2,297 matches
-
Înțeles deloc privirea aceea. Apoi fiica noastră a plecat În armată, iar acum un an - și băiatul. A fost primit În orchestra armatei. Casa s-a golit. Ne culcăm la zece și jumătate aproape În fiecare seară. Lăsăm un singur felinar să lumineze grădina noaptea. În curte ne așteaptă cele două mașini, nemișcate sub acoperișul lor. În afara celor două nopți pe săptămână În care el e de gardă la spital, iar eu stau În fața televizorului până se termină programul. În ultimul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
patul cu așternuturi curate Încercă să fluiere printre dinții din față, dar nu reuși. Suntem toți În aceeași barcă, așa spusese colonistul frumușel, și, spre surprinderea sa, Fima Își dădu seama că Într-un fel avea dreptate. 11 Până la ultimul felinar După ce pregăti rufele pentru spălătorie, Fima intră În bucătărie ca să arunce mucurile țigărilor Annettei. Deschizând ușița dulăpiorului de sub chiuvetă, văzu gândacul, pe Troțki, zăcând cu burta-n sus, mort, lângă găleata din care gunoiul se revărsa. Ce Îi provocase moartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
mărșăluiască În josul străzii, parcă În sunetele unei fanfare militare. Nu Întâlni nici țipenie de om pe străzile ude. Ierusalimul Îi fusese predat lui, ca să-l apere de sine Însuși. Blocurile de locuințe se Înălțau greoaie și masive În Întuneric. Doar felinarele răspândeau o lumină palidă, gălbuie. Numerele slab luminate de la intrările clădirilor se reflectau ici și colo pe parbrizele mașinilor parcate În stradă. Vieți automate, se gândi, vieți comode și realizate, acumulări de bunuri materiale, de onoruri, rutina hranei, banilor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și un act de onanism neisprăvit. Și de asemenea urina care plutește Încă În vasul toaletei și Înmormântarea pe care ai făcut-o primei insecte din Întreaga istorie care a decedat din cauza murdăriei. Cu asta, Fima a ajuns la ultimul felinar și la capătul străzii, care era În același timp capătul cartierului și al Ierusalimului. De aici Încolo se Întindeau terenuri virane mocirloase. Era tentat să nu se oprească, să-și continue drumul prin Întuneric, să taie vadi-ul1, să urce muntele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
În scrierile mistice „o lucire din altă lume“. Expresia aramaică antică Îl Înfioră brusc. Ca și când cuvintele Însele ar fi venit de acolo, din alte lumi. Nu trecea nici o mașină. Nici o lumină nu se zărea la ferestrele caselor. Asfaltul pustiu, strălucirea felinarelor, umbrele negre ale pinilor Învăluiți În ploaie de parcă porțile ar fi fost Încuiate pentru totdeauna treziră În Fima o spaimă vagă. De parcă propria sa viață se scurgea aici, sub ochii săi, În ceață și În ger. De parcă cineva agoniza În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Întâlnească cu Annette Tadmor. Era oare posibil ca din zăpăceală să le fi invitat pe amândouă? Nu găsi prin buzunare nici o fisă de telefon. Continuă deci să meargă cu pași mari pe străzile luminate doar pe alocuri de câte un felinar galben, Învăluit În ceața deasă, amintindu-și de mama sa și gândindu-se că și ei Îi plăcea frigul și ura zilele de vară. Apoi se Întrebă ce-o fi făcând În clipa aia prietenul său Uri Gefen la Roma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
să-l convingă pe prim-ministru să se Înfășoare și el În palton și să i se alăture la o plimbare nocturnă și la o discuție de suflet Îndelungată pe străzile Întunecate, pustii, luminate ici și colo de câte un felinar ud, Învăluit În ceață și Întuneric? Ierusalimul e un oraș auster și ascetic pe timp de iarnă. Dar nimic nu e Încă pierdut, domnul meu. De o sută de ani continuă aici prologul pătat de sânge, iar acum putem deschide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pentru totdeauna În adâncul membranelor feminine, să se ghemuiască acolo, să se răsfețe și să doarmă. Fima se simți cuprins pe neașteptate de un amestec de groază și gelozie ciudată față de propria lui sămânță. Și râse de gelozia sa. Lângă felinarul galben În fața sinagogii Yeșurun se opri și Își privi ceasul: mai avea timp suficient să ajungă la filmul de la cinema Orion. Era sigur că Jean Gabin nu-l va dezamăgi. Dar de unde trebuia s-o ia pe Annette? Sau pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
