3,441 matches
-
expoziționale din capitala portugheză -, cu splendida lui colecție de corăbii, arme albe și arme de foc, piese de artilerie, uniforme și instrumente de navigație reprezentând toate perioadele istoriei. Lisabona nu ne-a dezvăluit decât o mică parte din frumusețile sale. Priveliștea pe care am cucerit-o pe terasa Castelului Săo-Jorge trebuie să cuprindă și acele perle ale geniului uman. Chiar dacă nu le-ai văzut cu ochii tăi, îți ajunge să știi că există - este un mod comod până la urmă de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
în compartimente, dar mulți rămân să discute pe culoar. Îmi pare rău - poate la fel simt și alții - că nu voi vedea noaptea crestele Pirineilor. Cu o impresie mai puțin și, vorba lui Vitalie, cu o „ciupitură” în minus în fața priveliștilor care îți spun că ești chiar acolo, că nu trăiești o iluzie livrescă. 10 iunie, sâmbătă Bordeaux VITALIE CIOBANU: O dimineață mohorâtă, umedă de ploaie, în Franța. Oprim într-o haltă, dar numai pentru o transbordare: părăsim trenul incomod în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
uriaș în afara grupului nostru de scriitori și oficiali germani. Lunecăm în mare viteză fără să simțim nici cea mai mică denivelare a terenului, ca pe o suprafață intens polizată, suntem atât de integrați acestui spațiu mobil și perfect etanș, încât priveliștile de dincolo de geam par niște cadre de film a căror succesiune nu are nici o legătură cu ritmul vieții noastre din interior. Lumea s-a risipit prin vagoane: din fericire, unele sunt special rezervate fumătorilor, încât poți să eviți cu ușurință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
verdeață, tronând peste podgorii întinse și pustii. E ciudat să constați că un asemenea latifundiu de mare valoare poate fi „uitat” între dealuri de ipoteticii săi stăpâni, chiar și într-o zi de duminică. Desigur, este o iluzie creată de priveliștea surprinsă de la distanță. Mă uimește via meticulos îngrijită, cu tufe aranjate în rânduri drepte, după un calcul matematic, ai zice. Stratul nisipos și cu mult prundiș a fost, evident, adus din alte locuri și turnat la rădăcina fiecărui butaș, pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
sus cu verdeață, e cu parter, etaj și o mansardă. Ferestre multe și mari, obloane date de pereți. Livadă la nord, o pajiște netedă, asemenea unui covor persan, în partea de est. Alei pitorești de plopi și carpeni deschid o priveliște adâncă, învăluită într-o ușoară pâclă, în care vezi sclipind la soare un viaduct întins peste râul Garonne. În depărtare, la limita ținutului Landes, o linie de chiparoși limitează podgoriile domeniului. Vizităm casa scriitorului în grupuri de 15 persoane, la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
înălțime, loc din care poți scruta împrejurimile - în zilele cu o foarte bună vizibilitate - pe o rază de 70 km (cel puțin așa scriu pliantele turistice). Și totuși, imaginea Parisului noaptea, contemplată de pe colina Montmartre, m-a impresionat mai mult. Priveliștile văzute din Turn au, în general, o stilistică previzibilă, clasicistă: Le Palais de Chaillot, școala militară și uriașul Câmp al lui Marte. Dar, curios detaliu, la nord, în depărtare, învăluite într-o pâclă, se văd building-urile înalte ale unui city
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
montarea de semnificații, care să garnisească discursul unui demnitar cu ce trebuie. Pe terasa cu parapet, spre care dau geamurile mari ale sălii de ceremonii, lumea încearcă să-și consume mai plăcut timpul afectat alocuțiunilor oficiale. E foarte cald, și priveliștea curții cu portic de jur-împrejur trezește încântare. Discut cu un coleg de tren, gruzinul Giorgi Achwlediani. Ajungem din aproape în aproape la situația din Cecenia și la relațiile gruzino-cecene, care sunt destul de încordate, zice el. Sigur că rușii fac atrocități
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
