2,985 matches
-
tipologii caricaturale, iar din verva cu care este atacată farsa electorală a dispărut înțelegerea pentru slăbiciunile umane sau nota sentimentală. Reprezentată pentru prima dată în 1937, Visul unei nopți de iarnă se înscrie în seria comediilor lirice aparținând unor inspirate condeie în dramaturgia interbelică. Maria Panait, vânzătoare într-un magazin de bijuterii, personaj cu o existență cenușie, banală, își vede visul împlinit în noaptea Anului Nou: ajunge să îl cunoască pe celebrul scriitor Alexandru Manea, pe care îl admiră și îl
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288326_a_289655]
-
de început a romanului meu de debut Mai puțin decât zero. „Oamenilor le e teamă de îngustarea subită a benzilor pe autostrăzile din Los Angeles.“ De atunci încoace formulele de început ale romanelor mele - indiferent cât de măiestrit aduse din condei - au devenit mult prea complicate și elaborate, încărcate de o obsesivă minuție. Cel de-al doilea roman al meu, Regulile atracției, începea așa, spre exemplu: „Și dacă e o poveste care ar putea să te plictisească, nu trebuie s-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
M. Minovici, vicepreședintele Societății Presei, Nicolae Romanescu din Craiova, advocatul Constantin Lecca, Grigore Dianu, redactor la Românul și alții. Corpul lui Rosetti a fost învelit în două exemplare din Românul, tipărite pe mătase albă și deasupra o cunună alcătuită din condeie de fier aurit. Apoi bulgării de pământ încep să cadă, huruind sinistru deasupra aceluia care - după cum a spus Bibicescu în cuvântarea sa: „Deși mort, va fi nemuritor“. La 13 mai vine știrea telegrafică care anunță moartea la Paris a marelui
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
C. Popescu, Nicolae Popescu (Ploiești), Al.I. Ulubeanu, Al. Vlahuță, Zaharia Chiriac (Focșani), Ion Dimitriu (Giurgiu). Apariția acestui ziar schimbă deodată atmosfera politică în București și în țară. Epoca devine, în scurt timp, ziarul politic cel mai citit. Pe lângă atâtea condeie de valoare, ziarul avea vervă, era bine informat politicește. Nicolae Filipescu însuși făcea reportagiul politic: cu încetul toți nemulțumiții se grupau în jurul acestui ziar.** Apoi ziarul ia tonul foarte violent care destăinuia temperamentul neastâmpărat al patronului. Firește, violența din presă
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
descrisă odinioară de Georges Perec. Dacă prin „sfârșitul” societății de consum înțelegem istovirea pasiunilor consumeriste și respingerea comercializării nevoilor, ideea nu rezistă, bineînțeles, nicio clipă unui examen serios. Urmează oare de aici că trebuie să ștergem dintr-o trăsătură de condei tematica „depășirii” acestui tip de societate și de cultură? Nu cred. Dimpotrivă, am convingerea că ipoteza e cea bună. De mai bine de douăzeci de ani, democrațiile au pășit într-o nouă eră de mercantilizare a modurilor de viață, practicile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
pe ciberspațiu, autostrăzile, electronicele, înmulțirea serviciilor, multitudinea de fotografii digitale, comunicații în timp real, ceea ce constituie suportul confortului din era hiperconsumativă este, mai mult ca oricând, o dinamică hiperbolică. Idealul de „mai bine” n-a anulat cu o trăsătură de condei cultura lui „mai mult” impusă de universul tehnomaterialist de piață: acum, aceste două logici se dezvoltă simultan. Trebuie recuzate atât interpretările postmoderniste, cât și interpretările științifico-fantastice sau apocaliptice ale confortului contemporan. Pentru că acesta este, în același timp, high-tech și cultural
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
În august 2013, când la Editura PIM, Iași, a apărut cartea SINGURATATE de Ion N. Oprea, realizatorii proiectului ei - prof. Ana Dumitrescu, Ion N. Oprea și Constantin Hușanu - explicau geneza și conținutul volumului care cuprindea opiniile a circa 40 de condeie - profesori, medici, juriști, psihologi, chiar și elevi - printre care și lucrarea semnată de Adriana Andreiaș Micu, mult mai extinsă decât publicase revista bucureșteană. Volumul nostru a avut și are succes la cititori. Corespondența cu doamna Adriana a continuat, ea fiind
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
nu prea ai cu cine discuta, la TVR sunt numai certuri care nu mă interesează și nu ai ce vedea nimic bun. Doar câte un serial, și acela cu personaje răutăcioase, așa că dacă mă simt puțin bine pun mâna pe condei, scriu, mai fac o poezioară și s-a făcut seara !. Scriind cele de mai sus, revenea și se referea chiar la ceea ce se numește sărăcia. Pe copii îi poți cunoaște de la trei-patru anișori. Unii, gospodarii de mâine, încep și se
