2,751 matches
-
popoarele componente ale Imperiului Rus, dornici să probeze administrației țariste loialitatea și patriotismul, impunînd un model de comportare pe care boierii basarabeni nu Întîrzie să-l urmeze, contribuind ei Înșiși la formarea unei atitudini defavorabile. La Boroseni, În casele mareșalului nobilimii județene, conu Petrache BÎrsianu, coana Rosalia insista de mult, mulțumită situației ei oficiale, să fie invitate și personajele din birocrația rusească, și mai cu seamă ofițerii din regimentul de husari Încartiruiți În Sxxx. Aceștia nu numai că aduceau o notă
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
situație, boierii noștri nu și pot permite luxul unei atitudini demne, sînt sortiți să ajungă o turmă abjectă și servilă În slujba oricui ține biciul În mînă. Comportamentul duplicitar al boierilor de felul lui Stephan Gheorghevici Cazara, mareșalul gubernial al nobilimii basarabene, care, cochetînd cu frumosu-i grai moldovenesc, cultiva, pe de o parte, pe boierii moldoveni care, de nevoie, nu vorbeau decît limba lor maternă, și chiar pe puținii moldovenizați, care nu se sfiau să-și afirme caracterul lor etnic, fără
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
vorbeau decît limba lor maternă, și chiar pe puținii moldovenizați, care nu se sfiau să-și afirme caracterul lor etnic, fără să compromită lealitatea lor față de Împărăție, dar nu uita să afirme În fața mai marilor din Basarabia această lealitate În numele nobilimii basarabene Întregi, credincioasă, fără deosebire de origine, Împărăției, supusă și devotată tronului. Lealitatea față de Împărăție și țar era dovada unui patriotism rusesc cu atît mai fierbinte, cu cît trebuia uitată originea lui moldovenească. Ideea că patriotismul presupunea acceptarea politicii țariste
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
teritoriul nu avea vreo legătură cu Moldova, de unde fusese desprins, ci cu Țara Românească sau Valahia, țara Basarabilor, căreia Într-o vreme acest teritotiu chiar Îi aparținuse, În opoziție cu Moldova, țara Mușatinilor. Echivalarea rangurilor boierimii autohtone cu cele ale nobilimii ruse ereditare părea a conduce În direcția consfințirii drepturilor localnicilor, numai că drepturile acordate erau strict decorative, ca și dreptul de organizare, În sobranii, după tipicul din imperiu, - În realitate fără nicio atribuție de real interes obștesc. În aceste condiții
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
tot mai mult, reducîndu-se la un simplu prilej de intrigi urîte, de ceartă meschină, de dezlănțuire de vanități mărunte și apetituri grosiere. La petrecerile boierimii băștinașe, particulare sau oficiale, reprezentanții noii administrații erau totdeauna prezenți. La Boroseni, În casele mareșalului nobilimii județene, conu Petrache BÎrsianu, coana Rosalia insista de mult, mulțumită situației ei oficiale, să fie invitate și personajele din birocrația rusească, și mai cu seamă ofițerii din regimentul de husari Încartiruiți În Sxxx. Aceștia nu numai că aduceau o notă
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
dar și junele Vania Tresnea ajunge aici cu numele fixat de tradiție, ceea ce Înseamnă ca structura rusească a antroponimiei din Basarabia Încă nu se impusese definitiv nici măcar la nivelul boierimii, mai dispusă la concesii față de cerințele societății rusești. Însuși mareșalul nobilimii, reprezentatul țarismului din Sxxx, avea momente cînd se comporta ca un moldovean adevărat. La botezul lui Vania, uitîndu-și statutul oficial, se adresa lăutarului Lemeș: Bre, Lemeș, frate! Zi-ne o doină moldovenească... știi ca cio-cîr lia! pentru ca, după cîntecul subversiv
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
specialitate, în loc să consolideze universitățile existente, tendință continuată și în perioada republicană și napoleoniană. În 1794 a fost înființată École Polytechnique, iar în 1795 École Normale Supérieure. Odată cu Napoleon are loc consacrarea „marilor școli” din Paris ca sursă a așa-zisei „nobilimi de stat” (Bourdieu, 1989), alcătuită din experți tehnici, ofițeri de carieră și profesori. Marile școli au un rol important în producerea elitei sociale, politice, economice și științifice franceze, dar și în reproducerea inegalităților sociale. Pierre Bourdieu a arătat că, deși
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
Raportate la acesta, perspectivele opuse sau alternative par adevărate „erezii”, iar purtătorii lor sunt tratați ca atare. Specifică sistemului universitar francez este opoziția dintre „marile școli” de elită și universitățile de masă, a cărei analiză în La Noblesse d’État (Nobilimea de stat) (Bourdieu, 1989) îi permite autorului să descifreze modul de reproducere a dominației sociale care se ascunde sub masca producerii unei aristocrații a inteligenței. Elita intelectuală (din care Bourdieu însuși a făcut parte), economică și birocratică franceză provine într-
