2,907 matches
-
depunându-se pe CD-player și cărămida falsă desprinzându-se de pe pereți e cu totul altceva. E singurătatea mare. Am făcut ouăle ochiuri, am curățat vasele, am aflat că e nevoie de detergent și că e bine să ai în pivniță borcane de zacusă administrate de taică-tu. Credeam că, obișnuit cu singurătatea mică, singurătatea mare va fi o experiență interesantă, dar n-a fost deloc așa. Am ajuns aproape să sufăr fizic, mi se dereglase capul, mi-era groază de camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
întărise. Le-am mirosit. Păreau a fi servit la mâncatul unor sarmale. Am deschis frigiderul. Am văzut două cutii cu margarină, o sticlă de Cola umplută cu vin, o oală cu sarmale aproape râncede, o altă oală de ciorbă, cinci borcane începute cu gem de prune și diverse batoane de ciocolată. În congelator am descoperit o cutie albastră, de carton, care avea pe alocuri pojghițe subțiri de gheață. Era sigilată, așa că am scuturat-o ca să-mi dau seama ce ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
și alte încăperi de depozitare mă simțeam cumva copleșit de multitudinea mirosurilor și a formelor ce se amestecau acolo. Întâlneam obiecte de uz casnic, ustensile de spălat și tot restul, în a căror imediată vecinătate se aflau pungi de orez, borcane cu murături, condimente și conserve. Nu-mi plăcea deloc apropierea dintre atâtea domenii diferite, ca de pildă dintre igienic și culinar. Ce să caute peria de pantofi lângă cutia de fasole? Sau bolul cu mei al papagalului lângă insecticid? Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
doi șefi se gândiră că doar femeia decisese totul și se întrebară ce fel de șefi sunt cei care pot să decidă doar câți oameni să ia cu ei. AHILE Cărăbușii lui Hector mă deranjează. Dacă nu-i ține în borcan are prostul obicei să-i lase prin cameră să se plimbe pe perne, după care îi culege cu penseta și-i vâră pe rând sub lentila microscopului. Are un Optik Kabinet 70, dacă nu mă înșel asupra numelui, un set
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
da deoparte. El nu trăia în conflict, ci mai degrabă în împăciuire. Se îndrăgostise de ceva timp de coleoptere - sunt cărăbușii colepotere? nu știu, parcă mi-a explicat, dar am uitat - și de câte ori avea ocazia se juca cu băieții din borcan, cum îi numea. Îi scotea, îi înșira, îi număra și-i contempla. Așa coleg mi-au dat. Mă uitam la el cum stă sprijinit în cot și face cute în cearceaf ca să varieze traseul cărăbușilor, și mă gândeam că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
îngrozitor. A fost totuși o chestie că a adus televizor. Și așa am aflat încă ceva: că se uită la filme porno, ce-i drept cu sonorul la minim, de la 12 noaptea până la 4 dimineața, când încetează emisia. Stă cu borcanul de cărăbuși într-o mână și cu telecomanda în cealaltă, sprijinit în cot (dar nu ar muta canalul nici să-l pici cu ceară), și examinează. La cât e de atent nici nu mai cred că se excită. Cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
părului, a pielii, la dracu știe ce; dacă-l întrebi ce face zice că „are o treabă”; m-am gândit și la prostii, dar cum spuneam, șade într-o parte, mâinile îi stau la vedere, una pe telecomandă, alta pe borcan, nimic în genul ăsta. La cantină evitam să iau masa cu el. Mă convingeam din zi în zi că ceva nu e în regulă deloc cu băiatul ăsta. Dacă vedeam vreun coleg de facultate - chiar unul cu care nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
mai văzut asemenea manifestări la fetele urâte, când le înjuri, sau la schilozi, când le spui că sunt handicapați. Dacă aș fi putut să-i strivesc gângania, atunci însemna că... Și ochii mi-au căzut pe patul lui. Uitase de borcanul tradițional, absorbit cum era de noua descoperire. L-am luat și m-am uitat la băieți. Se plimbau în sus și-n jos. Am desfăcut capacul găurit, acoperind cu grijă gura borcanului, pe urmă l-am pus la orizontală și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
mi-au căzut pe patul lui. Uitase de borcanul tradițional, absorbit cum era de noua descoperire. L-am luat și m-am uitat la băieți. Se plimbau în sus și-n jos. Am desfăcut capacul găurit, acoperind cu grijă gura borcanului, pe urmă l-am pus la orizontală și am ridicat un deget, cât să poată ieși un singur băiat, și am început să scutur ușurel. Și, într-adevăr, primul băiat a ieșit, amețit, și se pregătea să zboare, dar l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
