7,215 matches
-
aristotelice pe perioada secolelor XI-XIV, construindu-se ceea ce se numește filosofia scolastică cu toate componentele sale. Aceasta este baza pentru ceea ce am considerat a fi partea rațională a unui ciclu imaginar ce începe odată cu sfârșitul antichității. Raționalitatea acestui tip de imaginar constă în raționalizarea componentei teologice și ulterior aprofundarea elementelor științifice. În al doilea rând, după ce filosofia aristotelică a fost asimilată în majoritatea componentelor sale, se realizează redescoperirea filosofiei platonice prin lucrările sale fundamentale. Chiar dacă acesta a fost tradus încă din
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
filosofia modernă. De exemplu, lucrările lui Arhimede îl vor influența pe Galilei, iar cele ale lui Democrit pe Bacon. Urmărind această etapizare am putea considera că există într-o perioadă doar un număr limitat de filosofi ai antichității care influențează imaginarul epocii, dar numărul acestora este destul de mare. Putem considera perioada Renașterii ca o epocă sincretică care asimilează dincolo de filosofia antichității greco-latine și pe cea ebraică, egipteană sau persană. Când vorbim despre antichitatea descoperită în Renaștere vorbim despre "o lume și
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
despre antichitatea descoperită în Renaștere vorbim despre "o lume și de un timp, de un univers: întreaga antichitate, nu doar greacă și romană, ci și egipteană și caldeeană, ebraică și persană"155. Sinteza aceasta este fundament pentru o dezvoltare a imaginarului pulsional dispărând prin diversitate ideea unei unități a adevărului, sau a imaginii asupra universului. Această situație sincretică este și sursa pentru popularizarea culturii, în limitele permise de epocă. Treptat se constituie dincolo de bibliotecile mănăstirești sau ale universităților și cele personale
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
sale umane."158 Ca urmare a multitudinilor de lucrări preluate nu putem vorbi despre o puritate a textelor antice. Ele ajung împreună cu toate comentariile adiacente sau împreună cu o multitudine de falsuri, dar și acestea constituie o formă de dezvoltare a imaginarului. În totalitatea sa imaginarul Renașterii se dezvoltă folosind drept sprijin antichitatea, dar nefiind sub nici o formă o copie a acesteia. Aceasta l-a ajutat să se dezvolte într-un mod specific atingând maximul său pulsional și datorită sincretismului epocii. 1
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
urmare a multitudinilor de lucrări preluate nu putem vorbi despre o puritate a textelor antice. Ele ajung împreună cu toate comentariile adiacente sau împreună cu o multitudine de falsuri, dar și acestea constituie o formă de dezvoltare a imaginarului. În totalitatea sa imaginarul Renașterii se dezvoltă folosind drept sprijin antichitatea, dar nefiind sub nici o formă o copie a acesteia. Aceasta l-a ajutat să se dezvolte într-un mod specific atingând maximul său pulsional și datorită sincretismului epocii. 1.5.3. Metafora și
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
folosind drept sprijin antichitatea, dar nefiind sub nici o formă o copie a acesteia. Aceasta l-a ajutat să se dezvolte într-un mod specific atingând maximul său pulsional și datorită sincretismului epocii. 1.5.3. Metafora și componenta pulsională a imaginarului Renașterii Atunci când este analizată perioada Renașterii primele elemente care apar ca evidente sunt reprezentate de opoziția dintre ceea ce se numește știință în respectiva perioadă și știința modernă. Această opoziție a scos în evidență o altă modalitate de a face știință
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
mersului stelelor, iar evoluția ciclică a acestora ne poate ajuta în identificarea unor trăsături specifice unei persoane, context sau perioade sau precizarea unor evenimente posibile. Chiar dacă datorită caracteristicilor îndreptate spre predicție a fost blamată, astrologia a fost parte integrantă a imaginarului renascentist. Relația univers - om a fost subliniată de aspectele astrale și influențele acestora asupra individului. Ficino 165 când descrie cele două Afrodite face apel și vorbește despre natura saturniană a primei Afrodite, iar cea de-a doua fiind născută din
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
decât a lui Lullus și cu un limbaj mai dificil de decriptat decât al lui Paracelsius sau al lui Agrippa, opera lui Bruno reprezintă sinteza întregii perioade renascentiste. Arderea sa pe rug în februarie 1600 arată că biserica nu acceptase imaginarul Renașterii și lupta cu toate armele disponibile în scopul cenzurii acestuia. Pentru că realizează această sinteză el simbolizează și starea conflictuală specifică Renașterii. După ce a fost bănuit de erezie în 1566, Bruno 175 intră într-un conflict cu Biserica Catolică, dar
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Culianu 179 identifică trei imagini distincte pentru zeița vânătorii: natura, luna și regina. Dar universul metaforic dezvoltat de Bruno este sintetizat în imaginile folosite în cadrul tehnicii sale de memorare, inspirată din cea lullică care reprezintă un sistem de manevrare a imaginarului, pornind de la imaginile elementare, dar prin poziționare și transmutare putea fi mișcată întreaga cunoaștere a cosmosului. Sinteză a unei epoci Bruno reprezintă în esență tot ceea ce Renașterea a dat la nivelul pulsionalității în cunoaștere. De aceea actul de a-l
