2,924 matches
-
timp în America și era totuși european, pentru că W. voia, pe durata sărbătorilor, când fiecare avea voie să spere și să-și dorească ceva, să creadă în aceste poze strălucitoare și că are și el partea lui la această noutate grozavă care îl va proiecta cândva în acea imponderabilitate, eliberându-l de tot ceea ce îi făcuseră fratele și tatăl lui. Nu putea să-și depășească umilința. Creștea în el ca o drojdie amară, chiar dacă niciodată nu câștigase atât de mult cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
părea din ce în ce mai clar că știu încotro trebuie să merg. În teatru, chiar lângă cămăruța noastră, era sala de sport. Mereu goală, căci actorii, cărora le era de fapt destinată, nu se arătau interesați de ea. Am petrecut acolo niște clipe grozave, dar mai ales una îmi este dragă peste poate. Mă caută într-o zi Mircea Moldovan, un tânăr regizor care tocmai dorea să-și dea examenul de stat și îmi propune rolul Regelui din piesa lui Saroyan, Oamenii cavernelor. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
și Bopsi, ce dracu i-o fi venit, mă beștelește strașnic pentru că spuneam prost - zicea el - o replică. Mamă, ce mi-a sărit muștarul! Au rămas cu toții siderați, căci i-am spus-o fără să clipesc: ― Bopsi, am avut profesori grozavi și nu primesc lecții de la tine. Clar? Repetiția a continuat, nimeni nu a spus nimic. A doua zi îmi vin în fire, mă duc la Bopsi și-i cer scuze, el se scuză la rândul lui, spunând că-i pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
se știe el pe pământ. Spectacolul? Mi-e limpede de parcă l-am văzut ieri. Eram destul de la curent cu Carmen, mai văzusem câteva montări, aveam eu însumi două variante pe o casetă video, așa că surpriza a fost cu atât mai grozavă, pentru că spectacolul lui Brook nu menaja pe nimeni, cântăreții se trânteau pe jos, se băteau cu adevărat și izbuteau totuși să cânte ca la operă, ceea ce m-a făcut să înțeleg că rolul regizorului fusese fantastic. Interpreții erau tineri, frumoși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
beci. ― La ce? ― La trei beci, spune amărâtul, arătându-ne că la al treilea stâlp de telegraf pe care trona un bec se află o cârciumă vestită pentru berea pe care o vinde. La trei beci am băut o bere grozavă și am uitat de Fialka, un Pierrot din altă lume, sastisit și afanisit, care spunea lucruri aiurea despre ceea ce astăzi este și pentru mine o convingere: trupa de teatru este doar un vis din care nu ai vrea să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
nu există. Nu cred că avea dreptate și a și fost pedepsit pentru asta, în sensul că a venit cu noi în Tunisia, la Festivalul de la Cartagina, și a mai asistat odată la Oina. A, acolo s-a petrecut ceva grozav. În sala în care jucam Oina a venit și o delegație de egipteni cu o foarte mare actriță a lor (un fel de Carmen Stănescu), pe care o cunoscusem la Cairo. A râs ca o nebună tot timpul spectacolului, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
aista-i actor de gumă. Nu-i rău! Am jucat mult în Chirița, l-am jucat și pe Guliță, fără să rup gura târgului, eram pe atunci în vână tare, nu aveam eu vreme de roluri din astea molatece. Erau grozavi cu toții. Cosma Brașoveanu, Marian Hudac, Ileana Stana, nebuna de Rodica Popescu râzând ca o capră de se surpa sala de aplauze, Giugaru care parcă era de douăzeci de ani, iar Draga făcea toate paralele. Vine soră-mea într-o zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
fapt de seară, lucrurilor normale și oamenilor normali nu li se acordă timp de antenă. Am făcut la Masca un eveniment care m-a depășit chiar și pe mine. Anca vine într-o zi și spune că are o idee grozavă - și chiar e grozavă. De ce să tot invităm tot felul de artiști să cânte pentru oamenii din cartier, tot nu prea avem parale acum, la sfârșit de an, ce-ar fi dacă noi, actorii, am cânta împreună cu oamenii, așa cum facem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
normale și oamenilor normali nu li se acordă timp de antenă. Am făcut la Masca un eveniment care m-a depășit chiar și pe mine. Anca vine într-o zi și spune că are o idee grozavă - și chiar e grozavă. De ce să tot invităm tot felul de artiști să cânte pentru oamenii din cartier, tot nu prea avem parale acum, la sfârșit de an, ce-ar fi dacă noi, actorii, am cânta împreună cu oamenii, așa cum facem acasă când stăm cu toții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