n-a profitat de perioada captivității mele ca să-l sperie puțin pe taică-meu. O altă cauză a atitudinii ostile dintre ei doi era și rugămintea mamei ca nimic să nu-l deranjeze pe Platon, adică damigenele și rafturile cu borcane. De multă vreme n-am mai mâncat gogonele și castraveți murați, iar taică-meu a simțit mereu lipsa vinului pe care îl făcea în câteva damigene. Maică-mea a insistat că fermentația strugurilor nu-i face bine lui Platon, așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
-meu a devenit casa lui Platon, și asta fără ca el s-o ceară explicit. După părerea mea, s-ar fi descurcat foarte bine cu toate catrafusele alea acolo și n-ar fi fost câtuși de puțin jenat de damigene și borcane. Aici era puțin și mâna bunică-mii, care ținea partea mamei. - Și ce mai faci, a continuat taică-meu după un timp, încercând să-și ascundă jena. - Uite, Silviu tocmai îmi spunea că-l dor oasele. - Da, are nu știu ce reumatism
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
de târziu!) că am o aluniță pe fesa stângă, privind de jos în sus. Mi-am dat seama că așa nu am nici un pic de satisfacție morală și am schimbat tactica, mai cu seamă că, în cădere, am spart două borcane cu castraveți murați puși pentru iarnă; m-am dus în baie cu respectivele ustensile, mi-am umplut gălețile și cu jugul pe umeri, am ieșit din apartament, am coborât pe scări pentru că liftul nu merge de doi ani (cu atât
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
la început de secol douăzeci și unu, niște știr, acea plantă pe care, de obicei, o savurează porcii, că sfeclă furajeră și cartofi se mai găsesc, atunci dați un anunț la Mica publicitate: „Vând urgent știr în stare proaspătă și conservată la borcane, telefon nr....” sau „Schimb avantajos știr contra lămâi”, că eu am să vă caut cu un anunț „Cumpăr știr în cantitate medie, telefon nr. 0743.133.345”. De ce? În 1946, mama ne-a testat stomacurile cu borș cu știr, sfeclă
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
totdeauna nedezlegat prin moartea prematură a mamei Ana. În aceste două locuri în care doar păianjenii se încumetă să-și țeasă pânza, în care vântul încă mai poate fi auzit printre crengile de pe care au fost culese fructele legate în borcane cu compoturi rămase încă de pe vremea când trăia mama Ana, făcute chiar de mâna ei, pe care nimeni nu se încumetă să le deschidă, se poate trece în lumea de dincolo. Dar nu ca om, ci mai degrabă ca un
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
făcute chiar de mâna ei, pe care nimeni nu se încumetă să le deschidă, se poate trece în lumea de dincolo. Dar nu ca om, ci mai degrabă ca un fruct căzut din neatenție în fântână sau pe fundul vreunui borcan, parte indivizibilă din această lume de liniște și lumină. Lângă fântână, chiar lângă drumul care duce sus spre cimitir, e o tufă de zmeură, bine păzită de câteva mănunchiuri vajnice de urzici de munte, semn că orice deliciu se plătește
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
prizonier în joc. — Nu înțeleg nimic ! spune doctorul uitându-se pe ecranul ecografului. Ieri aveai un hematom cât pumnul. Azi a dispărut complet. Dacă nu l-aș fi văzut ieri cu ochii mei, aș fi zis că cineva a încurcat borcanele. Mă uit la el cu un aer la fel de nedumerit ca al lui și îmi simt inima bătând să-mi sară din piept. Câți ani ai tu ? mormăie doctorul fără să aștepte vreun răspuns de la mine, uitându-se în dosarul meu
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Editura Humanitas 03 Pachetul n-are vârstă Florentina Ciuverca Despre „pachetul de acasă“ din studenție s-ar putea scrie binișor un roman, chiar o saga, în care epitete delicioase să însoțească tot felul de bunătățuri: de la șnițele, chifteluțe, ciorbă la borcan, murături și cârnați de casă, la plăcinte cu brânză. Trei tineri au făcut însă un scenariu și mai apoi un film, Pachetul, în care bunătățurile nu vin de prin țară, ci tocmai cu microbuzul, de la Chișinău, Bălți, Ungheni sau orice
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
