2,087 matches
-
faptul că acesta dorește să derive genul polițist «de la o circumstanță concretă: spionii anonimi ai lui Fouché»; și continuă cu un paragraf foarte interesant unde, analizând diferite particularități ale genului, amintește că Une ténébreuse affaire - lucrare care prefigurează vag romanele polițiste din epoca noastră - datează din 1841, adică din chiar anul În care a apărut The Murders in the Rue Morgue, perfectă mostră a genului. La rândul său, Caillois admite, În Rectification à une note de Jorge Luis Borgès, originalitatea operei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
replică finală“, Borges a mărturisit că nu a făcut distincții suficient de clare Între istoria tehnicii și cea a materiei, dar a conchis că „presupunerea lui Caillois nu e greșită; cred că e ineptă și neverificabilă“. El abordează teoretic narațiunea polițistă, așa cum arăta În foarte cunoscuta Prefață la volumului al doilea al antologiei pe care a realizat-o chiar Împreună cu Adolfo Bioy Casares, Cele mai bune povestiri polițiste: urmând singurul criteriu posibil În concepția sa, cel „hedonist“. De-a lungul elaborării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
nu e greșită; cred că e ineptă și neverificabilă“. El abordează teoretic narațiunea polițistă, așa cum arăta În foarte cunoscuta Prefață la volumului al doilea al antologiei pe care a realizat-o chiar Împreună cu Adolfo Bioy Casares, Cele mai bune povestiri polițiste: urmând singurul criteriu posibil În concepția sa, cel „hedonist“. De-a lungul elaborării celor șase „probleme“, concepția lui Borges și Bioy despre intrigi și personaje evoluează. Astfel, În prima povestire, Cele douăsprezece zodii ale lumii, Bustos Domecq scrie, să spunem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
impuse de detectivul clasic, e un simplu trup sedentar, aproape imobil, a cărui mână mestecă din când În când, „reglementar“, un ceai mate. Stând aproape nemișcat pe paturile și ele „reglementar“ suprapuse, Parodi e, teoretic, inapt să desfășoare o cercetare polițistă. Simplă ipoteză enunțată special pentru a face cât mai dificilă deducția, Parodi pare să fie, la prima vedere, atât fundalul, cât și publicul Între care actanții enigmelor Își reprezintă În chip necesar propria piesă de teatru. Dispunem, În ceea ce-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
de multă vreme demolat, el Își protejează fără răgaz capul (i.e. mintea, bunul lui cel mai prețios) cu o nelipsită bonetă, și ea „reglementară“. În ce privește condițiile „aseptice“ În care Parodi Își desfășoară activitatea, ele au menirea să sublinieze prevalența deducției polițiste asupra investigației, și ea polițistă. Iar sedentarul și chiar imobilul Parodi este prototipul anti-detectivului, căci duce la paroxism alt cuvânt Înrudit sonor cu numele său - și, totodată, pe culmi de glorii procedeul deducțiilor, tocmai Într-o celulă goală, nefrecventată decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Își protejează fără răgaz capul (i.e. mintea, bunul lui cel mai prețios) cu o nelipsită bonetă, și ea „reglementară“. În ce privește condițiile „aseptice“ În care Parodi Își desfășoară activitatea, ele au menirea să sublinieze prevalența deducției polițiste asupra investigației, și ea polițistă. Iar sedentarul și chiar imobilul Parodi este prototipul anti-detectivului, căci duce la paroxism alt cuvânt Înrudit sonor cu numele său - și, totodată, pe culmi de glorii procedeul deducțiilor, tocmai Într-o celulă goală, nefrecventată decât de rari vizitatori ai Penitenciarului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
de rari vizitatori ai Penitenciarului unde el Însuși ispășește pedeapsa pentru o crimă. V. Un lunfardo de mucava. Cunoscutul critic literar Néstor Ibarra, prieten cu Borges și Bioy, le-a reproșat celor doi că intențiile umoristico-satirice nu rimează cu tematica polițistă: „E păcat [...] că scrieți povestiri polițiste; ar trebuie să Înfățișați pur și simplu personaje disparate, pentru că cititorul le poate urmări și ele chiar Îl pot amuza, dar Îi este total imposibil ca, pe deasupra, să mai și urmărească intriga polițistă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
el Însuși ispășește pedeapsa pentru o crimă. V. Un lunfardo de mucava. Cunoscutul critic literar Néstor Ibarra, prieten cu Borges și Bioy, le-a reproșat celor doi că intențiile umoristico-satirice nu rimează cu tematica polițistă: „E păcat [...] că scrieți povestiri polițiste; ar trebuie să Înfățișați pur și simplu personaje disparate, pentru că cititorul le poate urmări și ele chiar Îl pot amuza, dar Îi este total imposibil ca, pe deasupra, să mai și urmărească intriga polițistă și să afle rezolvarea enigmei; voi scrieți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
