1,922 matches
-
acum că învățământul în materie de concepții politice la lumina lămpașelor cu carbid m-ar fi orientat în vreun fel, că m-ar fi ajutat să-mi formulez primele păreri politice după război și că ele ar fi aprins vreo luminiță lămuritoare, dar băiatului de la cuple a început să-i treacă prin cap ce tovărășie murdară a distrus un stat pe care comuniștii și naziștii îl înjurau, numindu-l, cu dispreț, „sistem“, și ce anume l-a făcut să se prăbușească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
voastre. Ne-am întrecut care să luăm mingea, am alergat, am mai și căzut. — Uite cum arătați?! După ce terminați jocul să-ți schimbi rochița Teofana, ca să ți-o spăl. — Bine. s-au mai jucat vreo oră până când a venit mama Luminiței s-o ia acasaă. —Luminița, nu ți-e foame? Vino acasă să mănânci! E ora trei și ceva. —Ciau! Teofana, a salutat-o la plecare Luminița. —Ciau! mă duc și eu că mă așteaptă mama. —Ciau! Teofana s-a dus
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
Singurii care au rupt gheața au fost prietenii ei de joacă Luminița și Radu, care au venit la ea adresându-i condoleanțe. — Nu vă mai cunoșteam, măi copii, s-au îmbrățișat sărutându-se. — Nu mai suntem copii, Teofana, îi spunea Luminița — Avem noi copiii noștri, adăuga Radu. Ce mult v-ați schimbat! — Și tu. Dar ești frumoasă, frumoasă! — Prin câte ai mai trecut și tu. Îmi cunoașteți povestea? — Toată lumea te-a crezut moartă. Nu ne-a venit să credem că mai
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
nu însemna nimic, raportat la felul care percepeau ei timpul. Și, cum știi, disperatului îi dă Dumnezeu energie, așa mi-a dat și mie, nu numai energie, dar și curaj să iau în noapte peste câmp, înspre unde se vedeau luminițele alea mici de tot, unde, după spusele nașului, s-ar găsi șoseaua Buzău, de unde ajungeam în București cam într-o oră jumate, prindeam o mașină mică și în două, cu orice camion. Am sărit din vagon, convins că singura mea
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
Am sărit din vagon, convins că singura mea șansă ca să mai prind avionul să traversez întinderea aia întunecată de noroi, să sper din toată inima că petele albicioase de care-ți vorbeam adineauri, și care se întindeau de-a lungul luminițelor, să nu fie bălți, pe care nu le-aș fi traversat decât cu barca, după lungimea, dar mai ales lățimea lor, și să opresc prima mașină indiferent de tip sau direcție de mers, să-i pun o sută în mână
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
m-a pus nimeni nici să mă dau jos din tren, nici să-i păzesc flocii Monicăi pe la Poiana Brașov, până am ajuns să nu mai îmi respect planul inițial, de vizită familială și am întuneric în dreapta, beznă presărată cu luminițe în stânga, zăpadă adunată în nămeți de la opritoarele de protecție din fața șoselei și netopită nici acum, frig și multă umezeală ascunsă deja printre hainele mele, cam ăsta era decorul unde actor principal eram eu, cel mai prost român plecat, sau francez
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
fiindu-i crăpată și trudită de un travaliu pe care nu-l ghicesc. Eu am să aflu mai târziu, tu niciodată. Din cauza căldurii din lift, mirosul a început să expandeze. Am mai aflat că și băuse mult, și nu datorită luminițelor strălucitoare din ochii lui foarte verzi, realizez acum când îți povestesc, ci poate din damful de șnaps ce scăpa ventilatorului puternic din tavan și care mă învăluia pe mine pe nesimțite. Am început să fixez din ce în ce mai des indicatorul de etaj
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
ilegal, nemailăsând celui de lângă ea decât opțiunea jumătate în pat, jumătate pe jos. Atunci coboram de tot din pat și începeam să o privesc. Pe barcă nu dormi niciodată cu lumina stinsă. Trebuie să ai o sursă mică de orientare. Luminița aia neadormită, (cum prindea ocazia ochilor mei) începea să zburde pe corpul ei fără încetare până când închideam ochii. Eram convins că se retrage să se odihnească puțin în beculețul ăla de veghe, montat undeva în plafon, dar de fiecare dată
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
