12,355 matches
-
am ridicat de pe pat, căutându-mi hainele aruncate peste tot, prin jurul patului. Trebuia să-mi limpezesc gândurile și simțurile... Când am revăzut-o îmbrăcată cu pantalonul și bluza sa albă, parcă era o altă ființă. Aveam în fața mea o femeie liniștită, fericită și plină de speranța că, cele câteva momente de vis trăite împreună, vor fi urmate de altele asemănătoare, în zilele ce vor veni. Și-a reluat cu mișcări mai leneșe activitatea de aranjare a lucrurilor în dormitorul meu, dând
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1510 din 18 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1424245675.html [Corola-blog/BlogPost/377304_a_378633]
-
mai ales orașele mari și aglomerate, de aceea am părăsit și Constanța de peste 24 ani, cu atât mai mult, cu cât nu puteam lăsa marea și nici pasiunea mea de a alerga pe mare trăgând la rame, fie că era liniștită, sau cu vânt, pe soare, sau pe ploaia care mă mai prindea din când în când... Eram întotdeauna pregătit pentru orice eveniment, căutând locurile unde mă așteptau guvizii flămânzi pentru a-i urca în barcă, satisfăcut de captură. Asta a
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1510 din 18 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1424245675.html [Corola-blog/BlogPost/377304_a_378633]
-
Acasa > Poeme > Devotament > NU POT UITA Autor: Gabriela Mimi Boroianu Publicat în: Ediția nr. 1448 din 18 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului Asfaltul își spală urma pașilor tăi în ploaia lacrimilor mele. ascunzându-și rănile sub luciul liniștit al unui zâmbet. Plopii învăță să numere dar nu reușesc să treacă la doi. Mereu singuri, resemnați sub ferestrele zâmbitoare ale ochilor ce nu privesc niciodată spre ei. Trecătorii merg grăbiți și nu observă răzvrătirea asfaltului sub pașii lor cadențați
NU POT UITA de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1448 din 18 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1418920821.html [Corola-blog/BlogPost/341635_a_342964]
-
în cușeta mea, mă simțeam îngrozitor și absolut epuizată, dar am dormit buștean toată noaptea și m-am trezit a doua zi dimineață într-o excelentă stare de spirit. Marți, 29 iulie 1919, În tren, Oradea-Mare Am avut o zi liniștită în tren, de fapt, aceste zile când călătoresc par a fi singurele mele zile de adevărat repaos. Am avut o grămadă de timp să citesc, ceea ce a fost într-adevăr un lux. Temperatura a fost minunată și noi am trecut
REGINA MARIA LA ORADEA de DORU SICOE în ediţia nr. 46 din 15 februarie 2011 by http://confluente.ro/Regina_maria_la_oradea.html [Corola-blog/BlogPost/348985_a_350314]
-
foarte grav. Era, mai ales, o secție unde nu erau decât răniți la cap și alta cu răniți la coloana vertebrală, o priveliște îngrozitoare și zguduitoare, suferință înfiorătoare. Symky a fost cu mine, ca și Baliff și Mamulea. O după-amiază liniștită, spre seară ne-am dus cu mașina într-o frumoasă localitate balneară foarte apropiată, ploua torențial, șoselele alunecoase din cauza noroiului. Temperatura foarte plăcută. Plăcerea mea deosebită, la orice oră, era de a da ciocolată și țigări fiecărui soldat care se
REGINA MARIA LA ORADEA de DORU SICOE în ediţia nr. 46 din 15 februarie 2011 by http://confluente.ro/Regina_maria_la_oradea.html [Corola-blog/BlogPost/348985_a_350314]
-
