3,626 matches
-
sună indecent: „Vaisal”, numele, după cum am înțeles mai târziu, al unui sat din sudul Basarabiei unde ea lucrase cândva ca tânără învățătoare și unde se întâmplase ceva, ceva care o inculpa grav. Se certau îndelung, până la istovire. Mă puteam socoti norocos când, epuizat de emoții, reușeam să adorm înainte ca scandalul să se fi potolit de tot. * Ce liniștitoare erau, în schimb, diminețile de pocăință și de împăcare... Îmi amintesc de o asemenea dimineață de pe vremea când mai locuiam pe strada
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
zile, o fericire ținută ascunsă cu grijă, nemărturisită tovarășilor mei de călătorie care, dimpotrivă, ar fi vrut nu să-și scurteze, ci să-și prelungească șederea. Această înfrigurată „numărătoare inversă”, incompatibilă până la absurd cu psihologia unui turist din cale-afară de norocos, aflat peste mări și țări, în locuri în care nici nu visa să ajungă vreodată, nu mă împiedica, firește, să acumulez, vrând-nevrând, colosale impresii (nu de natură politică, desigur). În Cuba am avut, de pildă, revelația rolului extraordinar pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
citadine în marile orașe e aproape sigur că n-o să-i mai vedem niciodată. „Poate doar în cer”, după cum mi-am spus cândva. Dar poate că nici n-o să-i uităm vreodată. Oricum, în urma acestor „întâlniri” (minuscule evenimente intime majore, norocoase și tragice totodată) ne rămân în suflet o ciudată căldură și un fel de recunoștință dureroasă față de sentimentul securizant, „de familie”, pe care l-am încercat - vai, din păcate doar pentru o clipă - în plină viață deschisă, în mijlocul unei lumi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
pe deplin încheiat. Oricum, nepotul nostru Dani, pe care l-am înfiat, e român sadea. Deși, după bunica din partea mamei descinde din niște italieni sau elvețieni: un von Rampach, baron (!) există în arborele genealogic al familiei lui pe linie maternă. Norocosul Dani, ce origine nobilă are în comparație cu a mea! Cu excepția copilăriei și a primei tinereți, ca și a anului 1940-1941, părinții mei au trăit numai în România, locuind pe rând la Chișinău (unde s-a născut sora mea), Arad (unde m-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
care citez această strofă dadaistă avant la lettre: „ș-apoi târza-mârza / aduce cu mârza / a cucoanei Smara / haida-hara-hara!“ În ciuda alurii mele vestimentare destul de neglijate, ecou Întârziat al boemei noastre În dezmăț dintre 1905 și 1910, am fost totuși printre novatorii norocoși ai modei masculine, mai precis, dacă voiți, [novator] al cămășii cu guler din ea, mai târ ziu al cămășii cu mâneci scurte, purtată vara numai cu panta loni, fără haină și fără cravată; exortându-mi fe meile, Îmbrăcate și dezbrăcate cu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
știe de unde? - ucigașului semeț, care avea să vadă, cu ochii lui de fost ministru al armatei, dezastrul țării din toamna lui 1916; zvâr colindu-se și blestemându-se pe patul morții la știrea Înfrân gerilor noastre și fără a apuca sfârșitul norocos al războiului, ieșit pe potriva oricărei inimi de român, cu singur ajutorul ăl de sus, al lui Dumnezeu. Nicolae Filipescu Își adunase Într-un volum discursurile parlamentare, singura operă cu care politicienii noștri se Încu metau a se Înfățișa posterității, atât
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
vezi Doamne, al bietului nostru popor, de la al cărui geniu autentic, noi, scriitorii, cărturarii, intelectualii, sau cum naiba ni se mai spune, avem Încă atâtea și atâtea de Învățat. Un viitor istoric al culturii românești de după războiul nos tru cel norocos va trebui să insiste, odată și odată, asupra acestei farse a culturalizării maselor, cât și asupra dramei intelectua lilor noștri precipitați Într-un climat atât de ren tabil culturalilor și propagandiștilor, adică indivizilor fără nici un talent sau meserie avuabilă, și
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
fie că n-au ce arăta spre admirația sau ațâțarea noastră. și atunci unde să mai găsim sau să mai fie cu putință spec tacolul sută În sută de necrezut, la care am fost eu Însumi un actor sau figurant norocos acum douăzeci și cinci de ani, când prin grădina Sf. Gheorghe ne ațineam după o fe melă În dezmăț, ziua nămiaza mare, un cârd Întreg de bărbați, și mai tinerei, și mai bătrâiori, și mai spălați, și mai nederetecați, dar toți vră
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