mai pornim alături de ruși, care de fiecare dată, deși se declarau tovarăși de arme, ne erau în realitate cei mai aprigi dușmani... Uite aici. Tocmai am găsit o însemnare a lui Eminescu despre „iubirea” rusească: „Am avut vrăjmași mulți și grozavi în îndelungata noastră viață; am avut însă vrăjmași nerăbdători cu care trebuia să ne luptăm piept la piept; am avut vrăjmași la care chiar copilul nu găsea îndurare; am avut vrăjmași care ne puteau birui, dar ne lăsau mândria bărbatului
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
care l-am Învățat de la Sherlock Holmes. Ai lui Six erau buni de dat la „Ajutorul de iarnă“, care e Organizația Național-Socialiștilor pentru Bunăstarea Poporului, acolo unde Îți trimiți toate hainele vechi. Numai că, oricum, pantofii nemțești nu sunt prea grozavi. Pielea din „Înlocuitori“ este ca un carton tare; exact ca și celelalte surogate, carnea, cafeaua, untul și hainele din „Înlocuitori“. Revenind Însă la Herr Six, nu mi s-a părut a fi genul de om atât de lovit de suferință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
O mâhnire: v-am trimis o scrisoare pe adresa veche (pierdută, deci), o a doua scrisoare pierdută și niște cărți pe adresa nouă incompletă, deci falsă. Soarta, ce să-i faci? Și acum mi se pare că erau niște scrisori grozave (așa cum se Întâmplă totdeauna când pierzi ceva). Ce-mi mai amintesc din ele e doar o frază despre legea lui Ohm, din fizică, transformată În legea lui Om: un om drag este cel care lasă În urmă mai multă absență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
de ciornă (lucru care nu se explica bieților telespectatori). Sorin nu mai avea puterea să privească, era În pat, ceilalți erau Încredințați că doarme, oricum ținea ochii Închiși. Cineva din familie a spus În șoaptă că piesa nu-i pare grozavă, mirându-se că este totuși opera lui Eminescu. Muribundul n-a suportat, a spus, mirându-i că asculta și că poate vorbi, oarecum iritat: «Nu e ceva terminat... și era foarte tânăr». Nu suporta vagul, aproximația. Acest fel de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
suferința fizică la „tortura morală a singurătății”, la „spectacolul pustiu al vieții” scrutat de cineva „care a fost scos din ea”. Pompiliu Constantinescu a considerat „impresionantă”, În acest roman, „siguranța de caracterizare, durerea aproape rece de a divulga cele mai grozave suferinți și umiliri, de a sugera situațiile cele mai riscate, ca și clarvederea răsfrântă asupra fiecărei drame”. „Progresul epic incontestabil” a fost subliniat și de Eugen Lovinescu, iar Geo Bogza, imediat după apariția volumului, referindu-se la meșteșugul de „mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
să conducă tractoarele mai bine decât țăranii. Sunt educați și știu să citească instrucțiunile, nu-i așa? Mă aștept ca ei să producă o recoltă foarte mare. E un an bun în ce privește vremea. Păi, imaginea nu e chiar atât de grozavă, răspunde premierul Zhou. Tinerii și localnicii nu se înțeleg bine. Tinerii nu știu prea multe despre importanța respectării anotimpurilor. Credeau că mașinile pot face totul pe orice fel de vreme. Însă a fost anotimpul ploios. Sute de tractoare au intrat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
îl târâseră după ei până acasă. Prima ei amintire: stătea în capul scărilor, întrebându-se de ce se oboseau părinții ei să alinte ceva mult mai stupid decât pisicile vagaboande. Dar învățase curând să-l iubească pe copilașul acela, cea mai grozavă jucărie la care putea visa o fetiță. Îl cărase după ea ca pe o păpușă timp de un an, până când reușise, în sfârșit, să facă năuc vreo câțiva pași fără ea. Îi vorbea stâlcit, îl lingușea și-l mituia, punea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Mama ei avea obiceiul s-o sune interurban doar ca să-i audă vocea de telefonistă. —Cum ai învățat să vorbești așa? Nu e bine! Sigur nu-ți face bine la corzile vocale. De la Chicago plecase la Los Angeles, cel mai grozav oraș din lume. Acolo poți fi multe lucruri, încercase ea să-i spună lui Mark. Poți să-ți găsești de lucru oriunde. Ăia de acolo se bat pe tipi așa de prietenoși ca tine. Nu ești de vină pentru părinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cu fum încolăcindu-se din coșuri desenate cu creionul - casa mâzgălită a unui copil. Balena asta e durere și frig pârjolitor. Rafale de informații vin din pielea lui. Plantată în preria asta plată, aruncată de un val prea grăbit. Fălci grozave, mai mari decât un garaj, plescăie pe pământ, zgomotoase. Fiecare strigăt din gâtul ca o peșteră zgâlțâie ziduri și sparge geamuri. Departe, la câteva cvartale mai jos, se zbate coada fiarei naufragiate. Strânsă în chingi de case, țintuită de refluxul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