fie singur, chiar În locul În care stătuseră părinții săi În acea vineri seară, acum o mie de ani, când i se păruseră doi naufragiați pe o insulă pustie. Lumina amurgului se stinsese de mult. Pe bulevard domnea o liniște absolută. Felinarele aruncau sclipiri galbene, ce cădeau peste norii mici și nestatornici de ceață. Casele de piatră se ridicau tăcute, cu toate obloanele Închise. Nici un sunet nu răzbătea din ele. De parcă prezentul se transformase brusc Într-un viitor Îndepărtat. O adiere de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
au pornit pe Întinderile Întunecate de apă să caute balene care nu există. Iar Dumnezeu i-a uitat, după cum spunea ieri patroana restaurantului de peste drum. Fima se văzu aievea păzind În pustietatea nopții tabăra părăsită a vânătorilor de balene. Un felinar chior se leagănă În vânt de capătul unui stâlp, pâlpâind, agonizând În Întuneric, iar În afară de el nu mai există nici o lumină În toată pustietatea vastă a Pacificului spre nord, până la Pol, și spre sud, până În Țara de Foc. Un licurici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
o abordez, nu aș fi avut niciodată tupeul să merg la petrecere dacă aș mai fi servit la mese și aș mai fi condus taxiul. În timp ce mă plimbam în acea seară pe Broadway, prin aureolele de ceață care coborau dinspre felinare, ascultând scârțâitul cauciucurilor pe carosabilul ud, încă mai aveam îndoieli. Nu știam pe nimeni altcineva în afară de bărbatul de la cursul despre proprietățile imobiliare, la care mergeam în sfârșit, și nici pe acela nu-l cunoșteam prea bine. Urma să fie plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
ramurile stejarilor, ale ulmilor și arțarilor ascundea lumina stelelor, și de ambele părți ale străzii case întunecate dormeau în tăcere, copleșite de căldura verii. Umbrele noastre gemene se revărsau dinspre picioare, se alungeau firave când lăsam în urmă lumina vreunui felinar și apoi se micșorau la loc când pășeam sub lumina altuia. —Azi am auzit cel mai caraghios lucru. Vocea ei era atât de slabă încât abia dacă tulbura tăcerea nopții. —Ce ai auzit? O fată din tabără îl cunoaște pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
să dispară înaintea noastră și să se întindă în spate. I-am spus că poate nu a înțeles bine. Vocea ei devenise mai puternică, dar avea un ton ușor iritat. Sau că poate vorbea despre altcineva. Stăteam chiar sub un felinar acum și umbrele noastre dispăruseră. Și-a ridicat chipul spre mine. Chiar deasupra nasului mic și cârn, despre care nu știam pe atunci că fusese modificat în urma unei operații, pe fruntea catifelată, era o singură cută de îngrijorare. Vorbea despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
ar trebui să glumești despre așa ceva. Sau Harry nu ar trebui. Am continuat să mergem. Eu tot nu spuneam nimic. S-a oprit din nou. —E sau nu e o glumă? M-am întors spre ea. Stăteam exact între două felinare și chipul ei era în umbră. Am sperat că și al meu era la fel. Mi se pare amuzant că îi acorzi atâta importanță. — Bineînțeles că îi acord importanță. —Eu sunt aceeași persoană, în orice caz. —Nu asta e ideea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Mihalkov și Milos Forman, are tot dreptul din lume să judece ceea ce numește „partea întunecată“. Vorba unui personaj din A fost sau n-a fost?: revoluția e ca iluminatul public - se aprinde lumea pe rând, la fel cum se aprind felinarele în oraș, dinspre centru înspre periferie. Ion Sapdaru a aprins și el câteva becuri... Am citit în biografia dumneavoastră că ați absolvit Institutul de Film „Gherasimov“ de la Moscova. Poate fi aceasta una dintre explicațiile faptului că se simte un aer
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
în clipa următoare nu mai auzi decât un zvon depărtat, ca un bubuit de tunet, care se stinse și el, fiind înlocuit de un murmur, ca acela al unei scoici uriașe. Grosvenor zări deodată o lumină pâlpâitoare, că licărul unui felinar printr-o ceață deasă. - Sunt încă stăpân pe mine, își spuse. Primesc impresii senzoriale prin sistemul nervos al făpturii din imagine, iar ea primește la rându-i impresii prin sistemul meu nervos. Putea să-și permită să mai aștepte. Putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
nu l-ar amuza. Aproape toate lucrurile evocate în carte au îndeletniciri omenești. Anotimpurile își zâmbesc, duminicile se târăsc în genunchi (sau se dezbracă în pielea goală și ademenesc copiii), orologiul din turn numără speranțele, timpul îi masează autoarei umerii, felinarele dezgolite își ling rănile, somnul își dărâmă pereții, dragostea invocă starea de necesitate, cireșii își aruncă veșmintele, moartea își trage sufletul, toamna își paște castanele, naivitatea își scuipă întunericul, lumina plânge, gutuia ține un discurs, secundele ceasului vomită amintiri, ucigașul