îmi spuneau franc în față: - Dacă-i cu partide nu mă interesează. După 26 de ani de democrație, prea greu de explicat și chiar mai greu de aplicat, majoritatea românilor au decis că cea mai sigură variantă pentru o viață liniștită, fără dezamăgiri, este să uite de existența partidelor și a politicienilor. Speranțele din anii ‘90 au fost rapid înlocuite de lehamite, iar partidele au devenit sinonime cu „atențiile” din timpul campaniei electorale și cu ignorarea din timpul mandatului. Promisiunile neonorate
Am strâns semnături pentru parlamentare și am aflat care este cea mai mare frică a românilor: „Nici dacă îmi dai bani nu-ți dau CNP-ul!” by https://republica.ro/am-strans-semnaturi-pentru-parlamentare-si-am-aflat-care-este-cea-mai-mare-frica-a-romanilor-znici-daca [Corola-blog/BlogPost/338215_a_339544]
-
facă afaceri deoarece uneori pot da greș. Sunt prea idealiști pe plan sentimental și mental. Exista și mâna filozofică care se caracterizează prin faptul că are degete noduroase și groase. Posesorii ei sânt oameni cu o mare putere de concentrare, liniștiți și studioși care uneori pot trăi într-o lume a lor. Este interesant să afli caracterul unui om privindu-i semnele din palmă, și poți studia dacă te pasionează această știință. Oricum ele sunt forța noastră și ne ajută chiar
MÂINILE NOASTRE SUNT O POVESTE de SILVIA KATZ în ediţia nr. 240 din 28 august 2011 by http://confluente.ro/Mainile_noastre_sunt_o_poveste.html [Corola-blog/BlogPost/364436_a_365765]
-
colț al gurii. Sofia: Bună dimineață, străine! Stai de mult timp acolo? John: Doar de o oră. M-am trezit, dar nu am vrut să vă trezesc, așa că m-am ridicat ușor și m-am așezat aici. Pareți atât de liniștită când dormiți. Sofia (roșind): În primul rând, nu îmi mai vorbi că unei femei trecută de varsta tinereții, mă faci să mă simt bătrână. În al doilea rând, ar fi trebuit să mă trezești. Nu m-ar fi deranjat dacă
PEOPLE (TEATRU) de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1556 din 05 aprilie 2015 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1428252250.html [Corola-blog/BlogPost/379968_a_381297]
-
vorbești. Te înțeleg. Am să plec. Domnul Welling se ridică de pe fotoliu și se îndreaptă spre ieșire. Când ajunge în dreptul ușii, se aude o bubuitura. Domnul Welling se prăbușește pe podea. Scenă 7 Sofia își aprinde o țigară și privește liniștită trupul neînsuflețit al domnului Welling. Pistolul se află pe măsuța, inca fierbinte în urmă împușcăturii. Doamna Welling intra în cameră. Din cauza imaginii îngrozitoare, scăpa ceașcă din mână, lichidul lăsând o pată maronie pe parchetul cenușiu. Doamna Welling: Sofia, ce ai
PEOPLE (TEATRU) de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1556 din 05 aprilie 2015 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1428252250.html [Corola-blog/BlogPost/379968_a_381297]
-
O astfel de persoană am cunoscut în 1992, într-un sat-reședința de comuna din Ucraina. Localitatea se numește Utkonosovka, din raionul Ismail, aparținând regiunii Odessa, Ucraina. Acolo am întâlnit o fetiță. O fetiță de numai cinci anișori, care se juca liniștită în jurul casei părintești. Ochii albaștri și mari exprimau blândețe și bucurie copilărească pe chipul ei frumos. Părul brunet și ondulat îi încadra chipul, iar vârful năsucului ei cârn era mai tot timpul roșu. Am cunoscut-o pe Leonea jucându-se
SCRISOARE CĂTRE LEONEA (MESAJ PENTRU UN COPIL MINUNAT) de LIGIA GABRIELA JANIK în ediţia nr. 1063 din 28 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Ligia_gabriela_janik_scrisoa_ligia_gabriela_janik_1385637505.html [Corola-blog/BlogPost/342211_a_343540]
