2,381 matches
-
-ți că vii într-o zi acasă și totul ți-a fost furat, totul, nu ți-a mai rămas nimic, nu mai ai nici măcar chef să încerci să reconstruiești tot ceea ce ai avut. Deodată furia îți dispare, gândurile ți se limpezesc și simți o liniște adâncă, este aproape o clipă de grație. Îți dai seama dintr-odată că lupta a luat sfârșit, că ea nu are nici un sens, că trebuie să renunți, că nu ai de ales, pierzi totul, dar câștigi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
socotelile cu viața. Așa că, într-o bună zi, am rămas mai mult lângă fitil. Era îngrozitor. Stăteam lângă dinamita care urma să explodeze. A fost o secundă lungă, lungă, în care mă vedeam și revedeam cu imensă luciditate. Toate erau limpezi, extrem de clare. Și atunci, brusc, mi-am mai dat o șansă. Am fugit. Nu știam însă dacă nu era prea târziu. M-am trezit după ce explozia a avut loc. Și tot nu știam dacă nu e prea târziu. Auzeam „Arde
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
ani, stimulat de interviu, acum când întâmplările și încrâncenările de atunci nu mai au importanță decât pentru cei doi interlocutori: vorbesc parcă de o persoană a cărei putere de iluzionare și candoare mă emoționează mai ales astăzi, când toate sunt limpezi, când s-au stabilit clasamentele: știm cu mare precizie care sunt adevărații democrați, adevărații luptători pentru libertate, disidenții și rezistenții la toate, inclusiv la Securitate și cenzură; există o listă și o ierarhie a culților și subtililor, am aflat, în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
Vreau doar să dau câteva exemple, dintre cele strânse în vreo zece ani, asupra sinusoidei relației dintre un scriitor și criticul „lui“. Câtă confuzie se poate crea în acest spațiu deopotrivă biografic și profesional, intim și public; și cum se limpezesc, deodată, lucrurile. O distinsă poetă și eseistă mi-a trimis, ani buni, cărțile ei cu dedicații măgulitoare, dar și epistole calde, în care exprima o dragoste de soră mai mare. Pur și simplu, eu devenisem un frate mai mic al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
est ingenii, nullius dicendi aut scribendi tanta vis, tanta copia, quae non dicam exornare, sed enarrare, res tuas gestas possit, mărite Domn! - spuse tătarul, adânc mișcat. — Mulțumesc mult! - răspunse cel cu căciula de jder, ștergându-și ochii. Episodul 11 SE LIMPEZESC îNTRUCÂTVA APELE Văzând o atât de ciudată întâlnire, toată suflarea tătărească din tabără, mic și mare, cu cățel, cu purcel, dădu ocol moldovenilor, curioasă nevoie mare. — Și zi așa, preacuvioase Metodiu! - zise spătarul Vulture, descălecând cu stânjeneală, căci tătărușii, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
normal ar urma câteva cuvinte despre copilărie, școală, tinerețe, căsătorie, relații cu turcii etc. Nu e cazul. Căci biografia esențială a viitorului boier Radu a început și s-a sfârșit la cinci luni. Atunci, la cinci luni, trăsăturile sugarului se limpezesc, se clarifică, primesc forma recognoscibilă a gingașului chip definitiv, iar părinții palpitând de emoție și fericire asistă la primele gângurituri mai lungi. N-a fost cazul. Căci la cinci luni părinții lui Radu au observat cu uimire, la început, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
odrasle câteva cuvinte de început: „A venit primăvara. Păsările călătoare s-au întors toate din țările calde...” Iată însă că naratorii oftează, închid geamul, trimit copilul la mama și se așază la masa lor de lucru: din cețurile imaginației se limpezește cetatea Buda, spre care Dunărea se-ndreaptă ca un șarpe uriaș, leneș, purtând cu ea corabia grecului Georgios. Episodul 227 LIPSA DE CULTURĂ DUCE LA ANALFABETISM — Domnilor - spuse comandantul turc către Metodiu și căpitanul Georgios - ne apropiem de ținta călătoriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Episodul 7: Un taifas nu fără tâlc....................................................................................10 Episodul 8: în care se aduce curată mulțămire cetitoriului și răsar noi chipuri vrednice de ținut minte..................................................................................................................................10 Episodul 9: După cădere...........................................................................11 Episodul 10: O revedere înduioșătoare............................................. 12 Episodul 11: Se limpezesc întrucâtva apele....................................... 13 Episodul 12: Barzovie Vodă e și el om.............................................. 14 Episodul 13: Femeia tot femeie......................................................... 15 Episodul 14: O precuvântare.............................................................15 Episodul 15: înainte de masă.............................................................16 Episodul 16: Ce consumau oamenii pe la începutul secolului al XVII-lea..................17