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
care dormeam, unde fusese cotețul câinelui credincios care a intrat în istoria copilăriei lui și a mea. Cât timp familia noastră a locuit în Boarca, unchiul Constantin venea și sta mai mult în vacanțe pe la noi. Pe când învățam să țin condeiul în mînă, la vârsta de cinci ani, pe când mămica lupta din greu ca să nu scriu cu mâna stângă, unchiul Constantin îi povesta lui tata despre norvegienii care au mers până la Polul Nord. Într-o vară pe când stam de pază la bostănărie
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
care luni ale anului care începea, ( în cepe) vor fi mai ploiase și care mai secetoase. Mămica ținea foarte mult ca eu să învăț bine, să ajung „domn”, adică învățător. Când eram de cinci ani mi-a cumpărat tăbliță și condei și m-a învățat să scriu până la zece, și toate literele alfabetului. M-a învățat multe poezii și rugăciuni. De altfel, frații ei erau un bun exemplu în această privință. Scriam cu mâna stângă. S-a luptat mult cu mine
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
pe ea și s-o arunc peste cap în urmă fără să mă uit, pentru că făcând așa voi găsi ceva de folos. Am făcut de multe ori acest joc superstițios. Când eram de cinci ani, mămica mi-a cumpărat tăbliță, condei și un abecedar și m-a învățat să scriu și să citesc. La șase ani am fost înscris în clasa I-a. În ziua festivă, a deschiderii „cursurilor” am fost pregătit special. Am fost spălat, schimbată îmbrăcămintea, am fost încălțat
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
urzică moartă. Cel mai în vârstă, cel cu fața mâncată de vărsat, a ripostat grav. „Ai noroc că suntem în 1956, că dacă ziceai vorbele astea în 1953 nu mai aveai multe zile de trăit”. Mi-au dat hârtie și condei să scriu tot ce am făcut în viață și să scriu și despre părinții și frații mei. Am scris cu sinceritate tot ce am crezut că interesează în mod serios, timp de căteva ore, timp în care venea din vreme
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
mulți credincioși, preoți și ierarhi, au donat moșii, vii, case, iazuri, odoare și robi. La fiecare pas În cele 20 mănăstiri istorice, sute de chilii, colibe și schituri se vădește dărnicia și generozitatea românească În decurs de cinci secole. Un condei românesc Întârzie să vină să facă cunoscut lumii aportul românilor pentru sprijinirea culturii popoarelor căzute sub stăpânirea otomană” - Încheie scrisoarea sa Pr. Paul Mihail. Românii din Podolia Ca și cei din Gubernia Cherson sunt frecvent menționați cu proprietățile unor boieri
ALBUM CONSEMNÃRI REPORTAJE 1989 - 2002 by Dr. Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/817_a_1725]
-
dezvoltă impetuos sub drapelul Partidului Comunist Român, este o societate vie, dinamică, profund umană - e un vis al viitorului și ne cere să participăm total la înălțarea și la desăvârșirea ei. Este un drept și o datorie. Să ne aruncăm condeiul sufletului în toate culorile noastre, în toate zările albastre, spre a afla fiecare în fiecare poemul fără de moarte care ne va prelungi amintirea. Secretarul general al partidului, Nicolae Ceaușescu, cere să fim eroii timpului nostru. E o încredere nobilă. Și
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
care și-a prelungit furtunile până în perioada tinereții generației mele și în speranța însoțind lupta semicentenară a partidului în vederea instaurării dreptății sociale, a triumfului demnității mulțimilor de secole umilite, din rândurile cărora au ieșit cei ce-au schimbat sapa-n condei și brazda-n călimară.“ (Luceafărul, 24 aprilie 1971) CONDURACHI Emil, acad. Un altfel de academician (nota V. I.) „...Marea Revoluție din Octombrie, pe de altă parte, a dovedit, pentru prima oară în istoria lumii, că oamenii pot nu numai să
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
ianuarie 1987) ROTARU Dan „Socialismul, ca orânduire, oamenii care construiesc această orânduire, trebuie să constituie izvorul din care să ia puteri talentul fiecăruia. Mai mult ca oricând, fiecare privire aruncată în jur se poate încărca de poezie și poate divulga condeiului, spre consemnare, Marea Poezie a acestui timp. Spre aceasta ne îndeamnă slovele recentului document. Conștienți de misiunea pe care o au, scriitorii pot să arate lumii fața țării în care trăiesc, oamenii în slujba cărora își pun talentul. Pe întinsul
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
