1,935 matches
-
pe rând ciung, olog, amândouă deodată, ba chiar făcând și o criză de epilepsie, să le stârnească interesul. Isaia socoti că a sosit clipa lui, trase o dușcă zdravănă, apoi scoase de la brâu catastiful și un pămătuf de busuioc. Îl muie într-un borcan și începu să stropească în jur, boscorodind : — Vai ție, popor păcătos, popor al Sodomei și Gomorei. Ești tot o rană și totul este pustiit, țarinile vi le mănâncă străinii sub ochii voștri ! De veți da bani pentru
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
sunt păreau să se înmulțească. La fel și pentru Puțică, care înțeleseră că, dacă priveau lumea cu patru ochi, vor trebui să se ducă tot ei după lumânări. Din ce găsiră, făcură, mai degrabă, niște făclii. Înfășurară cârpe și le muiară în resturile de păcură de prin bidoane. Isaia fu mulțumit, socotind că făcliile sunt chiar mai autentice decât lumânările, tot așa cum catedrala lor era mai înaltă decât altele. Apoi se înșirară în cortegiu. Puțică în față, cu prapurii, Calu și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
în vis, a doua zi Puțică se trezeau, fără s-o știe, fiecare în locul celuilalt. Magdalena rămăsese cu ochii deschiși. Dacă adorm, se tânguia, n-o să mă mai trezesc. Lucică o privea cu nesaț, îmbrățișând-o, atunci când fruntea i se muia de sudoare. Avea acea disperare a dragostei care e cel mai potrivit leac împotriva somnului. Știa că, dacă ar fi adormit primul, ar fi murit în somn amândoi. De aceea rămâneau treji, privindu-se și visând că au adormit. Nu
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
luă avânt iarăși. Maca ridică brațul. — Ia oprește-te puțin, spuse. Să nu le uit ! Își trase fermoarul de la scurta de piele, își scoase tacticos mănușile și le puse pe ghidonul motocicletei. Bătrânul crezu că a învins, smocurile i se muiară, vârfurile lor tăioase se pleoștiră în ciucuri. Maca scoase un carnețel și un creion, găsi o poziție potrivită și scrise, silabisind din vârful buzelor. — Gata, spuse, punând creionul între foi. Știi, aia cu boașele am scris-o mai de-a
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
că tânjea după un interlocutor și asta fusese până atunci una dintre sursele tristeții sale. — Mă întrebam, părinte... — Asta nu-i bine, îl întrerupse popa. Roagă-te, nu întreba, că nu știi ce vine după aia... Hai, să trăiești... Își muiară buzele în vin. Popa îl privi cu familiaritate. Ca să termine, cu oarece caznă, cuvintele pe care le începea pe dibuite, vorbea rar și rotunjit. — Simțeam eu că te știu de undeva... — Oare sfinții au fost primii oameni ? întrebă Maca. Popa
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Dacă nu bei cu mine, cum să te afurisesc ? Și nu mai așteptă, puse cele două pahare în rând și le umplu, dar, văzând patru pahare, zăbovi ceva mai mult. Pe mușama se întinse o pată rubinie în care își muie mânecile largi ale anteriului. Ciocniră, Maca apropie paharul de buze, dar, simțind privirea neînduplecată a popii, trase o dușcă zdravănă. Atunci fața rumenă și nădușită se lumină. Își trecu degetele rariță prin barbă, apoi pocni din palme cu mulțumire. — Așa
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
grămadă de firimituri... Poate că nu era om, sugeră Jenică. Procurorul ceru un pahar, își turnă votcă și o dădu pe gât. — Știi vreun animal care să poarte bocanci ? Își mai turnă un pahar, dar de data asta abia își muie buzele. Mecanicul zice că a văzut niște oameni de o parte și de alta a căii ferate. Îi privi pe rând. A numărat trei. Se poate să fi fost mai mulți. Așadar, unde erați la ora aia ? — Aici, răspunse Maca
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
învățat și noi un joc care se joacă așa, cu câți suntem, spuse Maca. Până când o să rămână doar un castan în oraș. — Și după aia ? întrebă Jenică. — Habar n-am. Cum să-ți închipui o lume fără frunze ? Jenică se muie și se lăsă jos, rezemându-se de copac. — Nu-mi iese din cap, spuse, cu voce stinsă. După ce a trecut trenul, nu mai era nimic acolo. Parcă nici n-ar fi fost... — Exact ce-ți spuneam. Îmi vine să vărs
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
și rața scotea un sunet ciudat, între chițăit și lătrat. — Uite rața ! strigă una dintre femei. Capetele celorlalți se iviră la ferestre. — Hei, se auzi o voce de bărbat, adu rața încoace să i-o băgăm în gură ! — Da’ o muie mică nu merge ? strigă Maca, făcând mâna pâlnie, să se audă cât mai departe. Ia încearcă ! Îți lipsește curajul sau ce-ți lipsește ? O clipă ferestrele amuțiră. Alte fețe se iviră la geamuri, unele consternate, altele furioase. Pe sub ele, atât