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
să o facă. Probabil știa deja ce bonusuri grase poți lua dacă deții informațiile potrivite. Am dat din cap încet. —Destul de corect. Ai idee pe cine mai șantaja? Nu te întreb ca să acuz pe cineva, am adăugat, doar să mai limpezim puțin lucrurile. S-a uitat în altă parte pentru un moment. Asta este groaznic, mi-a spus. Îți voi spune asta pentru că nu îl plac. —James Rattray-Potter, i-am zis, trecând iar în avantaj. Asta a fost ușor. —Eu ți-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
luam creionul și-l purtam pe hârtie, desenând un detaliu, chiar un „secret” (local, tatàl - când În fapt era doar al meu, deci abia.... filial). Prietenul mă urmărea cu gura, la propriu, căscată, mă Întorcea la „pasajele” nu Îndestul de limpezi, Îmi mai cerea amănunte, mă punea să numesc, În românește, cutare detaliu, să-l scriu, să-l ajut pe el să-l rostească... La un moment dat, mi-a zis: «Mi-ai ascuns că ești arhitect». Am scăpat printr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
minte cele două feluri de bețe de chibrit: capete albe și capete negre Mi s-au aprins În cap o grămadă de beculețe, care au străbătut evenimentele ce s-au scurs precum razele gama și lucrurile mi s-au mai limpezit. EL nu era un client permanent al localului Camelia și-ți dădeai ușor seama de asta după uzura cutiei de chibrituri și după eticheta de pe ea. Dacă ar fi fost de-al casei, și-ar fi putut procura mereu chibrituri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
complici, adică fratele dumitale știa pe unde-ți umblă soțul, dar, dintr-un motiv poate numai de el știut, Îți ascundea lucrul acesta și nu voia să afle nici altcineva. — Din ce motiv? — Dacă l-aș ști, lucrurile s-ar limpezi. Trebuie să luăm În considerare toate posibilitățile, să-i suspectăm pe toți... cu excepția dumitale, bineînțeles. — De ce constitui eu un caz aparte ? — Pentru că ești cea care a solicitat găsirea lui. — Dar fratele meu a fost de acord cu investigațiile. — PÎnă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
deoarece am mirosit că documentele pe care soțul dumitale trebuia să i le Înmîneze lui Tashiro În ziua dispariției erau destinate tocmai acestui magazin, acestor furnizori de combustibil... Și acolo, iar dumnealui!... Am avut o senzație tare ciudată... Cazul se limpezea dacă Îmi puteam permite să spun că acela pe care-l urmăream era fratele, și nu soțul... Ai idee ce căuta fratele dumitale Într-un asemenea loc? — Da, dacă-i vorba de M, atunci știu. — Îl cunoșteai pe M? — V-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
veșnicele monoloage. Tainicele cărări ale iubirii Interesant de remarcat e faptul că aceste personaje practică un soi de monolog interior, ori de câte ori se confruntă cu câte o problemă și reacționează cu oarecare autoironie și umor față de propriile lor reacții, ca să-și limpezească mai bine situația. Acesta este și un bun prilej de remember, de aducere în prezent a unor manifestări și evenimente din trecut. De parcă s-ar fi spovedit unui interlocutor de încredere. Și cine ar putea fi mai de încredere decât
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
atitudinea. Dacă este nevoie, ies puțin să puteți vorbi... Merg la rezerva ta... - Nu, Iuliana! Nu este nevoie să pleci, se opuse Laura. Răspunsul problemei este unul singur: să mai aștepte o zi, două sau trei, până vederea lui se limpezește și mă va vedea mai bine... I-am spus că în cei trei ani parcurși am mai îmbătrânit, că nu mai arăt așa cum mă știe el... și nu mai sunt precum am fost, într-o expresie. Adică, să mă vadă
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
formă de povestire. Povestind, recunoaștem semnificațiile și le creăm un context. Povestirile constituie un drept al nostru înnăscut. Povestirea ne permite să fim auziți, recunoscuți și acceptați de ceilalți. Poveștile fac din implicit explicit, din ascuns vizibil, ordonează dezordinea și limpezesc confuziile. O povestire a vieții este o relatare pe care o persoană decide să o spună despre viața pe care a trăit-o, narată cât mai complet și mai sincer posibil, atât cât își amintește și ce vrea ca alții
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