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
duce cineva pe lună? Șterse pălăria de fetru cu cotul, ieși cu spatele În vestibul, Încuie și Încercă ușa, chemă liftul, și coborî. Domnul Sammler, bătând din nou străzile, care acum erau de un albastru Închis, o lucire albăstruie de la felinare. Încovoiat, mergând repede. Avea numai două ore, și dacă nu reușea să prindă autobuzul Între 86th Street și Second Avenue, avea să fie nevoit să ia un taxi. West End-ul era foarte posomorât. Prefera chiar și Broadway-ul cel fumegând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
al radicalismului studențesc american. 1 Joc de cuvinte: Taj Mahal - Taj Mahole; hole - „gaură”. 1 Ostjude - evreu din Europa de Est 1 Expresia provine din refrenul Les aristocrates a la lanterne! al cântecului revoluționar Ça ira care Îndemna la spânzurarea aristocraților de felinarele de pe străzi. FILENAME \p D:\lucru\Planeta domnului Sammler.doc PAGE 180
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Este vorba despre povestirea Porcul. Traducerea îi aparține Irinei Horea. ÎNTR-O SÎMB|T| seara, pe la asfințitul soarelui, fermierul își plăti muncitorii. De obicei, la ceasul când termina această treabă, era aproape întotdeauna întuneric, iar din ușa bucătăriei, unde atârna felinarul, zăbrele de lumină galbenă coborau treptele, traversau poteca și se opreau pe copaci și pe fețele negre de dedesubt. În această sâmbătă, în loc să se răspândească, așa cum obișnuiau să facă după ce-și primeau banii, oamenii se retraseră puțin în umbra
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
Dar cu o voce indiferentă, formală, căci toate astea se mai întâmplaseră și înainte, în fiecare an de la o vreme încoace. În spate, mulțimea începu să se miște supusă când apărură femeile de sub copacii unde așteptaseră până atunci; și razele felinarului descopereau ici o fustă umflată, colo o brățară de cupru sau o broboadă viu colorată. Pe toate aceste chipuri vag luminate se citea acum speranța că în curând ritualul se va termina și se vor putea deci întoarce la colibele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
ca de la bărbat la bărbat; dar fermierul refuzase să facă ceva. Și într-adevăr, ce ar fi putut face? Acum, fermierul îi repetase ceea ce-i spusese și atunci, vorbindu-i de pe treptele bucătăriei, și când se întoarse să intre, ridică felinarul cu o mână deasupra umărului, astfel încât razele de lumină se legănară peste tufișuri: — Nu vreau să aud nimic despre nevasta ta, Jonas. Tu singur trebuie să ai grijă de ea. Și dacă nu ești prea bătrân ca să-ți iei o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
fluierături și de aplauze cu care era Însoțit fiecare gest exagerat de pe scenă. Nu s-a uitat În urmă. A găsit-o pe Farah lângă mașină. Ea a Întors capul Îndată ce l-a văzut ieșind. Privea În josul străzii șirul de felinare care luminau viața de noapte a orașului. Nu te supăra, i-a spus, și a Întins o mână după a ei. E doar puțin amuzament. Ea Își ținea pumnul strâns, iar el l-a cuprins În palmă, până când degetele ei
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
fost dacă n-ai fi venit la noi. Ai fi putut să ajungi un derbedeu sau să mori... Numai Dumnezeu știe ce se Întâmplă cu toți ceilalți orfani. De data asta, el a fost cel care și-a Întors privirea. Felinarele care luminează bulevardul ăsta larg din față sunt prea strălucitoare, și a spus. Pe deasupra, mai erau și alte mașini care treceau și ale căror faruri sporeau lumina aceea strălucitoare și alungau Întunericul nop ții. El și-ar fi dorit să
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
oferi primarului argumentul, pentru a-și scuza crimele edilitare. Nu cunoști periferia, draga mea! - cuvântul "periferie" rosti în largul ochilor lui Mini n întrebare, apoi umbre molcom',? și sclipiri scurte, asemeni bulevardelor umbroase sau ulicioarelor blânde, în care rar pilpîie felinare melancolice sau fulgeră ochiul orbitor 37 al vreunui far de automobil răzleț. Clișeuri, rămase acolo pe retină, acum evocate, apăreau în transparența ochilor. - Drumuri tăiate de suflet! Felicitări! . . . Noroioase, desfundate! . . . bombănea Nory. - Da! Până când se vor îndruma căile lăuntrice, atunci
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]