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
reprezintă este un act sinucigaș, o încercare de a cenzura tot ceea ce cunoașterea umană adunase în acel moment. Renașterea moare odată cu Giordano Bruno și secolul al XVII-lea care îi urmează este unul al cenzurii, pregătind o mare reformă a imaginarului prin reintroducerea raționalității ca principală formă de cunoaștere. 1.5.5. Noua raționalitate a Renașterii Renașterea este o perioadă dominată de imaginarul pulsional în majoritatea momentelor sale culturale. Dar acesta se află în conflict cu două forme ale imaginarului rațional
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
Bruno și secolul al XVII-lea care îi urmează este unul al cenzurii, pregătind o mare reformă a imaginarului prin reintroducerea raționalității ca principală formă de cunoaștere. 1.5.5. Noua raționalitate a Renașterii Renașterea este o perioadă dominată de imaginarul pulsional în majoritatea momentelor sale culturale. Dar acesta se află în conflict cu două forme ale imaginarului rațional. Cel mai important este cel specific perioadei scolastice, care își manifestă capacitățile de cenzură prin intermediul autorității inchiziționale și a tradiției ortodoxe a
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
a imaginarului prin reintroducerea raționalității ca principală formă de cunoaștere. 1.5.5. Noua raționalitate a Renașterii Renașterea este o perioadă dominată de imaginarul pulsional în majoritatea momentelor sale culturale. Dar acesta se află în conflict cu două forme ale imaginarului rațional. Cel mai important este cel specific perioadei scolastice, care își manifestă capacitățile de cenzură prin intermediul autorității inchiziționale și a tradiției ortodoxe a bisericii. Dar dincolo de acesta se dezvoltă o modalitate de reprezentare a lumii specifică unei raționalități științifice care
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
ortodoxe a bisericii. Dar dincolo de acesta se dezvoltă o modalitate de reprezentare a lumii specifică unei raționalități științifice care va constitui esența unei noi epoci. Aceasta va încerca să cenzureze vechea lume la nivel conceptual păstrând anumite elemente, dar cenzurând imaginarul Renașterii în esența sa. Aceasta se dezvoltă pornind de la principiile matematicii și schimbând în primul rând modalitatea de transmitere a mesajului. Limbajul se modifică, iar viziunea asupra naturii odată cu el. La început prima modificare constă în realizarea unei viziuni asupra
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
newtoniană nu este de esență. Totuși Leonardo nu a ajuns la acel grad de matematizare și abstractizare a universului specific fizicii moderne, dar reprezintă un prim pas spre transformare conceptuală și imagistică. Un al doilea element fundamental în dezvoltarea noului imaginar rațional este constituit de asimilarea și integrarea matematicii în explicarea universului. Nicolaus Cusanus în De docta ignoratia, atunci când susține ideea infinității universului, apelează la două forme de argumentare: cea de tip teologic și de tip matematică. Calculele necesare pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
care au determinat apariția științei moderne: Galilei și Newton. Galileo Galilei aduce cu sine toate elementele metodice specifice modernități: raționalitatea specifică fizicii, folosirea instrumentelor matematice, experimentul și realizarea de instrumente necesare acestuia. El este cel care a sintetizat totalitatea posibilităților imaginarului rațional din perioada sa. Dialogurile asupra științelor noi184 dezvoltă mecanismele de rezolvare a problemelor folosindu-ne atât de observațiile empirice, de experimente realizate în mod riguros, cât și de capacitățile de sintetizare și abstractizare specifice matematicii. El aduce noutăți și
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
științei moderne până în secolul al XX-lea. Raționalitatea nouă ce se dezvoltă la sfârșitul Renașterii reprezintă fundamentul științei moderne. Nu putem să vorbim despre această epocă fără a aminti dezvoltarea raționalității chiar dacă în principiu și în majoritatea imaginilor proiectate domină imaginarul pulsional. Cenzura imaginarului științific începe prin proiectarea acestui nou limbaj și nouă imagine. El reprezintă acel început necesar unei noi forme de imaginar ce va domina spațiul occidental următoarele trei sute de ani. Capitolul 2 Cenzura imaginarului în secolul al XVII
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
secolul al XX-lea. Raționalitatea nouă ce se dezvoltă la sfârșitul Renașterii reprezintă fundamentul științei moderne. Nu putem să vorbim despre această epocă fără a aminti dezvoltarea raționalității chiar dacă în principiu și în majoritatea imaginilor proiectate domină imaginarul pulsional. Cenzura imaginarului științific începe prin proiectarea acestui nou limbaj și nouă imagine. El reprezintă acel început necesar unei noi forme de imaginar ce va domina spațiul occidental următoarele trei sute de ani. Capitolul 2 Cenzura imaginarului în secolul al XVII-lea 2. 1