dramatice, în necuprinsul Uniunii Sovietice. Filmările alternează, caleidoscopic, secvențe alb-negru și color, se reiau anumite scene și se confruntă prim-planurile eroilor. Renunț la postura de spectator și urc panta abruptă, unde dau peste surpriza cea mare a scenariului: Marea Baltică! - priveliștea ei ne vindecă dezamăgirea de a fi acostat prea devreme. Totul fusese gândit în alt fel. De fapt, nu știu cât de mult mi-ar fi surâs o ieșire în larg pe o asemenea vreme. Suntem într-un loc izolat, marea își
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
am intrat, oamenii de pe peron, cu aerul lor pierdut, accentuând pustietatea garniturilor de pe liniile paralele, o haită răzlețită de câini, traversând fără chef peroanele intermediare, o debarcare sub un cer... de plumb (nu știu ce cuvânt mai potrivit să găsesc - în fața acestor priveliști dezolante, intră în șomaj imaginația cea mai exuberantă). O stare de tristețe, ca un abur otrăvit, începuse să-și facă loc în inima mea de îndată ce părăsiserăm Tallinul. Ba chiar de mai înainte. Ca în fața unei fatalități inexorabile: când înțelegi cât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
rar cu șipci sau cu sârmă, alte dăți nici cu atât. Ai casei, cu bătrâni, cu tineri la un loc, se odihneau în aceeași încăpere. Iarna, spun bătrânii, aduceau și vițelul în casă "să nu dejere". Drept coperișuri, cât cuprindea priveliștea, căciuli de stuf tăiat din iazurile lui Chiriță sau al Loieștilor. În general, fiecare casă bătrână arată până astăzi două cămări scunde, la care se ajunge printr-un culoar intermediar, strâmt și întunecos. Prin ferestrele mărunte mult soare nu răzbătea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
o Psaltire, o Călătorie la Sfântul Munte, Viețile Sfinților 41. Într-un nou raport din 4 martie 1902, primul înaintat pe acel an la Primărie și la Protoierie, Ion Ursachi constată cu satisfacție că și cimitirul din nou îngrijit prezintă priveliște plăcută 42; menționează apoi detalii tehnice, deloc de neglijat: clopotnița de lemn ridicată la o parte. Lungimea bisericei de 14 metri, [...] lățimea de 7 m. [...], înălțimea 4 m. [...], iar clopotnița de 11 metri 43. În sfârșit, o explicație și pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
aprinse -că se Însera-, șoseaua fiind kilometri În șir dreaptă, se vedeau farurile... o frumusețe rară. Cele care mergeau Înspre Jerusalim se vedeau din spate cu farurile roșii, iar cele care veneau se vedeau din față și erau gălbui. O priveliște Încântătoare! Și frumos se vedea și conturul munților cu frumoasele lor legende. Din loc În loc erau orășele și ținuturi locuite și se vedeau luminile. Foarte frumos de parcurs acest drum. Și În vreo 40 de minute am ajuns la biserică
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
cum Sf. Apostol Petru a tăiat urechea lui Malhus, sluga arhiereului. Și pe Iuda cum Îl sărută pe Domnul. Să-L vezi pe Domnul Iisus ce blând și senin și cu ce privire atât de duioasă Îi privește! Cu aceste priveliști triste și pline de durere ieșim din biserică, mai privim cu multă cutremurare și cu mult nesaț grădina, ne reculegem câteva momente, adunăm petalele de flori răspândite de vânt pe alee. Apoi facem poze, ne mai filmează un domn ca
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
lovesc. Dacă I-ați vedea Chipul, Fața atât de senină, plină de durere și Sânge, ochii Lui blânzi și duioși și brațele Sale Întinse, nu uiți niciodată. Te pătrunde În inimă, În suflet, ți se umplu ochii de lacrimi. Această priveliște de pe perete este făcută din plăcuțe de faianță colorată și pătrățele de aur. Lângă El și călăi, aproape este și Maica Sa cu Maria Magdalena. Ele sunt sfâșiate de durere. Aici a plătit Cel Nevinovat pentru noi, vinovații. Aici, pe
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
cu adevărat că-i real, nu statuetă. Este cu o sabie Înfiptă În inimă. Atât de Îndurerată și are o expresie a chipului deosebit de gingașă și de frumoasă. Îți vin lacrimi În ochi și dureri În suflet de la o asemenea priveliște. Toți Îngenunchem În fața altarului și a Maicii Domnului. Ne rugăm tainic, fiecare cu durerea sa și povara sa. Părintele David ne citește o Sfântă Evanghelie. Apoi mergem la altarul ortodocșilor. Aici vezi crucea cu Domnul răstignit. În dreapta Lui este Sf.