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
dar, și să ne sfătuim împreună." 8. Am trimis următorul răspuns lui Sanbalat: "Ce ai spus tu în scrisoare nu este; tu de la tine le născocești!" 9. Toți oamenii aceștia voiau să ne înfricoșeze, și își ziceau: Li se va muia inima, și lucrarea nu se va face." Acum, Dumnezeule, întărește-mă! 10. M-am dus la Șemaia, fiul lui Delaia, fiul lui Mehetabeel. El se închisese, și a zis: "Haidem împreună în Casa lui Dumnezeu, în mijlocul Templului, și să închidem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85121_a_85908]
-
și Secretar General al Partidului Comunist Român. El ocupa deci toate posturile importante din țară și prin instituirea în același timp a unui incredibil de extins și intens aplicat cult al personalității a făcut ca expresia l'état c'est moi să constituie o realitate în România.19 Deși poziția sa personală era sigură pe plan intern, Ceaușescu era un fel de dansator pe sîrmă pe scena politică internațională. Pe lîngă noile legături cu națiunile africane și asiatice, guvernul român depunea
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
parte a lucrării de față îi este consacrată lui Freud, mă voi limita să amintesc o apreciere care spune esențialul și-l spune foarte bine: "Metoda cărții lui Freud, notează Adorno despre La Psychologie des masses et l'analyse du moi, constituie o interpretare dinamică a descrierii făcute de Le Bon spiritului masei"67. Acestea fiind spuse, mă văd obligat să amintesc de G. Jung. Ideea inconștientului colectiv este una dintre primele intuiții ale psihologului francez și pe care a folosit
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
op. cit., 131 415 S. Freud, W.C. Bullitt, op. cit., p. 46 416 Se știe că noțiunea de identificare a fost expusă pentru întîia dată de Freud în mod consistent în 1921 în eseul La Psychologie des masses et L'Analyse du moi. Cea de supraeu, în Le Moi et le ça, care-l continuă și dezvoltă cea de-a doua topică. Îi datorăm acestuia din urmă faptul că, în cultura occidentală, orice individ se compune dintr-un Sine, un Eu și un
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
Bullitt, op. cit., p. 46 416 Se știe că noțiunea de identificare a fost expusă pentru întîia dată de Freud în mod consistent în 1921 în eseul La Psychologie des masses et L'Analyse du moi. Cea de supraeu, în Le Moi et le ça, care-l continuă și dezvoltă cea de-a doua topică. Îi datorăm acestuia din urmă faptul că, în cultura occidentală, orice individ se compune dintr-un Sine, un Eu și un Supraeu. Nu are rost să adăugăm
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
zăpadă în care tânăra delicateță, dulcea moliciune a copilăriei era întrunită cu frumuseța nobilă, coaptă, suavă, pronunțată a femeiei . Prin transparența generală a unei pieliți netede se vedeau parcă vinele viorii și când piciorul ei atinge marea, când simte apele muindu-i corpul, surâsul său devine iar nervos și sălbatec, cu toată copilăria ei; în luptă cu oceanul bătrân ea se simte reîntinerind, ea surâde cu gura încleștată de energie și se lasă îmbrățoșărei zgomotoase ale oceanului, tăind din când în
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
parlamentare, redactează false știri politice, note polemice, anecdote. Nu își cenzurează mijloacele de expresie, buna-cuviință este adesea uitată în focul polemicii, adversarii având a se teme de ironia lui, de vorbele de duh memorabile, de portretele trasate cu o peniță muiată în venin, dar și de calambururile licențioase, de anecdotele nu rareori grosiere. Într-un fel, Orășanu e un martor al vremurilor din spița cronicarilor, iar N. este cronica lui, prin care, păstrând proporțiile, îl precedă pe I. L. Caragiale. R.Z
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288429_a_289758]
-
din Cavou bar) sînt străvezii, după cum se vede. În anii cînd propunea spre reprezentare acest text a cărui demnitate subzistă în temeritățile pe care le emite, Constantin Popa își asuma, s-ar putea spune, riscurile unui disident. Un disident virtual. Muiate într-un amalgam de sarcasm și îndîrjire, săgețile unei reflexivități active țintesc, dincolo de o anume structură politică păcătoasă, către umbrele și sincopele unui destin istoric, vizează slăbiciunile și rătăcirile unei colectivități cu vocația resemnării. Cîți au crezut sau, pentru confortul