întâmplat și a ceea ce au făcut ei trebuie să existe o consecvență. Consecvența internă este primul mijloc de verificare care poate fi folosit atât de cercetător, cât și de povestitor pentru a pune într-o lumină corectă sau pentru a limpezi comentariile inițiale în funcție de ideile apărute pe parcurs, dacă acestea par să fie diferite (McCracken, 1988). Se înțelege de aici că indivizii văd, în mod inerent, evenimentele vieții ca fiind legate între ele într-o formă sau alta, deoarece, în ultimă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
Deja m-a văzut în starea deloc sexy de abia-m-am-dat-jos-din-pat, dar pur și simplu refuz să-l las să-mi vadă și celulita! Cred că o să mă duc în Boston Common să fac o plimbare, asta ar trebui să-mi limpezească mintea. Apoi o să caut pe la Filenes’s Basement să văd dacă găsesc ceva chilipiruri. Dar cu durerea de cap din dimineața asta, s-ar putea să nu am energie decât pentru o plimbare în parc. Îmi ia o oră să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
un anonim - a fost ministru al Comunicațiilor, iar astăzi e anchetat de procurori, împreună cu un mare absent de pe lista „Cotidianului“: tânărul Codruț Șereș, fostul ministru al Economiei. După cum se vede, politica e o treabă mai complicată decât arta. Lucrurile se limpezesc mai greu. Poate de aceea tot felul de oameni politici scriu cărți, ispitind muzele să vină și la ei, în timp ce scriitorii valoroși rareori intră în politică. Iar când o fac, rezultatele nu sunt dintre cele mai fericite. Nu pot să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
a schimba câteva vorbe cu străina care venise să îi tulbure angoasanta singurătate. După încă un pahar de vin, o întrebare se întrupează fără știre : Cine ești și ce vrei de la mine ?" Inelele de fum își opresc urcușul, atmosfera se limpezește și Victor poate distinge chipul străinei. Din prima clipă, ceea ce îl fascinează sunt ochii și mai ales privirea lor. Imenși, oblici, trași mult spre tâmple, de o nedefinită culoare de ocean care atrage spre adâncimile lui. Victor e cuprins de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
o va chema fiica ei iubită. Dar și mai mult au tulburat-o întrebările despre Dorina și mai ales mesajul lui Simion care a rănit-o ca și cum ar fi fost o învinuire: "Cam rece, cam sec răspunsul tău..." Încearcă să limpezească în minte motivele pentru care acest mesaj al tatălui a tulburat-o peste măsură. O tulburare ca o maree neagră o copleșește. O cuprinde un fel de amețeală stranie sau mai curând impresia că se află pe valurile unui ocean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
sfârșit începe : M-au tulburat cele transmise de tata despre mama și mai cu seamă remarca lui despre relația mea cu Dorina, nepoata lui: "Cam rece, cam sec răspunsul tău..." Întâlnirea cu el mă îndeamnă să scot la suprafață, să limpezesc neliniștea care sălășluiește în adâncurile mele. Relația pe car am avut-o cu mama... Relația mea cu Dorina... Încerc să pun în cuvinte cauza neliniștii mele. Știu că vine de acolo, de la relația delicată părinte-copil, pe care am trăit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
rugină, frunze, crenguțe, curgea apa ca dintr-un duș fără sită și dincolo de starea de inconfort creată, am simțit cum întâmplarea era ca o alegorie a stării mele sufletești încărcată de mizerii și suspiciuni, am rămas pe loc să mă limpezesc la propriu și la figurat, și m-am simțit din nou ușoară, gata să iau de la capăt lupta mea închipuită, fără de care nu concep să exist. Era degajată, acum putea să vorbească de Dimitrie în voie, știa că prietena ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
altă parte, atunci poți să trăiești bine și la cămin. — Așa o fi. Naoko părea că se gândește adânc la ceva. M-a privit apoi cercetător de parcă eram un obiect straniu. Abia în clipa aceea am realizat cât sunt de limpezi ochii ei și mi-a tresărit inima. De fapt, până atunci nu mai avusesem ocazia să o privesc în felul acesta, deoarece era prima oară când ne plimbam amândoi și când stăteam atât de mult de vorbă. — Vrei să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
mai are o serie de probleme, foarte încâlcite și nu reușim să le descâlcim. Poate că ne-ar trebui foarte mult timp pentru așa ceva, dar la fel de posibil ar fi ca un ceva să declanșeze resortul blocat și totul să se limpezească pe loc. Cam așa stă situația și de aceea îmi este greu să anticipez ce se va întâmpla cu ea. Reiko a luat din nou mingea de baschet de jos, a învârtit-o în mâini și a b\tut-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]