pachet de țigări din buzunarul hainei și își aprinse una, savurând gustul de nicotină, după care îi zise: - Te iubesc mult ! N-am mai iubit pe nimeni așa cum te iubesc pe tine. Ești o fată deosebită, frumoasă, o să fiu un norocos să te am lângă mine. O să fiu foarte mândru. Te rog acceptă să-ți fiu jumătatea și voi fi un braț puternic de care să te sprijini, să-ți pui capul pe umărul meu atunci când vei avea nevoie. Dincolo de umbrele
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
necesară de care ai nevoie și uneori chiar să renaști... Deseori, toți ne gândim la copilăria noastră, ne strângem amintirile la piept și oricum am fi avut-o, ne amintim de cele mai frumoase vise și întâmplări. Copiii ei erau norocoși. Aveau tot ce le trebuia. Mulți oameni se cred săraci dar numai atunci când pierd totul își dau seama că de fapt erau bogați. Alți oameni nu se mulțumesc cu nimicuri, numai cu strictul necesar de care are un om nevoie
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
pe cât putea să fie, cât mai naturală. Cine o putea înțelege? Se afla singură printre străini. Ce a fost până atunci a fost. La urma urmei, toți avem de dus în spate o poveste a vieții noastre. Dar câți sunt norocoși să treacă cu bine peste un prag greu din viața lor? Uneori nu rămâne decât să învingi sau să fii învins, măcinându-te până se termină totul. Într-o lume atât de supărată, zdruncinată, după o revoluție despre care se
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
a găsi o cale de ieșire din acest impas. - Ai încredere în mine, te rog! O să-ți spun exact ce trebuie să faci. - Știu că am nevoie de tine, dar când toate eșuează nu-ți rămân decât zeii. Eu sunt norocos că te am pe tine. Îți admir curajul și sinceritatea. Carlina se plimbă de colo până colo câteva minute, apoi se duse la o fereastră aducându-și aminte de porumbeii ei de altădată care îi cântau. Rămase așa multă vreme
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
Nu se poate trăi în lumea asta numai într-o zonă care ți-o dorești comodă. Unii oameni privesc și în jurul lor. Alții sunt mai realizați, se cred mai competenți, plini de succes. Dar nu sunt. S-au născut mai norocoși. Trebuie să acceptăm și alte variante de a supraviețui, nu trebuie să ne lăsăm în seama hazardului. Dacă te lași poți ajunge să-ți pierzi încrederea de sine sau să cazi într-o deznădejte totală și să ajungi la depresie
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
vostru..." Din scrisoarea Senatului venețian trimisă la 6 martie 1475 către "Illustrissimul Stephano Voyvoda Moldaviae" după izbânda de la Podul Înalt 10 ianuarie 1475 * "Cazimir regele Poloniei bucuros de această veste (biruința lui Ștefan de la Podul Înalt), atât de plăcută și norocoasă pentru regatul său și pentru întreaga Creștinătate... îi făgădui lui Ștefan că-l va ajuta din toate puterile în planurile sale... pentru că văzu puternicul dușman turc de care se îngrozea întreg pământul că a fost stropșit de puterea nebăgată în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
un al doilea Alexandru cel Mare. A săvârșit fapte mari cu mijloace modeste..." Nicolai Karamzin, Istoria Rusiei * "Bărbat în toate veacurile, vrednic de aducere aminte pentru mărirea sufletului său, pentru agerimea sa, pentru priceperea sa în ale războiului și pentru norocoasele sale războaie împotriva turcilor, polonilor și tătarilor". (Și ungurilor adăugăm noi). Cromer cronicar polonez (1512-1589) * "Domnul este un om foarte înțelept și demn de mare laudă, foarte iubit de supuși, căci este blând și drept, foarte treaz și darnic". Matteo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
din rândul lor, s-au ridicat mulți cu atitudini deosebite și au știut să le cultive pentru binele lor și al celor din jur. Familia, satul, școala a încurajat și sprijinit astfel de cazuri, pe care i-au socotit mai norocoși. "Pe cei îndrăzneți îi ajută norocul" (Vergiliu). Prin profesia lor, s-au remarcat în mod deosebit: Cornel Nemțoc, fiind depistat cu reale aptitudini sportive, s-a dedicat pregătirii pentru canotaj, de performanță și a reușit. A obținut medalia de aur
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
și l-a așezat lângă ceilalți, la grindă. Acum erau mai mulți de zece. Cel mai frumos însă, era al meu... Eram atât de fericită! Îmi trecuse și somnul și nu-mi doream decât să văd cine a mai fost norocos. Tata însă m-a luat în cârcă și m-a dus în casă. Le-am urat la toți noapte bună și i-am poftit pentru a doua seară la desfăcat. L-am rugat pe tata ca la primăvară să semene
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