-
întrebe o cunoștință, un chirurg din orașul său, să-i ceară un sfat. „De ce n-ai spus până acum nimic? Cine te-a știut? - o apostrofase acesta. Am chiar un prieten acolo, mai mergem toamna la pescuit de știuci. Stai liniștită, îl sun eu și apoi te duci la el” - o asigurase apoi cu un glas care devenise cât se poate de jovial, reamintindu-și probabil momentele invocate. Și astfel, ajunsese la doctorul Jinga. Asistenta șefă a acestuia, în prealabil informată
REFLEXII de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2078 din 08 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473356530.html [Corola-blog/BlogPost/383837_a_385166]
-
Ochii mei...Vă rog, ochii!.. Doamna s-a oprit brusc, s-a întors și iar mi-a șuierat în orbite: -Ascultă, boșorogule! Vrei să-ți scap în țeastă o sacoșă? Te capeți cu două faruri în loc de ochi. Și își văzu liniștită de drum săltând sacoșele în ritmul șoldurilor. De data asta ochii de gorgonă ai doamnei m-au transformat într-o statuie tembelă. O trecătoare a strigat speriată: aoleu, omul ăsta a înțepenit! La îndemnul ei, un trecător solid mi-a
FRAGMENT 1 DIN NUVELA OMUL DIN VIS de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1367 din 28 septembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1411934619.html [Corola-blog/BlogPost/353097_a_354426]
-
am... bâzâit) :vreau să fiu acarian! Și...minune! Vraja s-a împlinit. Mă transformasem în acea ființă invizibilă, inponderabilă. Doamna s-a uitat mirată în sân, s-a uitat în sus, în jos...Nimic! Musca dispăruse. Apoi, și-a văzut liniștită de drum. Dar eu... Ați fost vreodată acarian? Sau, măcar v-ați închipuit? Ei, bine, m-au cuprins niște sentimente ciudate. Încă nu realizam că devenisem o ființă microscopică, pentru că nu-mi pierdusem cele cinci simțuri, încă mai gândeam și
FRAGMENT 1 DIN NUVELA OMUL DIN VIS de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1367 din 28 septembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1411934619.html [Corola-blog/BlogPost/353097_a_354426]
-
cu starea asta de acarian. Apoi...începusem aventura vieții mele. Alea jacta est!.. În această stare-cocteil, de frică dusă la paroxism, exaltare, curiozitate entuziastă, regrete și reproșuri(de ce am intrat în aventura asta?), stăteam « ghemuit » între sânii doamnei, care mergea liniștită, fără să bănuiască ce s-a întâmplat. Așa am ajuns acasă la dumneaei, într-un bloc la etajul trei. A descuiat, a deschis ușa și...a intrat. M-au cuprins emoțiile. Deși eram îngrozit, mi-am acceptat statutul de acarian-spion
FRAGMENT 1 DIN NUVELA OMUL DIN VIS de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1367 din 28 septembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1411934619.html [Corola-blog/BlogPost/353097_a_354426]
-
Să umple șanțurile, Să crească legumele Și toate ierburile. Caloiene, iene, Deschide portițele, Să curgă ploițele, Că de când n-a mai plouat, Arătura s-a uscat. Rostul acestei tradiții populare era invocarea ploilor benefice, aducătoare de bogăție. Ana, fiind mai liniștită din fire, mai serioasă, a fost numită de bunică pe post de preot, iar Maria îndeplinea rolul de dascăl, scuturând cu sârg de candela improvizată, umplută cu tăciuni din știuleți de porumb, peste care bunica a presărat tămâie care de
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. III de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_c_stan_virgil_1389606962.html [Corola-blog/BlogPost/363789_a_365118]
