3,245 matches
-
înțelege de fapt suferința pentru aproapele Și ajutorarea lui, căci creștinii sunt mădulare ale Trupului lui Hristos (I Cor. 12). Dragostea activează pornirea de dăruire fără rezerve în slujba semenilor și face pe cel ce o cultivă și o dezvoltă perpetuu să fie cuprins de o sfântă bucurie, bucuria pe care o dăruiește el altora. Omul milostiv se pune în locul celui îndurerat, se roagă, mângâie, dar și el este răsplătit de Hristos cu mângâiere dumnezeiască potrivit cu durerea lui. Însăși starea de
Mitropolia Olteniei by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/175_a_170]
-
a căror latură periculoasă pare deliberat trecută cu vederea. De altfel, M., care își cultivă discret înclinațiile moralizatoare, a publicat și un volum de aforisme, Monede și monade (2001). Nonșalanța lor aparentă și ludicul contrastelor ascund, în fapt, o îngrijorare perpetuă („Nici în dimineața asta nu mi-a sunat ceasul! E semn bun!”). În poezie nostalgia este provocată uneori de sentimentul rusticității fruste, vizibil în construirea unui peisaj care năzuiește către liniștea patriarhală, deși este bântuit de „banchetul strigoilor” ( Seara când
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288312_a_289641]
-
Pensionarii”, N. Simionovici demonstra, pe bază de studii, că dacă reținerile de 7% de la salariați pentru vremea pensionării s-ar contabiliza într-un cont special, nu cuprins în bugetul anual, ar fi depuse la bancă, s-ar realiza o rentă perpetuă, transmisibilă și nepoților, iar la pensionare statul nu s-ar mai plânge că nu-s fonduri pentru plata pensiilor. Din contră ar putea plăti și dividende! În Poporul apăreau semnături care aduceau idei importante: A. Rășcanu, Vasile Gherasim, Pamfil Șeicaru
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
București, 1970; Henri Focillon, Anul o mie, București, 1971. Repere bibliografice: Mihai Dinu Gheorghiu, Biografie și roman, CL, 1975, 11; Virgil Nemoianu, Reușita încercării, VR, 1975, 11; Ulici, Prima verba, II, 169-172; Manea, Contur, 44-48; Mihai Dragolea, Gravor spontan și perpetuu, TR, 1986, 26; Șerban Foarță, Călimara lui Tudor Țopa, VR, 1986, 8; Rodica Zafiu, „Punte”, TBR, 1986, 326; Holban, Literatura, 166-170; Simion, Scriitori, IV, 351-360; Mihai Dragolea, Exercițul ficțiunii, Cluj-Napoca, 1992, 64-73; Matei Călinescu, Ion Vianu, Amintiri în dialog, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290226_a_291555]
-
școlar, tocmai ca reacție la rigiditatea clișeului istoric exersat de atâtea generații. Dorința de apropriere a personajului istoric prin aducerea lui într-un registru foarte omenesc, chiar trivial, este, în definitiv, o tentație la fel de normală ca și aceea de glorificare perpetuă. Dincolo de scenariile mai mult sau mai puțin reușite ale comemorării, imaginea domnitorului și-a dovedit clar anduranța la ofensiva politică, mediatică sau pedagogică, printr-un alt eveniment. În 2006, un concurs național de televiziune a provocat serioase discuții pe tema
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
lăsat o "țară prosperă, între hotare stabile, liberă și cu un prestigiu recunoscut"120. După sufocanta înșiruire de bătălii și de preparative militare din aceste pagini, aprecierea pare cam greu de susținut, tot ceea ce a precedat-o sugerând un război perpetuu și o neașezare fără leac. O cu totul altă perspectivă asupra epocii se regăsea, previzibil, în capitolul dedicat "sintezei culturale românești". Acolo Ștefan era plasat între marii ctitori, numele său devenind echivalentul pentru "o jumătate de veac de istorie a
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
îngrijire indiscreției profanatoare a vileagului. Astăzi toate aceste precauțiuni nu mai sunt lucruri „la pagina“ zilei. Astăzi fiecare vrea să scrie cât mai mult despre dânsul pentru ca lumea să aibă zilnic gura plină cu numele său. Oamenii vor să se perpetue, cel puțin să se prelungească cât mai mult în cercul conștient al omenirii, de aci dorința veșnic deșteaptă de a nu fi uitați. Și atunci când simt că fugaciul timp a întors pagina pe care era înscris numele lor și că
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
de spionaj a fost documentată, iar procesul a durat o singură zi (11 iunie 1937). Nu a fost menționat sistemul de legătură al celor acuzați cu serviciul de spionaj străin pentru care lucrau, în condițiile în care starea „de suspiciune perpetuă” existentă în U.R.S.S. asupra demnitarilor nu permitea acest lucru decât, eventual, prin intermediari. Pe de altă parte, în cazul când serviciul de informații german, pretinsul beneficiar, a atras la colaborare pe cei nouă comandanți, de ce nu a reușit să
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
și aventuroasă în acelaș timp, spirit romantic exagerat încă și prin o tinereță plină de peripeții, sînt însușiri cari ne explică atît viața, cît și opera lui Rousseau"16. Omul Rousseau era "o ființă plină de sensibilitate și imaginație, jucărie perpetuă a propriilor sale iluzii și dorințe, un om ros de amor propriu, plin de voluptate, entuziast, romantic, ispitit de aventură, refractar la orice disciplină, incapabil de sacrificiu, deloc apt pentru acțiune, înclinat mai degrabă către efortul de a renunța decît
