2,216 matches
-
portret complet al câinelui său, căruia îi admitea chiar o concepție despre viață. Provocat de Saferian, de față fiind Gaittany et compania, să se explice, Ioanide se exprimă astfel: - Ștolț al meu, ca animal sociabil, nu trăiește în speța lui canină. Câinii nu-l interesează decât fiziologic și în anotimpul de criză. Cu ei nu se poate înțelege, nu are registru moral, se învîrtește ca un prost în jurul lor. Ștolț nu devine el însuși decât între oameni, acolo își recapătă strălucirea
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
scăpa bățul din mână și nu mai nimerea chepengul deschis al podului. Fără-ndoială, păianjenul avea să-l ajungă, avea să-i intre pe cracul pantalonului, să i se târâie pe spinare, pe sub cămașă și să-i înfigă în ceafă caninii înveninați. A doua zi, urcând iar pe scară, precaut și palid, băiețelul avea să se liniștească: fiara nu-l pândea să-i sară pe față din cine știe ce cotlon: își refăcuse roata sfâșiată și zăcea din nou în centrul ei, greu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cam pe când terminau și ei școala. Panourile astea erau cam în fiecare an la fel: arătau multe animale sălbatice desenate astfel încît să pară cât mai fioroase: leii răgeau, urșii, chiar pe bicicletă, rânjeau înfiorător, maimuțele-și arătau și ele caninii puternici. În prim-plan era însă de obicei o acrobată aproape goală, ale cărei picioare în ciorapi de plasă ocupau aproape jumătate din panou. Mai apăreau și câteva figuri de clovni, vopsiți pe toată fața și cu părul roșu, zbârlit
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
obișnuise cu felul bizar în care ordinele pseudo-religioase din jurul Abației transformau genetic ființele umane. Dar ajunsese să se întrebe de ce nimeni nu se preocupa și de îmbunătățirea creierelor pământenilor. Se înghesuiseră spre el cu fel de fel de moaște: un canin al Sfântului Augustin, care se dovedise de plastic spre încîntarea posesorului său, care afirmase că dinții aceia erau la modă în urmă cu două mii de ani. Mai primise și două monede, care nu aveau nimic extraordinar, dar care se părea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de aceun atunci când quinții se pregăteau de atac. De data aceasta însă era doar un semnal către el. - Dacă mi-ați permite să urc la bordul uneia din navetele voastre... continuă bătrânul. - Stai acolo unde ești! se auzi vocea lui Canin. Știm perfect care c reputația Ordinului quinților, chiar dacă nici unul dintre noi nu a ajuns vreodată să-i înfrunte pe aceia la care se închină Imperiul vostru. - Imperiul nostru nu se închină la quinți, iar eu nu am nici pe departe
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
numai că vă bate vîntul prin buzunare, dar sînteți și mult pe minus, negativ, mă înțelegeți? — Știam eu că nu te guduri tu așa din proprie inițiativă pe lîngă mine, îi zîmbește dezvelindu și dinții albi, ciocănindu-și unul din canini cu unghia. Arată-mi tu un parior înrăit care n a jucat niciodată pe datorie. Pur și simplu n aveam chef să ajung acasă prea devreme, se plesnește cu palma peste frunte, asta-i singura explicație. — Greșit, eroare, e cît
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
poliției în Piața Universității și atacul de la Televiziune, regizate de Securitatea sereistă, în spiritul democrației originale a lui Iliescu... Se joacă javra, se face că o mușcă. Jucăuș al dracului Ghiocel. Acuma-l vezi că-i înfige colții în jugulară. Caninii ăia groși ca pe deget, crescuți din menghina puternică a fălcilor, ar composta carnea și ar sfărâma clavicula și oasele vertebrelor ca pe niște vreascuri. Îl certa, râdea, îl întărâta, javră băloasă, m-ai umplut de bale, vrei să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
înfruntă agresiv. Om și animal se privesc fix, încercă să-și impună dominația înainte de înfruntarea inevitabilă. Urechile lupului sunt date pe spate, lipite aproape pe ceafa cu părul zburlit, în timp ce botul larg căscat lasă să se vadă strălucirea palidă a caninilor lungi. Mârâie amenințător și face un pas înainte. Încet, cu mișcări precaute, Marius scoate baioneta. Toți mușchii îi sunt încordați, privirea focalizează mișcarea imperceptibilă a labei din spate, semn că jivina se pregătește să atace. Nu are timp să reacționeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
plutirea diafană a fumului care, ca un animal curios, ajunsese deja la baterist și parcă i se uita peste umăr. Bărbosul o dăduse deocamdată pe pocăneli, nu chiar pe bubuieli, și-și scutura bărbuța, în timp ce buza inferioară îi intra sub caninii rânjiți. Ținea ochii închiși. Trăia ritmul. Era prins în lumea sunetului, sudoarea i se scurgea pe față și în lumina și căldura reflectoarelor obrajii i se înroșeau din ce în ce mai mult. - Bună, ce faci? În fața mea era un trup îmbrăcat în haine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
