3,454 matches
-
Minotaurului, cu casa de la nr. 2, din a doua jumătate a secolului trecut. Străzile Meteorilor și Arionoaiei, cu un ansamblu unitar de locuințe din perioada interbelică. În fine, străzile Lăzureanu, Fonteriei, Sirenelor, Emigrantului, Poenaru Bordea, Schitul Maicilor și atâtea altele, presărate cu valoroase elemente de arhitectură civilă din secolele XIX-XX . împreună alcătuiau cel mai autentic și pitoresc cartier al orașului. Dar acesta nu este decât începutul. Anul 1985, din primele sale zile, va amplifica dezastrul. Atacul împotriva mânăstirii Văcărești va continua
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
de sus a listei. Omule, dar ești... oribil. Dar nu merit eu asta, nea Costică? Privește în gol, într-o rugă mută spre Cel Atotputernic. Fabulații De pe la ora zece seara, în zona în care locuiesc, se așterne o liniște plăcută, presărată cu lătrături preventive, de loc enervante. Alte animale nu-și fac de loc simțită prezența prin zonă. Garantez că prin locurile acestea de prin zona Galata, sau prin imediata apropiere, nu sînt cocoși sau, cine știe, poate sînt, dar probabil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
pînă cînd credea el că este destul. Abia cînd aceasta își revenea începea să o bată. Niciodată înainte! Om așezat, cu tabieturile lui. Dar cum vorbea Robert? Ei, bine, cu o voce plăcută de bariton, vorbea corect gramatical și-și presăra discursul cu picanterii de succes la publicul prost. Să creăm o societate... modernă, funcțională... Chiar dacă n-ar fi fost așa de urît, zău că nu l-aș fi votat. Mai mult, cînd îl vedeam cum pupă blonda aia în public
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
bocind s-o lase și pe ea să-l însoțească. Autobuzul, o rablă, gîfîia în josul Moravei, iar șoferul a sărit de vreo trei ori de la volan să se ascundă în șanțuri de frica avioanelor care treceau pe deasupra. Ruine și moarte presărau tot drumul ca niște mustrări tăcute, ca niște blesteme înăbușite. Casa bătrînească nu mai era decît ca o rană adîncă și tăcută. Numai ea a fost distrusă. Ceilalți au scăpat cu mici pagube și cu o spaimă nebună. Preotul a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Seara se lasă pe terasă și pînă tîrziu în noapte poveștile continuau să ne fascineze. A fost atît de frumos! Iberian Airline Calvarul Barcelona strict autentic Barcelona. Aerul curat de dimineață creează un confort neașteptat și drumul spre aeroport este presărat cu micile regrete ale plecării. Nu există încă probleme de circulație și cele două ore pînă la îmbarcarea în avion sînt asigurătorii. Panoul uriaș indică poarta 45 și mă îndrept agale, după ce am depus bagajul, spre terminalul A. Timp aveam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
evidcncc for intrahuman killing în the Pleistoce. La început. Comportamente magico-religioase ale paleantropilor. Credința într-o supraviețuire post-mortem pare demonstrată, pentru cele mai vechi timpuri, prin utilizarea ocrului roșu, substitut ritual al sângelui, deci "simbol" al vieții. Obiceiul de a presăra cadavrele cu ocru este universal răspândit, în timp și spațiu, de la Ciu-Ku-tien până pe coastele occidentale ale Europei, în Africa până la Capul Bunei Speranțe, în Australia, în Tasmania, în America până în Țara de Foc. În ce privește semnificația religioasă a sepulturilor, ea a
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
sau a obiectelor depuse în morminte; exemplul cel mai familiar este acela al craniului feminin de la Mas-d'Azil10, cu ochi artificiali, așezat pe un maxilar și un corn de ren. În paleoliticul superior practica înhumării pare să se generalizeze. Corpurile presărate cu ocru roșu sunt înmormântate în gropi unde s-a găsit un anumit număr de obiecte de podoabă (cochilii, pandantive, coliere). Probabil că aceste cranii și oseminte de animale descoperite lângă morminte sunt resturi de prânzuri rituale, adică nu chiar
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
sau "practici". Intendența pusă cap de afiș și la loc de cinste, dacă preferați. A demonstra din mers curentul de opinie, iată miza acestui efort din ce în ce mai mult vizînd inteligibilitatea (mediologia este un sport de echipă). Din mers, deci considerîndu-l valabil, presărînd cîteva ironii și numeroase quiproquo-uri, care se impun în toate etapele gîndirii. Nu s-a dorit o comparație cu sociologia, maiestuoasă centenară, cît amintirea disprețului al cărui obiect l-a constituit încă din copilărie, acum un secol, venit din partea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