respirația. Mulțumesc, părinte, mulțumesc. Stylianopoulos Își vede de drum. Dar degeaba. De Îndată ce trage din nou aer În piept, se simte straturile de flori cu Îngrășământ și pe domnul Czeslawski, care fierbe varză alături, și ceea ce poate jura că e un borcan de muștar deschis pe undeva, toate mirosurile astea năpustindu-se către ea În timp ce-și duce o mână la burtă. Chiar atunci se deschide ușa de la dormitor. Sourmelina iese afară. Pudra și rujul Îi acoperă jumătate din chip; cealaltă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
masculin nu făcea decât să scoată În evidență lipsa de calități eroice a Capitolului Unsprezece. Cine avea să-i vină În ajutor tatălui meu? Pe cine se putea baza tata? Pe Capitolul Unsprezece, cu ochelarii lui ca niște funduri de borcan? Pe Lefty, cu tăblița lui și cei peste șaizeci de ani? Ceea ce am făcut În continuare nu are nici o legătură, bănuiesc, cu statutul meu cromozomial. Nu rezulta din nivelurile ridicate ale plasmei cu conținut mare de testosteron din sângele meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
cu ele. În timp ce eu chiar și acum continuu să cred că aceste semne negre făcute pe hârtia albă poartă cea mai adâncă semnificație, că dacă o țin tot așa cu scrisul, aș putea reuși să prind curcubeul conștiinței Într-un borcan. Singura moștenire pe care-o am este această poveste și, fără prudența unui alb protestant anglo-saxon tipic, eu dau iama În capital, cheltuindu-l În Întregime...) În clasa a șaptea, În timp ce treceam pe lângă dulapurile lor, nu eram conștientă de toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
uită printr-o crăpătură. ― Tone. ― Tu trebuie să fii obișnuită cu asta, Maxine, am spus eu. De la recitaluri. ― N-am emoții când cânt la vioară. Aici e mult mai rău. ― Sunt așa de emoționaaată, spuse Obiectul. În poală avea un borcan de Rolaids, din care Înfuleca de parcă ar fi fost bomboane. Înțelegeam acum de ce se bătuse cu pumnul În piept În prima zi la oră. Obiectul Obscur suferea, mai mult sau mai puțin constant, de arsuri la stomac. I se agravau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Beulah clătea niște pahare. Își aplica propria strategie. Trata Grosse Pointe cu tăcere. Obiectul răsuci suportul rotativ. Gemuri franțuzești, marmelade englezești, o cutie de unt murdară, sticle de ketchup și sosuri trecură toate prin fața ei Înainte de ceea ce căuta Obiectul: un borcan mare de Rolaid. Scoase trei tablete. ― Ce sunt arsurile astea de fapt? ― N-ai avut niciodată arsuri? Întrebă Obiectul amuzată. Micul Club era doar o poreclă. Oficial, clubul era cunoscut sub numele de Clubul Grosse Pointe. Deși proprietatea era pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
magazine alimentare privatizate după revoluție. Prin preajmă mai sânt un magazin de compact-discuri și unul chinezesc, plin de vase emailate și elefanți de jad. Mă privesc uneori în oglinda vitrinei de la alimentara prin care se văd șiruri de conserve la borcan: un tip parcă din alt film, în jackă de piele maro și blugi, cu părul foarte lung și cu mustață pe o față ciudat de îngustă. încerc să mă văd cu ochii altuia și să spun ceva despre mine: imposibil
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
urla, pur și simplu, în jurul meu. M-am întors acasă încremenit de dezolare. N-aș fi crezut niciodată că aveam să rămân acolo zece ani de zile, predând gramatică, mâncând cu muncitorii la bufetul de la Automecani-ca, strângând maculatură, sticle și borcane, făcând recensă-mîntul animalelor iarna, pe viscol, ținut la porți de oameni dușmănoși și lătrat de turme de câini. Și totuși, asta am făcut, zece ani, zi după zi: am fost acolo, ducând copiii la pădurea Andronache, traversând calea ferată plină
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
era "Tăunul"), fără să-mi pese câtuși de puțin de 48 autor și de arta lui. Mi-ar fi fost complet indiferent pe atunci dacă aș fi aflat că toate cărțile ies dintr-o fabrică de cărți, la fel ca borcanele de gem. Prin urmare, la ce-mi trebuia mie să citesc mai repede, dacă tot citeam două cărți pe zi în fiecare zi a vieții mele? Nu știu, poate fiindcă văzusem filmul "Omicron", unde extraterestrul intrat în corpul unui om
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]