tematica polițistă: „E păcat [...] că scrieți povestiri polițiste; ar trebuie să Înfățișați pur și simplu personaje disparate, pentru că cititorul le poate urmări și ele chiar Îl pot amuza, dar Îi este total imposibil ca, pe deasupra, să mai și urmărească intriga polițistă și să afle rezolvarea enigmei; voi scrieți cu două intenții incompatibile“. Abordarea lui Ibarra e interesantă și parțial pertinentă; așa cum vom explica În continuare, Însă, argoul-personaj este și el un element de camuflare și amânare atât a rezolvării enigmei, cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
a fi." Era și el un pic ticălos, nu chiar ticălos, doar pișicher. Chestia asta cu ordinea o auzise în urmă cu cîțiva ani, la prima convocare din Oraș, unde prefectul a ținut o conferință pentru a explica introducerea cîinilor polițiști în dotarea serviciului. Și o începuse ca o teorie despre ordine, din care el ținuse minte acest început. Dar K. F. nu avea de unde să știe că mai departe prefectul vorbise o oră întreagă despre relația sufletească ce trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Și o începuse ca o teorie despre ordine, din care el ținuse minte acest început. Dar K. F. nu avea de unde să știe că mai departe prefectul vorbise o oră întreagă despre relația sufletească ce trebuie să existe între cîinele polițist și conductorul său, relație care înlocuiește orice compromis ori alianță, cum vrei să-i zici, care îndeobște se stabilește între oameni. Ordinea este legea instaurată de conductor și cîinele polițist trebuie nu să consimtă, ci să facă parte din ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
întreagă despre relația sufletească ce trebuie să existe între cîinele polițist și conductorul său, relație care înlocuiește orice compromis ori alianță, cum vrei să-i zici, care îndeobște se stabilește între oameni. Ordinea este legea instaurată de conductor și cîinele polițist trebuie nu să consimtă, ci să facă parte din ea. Pentru aceasta este nevoie de o relație sufletească în care devotamentul cîinelui face parte din ordinea emisă de conductorul său." Radul Popianu era omul ordinii și nu credea în nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
voiam... — Acțiune. — ...acțiune. Voiam inițiativă. — Dar ce anume v-a determinat, ce ați avut în cap când ați zis: „mă fac procuror“? — Ajungem la lecturile avute de-a lungul anilor. Ca orice copil, ca orice adolescent, am citit multe romane polițiste. Mi se păreau interesante, de la Inspectorul Maigret până la cărțile așa și-așa ale lui Haralamb Zincă, la care aveam acces la data aceea, plus Rodica Ojog Brașoveanu, plus Agatha Christie. Mi se pare că este și poate fi o meserie
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
Loach le-a mărturisit relativ puținilor spectatori care s-au mai putut trezi de dimineață că a învățat devreme cum e cu replicile naturaliste și cum sunt ele asimilate și spuse de către actori. Asta s-a întâmplat la un serial polițist din anii ’60, la care scenariștii scriau replici de genul: „jumătate de propoziție... «da, dar»...«vreau să zic că»...“. „Când au venit actorii să spună aceste replici, le-a fost foarte greu pentru că trebuiau să umple în mintea lor cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
tăcerea înghețată a înălțimilor. Culi clocea în el o mânie amestecată cu dezgust. Se îngrețoșa de ea ca de un venin; nu se putea elibera de dânsa; îl amețise și-l tulburase, încât nu mai rămăsese nimic din judecata aceea polițistă cu care se fudulea. Așa că asupra călătoriei pe care o plănuiseră muierile se încleștase cu îndârjire, numai ca să se vadă câte întâmplări pot fi pe lumea asta, care nu s-au mai pomenit asemenea întâmplări; și la cât năcaz poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
pentru a..." Îmi pare chiar rău că nu mă pot duce. E singura idee care mi-a trecut prin cap și ar merita să fac și eu ceva după capul meu. Sau m-aș putea duce să cumpăr un roman polițist pe care să-l citesc. N-am mai citit romane polițiste din copilărie. Acum mă feresc. Mi-e frică să nu fiu văzut de cineva. Chiar și funcționarii hotelului mă spionează. Știu că pot vinde curioșilor diverse amănunte despre viața
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