drum istovitor pentru vârsta aia. O expediție în toată regula. Am plecat după foarfecă și, surprinzător, am găsit-o în marea aceea de obiecte din magazie. Fierăstraie, ciocane, un burghiu, cuie, rașpel. Astea erau acolo. Și rumeguș. Un rumeguș umed presărat pretutindeni. Spun că am găsit surprinzător ceea ce căutam, pentru că niciodată nu am avut spirit de observație. Un fel de buimăceală, de amețeală. Și azi, mă plimb prin casă de capiu căutând o cârpă sau un pix pe care le-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
pumnulistă pierzându-și frumusețea limbajului. Acest lucru a fost posibil deoarece din redacție făcea parte Aron Pumnul. Gazeta a profitat de fiecare prilej pentru a lovi în „despotul” de la Iași. Atitudinea dușmănoasă ce reiese chiar din primul număr, ironia usturătoare presărată în coloanele ziarului de fiecare dată când era vorba de Mihail Sturdza au făcut senzație. Acest lucru nu a putut fi trecut cu vederea de domnitorul moldovean, conflictul dintre acesta și „Bucovina” ținând până la destituirea lui în mai 1849. Știrea
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Loredana Puiu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93272]
-
moderat - prin distribuirea optimă a forței pedalatului), pentru a nu cădea atunci când bicicleta se oprea, săream de pe ea. Panta nu-mi permita s-o urc pe bicicletă până la loc drept. Astfel, măcar am putut admira priveliștea cu vite sau oi, presărate pe dealul din stânga, dar și cele câteva floricele care îndrăzneau să reziste perenității ciulinilor dominanți în condiții vitrege. Intrarea în comuna Heleșteni a fost relaxantă: era localitatea dinaintea Ruginoasei, însă nu știam că-i formată din mai multe sate, eu
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
în apărarea simbolului național. Adevărați eroi, domnule! Cinste lor! Eternă recunoștință! Patria ubi bene! (Patria este acolo unde mi-e bine!) Și lor le era foarte bine. Dormeau somnul nevinovat al întâilor născuți. După un somn reparator, scurt și zbuciumat, presărat cu vise fantastice în care predominau scenele sângeroase cu lupte la baionetă împotriva ungurilor hrăpăreți ca la Mărășești, pe Siret, împotriva nemților, care nuș' ce naiba mai căutau și ăștia pe-aicea în sfârșit nepoții lui Attila erau făcuți harcea-parcea și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
se ardă. Unele se rumeneau, altele se înnegreau, iar mama le trăgea la marginea plitei , le lua ușor cu lingura de lemn punându-le într-o farfurie pe care o punea în mijlocul mesei. Apoi, lua puțină sare cu vârful degetelor presărând-o peste boabe și amestecându-le cu lingura de lemn pentru a face consumarea lor mai apetisantă. Noi eram așezați pe marginea patului și pe cele patru taburete. Copii, să spunem o scurtă rugăciune, mulțumindu-i Bunului Dumnezeu pentru bunătățile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
zilnic: boabe de porumb fierte în ceaun. Cel mai mult o îngrijora pe mama lipsa apei. Prin urmare, boabele nu mai erau spălate, iar apa din ceaun rămânea la locul ei pentru viitoarea porție de boabe fierte peste care mama presăra puțină sare pentru a fi cât de cât mai digerabile. Rămăseserăm numai piele și os. Eram niște descărnați și slăbănogi, încât coastele ieșeau în evidență jenant și dureros, putând fi numărate fără dificultate. Arătam ca niște stafii. Mama era extrem de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
aceste zile, imediat după încetarea crivățului, ne-a surprins în mod plăcut vizita unei distinse doamne. Noi tocmai "serveam masa", având în centrul ei binecunoscuta farfurie de aluminiu în care mama pusese boabele de porumb coapte pe plită, peste care presărase nițică sare pentru a le face mai gustoase, mai atractive. Deodată s-au auzit niște bătăi slabe la ușa din hol. Mama, mi se pare că bate cineva la ușa de afară, zise Mircea. Du-te, Mircea, și vezi cine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
pe bancă: și ambalajul și conținutul. În fața mea se afla o bucată de mălai, având vreo șapte-opt centimetri lungime, cinci centimetri lățime și având o grosime de trei centimetri. Suprafața mălaiului era glazurată cu gălbenuș de ou, peste care se presărase zahăr vanilat. După o rapidă examinare a "tortului", am trecut la acțiune și, din câteva mușcături am introdus în stomacul meu amețit de foame această bunătate "regească". Am luat ambalajul și l-am pus în locul de unde-l luasem. Pauza se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
cu ambele mâini, l-a ridicat deasupra capului și icnind din toate măruntaiele l-a repezit cu o forță turbată spre pământ. Puterea izbiturii a fost atât de violentă, încât pentru câteva secunde pisica a rămas inertă pe solul uscat, presărat cu pietriș. Un firicel de sânge se scurgea din botișorul traumatizat, înroșind pământul. Cu un efort incredibil, s-a ridicat, făcând câțiva pași, în timp ce torționarul se autocompătimea privind la urma lăsată de mușcătura ei. Văzând-o mergând chinuit, mai mult