facă pe mine gelos, după care începea din nou alergarea. Mă uitam la ea, la lumină, dar și la ea, la Veronik, amândouă strălucitoare, și lucirea, și femeia. Și închideam, și deschideam ochii, doar, doar o prind odihnindu-se. Pe luminiță. Zâmbesc și acum, când mi-aduc aminte cât de penibil a început povestea asta. în primele zile, stătea toată ziua în curu' gol pe barcă, dar seara, când treceam la culcare, își punea chiloți și tricou pe ea. Arta cu
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
moale și își trage cu greutate picioarele obosite. Acum, eu sunt în avantaj. Punctul de pe podea s-a mutat în tavan. Pot să-i văd ochii. Ochii lui Cavanosa sunt două monede ruginite. Și pe fiecare monedă e desenată o luminiță rece, ca de led. Pleoa pele lui se închid încet, iar vocile se aud din ce în ce mai stins. Îi pot vedea fiecare zbârcitură și fiecare vini șoară de pe pleoape. Trece un minut, îmbrăcat în halat de medic și cu un stetoscop de
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
fac o baie. Mă dezbrac și intru în cadă. Am mai multe opțiuni. Pot să las apa să curgă printr-o sită deasă, care îți dă senzația că stai sub o ploaie fină de apă cristalină. Mai descopăr și niște luminițe activate de un buton. Luminițele își schimbă culorile. Lent. Apa de ploaie tropicală cade într-un fel de curcubeu. Am auzit de șmecheria asta. Cred că se cheamă cromoterapie. Frumos. O fiță de bun gust. Las apa să-mi lovească
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
și intru în cadă. Am mai multe opțiuni. Pot să las apa să curgă printr-o sită deasă, care îți dă senzația că stai sub o ploaie fină de apă cristalină. Mai descopăr și niște luminițe activate de un buton. Luminițele își schimbă culorile. Lent. Apa de ploaie tropicală cade într-un fel de curcubeu. Am auzit de șmecheria asta. Cred că se cheamă cromoterapie. Frumos. O fiță de bun gust. Las apa să-mi lovească trupul câteva minute. Prosoapele sunt
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
până la plecarea în armată. Și-a spus dorința soției, copiilor și nepoților. Toți au fost de acord să-i îndeplinească această ultimă dorință. Fecioru-său Doru l-a dus cu mașina. Deci, a plecat cu soția sa, Vasilica, cu fie-sa Luminița și cu nepoata Georgiana. Primăvara era spre sfârșite. Cald și frumos. Când mașina a virat la stânga din șoseaua europeană ce duce spre Huși, apoi spre Albița, a intrat pe drumul pietruit care merge spre satul lui natal Cordeni. De o
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
direct în stomac. Căută un punct fix să-și regleze șarful. Mișu se mișca de colo-colo, ștergând paharele de la bar. Aburii de varză dădeau MaxiBarului un aer de Infern. Nea Ovidiu găsi în sfârșit un punct de sprijin în două luminițe dure și vii. Ochii lui Zelea îl fixau sever. - Măi! Nea Ovidiu se ridică și făcu un pas la dreapta. Ochii îl urmăreau. Stânga, dreapta, stânga, dreapta. Ochii îl urmăreau. Înainte stânga, înapoi dreapta. Ochii îl urmăreau. Nea Ovidiu puse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
sale, Cecilia, cu fiecare înghițitură de cafea se tot gândea la tâlcuirea visului. Poate coridorul întunecat din visul mamei era tunelul despre care se vorbește frecvent, prin care s-ar zice că se află omul înainte de moarte, condus fiind de luminița de la capătul său. Citise cărți, printre care și „Teoria evoluției spirituale” al cărei autor nu și-l mai amintea, în care erau prezentate cazuri de moarte clinică și cei reîntorși la viață povesteau experiența trăită în alt fel de mediu
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
cred că deja m-a iertat. Corpul meu durere era umbra întunecată a sinelui fals, care se temea de lumina conșțiinței, am încercat mulți ani să lupt cu corpul durere, așa cum ne luptăm cu întunericul, apelând la c=te-o luminiță. Am să fac o comparație metaforică: „Un tip vrea să plece cu mașina la o întâlnire și știa că toate cheile le lasă mereu pe masa din sufragerie, dar lumina s-a întrerupt brusc și el a scăpat cheile pe
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
vrut să se asigure că Neelan nu vede ce face el. Repede își activă unul dintre inele și făcu în delicatul circuit de cabluri al transportorului o gaură mică de tot, cît un vîrf de ac. Imediat se stinse o luminiță din spatele panoului. Hedrock se întoarse de la tabloul de comandă, ușurat dar la fel de concentrat ca întotdeauna. Își protejase flancul, doar atît. Mai era un alt transportor în fundul atelierului, și după cîte își dădea el seama, pe acolo veneau chiar acum niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