-
împinge capul sub palma ta, ca să fie clar că asta așteaptă, s-o mângâi și s-o scarpini pe tot corpul. Dacă îți ridici mâna în semn că n-ai chef, nu insistă - se lipește cumva de tine și stă liniștită. În momentele acelea, cuibărită sau tolănită, aduce cel mai mult cu o pisică, te aștepți să înceapă să toarcă. Are aproape patru ani, vârstă care, după câte știu, se înmulțește cu șapte. Asta înseamnă că e în floarea tinereții dar
CODIŢĂ de DAN NOREA în ediţia nr. 1336 din 28 august 2014 by http://confluente.ro/dan_norea_1409210305.html [Corola-blog/BlogPost/371559_a_372888]
-
îndemână cate o mică pildă sau poveste cu tâlc culeasă de la radio sau din cărți pentru a răspunde la întrebările fetiței și a o ajuta să înțeleagă lumea și tot ce o înconjura. Astfel duceau ele o viață modestă și liniștită, proiectată seara printr-o simplă luminiță la geam ce pâlpâia cald și lent la un loc cu viețile celorlalți locuitori de mii de feluri din orașul cel ploios. Deoarece iubea ploaia nespus, fetița obișnuia adesea să o întâmpine cu dans
FETIŢA BIBELOU ŞI CÂINELE FĂRĂ UMBRELĂ de MARIA TEODORESCU BĂHNĂREANU în ediţia nr. 1782 din 17 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/maria_teodorescu_bahnareanu_1447785222.html [Corola-blog/BlogPost/374905_a_376234]
-
Mussolini se clatină ca o frunză în vânt. Războiul acesta nenorocit o să se termine odată și-odată, iar prigoniții istoriei își vor găsi un loc sub soare. Să sperăm în bine. După întâlnire, m-am întors la hotel mult mai liniștită. Domnul Moretti fusese ca un tonic pentru sufletul meu. Am avut mare noroc să-l găsesc la telefon. Acum îmi rămânea de făcut încă un ultim drum înaintea plecării. Trebuia neapărat s-o vizitez pe Beatrice, prietena mea cea mai
ÎNGHEŢATĂ CU GUST AMAR – FRAGMENT: TOTUL DESPRE RENATA de MADELEINE DAVIDSOHN în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/madeleine_davidsohn_1474644867.html [Corola-blog/BlogPost/374149_a_375478]
-
tot curajul și stăpânirea de sine. Știam cât o voi întrista pe Beatrice și-mi părea nespus de rău, dar trebuiam să mă asigur de tăcerea, mai ales de colaborarea ei. După asta m-am întors la hotel mult mai liniștită. Planul meu începea să prindă contur. Duminică dimineață cineva s-a prezentat la recepție și a întrebat de doamna Bonello. Trecuseră trei zile de la întâlnirea din restaurant. Camerista m-a anunțat că voi fi așteptată la florăria din colțul străzii
ÎNGHEŢATĂ CU GUST AMAR – FRAGMENT: TOTUL DESPRE RENATA de MADELEINE DAVIDSOHN în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/madeleine_davidsohn_1474644867.html [Corola-blog/BlogPost/374149_a_375478]
-
ceruri/ Și vor poposi pe buzele tale/ Și îți vor aprinde gură cu un foc sacru/ Și gură ta nu va mai putea rămâne închisă/ Și buzele tale nu vor mai înceta propovăduind./ Cum să ai astâmpăr și să fii liniștit/ Când îți arde pe buze duhul sfânt/ Și gură nu va putea cuprinde/ Nici potoli focul/ Și focul nu o va mistui/ Ci focul îți va aprinde și inima/ Tot trupul/ Și vei arde că un rug în deșert/ Care
HARFA SFÂNTULUI DUH de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1993 din 15 iunie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1466002864.html [Corola-blog/BlogPost/370019_a_371348]
-
