1,968 matches
-
altul: ― Mînca-o-ar pe ea unchiul de majoră... Această aniversare fu o adevărată petrecere spirituală. După propunerea Mihaelei fiecare din noi trebuia să recite o poezie sau două pe care le știam pe dinafară. Ea, cea dinții, trecu la pian și improvizând inspirată declamă Luceafărul lui Eminescu. Efectul se dovedi uluitor. Coleșiu o întrebă dacă a încercat și altădată o recitare cu acompaniamentul pianului. ― Numai cu acompaniament de harfă. Datorită succesului Mihaelei nici unul din noi n-a mai îndrăznit să recite. Ea
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
om din lume. Ne-am întors în compartiment. Doamna cu copilul coborâse între timp. Și iată-ne legând, fără premeditare, o conversație trăsnită de-a binelea, pe care tovarășii de drum o ascultară amuzați. Dealtfel, pentru ei ne apucasem să improvizăm. . Mihaela făcu începutul, spunîndu-mi cu tonul cel mai serios de pe lume: ― Să vezi ce bucurie pe Marioara când s-o pomeni cu noi. N-am mai văzut-o de când s-a măritat. M-am pretat jocului și i-am servit
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
să nu rateze ocaziile de a-și lărgi orizonturile. B. e mai discret și unilateral. Se pare că, prin el, reușim să facem o bună impre-sie în nordul continentului. Nici la capitolul "figuri pitorești" nu stăm rău. Un "poet metafizic" improvizează continuu versuri picante. Un armean cârtitor și simpatic, Ștefan Agopian ("Agop", cum îi zic prietenii), pare mereu abia sculat din somn și mahmur. Adoră, se pare, lenea și comoditatea, cel puțini așa rezultă din felul cum declară că nu-i
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
pe baze situate dincolo de ele. Când pregăteam campania noastră, am subliniat însemnătatea declanșării unor atacuri inițiale împotriva planetelor pe care nu le putem aborda în acest fel. Acum, puțin câte puțin, poziția noastră va deveni mai suplă - va trebui să improvizăm. Anumite flote se vor afla în măsură să atace obiective pe care nu le avuseseră în vedere. Știind că se ivesc astfel de ocazii, va fi nevoie de un simț al adaptării foarte dezvoltat din partea ofițerilor și a mateloților de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
este scăzut, hotei își folosește toate resursele pentru a readuce zâmbetul pe chipurile adepților tăi, focuri mocnite pregătesc rib-eye steak-uri enorme, cu ochiuri deasupra, pentru a readuce încrederea în pieptul și brațele trupelor tale. pe stânga se văd alte tabere improvizate de oștiri. șase în al cincilea loc: simți apele de sub pământ, semn bun, adepții tăi sunt foarte însetați, în cântecul de luptă al lui bezaiten furnicile albe sapă adânc, din pânze freatice bleu țâșnesc coloane înalte de apă, cu gura
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
complicate, compătimitor pentru durerile vizibile, spiritual și amuzant întotdeauna. Poartă costume ultima modă, nu lipsește de la plajă vara, și la cazino este un punct luminos, de la ceaiuri dansante, iarna. Știe perfect toate dansurile noi, la nevoie chiar acompaniază la piano, improvizează cu dexteritate un jazband și gungurește fără istovire franțuzește. Față de mine a fost totdeauna atent, ceea ce era un merit pentru distracția lui obișnuită. Chiar mi se spusese, când în conversații se găsea că sunt ciudat și poate nelalocul meu, îmi
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
mare și în general la ce-i trebuie servietă fiindcă nimeni nu l-a văzut vreodată scoțând din ea vreun manual, vreun carnet sau măcar vreo foaie de hârtie. Domnul Panciu n-are nevoie de însemnări. La fiecare lecție el improvizează... Băieții continuă să se furișeze pe după trunchiuri de copac stârnind protestele trecătorilor peste care se întâmplă să dea în goana lor nebunească în zig-zag. Și acum? întreabă tot prin gesturi Curelaru. Ne ținem după el! îi răspunde Chițu printr-un
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
de ceea ce se petrecea în clădirea neterminată, în capătul acela de aripă locuită provizoriu. Bătrânul paznic aducea în casă o găleată umplută la cișmeaua din curte. Deși apucaseră să construiască scările dintre etaje, parterul rămăsese fără scară de acces, așa că improvizaseră acolo o scăriță de fier. Cărând găleata cu apă, bătrânul urca anevoie acea scăriță, mult mai anevoie decât ar fi putut-o face tata în ultimele sale zile de viață. În rest, se înmulțea, se pare, familia paznicului de construcție
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