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
alt antotimp, trebuie să redea explicit momentul (haru no tsuki); de asemenea, floarea (hana) simbolizează În principal primăvara, având regim identic cu luna pentru alte situații; la fel, cuvîntul tabi presupunea o jale, un dor puternic de capitală. În Japonia, nobilimea, aristocrația și funcționarii de toate rangurile se simțeau puternic legați de curtea imperială, de viața administrativă și spirituală pe care o duceau, Încît numirea, plecarea În postul din provincie și călătoria (tabi) generau un sentiment profund de tristețe, regăsit dealtfel
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
între numeroasele grupe și subgrupe ale aristocrației ruse cărora, în virtutea averii lor moștenite și a relațiilor lor din tinerețe, le-au aparținut Pușkin și Qogol, Turgheniev și Tolstoi. *7 Dar este anevoie să dovedești că Pușkin ar fi reprezentat interesele nobilimii rurale scăpătate, iar Gogol, pe acelea ale micilor proprietari de pământ din Ucraina ; o asemenea concluzie este evident infirmată de ideologia generală a operelor lor și de răsunetul pe care aceste opere 1-au avut dincolo de cercul strimt al unui
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
Samuel Johnson în Grub Street și felul în care 1-a sfidat pe Lordul Chesterfield ilustrează aceste schimbări. Și totuși, numai cu o generație în urmă, Alexander Pope a izbutit să facă avere cu traducerea lui din Homer la care nobilimea și lumea universitară au subscris cu generozitate. Marile recompense financiare însă n-au venit decât în secolul al XIX-lea, când Scott și Byron au exercitat o influență enormă asupra gustului și opiniei publice. Voltaire și Goethe sporiseră foarte mult
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
publicul cititor), care ar putea foarte bine să fie considerată ca o predică bazată pe textul lui Thorndike, Q. D. Leavis *13 arată că țăranul din secolul al XVIII-lea, care știa să citească, era obligat să citească ceea ce citea nobilimea și lumea universitară ; dar că, dimpotrivă, cititorii din secolul al XIX-lea nu mai pot fi considerați că ar reprezenta la propriu vorbind "un public'', ci mai multe categorii de public. Epoca noastră cunoaște o și mai mare proliferare și
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
în Nevestele vesele din Windsor, Ben Jonson, în mai multe piese, și Thomas Deloney par să ne spună ceva despre burghezia din epoca elizabetană. 144 Addison, Fielding și Smollet zugrăvesc noua burghezie din secolul al XVIII-lea ; Jane Austen, mica nobilime rurală și preoțimea de la țară așa cum erau la începutul secolului al XIX-lea ; iar Trollope, Thackeray și Dickens, lumea victoriană. La sfârșitul secolului al XIX-lea și la începutul secolului al XX-lea, Galsworthy ne prezintă marea burghezie engleză ; Wells
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
în fața divinității. Pornind de la acest concept, al suveranității, a continuat eforturile predecesorilor săi pentru întărirea puterii statului centralizat, guvernat de o singură instituție politică - monarhul. De asemenea, a continuat drumul deschis de către Richelieu, de diminuare a forței politice a micii nobilimi și întărirea puterii regelui, iar pe plan extern a consolidat poziția Franței. Țara sa a primit titlul de primă putere europeană și, prin angajarea în aproape toate războaiele europene, a devenit un adversar de temut pe plan extern. O naștere
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
passim 36 de copii francezi ai secolului al XVII-lea, care trăgeau cu praștia după oamenii legii, și care apoi fugeau pentru a nu fi pedepsiți. Asemeni jocului copiilor, primii protestatari și-au manifestat nemulțumirea aruncând cu pietre în geamurile nobilimii, fugind apoi de la locul faptei. Au existat două mișcări populare: prima poartă numele de Fronda Parlamentului, iar cea de-a doua se numește Fronda Prinților. Fronda Parlamentului a avut loc între anii 1648 și 1649. Cauzele principale care au declanșat
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
de-a doua se numește Fronda Prinților. Fronda Parlamentului a avut loc între anii 1648 și 1649. Cauzele principale care au declanșat prima mișcare de protest au fost: încercările parlamentului parizian de a limita puterea lui Ludovic al XIV lea. Nobilimea se simțea amenințată de absolutismul monarhic. Oamenii simplii, din popor erau nemulțumiți de sistemul greu de taxare impus de Richelieu și îngreunat și mai mult de taxele care creșteau tot mai mult sub legile lui Mazarin. Fronda a început când
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
bine administrate, pentru ca supușii să și poată plăti taxele la timp. De asemenea, anticipa potențialul pericol reprezentat de burghezie, pătura socială care făcea trecerea de la țărani și orășeni scăpătați către aristocrație. Ludovic nu a putut uita lipsa de loialitate a nobilimii în timpul Frondei și a încercat tot mai mult să le diminueze puterea. Sistemul de plată a dărilor era total inechitabil. Țăranii și artizanii trebuiau să plătească o taxă stăpânului pământurilor, o taxă către municipalitate pentru poduri și drumuri, o alta