definitive, dar mie așa mi se pare. Nu. Soluția e alta: pisicile pot fi îngrijite ca animale de casă, și atunci să li se dea de mâncare, dar în singurătatea străzii și a sufletului geriatric filantropia îmbracă exclusiv o formă canină. Mă rog.) Ca să nu mai lungesc, pe străduța labirintică de lângă Unirii, doi motani se priveau și-și mișcau vârfurile cozilor, mârâind din când în când așa cum fac pisicile, ca niște copii sălbatici. Voiau să se bată. Erau într-o curte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
cu toată diplomația și cu toate armatele ei. Unii se înduioșează când cugetă la pitecantrop, strămoșul omului. Alții își stăpânesc dezgustul când cugetă la om, strănepotul pitecantropului. În pădurile primitive - ciomagul; în societate - sarcasmul. Expresia fizică a sentimentului, aceeași: arătarea caninilor. Pesimistul mizantrop spune oamenilor: "Gorile, cât sunteți de stupide!" Pesimistul idealist le spune: "Fraților, cât suntem de nenorociți!" Natura își urmează cursul cu aceeași fatalitate și nepăsare în piatră, în arbore, în om, în toată materia. A trăi, este a
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
Întindeau din ambele părți ale străzii și-și dădeau mâna, iar zăpada făcuse crustă În straturile de flori din fața caselor calde, aflate În hibernare. Corpul meu reacționa la vederea casei. De fericire, Înăuntrul meu săreau scântei multicolore. Era un sentiment canin, plin de dragoste vie și imun la tragism. Aceasta era casa mea, Middlesex. Acolo, pe bancheta din cadrul acelei ferestre, stăteam și citeam ore În șir, mâncând dude din pomul de afară. Zăpada de pe alee nu fusese curățată. Nimeni nu avusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de succes. Pradă unei dezolante lipse de inspirație, fură o melodie de la Sinatra și fu prins. Când mai ieșea pe scenă, avea acum parte mai mult de cotcodăceli și fluierături. Atunci apelă la Borilă de la Bariera Vergului. Tâlharul, cu un canin de aur și înțolit cu vestă cadrilată cum nu mai dădea voie nimănui să poarte, îl ascultă și-i explică sfătos că nu-l poate omorî pe Cristian Vasile. "Nu de alta, da-mi place și mie cum îi zice
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
În coadă. Acest ritual fiind terminat, Încruțișă labele din față deasupra capului, se mai ondulă agresiv căscând o gură neînchipuit de mare. O fracțiune de secundă Tony Pavone a putut observa dinții albi, așezați În linie deosebit de ordonați În care caninii te făcea să ți se sbârlească părul În cap de frică. Nehotărât balaurul, mai făcu unele eschibiții demonstrând dacă mai era nevoie, executarea la perfecție a toate feluritele demonstrații impresionante, privindu-l ucigător! Demonstrația de virtuozitate a balaurului nu mai
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
paradoxal, În nici un caz nu se putea alia cu armata rusă luptând Împotriva mașinei de război germane...! Dramatică situație. Guvernul condus de Mareșalul Ion Antonescu (1882-1946) nu putea sub orice formă să declare neutralitatea țării: ori rușii or nemții aveau caninii gata pregătiți s-o sfâșie. Cu câțiva ani În urmă (1916-1917) Îi bătusem crâncen pe germaniaustro-ungari la Oituz și Mărășești dar timpul dase uitării Înfrângerea iar În conjunctura actuală acceptase ocuparea României fără luptă și, În anul 1941 Împreună cu Finlanda
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
tunelului de sub bolta de cupru-nverzit, privind iar pendulele stricate, câinii mumificați, cărucioarele cu zornăitoare pleznite prinse pretutindeni în plasa deasă. Un caiet de elev, cu cerneala rândurilor pătată de apă, un mulaj de ghips al unei danturi cu un canin de metal, un biscuit muced... Tunelul vibra tot mai mult, ca de un tors de pisică. Acum știam ce se află în centru. înaintam prudent, pas cu pas, iar când drumul a luat-o în sus m-am cățărat încet
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
ca să-i sărut mâna, mi-au căzut de sub haină cărțile de aventuri împrumutate de la un vechi prieten ce avea un pod plin cu asemenea minuni. Zărind grozăviile de pe coperți (femei goale, cu taliile fragile în ghearele unor urangutani oribili, sticlind canini mortali, asasini feroci, jucându-se cu stilete ascuțite, submarine în flăcări, vulcane azvârlind în aer trupuri sfârtecate de oameni, elefanți luând în trompă englezoaice alarmate, fețe schimonosite de spaimă și ură, schelete plutind în băi cu acid sulfuric, pisici lugubre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