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
despre această epocă fără a aminti dezvoltarea raționalității chiar dacă în principiu și în majoritatea imaginilor proiectate domină imaginarul pulsional. Cenzura imaginarului științific începe prin proiectarea acestui nou limbaj și nouă imagine. El reprezintă acel început necesar unei noi forme de imaginar ce va domina spațiul occidental următoarele trei sute de ani. Capitolul 2 Cenzura imaginarului în secolul al XVII-lea 2. 1. Anul 1600 și simbolurile cenzurii imaginarului Cea mai elocventă imagine privind cenzura imaginarului este arderea pe rug a lui Giordano
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
majoritatea imaginilor proiectate domină imaginarul pulsional. Cenzura imaginarului științific începe prin proiectarea acestui nou limbaj și nouă imagine. El reprezintă acel început necesar unei noi forme de imaginar ce va domina spațiul occidental următoarele trei sute de ani. Capitolul 2 Cenzura imaginarului în secolul al XVII-lea 2. 1. Anul 1600 și simbolurile cenzurii imaginarului Cea mai elocventă imagine privind cenzura imaginarului este arderea pe rug a lui Giordano Bruno. 17 februarie 1600, Campo dei Fiore. Un rug era pregătit pentru cel
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
nou limbaj și nouă imagine. El reprezintă acel început necesar unei noi forme de imaginar ce va domina spațiul occidental următoarele trei sute de ani. Capitolul 2 Cenzura imaginarului în secolul al XVII-lea 2. 1. Anul 1600 și simbolurile cenzurii imaginarului Cea mai elocventă imagine privind cenzura imaginarului este arderea pe rug a lui Giordano Bruno. 17 februarie 1600, Campo dei Fiore. Un rug era pregătit pentru cel mai important, cunoscut, controversat, călător în toate lumile vestului creștin ale sfârșitului de
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
acel început necesar unei noi forme de imaginar ce va domina spațiul occidental următoarele trei sute de ani. Capitolul 2 Cenzura imaginarului în secolul al XVII-lea 2. 1. Anul 1600 și simbolurile cenzurii imaginarului Cea mai elocventă imagine privind cenzura imaginarului este arderea pe rug a lui Giordano Bruno. 17 februarie 1600, Campo dei Fiore. Un rug era pregătit pentru cel mai important, cunoscut, controversat, călător în toate lumile vestului creștin ale sfârșitului de secol al XVI-lea. Nu este prima
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
cei care nu respectă prevederile stabilite la Conciliul Tridentino (de la Trento)1 prin care biserica avea singurul rol în stabilirea adevărurilor și a propozițiilor care nu contrazic prevederile Bibliei, indiferent de natura acestora, științifice sau religioase. În evoluția ciclică a imaginarului există variații ale acestuia de la rațional spre pulsional și invers. Relația directă este asigurată de o dezvoltare organică a acestuia, dar întoarcerea spre o formă de imaginar rațional se realizează prin intermediul cenzurii. Atunci când imaginarul atinge perioade de dezvoltare maximă, în
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
prevederile Bibliei, indiferent de natura acestora, științifice sau religioase. În evoluția ciclică a imaginarului există variații ale acestuia de la rațional spre pulsional și invers. Relația directă este asigurată de o dezvoltare organică a acestuia, dar întoarcerea spre o formă de imaginar rațional se realizează prin intermediul cenzurii. Atunci când imaginarul atinge perioade de dezvoltare maximă, în care fantasticul domină imaginea asupra lumii, intervine tendința de cenzură. Rolul cenzurii este de a limita dezvoltarea imaginarului dincolo de capacitatea umană de asimilare. Prin intermediul acesteia se va
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
sau religioase. În evoluția ciclică a imaginarului există variații ale acestuia de la rațional spre pulsional și invers. Relația directă este asigurată de o dezvoltare organică a acestuia, dar întoarcerea spre o formă de imaginar rațional se realizează prin intermediul cenzurii. Atunci când imaginarul atinge perioade de dezvoltare maximă, în care fantasticul domină imaginea asupra lumii, intervine tendința de cenzură. Rolul cenzurii este de a limita dezvoltarea imaginarului dincolo de capacitatea umană de asimilare. Prin intermediul acesteia se va realiza întotdeauna o întoarcere spre un nou
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]
-
organică a acestuia, dar întoarcerea spre o formă de imaginar rațional se realizează prin intermediul cenzurii. Atunci când imaginarul atinge perioade de dezvoltare maximă, în care fantasticul domină imaginea asupra lumii, intervine tendința de cenzură. Rolul cenzurii este de a limita dezvoltarea imaginarului dincolo de capacitatea umană de asimilare. Prin intermediul acesteia se va realiza întotdeauna o întoarcere spre un nou început, o revenire la un punct inițial pe baza căruia să se dezvolte o nouă imagine prin inovare, interpretare și reintegrarea vechilor imagini. În
[Corola-publishinghouse/Science/84931_a_85716]