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
am solicitat și administratorului șef al finanțelor, și să nu existe nici-o tranzacție financiară care să nu fie înregistrată într-un mic carnețel care să rămână la mine.“ Contemporanii săi l-au acuzat că a încercat să submineze puterea marii nobilimi preferând pentru pozițiile importante administrative pe burghezi. Din acest motiv, Ludovic al XIV-lea se simte obligat să-și clarifice punctul de vedere:,,Ca să fiu pe deplin sincer cu tine, nu era în interesul meu să aleg persoane de rang
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
economică și socială de la începutul modernității. Pe de o parte, sub influența regilor englezi direct interesați să perceapă taxe și să-și asigure baza de recrutare pentru serviciul militar, din ce în ce mai mulți oameni liberi au trebuit să intre în rândurile micii nobilimi, devenind cavaleri. Importanța lor socială a devenit mai mare pe măsură ce se dezvolta, în Anglia, cu ajutorul tribunalelor regale, acea common law care nu mai era legea unei anumite stări, ci a tuturor stărilor. Judecătorii tribunalelor regale erau itineranți, așa că se sprijineau
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
common law care nu mai era legea unei anumite stări, ci a tuturor stărilor. Judecătorii tribunalelor regale erau itineranți, așa că se sprijineau pe un juriu alcătuit de oameni de vază din comitatele unde aveau loc procesele, incluzând aici reprezentanții micii nobilimi. Dacă ținem cont de faptul că apariția tribunalelor regale a fost o modalitate de a ține sub control puterea marilor seniori, ne putem da seama că mica nobilime a crescut în importanță prin reprezentarea și prin participarea la formularea și
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
de vază din comitatele unde aveau loc procesele, incluzând aici reprezentanții micii nobilimi. Dacă ținem cont de faptul că apariția tribunalelor regale a fost o modalitate de a ține sub control puterea marilor seniori, ne putem da seama că mica nobilime a crescut în importanță prin reprezentarea și prin participarea la formularea și la aplicarea legilor comune. Pe de altă parte, populația orașelor a crescut și corporațiile meșteșugărești s-au dezvoltat din pricina modului feudal de transmitere a proprietății, care nu putea
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
pe an, dar în 1618 au fost acordate nouăsprezece, iar 1619 douăzeci și patru"12. De asemenea, a inventat titlul de baronet pe care l-a scos la vânzare pentru proprietarii mai înstăriți, apoi a scos la vânzare și titluri pentru marea nobilime. Toate aceste strategii au reușit să acopere deficitul anual, dar nu și datoria care se ridica la aproape un milion de livre. Când parlamentul a fost convocat pentru a acorda noi subvenții, în 1621, membrii acestuia au atacat politica regală
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
dezaprobând schimbarea timpurilor, că membrii Camerei Inferioare ar putea să cumpere de trei ori Camera Superioară"14. La începutul secolului al XVII-lea, o mare parte din proprietățile funciare trecuseră din mâna Coroanei și a marilor baroni în mâna micii nobilimi reprezentate în Camera Comunelor. În afară de asta, jumătate din membrii parlamentului aveau calitatea de shareholder în companii comerciale, iar acești oameni de afaceri erau și cei mai guralivi 15. Este și cazul marelui John Pym, șeful opoziției puritane, care era trezorierul
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
nedecisive. Treptat parlamentul a reușit să-și dezvolte forța militară, fiind ajutat și de trupele Scoțiene care au participat la război cu condiția acceptării de către parlament a Covenant-ului prezbiterian. Rolul principal i-a revenit lui Oliver Cromwell, reprezentant al noii nobilimi. Dotat cu deosebite calități militare și politice, el avea să devină cea mai însemnată personalitate a primei revoluții. Puritan, obsedat de ideea unei armate model 23, Cromwell a recrutat detașamentul numit Ironsides. Disciplina impusă soldaților făcea ca acest detașament să
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
determinat pe dizidenți să negocieze cu Maria Stuart și cu Wilhelm de Orania, fiica și ginerele regelui, pentru a le oferi tronul Angliei în schimbul alungării lui Iacob. Wilhelm de Orania a debarcat în vestul Angliei și, având de partea sa nobilimea și armata engleză, l-a determinat pe Iacob să fugă în Franța. În 1689, Maria Stuart și Wilhelm de Orania au primit împreună tronul, în urma unui compromis între doctrinele tory și whig care susțineau doctrine ireconciliabile cu privire la dreptul regilor. Whigii
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]