ultima dată fruntea din spatele dealurilor Galatei. Parcă ar fi vrut să-și ia rămas bun până a doua zi. Pe când firea se liniștește, eu poposesc la portița grădinii, bine cunoscută, din fața chiliei bătrânului călugăr...În chilie se zărește doar o luminiță, cea de la candela atârnată în colțul dinspre răsărit. Știu de ce. Bătrânul e în biserică, la vecernie... Intru și eu, să mă închin la sfintele icoane. Aștept apoi retras într-un colț mai ferit. Dintre glasurile care cântă îl recunosc pe
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
la ea cu un aer fascinat, dar se vede în ochii lui că acesta îi citește gândurile. Nu a spus nimănui că vrea să compună o operă, nu s-a trădat cu nimic până acum, așa crede ea, dar văzând luminițele din ochii mezinului, își dă seama că a fost descoperită. Se uită cu uimire la mezin, acesta îi înfruntă privirea și îi spune: "Uiți că am fost împreună în străinătate. Trebuie să fii tâmpit să auzi cum sună o vioară
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
În timp ce învârte cheia în yală, intră din nou în pielea personajului pe care l-a creat cu câteva minute mai devreme, să o mai distreze pe mama lui, în ultima vreme parcă trage în jug... În creierul lui se aprinde luminița unei idei absolut geniale, dar absolut geeeeeniiiale. Sigur că e o idee teoretică, dar se potrivește perfect personajului pe care l-a creat. Va pune personajul să fure benzină din conductele care trec la doar câteva sute de metri, de-
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
Nici nu apucară bine să iasă din gara Shinjuku și să meargă vreo câțiva pași, cu Gaston între ei, că se și întâmplă ceea ce Tomoe n-ar fi vrut să se întâmple. Gaston privea în jur, emoționat. Totul îl impresiona: luminițele barurilor ce se întindeau de-a lungul străzii, aliniate ca niște cutii de chibrituri, mirosul ispititor de pui la grătar, vocea celor care-și făceau reclamă în ușile prăvăliilor, invitând cumpărătorii să intre, țăcănitul bilelor din salonul de pachinko. — Takamori-san
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
nici în vreo altă țară. Era cu siguranță și acesta un semn al ospitalității cu care Japonia își trata oaspeții străini. — Japonia este cu adevărat o țară primitoare, zise el admirativ. Oprindu-se în fața unei clădiri pe care scria cu luminițe de neon ce se aprindeau și se stingeau alternativ HOTELUL DE PE DEAL, Gaston a găsit motive-n plus de admirație. Sub numele hotelului scria: 800 yeni/noapte 400 yeni/oră Nici renumitul hotel parizian Ritz nu era atât de atent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
de sânge ca firul de mătase. Endō privea sângele. „Omul acesta e bolnav“, gândi Gaston. S-a întors cu spatele la ușă și și-a amintit, cu compasiune, de chipul desfigurat al lui Endō numai cu câteva clipe în urmă și de luminița ciudată din ochii săi negri. Nu mai era deloc supărat. Când Endō s-a aplecat încet după pistol, Gaston a fost incapabil să facă vreun gest ca să-l oprească. Șoferul arunca din când în când câte o privire spre bancheta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
idiot. Și așa și este. Dar Gaston nu-i un idiot oarecare. E un idiot minunat, care nu va lăsa niciodată să se stingă lumina ce iradiază în jurul lui.“ Era prima oară când gândea astfel. Gaston nu se mai vedea. Luminițe palide străluceau la toate ferestrele trenului care se pregătea să plece de la peronul doisprezece. Clopoțelul a anunțat plecarea. Oare sub care din lumințele acelea se afla Gaston? — Idiot minunat! Tomoe și-a astupat gura cu mâna pe când rostea aceste cuvinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
care mergea spre nord au început să-și servească gustările. Au intrat în vorbă unul cu altul, dar după ce au trecut de Akabane, Ōmiya și Koyama, au ațipit unul câte unul. Gaston stătea lângă fereastră și privea luminile din Koyama. Luminițele căsuțelor aliniate ca niște cutii de chibrituri de-a lungul căii ferate erau aprinse, iar prin ferestre se zăreau familii adunate la masa de seară. Gândul i-a zburat la familia lui Takamori din Kyōdō. Trenul plecase deja de două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]