poporului nostru i s-a destinat un loc aparte, definit prin onoare și responsabilitate. Particulara atenție a președintelui țării pentru înflorirea scrisului românesc, pentru adâncirea și precizarea rostului său social și național, primită cu emoție și recunoștință de toți slujitorii condeiului, reprezintă forma concretă de materializare a ideii potrivit căreia literatura unui popor și a unei epoci concentrează în focarul de maximă putere expresivă a limbii lui forma cea mai concret umană, icoană de viață, trăiri, sentimente, visări și gânduri a
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
moral în esența lui - și morală omogenă, unitară - politică în esența ei. Prin aceasta, unitatea dintre etic și politic în socialism se afirmă ca esențial nouă, deși nu total nouă.“ (Tribuna, 18 ianuarie 1973) „Exigențele puse de partid în fața slujitorilor condeiului, îndemnurile adresate acestora de secretarul său general, tovarășul Nicolae Ceaușescu, își găsesc astfel o continuă întruchipare în creațiile menite să contribuie la înălțarea omului pe treptele desăvârșirii sale ca Om.“ (Steaua, ianuarie 1978) ZĂINESCU A.I. „Căci din toate marile virtuți
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
pruncii, Ne vor cinsti cu flacăra plenară, Și ei urcând mereu pe frontul muncii, Cum luptă azi un om pentru o țară.“ („Un om pentru o țară“, Contemporanul, 19 octombrie 1973) „Veniți, prieteni, făurarii mei, Lângă oțel și schele, și condei În timp și munți să dăltuim minuni, Veniți cu cei mai buni din cei mai buni.“ („Poem pentru alegeri“, Orizont, 7 martie 1975) MUȘAT Virginia „De veghe stă zborul în jurul poetului. Pe năframa tricoloră când scrie partid - Oglinda cerului coboară
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
decembrie 1972) ȘTIRBU Constantin „Țară spun și-n tâmplă îmi zvâcnește Albă nesfârșirea cât exist Și înalt deasupra mea rotește Dinspre zori drapelul comunist.“ („Țării“, Familia, decembrie 1972) TĂNASE Al. „Ctitorii României moderne, cu sabia sau plugul, cu mistria sau condeiul, cu întreaga putere a gândului și a simțirii, au visat o țară puternică și demnă, alături de cele mai de seamă națiuni civilizate ale Europei și ale lumii. Vis care a început să devină realitate odată cu revoluția și transformarea socialistă a
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
cuvintele d-lui Cornel Nistorescu, fostul director al cotidianului „Evenimentul zilei”, care spunea într-un interviu: „[...] după părerea mea, situația ține de politicieni și de populație. Iată, spre exemplu câteva întrebări care ne chinuie pe toți cei responsabili, care ținem condeiul în mână: de ce nu reușim noi, românii, să ne comportăm unitar, ca o comunitate pentru care lucrurile majore sunt ale tuturor? De ce ne sfâșiem? De ce România, în lumea politică are numai oameni mediocri sau oameni puși pe căpătuială? Toți par
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
să mi se ierte dacă voi începe istorisirea vieței mele chiar de la leagăn. Nu știu dacă fac operă utilă descriind o existență modestă, puțin interesantă și care n-a culminat prin zgomotoase triumfuri. Dacă însă m-am hotărât a lua condeiul în mână este pentru că omul ajuns la pragul bătrânețelor, devine totdeauna vorbăreț și-i place a se desfăta în trecut; pentru că acest trecut așa cum a voit Dumnezeu să-l petrec, culegând din el numai impresiuni, îmi pare frumos, fiindcă este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
mă ierte cetitorii, dacă m-am întins poate prea mult asupra incidentelor vânătorești din viața mea. Asta-i singura patimă ce mi-a mai rămas și nu m-am putut opri de a-i face cinstea cuvenită, cât mai țin condeiul în mână și pușca în spate. Sunt unii care susțin că vânatul este un sport barbar și întemeiat pe plăcerea de a vărsa sânge. Eu cred că această patimă nu are drept stimulent dorul de a ucide numai. Ea este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
l-am rugat să mă trimeată în străinătate pentru a învăța pictura, el a sărit în sus: Cum, vrai să te faci zugrav? Ai înnebunit, băiete? Silit am fost, deci, să îmbrățoșez altă carieră; să lepăd penelul și să ieu condeiul și nu știu zău dacă schimbul a fost în avantajul meu. Cu toate aceste, din când în când, în oarele când n-aveam ce face, cum zicea un candid poet acum răposat, tot mai schițam câte o vedere, câte o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
împodobite. Nicăiurea nu simt o liniște mai complectă, o mulțămire sufletească mai nețărmurită decât în aceste odăi retrase unde nici un vuiet de afară nu pătrunde, unde au răsunat cele întâi glasuri de veselie ale copiilor mei, unde am îmbătrânit cu condeiul în mână pe vechiul meu jilț ros de lungă ședere, odăi pline de visurile unei vieți întregi. Fiecare colț, fiecare mobilă au fost mărturie la diferite ceasuri bune sau rele care au sunat în casa mea; fiecare cadru din părete
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]