ducându-mă la prezentarea cărții ”Evadare din spațiul Virtual” a distinsului domn George Roca, prin grija domniei sale apărând și primele mele publicații, la vârsta de... 57 de ani, după ce îmi luasem adio de la scris, eu rezervându-mi pentru așa ceva timpul liniștit al anilor de pensie. ─În 2010 primesc Premiul I pentru proză, la concursul literar organizat în Arganda del Rey, de Ziarul ”Noi în Spania” și de Ambasada României. Nu pot avea deocamdată pretenții de poet sau de scriitor, pentru că nu
ALEXANDRU ŞI MARICUŢA MANCIUC TOMA de ALEXANDRU ŞI MARICUŢA MANCIUC TOMA în ediţia nr. 339 din 05 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Redactia--Autori/Alexandru_%C5%9Fi_Maricu%C5%A3a_Manciuc_Toma.html [Corola-blog/BlogPost/340898_a_342227]
-
el nu l-a iubit nimeni. Invidia demolează. Iubirea este singura care zidește. Dar câți dintre oameni își mai dau osteneala întru zidire? Doi tineri se căsătoresc și trăiesc în pace viață îndelungată. Îi ajung bătrânețile care sunt și ele liniștite și însorite. Cu timpul, ajung să semene atât de mult unul cu celălalt și în comportament dar și fizic, că cine îi vede fără să-i cunoască, ajunge să creadă că sunt frate și soră. Frate și soră! De ce nu
ŞI TOTUŞI IUBIREA de ION UNTARU în ediţia nr. 549 din 02 iulie 2012 by http://confluente.ro/Si_totusi_iubirea_ion_untaru_1341217911.html [Corola-blog/BlogPost/356752_a_358081]
-
Dunării revărsate, îndeosebi primăvara și toamna târziu. În orele de liniște mai vedeai pe marginea acelei căi câte un pescar undițar, cu năvodul, năpatca, sau plasa, în rest, liniște și pace. Pe acest drum străjuit de sălcii pletoase și ape liniștite, în afara momentelor agitate, perechile se plimbau în liniște, găsind un dram de intimitate ce le absorbea toată atenția înspre hrana spirituală a sufletului.” În vacanța de vară, Titi Drăgan a lucrat la o fermă viticolă, din dorința de a câștiga
RECENZIE. ( VALENTINA BECART). ROMANUL TIMPUL ŞI RĂSTIMPUL, AUTOR TĂNASE CARAŞCA de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1780 din 15 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/valentina_becart_1447606205.html [Corola-blog/BlogPost/342807_a_344136]
-
Până mă întorc, vei împlini vârsta legală pentru a ne putea căsători, vei avea și timpul necesar să înțelegi această situație și sper, sper din tot sufletul, să mă iubești și tu. Romelia, cât timp a vorbit Petru, a ascultat liniștită. Deci asta era. Ceea ce simțea ea pentru Petru însemna iubire. Acum se explica totul. Nopțile ei de nesomn, gândurile care-i fugeau mereu în întâmpinarea lui, momentele în care visa cu ochii deschiși și imaginea lui prezentă peste tot pe
FRÂNTURI DE VIAŢĂ -CAPITOLUL III – EPISODUL 5 de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1908 din 22 martie 2016 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1458598676.html [Corola-blog/BlogPost/363733_a_365062]
-
din 18 iunie 2012 Toate Articolele Autorului TĂLMĂCIREA UNUI VIS De la o vreme, seara când mă culc, nu prea am griji. Știu bolile de care sufăr. Pat unde să dorm am. Căldură în soba de teracotă am. Astfel că adorm liniștit. Totuși mai zilele trecute, tocmai când dragul nostru președinte, ( fiindcă am văzut că a primit un premiu de simpatie populară) anunțase că vom avea premier pe domnul Stolojan, am adormit liniștit, căci -fiind finanțist- Stolo va manevra banii așa cum trebuie
TĂLMĂCIREA UNUI VIS de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 535 din 18 iunie 2012 by http://confluente.ro/Talmacirea_unui_vis_mihai_leonte_1340081431.html [Corola-blog/BlogPost/357419_a_358748]