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
care are consecințe negative asupra rezultatelor, a performanței și realizării prestigiului școlii. 1.2. PREZENTAREA LICEULUI TEORETIC „MIHAI EMINESCU” BÂRLAD Liceul Teoretic „Mihai Eminescu” Bârlad este situat pe str. Mihai Eminescu, nr.1 și reprezintă o școală cu o „viață” perpetuă, naștere continuă. Misiunea Liceului Teoretic Mihai Eminescu” este de a oferi cunoștințe și de a dezvolta competențe, care să permită elevului: - orientarea și inserția într-un mediu social și profesional competitiv - să-și valorizeze potențialul creativ și să-și dezvolte
Particularităţi ale dezvoltării resurselor umane în învăţământul preuniversitar by Maria Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1819_a_92274]
-
acestei apăsări, acestea le aflăm nu numai În inimiciția străinilor, ci - să mărturisim adevărul - și În deveretatea românilor. Pe drept putem aplecare la români zisa lui Rousseau: că forța i-a aruncat În servitute, iar lașitatea i-a făcut șerbi perpetui. Papiu XE "Papiu" construiește astfel o istorie a românilor ardeleni definită de veșnica lor confruntare cu maghiarii. El este puternic marcat de exemplul anului 1848, care a oferit, Într-adevăr, imaginea unei confruntări pe viață și pe moarte Între cele
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
mod de trai și de habitat - toate acestea au contribuit la conturarea unor stereotipii etnice solide Încă din Evul Mediu. Așa este cazul identificării românilor cu ciobanii, crescătorii de oi, clișeu care implică și alte conotații, relative la deplasarea lor perpetuă cu turmele, opusă caracterului statornic al maghiarilor, făuritori ai unei civilizații de tip occidental, feudală și citadină. Indiferent de realitatea economică și socială care stă sau nu În spatele acestei imagini, forța ei incontestabilă este dovedită de faptul că până astăzi
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
asupra scriitorilor și scrierilor”, altfel spus, critica externă cu demersul estetic, înțelegând să pună în valoare ceea ce prestigiosul istoric al literaturii franceze numea „opiniile, impresiile, formele personale de gândire și de sentiment, pe care le-a determinat contactul imediat și perpetuu cu operele”. Interesat de documente de arhivă, monografistul român privea lucrurile în perspectivă dihotomică (viața și opera), punându-se „la curent cu cercetările noi”, valorificând fapte biografice și bibliografice, surse de tot felul, pentru ca în lumina lor să confrunte, să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
și de G. Călinescu. Datelor biografice verificabile li se suprapun trăsături fictive, derivate din lirica poetului, de unde un serafism romantic patetic, alternând cu sentimentul incompletitudinii ca sursă de nefericire. Dacă orizontul erotic eminescian e unul de lungă așteptare neîmplinită, de perpetue neliniști și exaltări, dacă totul focalizează în perspectiva iluzionării și a morții, Poetul, depășind servituțile omenești, se ridică suveran în etern. Speranțe își punea L. în Mălurenii (peste patru mii de pagini manuscrise), roman nedefinitivat, la care lucrează în ultimii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
expresie ale miturilor, "baza oricărei gândiri umane și seva oricărei poezii"75. Miturile fondatoare zămislite în civilizația greacă ajută în secolul XX nu doar la a ilustra ci și la a gândi omul, societatea, relația cu divinul. "În această mișcare perpetuă a miturilor din momentul în care sunt smulse din universul religios care le-a creat, viitoare metamorfoze imprevizibile sunt de așteptat."76 Gillo Dorflès susține că mitul modern nu mai are nimic sacru precum la Eliade, pentru că a trecut prin
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
cunoașterii care se petrec în fiecare zi. Nici istoria, nici filologia nu mai pot pretinde acum să se erijeze în discipline autonome, total închise față de disciplinele învecinate. Frontierele dintre tipurile de cunoaștere se șterg continuu. Din această întrepătrundere pluridisciplinară rezultă perpetue reevaluări. Noțiunea de mit și aceea de imaginar permit transferuri utile de cunoștințe între mai multe domenii ale cunoașterii; ele înlesnesc o nouă înțelegere a unui obiect de studiu adeseori alunecos întrucât rămâne indiscernabil doar prin filologie, istorie sau filozofie
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
structurare din regnul animal sunt înscrise în sistemul nervos moștenit al speciei, coerent în cadrul acesteia, în cazul omului (primată născută biologic cu 10-12 ani prea devreme și care nu ajunge la maturitate biologică niciodată, rămânând într-o stare de "infantilism" perpetuu) modelele de structurare mentală și socială (mersul, vorbitul, conceptele) îi sunt inoculate prin forme transmise social în funcție de cultura în care se naște, pe durata "anilor impresionabili" (impressionable years). Sistemul său nervos nu este stereotipizat ci deschis, iar riturile sunt formele
