus (ale cărui drumuri erau larg deschise În imperiu) atunci când călătoreau pentru treburi publice sau private, când erau chemați sub arme sau când mergeau la Învățătură. La 1812, când străbunicul stră-străbunicului meu, Ioan
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
În lagărele comuniste, ci Înțelepciunea și seninătatea senectuții. Când a aflat că am o legătură serioasă cu o „unguroaică” (spre indignarea și consternarea mamei), bunicul Traian a Îndemnat-o pe fiica sa la moderație și i-a reamintit exemplul acelor Înaintași ai săi, din neamul Bărbuleștilor, care s-au Încuscrit de-a lungul vremii cu unguri, cu ruși, cu sârbi sau cu evrei. Cam așa s-a petrecut despărțirea mea de naționalism, care m-a făcut să-mi reevaluez și moștenirea
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
a două tendințe opuse: curentul pe care Îl voi numi În mod convențional „tradiționalist” sau „conservator” și curentul „modernist” sau „liberal”. Mai Întâi, se impune o observație terminologică. Peste tot În lume, grupările istoriografice care aduc modificări radicale În raport cu viziunea Înaintașilor (și nu sunt puține la număr) se numesc „școli revizioniste”. Este o denumire care ar trebui aplicată, În condiții normale, și În contextul românesc. La noi Însă, limbajul de lemn moștenit din perioada național-comunistă stăpânește Încă, despotic, modul de utilizare
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
au departajat pe academiști, simboliști ori expresioniști În viața artistică pariziană. Generațiile despre care vorbeam au fost alcătuite, de obicei, din așa-numiții „tineri furioși”, „tineri revoltați” sau „tineri oțeliți”, care au contestat Întotdeauna cel puțin o parte din valorile Înaintașilor, În numele solidarității lor de generație. Ajungem astfel la o trăsătură fundamentală a culturii moderne europene, legată de conceptul de generație. Cultura occidentală a Înțeles să evolueze, În permanență, prin ruptură și discontinuitate, printr-o regulă de succesiune care spune că
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
noi; ne bucuram, deci - continuă Lovinescu, de-a dreptul sadic -, văzându-i rostogolindu-se de pe socluri. Trecea duhul răzbunării deasupra măririlor și din ruina lor speram poate să ne Înălțăm noi, din instinctul obscur ce aduce pe tineri În jurul catastrofei Înaintașilor. Se prăbușeau Tocilescu, Urechia, Xenopol și chiar Hasdeu, se despica pământul; În bubuitul tunetelor, din rotocoalele de fum și În mirosul de pucioasă se desprindea, totuși, Încetul cu Încetul, o nouă statuie ridicată din sfărămiturile celorlalte. E povestea mai tuturor
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
la feminism. Pentru conservatori Însă, În pofida unor declarații de bune intenții, tocmai acest pluralism este supărător, deoarece distruge monolitismul cu care au fost obișnuiți. Din punctul lor de vedere, idealul ar fi să rămână singuri În istoriografia română, alături de umbrele Înaintașilor; cel mult, ar putea fi tolerați câțiva succesori, sub formă de clone. Într-adevăr, conservatorii se comportă ca și când ar fi singuri În lumea istoriografiei, reușind să impună În viața științifică propriul stil de comunicare. Așa-zisa dispută dintre cele două
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
marcați de resentimentele nutrite față de o instituție de Învățământ pe care o socoteau străină. E bine, poate, să nu uităm că fiecare student de astăzi al universității clujene se transformă, fără să vrea, Într-un coleg peste timp al acestor Înaintași iluștri, români sau maghiari, reuniți sub cupola unei universitas imaginare. Este adevărat, comunitatea academică de pe la 1848 nu mai păstra aproape nimic din accepțiunea ei medievală, dezbinată cum era pe criterii politice și naționale. Ne rămâne nouă, celor de azi, sarcina
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]