alunul (Corylus avellana) ș.a. b) Silvostepa reprezintă formațiunea vegetală cea mai răspândită în bazinul Lohan. Este alcătuită din pâlcuri de pădure constituite din tei, stejar, gorun, stejar pufos, alături de care se dezvoltă arbuști ca: glădiș (Acer tataricum), păducel, măceș (Rosa canina) și vegetație ierboasă, formată din specii xerofile: bărboasa (Andropegon ischaemum), sadină (Chrysopogon gryllus), coada șoricelului (Achillaea nelrechi și Achillaea panonica), sânziană (Galium verum), pelin (Artemisia absintium), peliniță (Artemisia austriaca) ș.a. 2. Vegetația intrazonală (azonală). Mai răspândită este vegetația de luncă
BAZINUL LOHAN Studiu fizico-geografic. Scurte consideraţii asupra vechimii locuirii şi evoluţiei utilizării terenului. by DANIELA BRĂNICI () [Corola-publishinghouse/Administrative/530_a_940]
-
dosar penal și-au reușit să se dea În stambă. Ed Înclină din cap. Mickey Cohen senior Îl ținea În poală pe Mickey Cohen junior. — Tații și fiii, prilej de meditație. Nu credeți că sînt o adevărată desfătare? Odrasla mea canină și cu mine, bătrînul doctor Franz și cotarlele lui jegoase, cu dinți rari. Franz era un geniu al chimiei. A făcut minuni pentru nefericiții cu mințile duse. Pe vremuri, cînd mi s-a furat o Încărcătură de heroină, m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
gătite cu seu de la blestemăția aia de local al lui Kikey și să se bată pe burtă cu Dublu Perkins, despre care știu din surse sigure că-i place să se joace de-a pitește cîrnatul cu reprezentanți ai rasei canine. Și ziceai că te numești White? — Întocmai, domnule Cohen. — Wendell White? Bud White? — Eu sînt. — Puiule, de ce n-ai spus așa? Cohen junior Începu să facă pipi În foc. Bud spuse: — Nu știam că ați auzit de mine. — Auzit, neauzit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
măcar aduceți-mi-o Înăuntru. Mickey Cohen, Într-un halat și cu o tichie evreiască. — Ultimul apel pentru aducătorii de suferință! Intrați sau nu? Cei trei intrară. Cohen Închise ușa și arătă spre un mic sicriu aurit. — Răposatul meu moștenitor canin, Mickey Cohen jr. Distrageți-mă de la adevărata mea durere, nenorociți de polițai goimi. Slujba se ține azi la Moun Sinai. L-am mituit pe rabin să-i facă iubitului meu o Înmormîntare ca de om. Netrebnicii ăia de la pompe funebre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
deschidea drum și știa unde și cînd să-și plaseze mușcătura mortală. Aldaya i-a sărutat mîna Încetișor, mîngîindu-i cu buzele nodurile degetelor. Tot ceea ce pălărierul distila În afabilitate și entuziasm, don Ricardo emana În cruzime și putere. ZÎmbetul său canin lăsa să se vadă limpede că era În stare să-i citească gîndurile și dorințele și că rîdea de ele. Sophie a simțit pentru el acel dispreț anemic pe care Îl trezesc În noi lucrurile pe care ni le dorim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
În jos, s-a oprit și și-a ridicat privirea spre penumbră. M-am lipit de perete, ținîndu-mi răsuflarea. Vizitatorul a rămas acolo preț de cîteva clipe, ca și cînd m-ar fi putut mirosi, lingîndu-și buzele cu un rînjet canin. Am așteptat ca pașii să i se stingă de-a binelea Înainte să-mi părăsesc ascunzătoarea și să intru În apartament. În aer plutea un miros de camfor. Miquel stătea lîngă fereastră, cu mîinile căzute de-o parte și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Într-o seară, la șase luni după incendiu, pe cînd eram doar noi doi În Încăpere, m-am aplecat și l-am sărutat pe frunte. — Te iubesc, i-am zis. Un sunet amar, răgușit, s-a ridicat din botul acela canin la care i se redusese gura. Avea ochii Înroșiți de lacrimi. Am vrut să i le șterg cu o batistă, Însă a repetat sunetul acela. — Lasă-mă, spusese el. „Lasă-mă.“ Editura Cabestany dăduse faliment la două luni după incendiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
principe. Musa adaugă ezitant: Ar mai trebui și o dietă corespunzătoare. — Până și plăcerile burții vreți să mi le luați! se revoltă Augustus. Livia murmură încetinel: — Și Themison spunea că o să-i alcătuiască un regim riguros... Antonius Musa își dezvelește caninii într-un rânjet batjocoritor. Lasă, stăpână, bazaconiile scornite de grecoteiul ăsta care pretinde că schimbă regimul alimentar în funcție de mișcările astrelor. Principele surâde. Amândoi sunt greci, însă Musa e conștient de renumele său mondial. Se interesează totuși, mai mult ca să-l
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]