spune ceva grosolan, iar Mark ripostează cu ceva de genul: Vrei să spun la FBI că aveți treizeci de hispanici care lucrează ilegal la tăiere? O amenințare stupidă, de fapt, din moment ce Mark și FBI-ul n-au o relație prea grozavă în momentul ăsta. Tipul îi închide telefonul în nas, așa că nu-i rămâne decât să facă testele la spital. E convins că se poate descurca binișor la ele, la cât antrenament are. Dar, din câte se pare, spitalul e pornit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
picioarele. Ei dau ajutor, pur și simplu, unor străini. Există organizații umanitare pentru oricine. Pentru evrei și armeni, pentru copii cu familie și familii fără copii, pentru ortodocșii ruși și ortodocșii sârbi, pentru reformați și baptiști. Religia e o treabă grozavă. Cine avea una, se și vedea cu bonurile în buzunar. Și mai grozav era să fii disident. Atunci nu aveai numai bonuri, puteai și să pleci mai repede în America. Tata nu era disident. Să fii disident însemna să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
preferabil mai mulți ani. Să fii disident însemna, de asemenea, să ai în permanență o umbră. Atunci, după o convorbire, telefonul făcea de două ori clic. Tata și cu mine trebuia să așteptăm până se va ivi o treabă mai grozavă decât aceea de a fi disident, ca să ajungem și noi în America. Era vară și aerul era fierbinte. La vârfurile pantofilor mei ortopedici, pielea maro se rosese și nu arăta frumos. „Nici o supărare”, mă liniștea signora Maria. Doar nu trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
mă logodesc cu Anna cea leneșă. Să fii dezorientat era rău, aflasem asta la școală. Să fii leneș era și mai rău. Vocea a spus că știa de unde veneam eu și tata: din socialism și țara noastră era o țară grozavă, iar tovarășul, un bărbat demn de laudă. El ținuse piept rușilor în ’68, când cu Praga. Nu trimisese trupe acolo, cum făcuseră ceilalți. În ruși nu se poate avea încredere, socialismul în schimb e un lucru bun, în socialism cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
Am încrucișat brațele sub cap și mi-am lăsat privirile să colinde. Pe pod, un pescar era din cale afară de răbdător și asta părea singura lui îndeletnicire. Fuma țigară de la țigară și ținea într-un geamantănaș niște scule de pescuit grozave. Geamantănașul îl strângea mereu lângă el, parcă s-ar fi temut că ar putea cineva să i-l fure. O fi fost de fabricație germană, ca și televizorul nostru. Omul privea țintă în apă. Ariana. Cum ar dori ea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
de personaje - bunicii, rudele, ciobanii, toți cu destine aparte, cu propriile istorii de dragoste, cu propriile drame, cu propriile experiențe În relațiile cu autoritățile. Destine banale și excepționale sau și una și alta În același timp. Ca de exemplu, cel, grozav și groaznic, al lui Bitancu’, dintr-o nuvelă intercalată... Ca rezultat al demersului narativ, se creează o frescă condensată. Aceasta, fiindcă universul romanesc bogat În date, personaje, impresii este supraîncărcat cu semne și semnificații motivice În variații recurente. Trăirile copilăriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
de doi bani, pleacă și gata, mai ales că oaspeții ce-i am vor să mă afle singur!” „Ce oaspeți?” Îl Întreabă prietenul. „Lupii, prietene, lupii!”. „Și ei?” „Ei, ce? Uite așa, și gata! Bună ziua, domnule. Bună ziua, lupilor, fiare spurcate!”... „ Grozavă vreme, ninge de trei zile!” spune un lup mai bătrân, și așa Încep lungile seri cu lupii, În timp ce sania prietenului nu mai știi dacă este un punct sau un fulg În acest imperiu al singurătății. În anul 1967, după terminarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]