E singura idee care mi-a trecut prin cap și ar merita să fac și eu ceva după capul meu. Sau m-aș putea duce să cumpăr un roman polițist pe care să-l citesc. N-am mai citit romane polițiste din copilărie. Acum mă feresc. Mi-e frică să nu fiu văzut de cineva. Chiar și funcționarii hotelului mă spionează. Știu că pot vinde curioșilor diverse amănunte despre viața mea intimă. Și, sigur, s-ar răspândi imediat zvonul: "Vai, ai
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
mă feresc. Mi-e frică să nu fiu văzut de cineva. Chiar și funcționarii hotelului mă spionează. Știu că pot vinde curioșilor diverse amănunte despre viața mea intimă. Și, sigur, s-ar răspândi imediat zvonul: "Vai, ai auzit, citește romane polițiste! Nu-mi închipuiam. Îl credeam artist serios. Ce să faci, dragă, nici măcar geniile nu mai seamănă cu geniile de altădată. Lumea e în regres." Ca să fiu pe placul admiratorilor mei, ar trebui să mă hotărăsc să-mi decern Premiul Nobel
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
celor prezenți, toate, ss.indescifrabil! cât mai indescifrabile. ...tic-tac,tic-tac, tic-tac... Noapte de coșmar! Somnul care nu mai vine! Imagini care răzbat din tainițele sufletului, spre a se proiecta, cu toată vigoarea, peste neodihna mea! Seamănă a titluri de romane polițiste dar - asta-i situația! - replicile acestea nu fac decât să desemneze o stare reală, un adevăr. În fond, poate că nu e numai vis. Căci, o bună parte din mirajul irealului nu poate fi transpus în cuvinte, el este inexprimabil
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
ultimii ani, o frecvență deosebită a aparițiilor editoriale - pe o paletă foarte diversă, de la construcția parabolică, pe canavaua unui basm, la așanumita literatură pentru copii Îde fapt, nu numai pentru copii), cu „halte“ și în dreptul romanului strict realist, cu intrigă polițistă. În toată această desfășurare de forțe publicistice și artistice, un anumit manuscris a rămas nepublicat, ca și cum prozatorului i-ar fi lipsit, deodată, posibilitatea de a-l edita sau interesul de a o face. E vorba despre un roman început în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
retras ca și altădată într-un ungher, pe o margine a divanului lat și moale din camera largă în care se foia lumea, în casa Rodicăi Dumitrescu. Un glob mare și portocaliu așezat pe jos, lângă noptiera cu câteva romane polițiste franțuzești aruncate în dezordine, răspândea o lumină caldă în încăperea grea de fum de țigară. Ducându-și paharul la buze, Andrei Vlădescu reușea din când în când să zărească - printre perechile dansând strâns, în oglinda mare dintre cele două ferestre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
nefericire m-a găsit pe mine. Trauma primei noastre întâlniri ne-a hrănit, și unuia și celuilalt, masochismul din noi și a dus la o legătură (platonică) inconsecventă. (Myrna era fără îndoială masochistă. Nu era fericită decât atunci când un câine polițist își înfigea colții în pantalonii ei negri colanți sau când era târâtă în jos, cu picioarele înainte, pe treptele de piatră ale vreunei instituții.) Am bănuit întotdeauna, trebuie să recunosc, că o interesez din punct de vedere sexual; atitudinea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
au arătat mult interes. Bandele de sărăntoci și de țărani au gonit-o din sate, i-au tăiat anvelopele și au biciuit-o puțin peste brațe. A fost urmărită cu copoii, amenințată să fie împunsă de vite, mușcată de câini polițiști, ciuruită ușor cu alice. Totul i-a făcut o plăcere nebună și mi-a arătat mândră (și, aș zice, destul de sugestiv) o urmă de colț în partea de sus a coapsei. Ochii mei uluiți și neîncrezători au observat cu acea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
e Lana Lee, urca în scaunul din spate al mașinii poliției, strâmbându-se și scuturând amenințător pumnul, agentul Mancuso, grav și încruntat, stătea cu ziarul în mână și cu fața spre aparat. — E în regulă, asta-i tot? îl întrebă polițista, grăbită să ajungă lângă o școală înainte de a trece orele în care viteza era limitată. — Îți mulțumesc foarte mult, Gladys, spuse agentul Mancuso. Copiii mei mai voiau niște poze, ca să le arate prietenilor. — Firește, strigă Gladys, plecând în grabă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
gâtul cu un cuțit de bucătărie. Așa că iată-l pe comisarul Logan McRae conducând investigațiile unui caz major de crimă și rugându-se să nu o dea În bară până reușea să Îl paseze altcuiva. Bun venit Înapoi la treabă! Polițistul tinerel ieși clătinându-se din cort și, lipăind prin mocirlă, i se alătură lui Logan sub stejarul răsucit. Părea să aibă aceeași stare de spirit ca Logan. Doar că mai rea. — Isuse, spuse polițistul tremurând și Își Înfipse o țigară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]