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
sunt cei trei ucenici: Petru, Iacov și Ioan privind uimiți la Domnul. Personajele sunt de mărimi mari și atât de naturale Încât crezi că-i realitate și nu pictură. Apoi vezi cerul albastru cu stele galbene tot din aur. O priveliște uimitor de frumoasă și plăcută! Nu te mai saturi de privit. Mai sunt multe de privit și admirat dar timpul ne grăbește parcă. Noi nu ne mai săturăm de privit și puțin timp ne Îngăduie să ne rugăm În taină
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
Râul Iordan. Râul Iordan Ajunși la Râul Iordan, la o distanță nu prea mare de Cana Galileii, suntem cu toții bucuroși și binedispuși de câte am văzut. Autocarul a oprit la o distanță de vreo 30 m de râu. Este o priveliște foarte frumoasă. Mult șes cu multă verdeață, copaci de multe feluri cu stoluri de păsări care se Întrec În cântul lor. Sunt și câteva clădiri cu magazine. Iordanul este un râu frumos și liniștit care trece agale, mi se pare
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
soare, se văd ca un curcubeu. Privesc tainic printre copaci și văd cu ochii sufletului pe Mielul lui Dumnezeu cum spune Sf. Ioan Botezătorul: „Iată, Mielul lui Dumnezeu, Cel ce ridică păcatele lumii...”. E atât de frumos și odihnitor, o priveliște de vis, de irealitate, parcă e adusă din Rai. Doamne, ce minunat ești! Tresaltă duhul În noi de bucurie lăuntrică. Parcă n-am mai pleca de aici, de la Tine, așa au spus și ucenicii Tăi când erau cu Tine pe
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
umblăm și să vorbim cât mai Încet ca să nu deranjăm rugăciunea. Intrăm În clădire, unde-i mormântul, aprindem câteva lumânări, ne rugăm În taină și ieșim. În En-Karem sunt munți Îmbrăcați În vegetație. Sunt frumoși și multă verdeață este. O priveliște minunată Între doi munți. Și Între ei curge un râuleț. În acest sat găinile fac ouă mari și toate ouăle au câte două gălbenușuri. Se spune că dacă găina este vândută În alt sat nu mai face două gălbenușuri. Numai
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
frumusețile lui. De acolo, din coasta Muntelui Eleonului, a privit Domnul Ierusalimul În toată splendoarea lui și l-a plâns că vor veni prigoane asupra acestei cetăți și o vor distruge și nu va rămânea piatră pe piatră. E o priveliște atât de frumoasă că nu am cuvânt cum s-o asemăn. Între acești doi munți, al Ierusalimului și al Eleonului, este Valea Cedrilor unde trece un mic pârâuaș prin mijloc. Pe partea Ierusalimului vezi morminte cam peste tot, că-i
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
Schunda cânta frumos din ghitară. Altădată am fost invitată cu mama la masă la Comino, care locuia alături de casa D-lui Ciurea. Tot altădată plecam cu Dl. Comino și Aurel Băeșu, În trăsurica D lui Comino, ca să pictăm toți trei priveliști de pe malul Moldovei. Aurel Băeșu mi-a făcut portretul după natură, eu cu o pălărie mare albă pe cap. Nu mai știu de soarta lui. În fața tuturor ofertelor, eu rămâneam indiferentă, dar cu gândul la... Dl. Roman . De Costescu Însă
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
etc. s-au aflat în fruntea generației poeților ,,Songci''. Cărțile de povești și opera tradițională erau, de asemenea, bine reprezentate. În pictură, predominau peisajele în tuș și reprezentările de flori și păsări. O pictură remarcabilă, realizată în această perioadă este ,,Priveliște de pe cele două maluri în ziua de Qingming" (Ziua Morților) a pictorului Zhang Zeduan, o capodoperă nemuritoare a picturii tradiționale chinezești. Dinastia Yuan Statul Jin (1115-1234), creat de etnia nüzhen a luat în stăpânire nordul Chinei în 1125, și a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
Li Bai, Du Fu, Wang Wei, Meng Haoran, Gao Shi și Cen Shen și mulți alții. Tematica creației s-a îmbogățit, iar stilurile s-au diversificat. Poeții se dedică creației lirice cu o atmosferă liberă, romantică, în care cântă despre priveliștile naturii, slăvesc actele de eroism ale celor care apărau granița împărăției, exprimă amărăciunea vieții norodului și decepția față de nereușita în cariera dregătorească. Cei mai mari poeți din această etapă au fost, fără îndoială, Li Bai, numit "Zeu al poeziei", și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
ponegririle pe care i le aduceau nobilii de la curte l-au făcut pe Li Bai să-și piardă, treptat, încrederea în suveran. Dezamăgit, poetul pleacă din Chang'an și începe din nou să cutreiere cele patru zări, desfătându-se cu priveliști naturale și cu vin și scriind poeme după pofta inimii. Li Bai și-a petrecut mult timp din viață călătorind. Așa se explică mulțimea de poeme dedicate peisajelor minunate ale naturii, pe care le-a lăsat posterității. "Ah, ce greu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
nu, n-ai decât să înghiți rădăcini de varză sălbatică". Din proza literatului chinez, însemnările de călătorie și despre unele evenimente se disting prin cea mai înaltă ținută artistică. Cele două poeme narative Fu Notiță anterioară la Chibi (care descrie priveliști de toamnă) și Notiță ulterioară la Chibi (care descrie priveliști de iarnă) realizează o comuniune perfectă a peisajelor cu sentimentele autorului, acestea devenind de altfel piese reprezentative ale operelor de acest gen din dinastia Song. 2. Dramaturgia clasică chineză Celebrul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]