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
metodistul de Partid și activistul cultural, mai ales în varianta megalomaniacă a identității național-ceaușiste Patria = Poporul = Partidul = Ceaușescu. ibidem, p. 217. 885 Ibidem, p. 218. 886 Ibid., p. 221. Însuși imnul de stat deținea o consistentă încărcătură mitologică: mitul curajului perpetuu, al istoriei patriotice, al muncii eliberatoare (dublat de dogma rolului muncitorimii și al Partidului călăuzitor), al patriei primejduite, mitul pacifist, mitul protocronist, mitul utopist (înfățișat în teza comunismului salvator). ibid., pp. 219-220. 887 Ion Manolescu, Carnetul elevului socialist, în idem
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
că plouă, nu este vorba aproape niciodată de o simplă constatare, ci de o impresie afectivă sau de o gîndire practică, susceptibilă de a determina o acțiune. [...] Limbajul mai reflectă, fără discuție, și aspectul pozitiv al vieții, aspirația, tensiunea, nevoia perpetuă de a atinge un scop. Este rațiunea de a fi a unui alt caracter al limbajului spontan, caracterul său activ, adică tendința care împinge vorbirea să slujească fapta. Limbajul devine atunci o armă de luptă: prin el impunem gîndirea noastră
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
al XX-lea de către Albert Camus. Potrivit punctului de vedere camusian, Sisif, cel mai înțelept și prudent dintre muritori, cum credea Homer, este fericit nu prin finalizarea țelului său, fixarea unei stănci pe un vărf de munte, ci prin activitatea perpetuă de atingere a acestui scop, care, de fapt, este și intangibil. Este însă un scop asumat, temerar, prin care omul îi înfruntă pe zei. Este, de fapt, sensul omului sisific din secolul al XX lea, condamnat la o activitate mereu
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Andreea Doman () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2303]
-
găsește în această situație care îi asigură un monopol de fapt în navigația danubiană. Credem să fi dovedit, apoi, că nici un precedent nu poate justifica, din punctul de vedere al dreptului, privilegiile pe care această putere înțelege să le exercite perpetuu în apele Dunării de Jos. Ne rămâne de discutat proiectul de regulament care a dat naștere litigiului dintre cele două cabinete, de la Viena și București, și să determinăm rolul celor două puteri în fața viitoarei conferințe. Regulamentul de navigație, poliție fluvială
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
la Dunărea de Jos. Acordându-i acest drept, anteproiectul se îndepărta vizibil de spiritul tuturor tratatelor internaționale referitoare la navigația danubiană și crea o instituție care nu fusese niciodată prevăzută de puterile europene. Și atunci când i-au dat Austro-Ungariei președinția perpetuă a acestei comisii și votul preponderent în caz de partaj, autorii anteproiectului făceau ceva mai mult decât să violeze textul tratatelor internaționale: asigurau dominația Austro-Ungariei în valea Dunării și supremația sa economică și politică asupra statelor riverane, în detrimentul marilor interese
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
numit ambasador la Torino. A avut o puternică și constantă relație cu Talleyrand. În Dictionnaire Diplomatique, cuprinzând biografiile diplomaților, din Evul Mediu și până în zilele noastre, constituind un Tratat de Istorie Diplomatică, sub coordonarea lui A.F. Frangulis, Secretar General perpetuu al Academiei Diplomatice Internaționale, fost delegat al Societății Națiunilor, Academia Diplomatică Internațională, Paris și Geneva, pp. 266-267. 2 Prokesch-Osten. Anton, conte de Prokesch-Osten (1795-1876). Diplomat și militar austriac. Aghiotant al mareșalului-prinț Schwarzenberg (1818), însărcinat cu misiuni în Grecia și Levant
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
decide asupra ratei de economisire și investiții care este fezabilă sau dezirabilă, caz în care ecuația le va spune rata de creștere a produsului național care poate fi realizată. Formula de sus denotă un optimism extraordinar - o economie poate avea perpetuu orice rată de creștere dorită doar alegând proporția corespunzătoare de venit pentru S=9%, iar K=3. Rata de creștere (g) ar fi 3% pe an. Dacă ar dori o creștere economică dublă, tot ceea ce are de făcut economia (de
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]
-
estimat de ani de școlarizare a populației active (nu a forței de muncă). Pentru a obține media anilor de școlarizare, cei trei autori au împărțit rezultatul de mai sus la numărul populației active. Aceasta metodă a fost numită a “stocului perpetuu”. Barro și Lee au folosit datele colectate de UNESCO pentru diferite niveluri de școlarizare reprezentate în forța de muncă. Nivelurile de școlarizare în această situație sunt clasificate potrivit ISCED (International Standard Classification of Education) în care se disting Nici o școlarizare
Capitalul uman şi dezvoltarea economică Influenţele capitalului uman asupra dezvoltării economice by Mircea ARSENE () [Corola-publishinghouse/Science/100960_a_102252]