se cam ciondăneau pentru că unul era mai gânditor și potolit, iar celălalt mai decis și cu inițiativă, dar adeseori vorbeau în cor, și mi-a trebuit un timp ca să ajung să-i deosebesc. Hamsterii erau harnici, serioși și dibaci să improvizeze tot felul de lucruri din crengi, plante sau să deseneze hărți cu drumuri cunoscute doar de ei, și de aceea i-am considerat capabili să vină cu noi. Încă nu aflasem momentul plecării, dar urma să mai fie încă o
Izvroul miraculos by Cristi Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1255_a_2900]
-
iar de buletinul lui să am mare grijă și să nu-l arăt nicioată, nimănui. Am luat paharul, apa era foarte rece, dar am băut-o, totuși, apoi m-am ridicat și am ieșit. În timp ce urcam scara din trepte improvizate, improvizate din bare de mașină, mărunțișul din buzunar a început să-mi zornăie și am auzit că, acolo, jos păsările reîncepuseră să cânte. Atunci m-am gândit la mama și la faptul c-ar trebui să-i spun cumva că l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
incapabililor. Mezinul compunea poezii. Numai sonete. Pe la cinci ani, avea publicată o plachetă. Criticii erau derutați și insinuau că versurile erau gândite de către altcineva. Pentru a se lămuri definitiv lucrurile, micul bard a fost încuiat într-o cameră, urmând a improviza pe trei teme date. Mezinul s-a speriat și a început să plângă, dar când i s-a spus că dacă termină repede, va ieși la joacă, s-a învoit. După nici un ceas, a bătut la ușă. Mai neelaborate, fiindcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
pantalonii pe dos după ce mi-i scosesem aiurea, și-mi extrăgeam șosetele din cracii lor. „Uite, îți spun direct.“ Dar în loc să-mi spună imediat ce-avea de zis, a lăsat țigara în echilibru pe pervaz și s-a apucat să improvizeze o scrumieră de hârtie dintr-o foaie de caiet, scrisă cu creionul. Când a fost gata, a scrumat în ea până când incandescența pură din vârful țigării s-a degajat complet din învelișul ei de cenușă: „Mi s-a propus să
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
facă celebru. Nici poemul său nu e, încă, un Tzara veritabil, ci doar mimarea — fără stridențe — a unui envoi epistolar, o piesă de cameră în care bovarismul provincial e privit cu ironie tandră, ușor amuzată, iar versul liber muzicalizează grațios, improvizînd ludic rime interioare. Prin 1913 sau 1915 — nu putem preciza cu certitudine data — tînărul autor exersa însă pseudonimul Tristan Ruia, ales pentru un proiectat volum de versuri, Hamlet, dar într-un alt manuscris, datat 1915, putem citi deja — negru pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Se spînzură un om“, „Glas“, „La marginea orașului“ de Tzara și „Balada spînzuratului“, respectiv prozopoemul „Stan Gurău“ de Ion Vinea („La marginea orașului“ e șocant de asemănătoare, tematic, cu „Balada spînzuratului“, ambele - scrise în 1915). Atît Vinea, cît și Tzara improvizează deconstructiv despre „Hamlet” și „Ofelia” („Hamlet“, respectiv „Proclamație“, fără a mai aminti prozele), despre iubiri și destine de femei provinciale, despre înserări autumnale și vacanțe etc. În poemele din 1913-1915 ale lui Vinea, impusurile iconoclaste sînt însă cenzurate de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
a „trădat-o” pentru nici o altă publicație și, asemenea lui Iancu, a susținut-o inclusiv financiar. La început colaborează cu articole politice și economice, virînd, pe nesimțite, către prozopoemul parodic și „fabulistic” ori către acrobațiile ludic-experimentale, printre clișeele capodoperelor clasice, improvizînd în registru minor pe teme „majore”, întorcînd pe dos, cu grație, locurile comune ale literaturii. După dispariția Contimporanului și-a urmat prietenii la Facla și, ocazional, la Reporter. Victimă a persecuțiilor rasiale din anii terorii legionare (fratele său este ucis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
cadențe”, prin care grotescul schemei „ascunse” este scos la lumină. Comicul, ludicul au rolul de a compromite speciile canonice. O proză a lui Romulus Dianu, „De inimă albastră“, e subintitulată „Romanță 1897”. Jacques G. Costin scrie un funambulesc „Imn benzinei“, improvizează parodic pornind de la fabulele lui La Fontaine și „continuă” în mic, sub forma unei parabole comic-absurde, capodopera lui Cervantes, Don Quijote, pe care o actualizează cu tîlc „modern”. Mult mai agresiv - scatologic! - este atacul la adresa Artei (a scrisului, în cazul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