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
azi nu e marți, zevzecule, și dacă nu-i marți ce poate să fie...?! Miercuri, nu? Da uite că nu-i nici marți, și nici miercuri... (revelație) Dumnezeule!, e luni! Ziua mea liberă, ziua mea de chin... ziua... seara mea... muiată-n zeamă de trecut..., seara mea... ornată cu amintiri..., trecutul meu mîncat de prezent... (sonerie ușă) Da iar nu-i dau drumu'! (evident, faptele contrazic vorbele, adică aranjează masa pentru primire saleuri, fursecuri, sticla de sus, pahare...)... Să mă pună
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Paris, 1863. 56. Kant, I. Întemeierea metafizicii moravurilor - Critica rațiunii practice. Ed. Științifică, București, 1972. 57. Kotarbinski, T. Meditații despre viața demnă. Ed. Științifică, București, 1970. 58. Lavelle, L. De l’être. F. Alcan, Paris, 1932. 59. Lavelle, L. Le moi et son destin. F. Aubier, Paris, 1936. 60. Lavelle, L. De l’âme humaine. F. Aubier, Paris, 1951. 61. Lavelle, L. Le mal et la souffrance. Plon, Paris, 1940. 62. Lavelle, L. La conscience du soi. Ed. B. Grasset, Paris
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
artistic Mihail Sadoveanu, în Dumbrava minunată. Vizitînd lacul din codru, cu fantezia sa foarte bogată, el trăiește, în adevăr, o lume de basm: "Văd apa ce tremură lin Cum vîntul o-ncruntă-n suspin, Simt zefiri cu aripi de fiori Muiate în miros de flori Văd lebede, barcă de vînt, Prin unde din aripe dînd, Văd fluturi albaștri ușori, Roind și bînd miere din flori. De ce nu am aripi să zbor! M-ași face un flutur ușor, Un flutur ușor și
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
de pe cer se stinge, iar ceilalți îngeri, înlăcrimați, îi iau trupul pe brațe și-l duc în ceruri. Așa a văzut-o poetul pe Casandra, în Mortua est!, cînd ea a trecut hotarul acestei lumi, "ca un vis, ce își moaie aripa-n amar": "Te văd ca o umbră de argint strălucită, Cu aripi ridicate la ceruri pornită, Suind, palid suflet, a norilor schele. Prin ploaie de raze, ninsoare de stele. O rază te-nalță, un cîntec te duce, Cu brațele
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
F., Paris. Fraisse, P, Piaget, J, Traité de psychologie expérimentale, vol. V, „Motivation, émotion et personalité”, par Nuttin, J., Fraisse, P., Meili, R., 1961. P.U.F. Paris. Freud, S., Cinq psychanalyses, 1967, P.U.F., Paris. Freud, Anna, Le moi et la mécanismes de défense, 1949, P.U.F., Paris. Golu. M., Dicu, A., Introducere în psihologie, 1972, Editura științifică, București. Grinker, Roy R., Spiegel, John, P., Men under stress, 1945, McGraw-Hill, New-York. Gulian, C.I., Bazele istoriei și teoriei culturii
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
impuls intern care trezește o tendință de a săvârși un act sau de a căuta un obiect; „tendința” este definită, de obicei, ca o „virtualitate de acțiune” (P. Pichot) sau ca o „conduită incomplet activată” (P. Janet). Anna Freud, Le moi et les mécanismes de défense, 1949, P.H.F., Paris, p. 190. R.S. Lazarus, Patterns of adjustement and human effectiveness, 1969, McGraw-Hill, New-York, p. 167-189. N.D. Levitov, Frustrația cac adin iz vidov psihiceschiu sastoianii, în „Voprosî psihologhii”, nr. 6, 1967, p. 118-128
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
luna april și începea luna martie. Daniel se apropie de fântână. (...) Era într-o noapte de vineri spre luni. Luni stătu toata ziua și plânse aplecat peste fratele său Daniel. Din puț îi privea cu oarecare tristețe călugărul Kiril. Își muia pana în lacrimile lor și-și continua liniștit psaltirea (...) Era o sâmbătă neagră, fără sfârșit" (IX. Coborârea lui Daniel). La fel ca aici, în aceste tulburătoare variațiuni pe teme deopotrivă filosofice, existențiale și po(i)etice, cărțile Deasupra lucrurilor, neantul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
mari și mai frumoși". "Dați-ne oameni mari și fapte mari pentru a putea regăsi sensul bucuriilor mari", va spune unul dintre personajele din romanele lui Drieu La Rochelle. Fiecare erou stimulează zece mari artiști; Goethe și Hugo și-au muiat pana în sîngele vărsat de Napoleon 30..." Pe un plan oarecum diferit, putem aprecia că pentru o întreagă societate un studiu cît de cît atent al imaginii eroilor săi salvatori și al legendarului lor istoric va face să apară cu
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]