modul în care vorbește despre ea, despre Victor, fiul ei, despre nunțile la care cântă. Dragostea pentru folclor îi transpare prin toți porii. Astăzi ne mândrim că, între casa natală din Costișa și "Casa Lavric Restaurant" din Iași strălucește steaua norocoasă Laura Lavric, posesoare a unui impresionant palmares, în arta interpretativă, a cântecului popular românesc din Bucovina și în special din satul său natal, Costișa. Burciu Gheorghe Printre familiile cele mai înstărite din Costișa se numără și cea a lui Burciu
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
era Gheorghe Guțu, specialist în Vergiliu, căruia i-a dedicat lucrări, dar care mi-a făcut pustiul de bine să se lase și el sedus de „strălucirea“ mea, să nu se ocupe de mine cu severitatea acordată celorlalți elevi, mai norocoși astfel la învățătură decât mine, deși lor nu le-a folosit la nimic limba Eneidei. Nu mă îndoiesc că aici, ca și la Aiud, faima mea se datora împrejurării că, unicul devorator de cărți fiind, mă detașam net în această
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
an cu prima? Ipoteză lipsită de șanse: ediția a II-a a Grămaticii rumânești apare în 1837, fără modificări sub aspectul ce ne preocupă. Oricum, adoptarea în școală a ordinii alfabetice latine are loc efectiv în această vreme. O întâmplare norocoasă mi-a pus sub ochi, la Biblioteca Academiei (III 298532), două cartoane imprimate pe ambele fețe, cu clară destinație didactică (au fost și găurite în vederea atârnării pe perete, iar o însemnare de mână precizează: „Table instructive, 1843“). Iată lista literelor
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
acceptate prea curând, dacă vor fi acceptate vreodată. Poate că unele dintre fostele republici iugoslave vor intra, însă, în afara Croației, nu cred că această mutare va fi făcută prea devreme. Prin urmare, România ar trebui să se considere cu adevărat norocoasă că este membră a UE. 10. Care e impactul crizei economice globale asupra României și a Europei de Est? Actuala criză economică globală este foarte serioasă. Intrăm într-o recesiune globală, nu una ciclică obișnuită. Europa se află în dificultate
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
o mână de cercetători din lumea anglo-saxonă și un domeniu de cercetare etnologică clasică (în domeniul rudeniei sau al miturilor și ritualurilor) pentru cei câțiva etnologi francofoni care s-au aventurat pe aceste meleaguri. România a fost în mod particular norocoasă la acest capitol, fiind nu doar mai accesibilă decât vecinele ei de bloc în vremea socialismului, dar și îndoit mai exotică prin păstrarea păturii țărănești și politicile nataliste și naționaliste ale lui Ceaușescu. Europa de Est a fost privită cu suspiciune de
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
Și acum, antropologilor care studiază Europa de Est le place să rămână între ei dacă vor să se adreseze unor urechi înțelegătoare. Căderea regimului communist a suscitat un val de cercetări asupra socialismului și a postsocialismului în Europa de Est. România, iarăși, a fost norocoasă, cu un firicel modest, dar constant, de studenți care s-au aventurat după 1989 să-și facă terenul de doctorat în satele și orașele ei. Filonul postcomunismului dă însă semne de oboseală, iar antropologii care studiază Europa de Est sunt pe cale de
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
comunist despre virtuțile egalității, dar politicile publice care nu reușesc să ofere protecție celor dezavantajați reprezintă o încălcare a drepturilor omului. Poate datorită dificultăților traiului sub comunism, cetățenii est-europeni au dezvoltat o mai mare compasiune pentru concetățenii lor mai puțin norocoși decât au făcut-o cetățenii occidentali. Cel puțin asta este părerea mea. Compasiunea poate că este prezentă și azi. Dar la nivelele politice mai înalte, interesul propriu a fost principiul hotărâtor. Această combinație de practici corupte și dispreț cinic față de
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
aceste dimensiuni comparative și de relații internaționale ale intereselor mele încă și mai mult. La rândul lor, studenții mei îmi ridicau întrebări: ce le puteam spune despre dezvoltarea României, a Europei, despre apartenența la NATO și UE? Am fost destul de norocos pentru a-i avea ca prieteni pe Flaviu și Codruța Balibanu. Codruța m-a învățat română (la început fiind plătită de CEP, apoi de mine, iar mai apoi din prietenie), iar Flaviu mereu a venit la sfârșitul lecțiilor cu cafea
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]