decât faptul că șnapanii de la guvernare i au săltat banii. În ceea ce privește limbarița, la limba economică, românul stă mult mai prost, decât la cea în limba politică, sau mai ales la limba fotbalistică, dialecte locale la care, tradițional, se pricepe să improvizeze științific orice nea Grigore, sau Gogu de la colțul străzii, fie că simpozionul se desfășoară într-o cârciumă ordinară, fie pe un stadion oarecare. Când vine vorba însă de TVA, mai treacă,meargă, dar dacă intervin concepte, cum ar fi deficit
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
beton, încât și cei de la Curtea Constituțională să crape naibii de invidie și s-o declare constituțională . Dar ce să-i faci, când dom’ profesor Boc este varză la teorie. Însă guvernul vine imediat și cu câte o surpriză, adică improvizează pe loc un așa numit plan B (B de la BOC!), plan care se dovedește de fiecare dată imposibil de aplicat. Deci, varză acră și murată și la capitolul, practică. Încă ne gândim, ca tot românul, la ce e bun guvernul
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
-o! Și oferindu-i încă o bucățică continuă< aici trebuie să mâncăm bine, ai văzut cum se muncește. Trebuie să nu ne stea gândul la altceva, la motoare fiecare operațiune este foarte însemnată! Și le-a explicat colegilor cum a improvizat în grădină afumătoarea. Când a terminat masa, a vrut să se întoarcă la locul de muncă, însă Paul i-a spus: - Stai liniștit, mai avem un sfert de oră din pauză! Mai bine povestim altceva! De unde ești? Din acea zi
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
și mai convingător, deși i se pare că Santinelă nu înțelege mare lucru, ca să nu mai vorbim de echipamentul auxiliar, dacă tot vrem să facem film, se scuză. În film ca în viață trebuie să găsești la secundă corespondențe, să improvizezi cu repeziciune ca să ieși din crizele de moment. Ai auzit vreodată de postsincronizarea dialogului? Cam de așa ceva o să avem nevoie în zilele următoare, adică să suprapunem perfect acțiunea filmată în prealabil cu ideile care vor trebui scoase în evidență, și
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
bîjbîit înainte cu gloata fără să știm încotro, de parcă am fi avut cu toții orbul găinilor. — Și dopuri în urechi, completează Tîrnăcop. — Pe asta au mizat și uite că le-a ieșit, reia Dendé, chiar dacă o parte a planului a fost improvizată la fața locului, nu s-a găsit nimeni să răstoarne situația. — Greșit spus că nu s-a găsit, i se pare lui Roja, mai degrabă cred că n-a fost cine. N-am avut parte de nici o revoluție pentru că din
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
o să te bîntuie toată viața, cărora îți va fi imposibil să le găsești vreodată răspunsul. — Avem un trădător printre noi, zice Roja privind la afișul îngălbenit cu Cina cea de Taină, prins strîmb cu patru cuișoare în perete deasupra patului improvizat într-un colț al încăperii. — Cum adică? întreabă Tîrnăcop, încercînd să numere muștele aurii care se adună în cerc pe pata de grăsime de pe barba Sfîntului Apostol Matei, făcîndu-și de lucru cu trompele lor subțiri printre firele de păr încîlcite
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
nicicum din minte că la un moment dat am fost de aceeași parte a baricadei, zice Roja. Îți spun eu ce-i apasă pe suflet, nostalgia trecutului, asta este. — Dacă ar putea v-ar aduna pe toți aici, încearcă să improvizeze Patru Ace, ar fi în stare să vă ia pe toți sub aripa sa. — Ca să vezi, se distrează Roja, și eu care-l credeam un om fără inimă, dar ce-ar fi să nu mai vorbim despre asta? îi propune
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
n-au unde. De ăștia e cu siguranță greu, Își zise Cain. Chipul i se lumină căci un gând bun Îi Încolți În minte: lor le va Închina această călătorie cât și discursul de adio pe care urma să-l improvizeze. Deschise ușa balconului În aplauzele mulțimii. 37. Gheretă visa că un șoricel albastru Îi rodea de zor un călcâi. Se trezi lac de sudoare. Se descălță În grabă și Își cercetă cu atenție piciorul. Ciorapul era Într-adevăr spart, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
descopeream că sunt o ființă separată, opacă și prinsă pe o orbită despre care ele nu știau nimic. Eram încântată că-mi descoperisem singurătatea și mi-o protejam, îmi făceam de lucru la capătul livezii și chiar dormeam în cortul improvizat la marginea câmpului împreună cu nevestele fraților mei. Mă simțeam bine singură, cu gândul doar la cel iubit, socotindu-i calitățile, închipuindu-mi virtuțile. Mă uitam fix la propriile mâini și mă întrebam cum ar fi fost să-i ating umerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]