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
temeri, suferință și incertitudini. De ce să i amărâm sufletul și cu orgolii inutile și să nu-i dovedim de la început respect, înțelegere, omenie nemăsurată, răbdare și solicitudine? Cine se așterne la acest drum trebuie să știe că e lung și presărat cu sacrificii. Toată viața am învățat de la alții și de la mine, că există două moduri de a te ocupa de bolnavi: să-l vezi sau să-l consulți. Eu l-am consultat pe bolnav mai mult cu aparatul, dar l-
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
Întreprinderea „Laminorul” Brăila; - Laminorul de semifabricate și laminorul de sârmă nr.1 de la I.S. Câmpia Turzii. La toate aceste obiective foarte importante, menționate anterior, am condus colectivele de proiectare pentru utilajele din componența liniilor de lucru. După o viață de muncă presărată cu unele neîmpliniri dar și cu multe realizări, care vor rămâne în domniu respectiv, m-am pensionat la sfârșitul anului 1990. Deși m-am stabilit în București, prin locul de muncă, revederile noastre de la liceu, constituie un prilej de a
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93325]
-
de fiecare zi o varietate de motive religioase. Credința În reîncarnare era evidentă În procesiunile zilnice de incinerare la care am asistat de mai multe ori. O Întreagă comunitate Însoțește carul funerar pe ultimul drum până la râu, unde cenușa este presărată În apă, iar un cortegiu extrem de colorat cu steaguri, gamelane, tobe celebrează karma și credința În viața viitoare. Arta balineză, teatrul, dansul, muzica sunt un rezultat al eforturilor de generații de a conserva În forme vii credințele vechi și tradițiile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
văd Puritanii și să cred În poveste“. La fel și spectatorii britanici, poate atinși de ecourile evenimentelor istoriei lor. Dar nu și francezii. Când am prezentat spectacolul la Opéra Comique din Paris, la aceleași imagini de iarnă, cu pământ Înghețat presărat cu cadavre, când o fată În rochie de mireasă Își confundă iubitul cu dușmanul din tabăra adversă, francezii au râs, găsind „ilogic“ ca fata să fie desculță În zăpadă (Încă o dată Descartes!). Nicăieri altundeva nu s-a reacționat astfel. La
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
rece amplasat sub masă. Îmi mențin forma, iar inspirația mi se frăgezește, spunea el. Cu toate că a veni în Naipu echivala pentru bucureșteanul din centru cu o expediție temerară, eram vizitați destul de des de amicii noștri literari. Se încingeau nesfârșite discuții presărate cu libațiuni, desigur, până la ivirea zorilor. Au fost pe acolo Breban, Ilie Constantin, Matei Călinescu, Hagiu și mulți alții. Cred că și Eugen Simion ne-a vizitat. În 1962, în primăvară, colonia din Naipu s-a desfăcut. Eu m-am
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
gust din plin, fără prejudecăți și fără reticențe. 15 octombrie 1949 Este o senzație poate prea complexă pentru a încerca să o descriu: Liniște... Afară e ceață. Micuțul squar s-a schimbat în chip feeric: mici crăcuțe, subțiri și negre, presărate cu perle de apă transparente pe un fond cenușiu-mărgăritar. S-ar zice: o stampă japoneză... Față de acest peisaj mirific, cerul mediteraneean rămâne banal în frumusețea și azurul său. Cețurile au mai mult farmec. Totul este bizar și straniu, dar nu
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
ani în urmă în tovărășia lui Popingham, păstrasem o viziune sumbră, desprinsă parcă din Împărăția lui Verde Împărat: un drum de calvar, alcătuit din imense stânci negre, peste care se așternuse un lințoliu de licheni galben-albaștri, învăluit în cețuri și presărat tot timpul de o ploaie fină și deasă ce te pătrundea încet-încet până la piele... De data aceasta totul a fost diferit: un soare cald și prietenos îndulcea toate culorile, transformând peisajul într-un tablou măreț, dar idilic. Pe drum ne-
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
nesocotitele mele blasfemii, a bătut un vânt de toamnă, s-au strâns norii și, în toiul unei seri calde, strălucind de lumina reflectoarelor electrice, s-a pornit o ploaie rece, udându-i pe bucureștenii îmbrăcați în mătăsuri și stofe ușoare, presărate cu flori, ieșiți în stoluri după petrecere... Am alergat ca potârnichile speriate pe la casele noastre, sărind prin tramvaie, pitindu ne pe sub streșini și balcoane, cu ziare pe cap, care mai de care mai uzi și mai plictisiți. Iar azi-dimineață toate
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]