2,080 matches
-
cărnoase (nu se compară nici pe departe cu ...Ildiko!), este prea voluntară și, mai presus decât toate, este iubita idolului său pe care Îl diviniza și de care Îi era foarte frică. Nici nu voia să se gândească la reacția protectorului său dacă ar auzi că a atentat la pudoarea Lenuței. Fata spuse, pe un ton aproape normal: Unde să te duci să mănânci, nu vezi că s-a Înoptat! Să nu crezi că vei sta la masă cu mine! Nu
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
Pied de Port-Roncesvalles: 27 km Micuțul orășel pe care îl voi părăsi curând își ia numele de la sf. Ioan Botezătorul, a cărui statuie, alături de a Fecioarei Maria cu Pruncul Isus în brațe, se găsesc la poarta Notre Dame, fiind considerați protectorii orașului. De remarcat faptul că peste tot pe unde am fost, Fecioara Maria este prezentă, francezii dovedind un cult deosebit al ei. Poate că una din puternicele rădăcini ale acestei venerații vine din Evul Mediu de vârf, din activitatea de
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
mea și-i simțeam căldura răsuflării pe creștet. Amândoi număram secundele, așteptând nu știam exact ce. Aveam senzația că amândoi așteptam să treacă ceva. Apoi Luke și-a înfășurat unul din brațe în jurul taliei mele. Era un gest ciudat de protector. Dar, simțindu-i pielea brațului pe spatele meu, am tresărit. încet, incapabilă să-l privesc, am început să-i desfac cureaua. Cureaua din piele neagră și dură - până și cureaua avea ceva de om în toată firea și până și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de mese a personalului. Faptul că ei mergeau în zona „persoanelor normale“ m-a umilit și mai mult. Detestam profund să fiu marginalizată, să fiu tratată ca un excomunicat. Când au părăsit încăperea, l-am văzut pe Luke mângâind-o protector pe Brigit pe spate. Deși, spatele lui Brigit nu era deloc ceea ce s-ar fi putut chema un spate delicat, mă gândeam eu cu răutate încercând să țin la distanță suferința. Când cei doi au dispărut din raza vederii, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Boierii moldoveni s-au săturat de grecii pripășiți în jurul tronului și în pământurile primite de la Ștefan cel Mare! tună Miron Barnovschi, aprinzându-se. Eu voi fi noul domn, iar tu o să fii noul logofăt! Auzind acestea, tânărul sărută mâna noului protector și se făcu nevăzut pe sub crama ce adăpostea butoaiele cu vinurile vestite ale domnitorilor moldoveni. Îi era dragă Catrina, dar nu putea uita că domnul Radu Mihnea l-a îndemnat să învețe slovele, trimițându-l la mănăstirile de la Sfântul Munte
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
și cu timpul au început să le răpească și fete începând cu cele care aveau în jur de treisprezece ani. Fetele urieșilor, erau foarte bune gospodine, harnice, frumoase și dotate cu har în dragoste față de soți pe care-i socoteau protectorii și stăpânii lor. Odată căsătorite purtau responsabilitatea gospodăriei și a copiilor atât timp cât soții erau chemați la lupta pentru apărarea teritoriului precum și a bunurilor obținute după urma muncii istovitoare de la câmp. Comunitatea urieșilor era condusă de către cel mai viteaz dintre ei
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
câmp. Comunitatea urieșilor era condusă de către cel mai viteaz dintre ei, pe numele de Uran, care avea și rolurile de preot, tămăduitor și ghicitor. Legenda spune că la un loc cu această comunitate, trăia Zeița Uriteea care avea rolul de protector al holdelor și al populației pașnice din acele locuri. Datorită puterilor magice cu care era înzestrată, când ceva sau cineva o necăjea, se transforma într-o fiară fără asemănare. Împreuna mâinile pe piept și trupu-i dispărea într-un fum, în timp ce
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
se termină cu un eșec. Încerc să-mi aduc aminte ce fel de zeu era Nereus. Tot ce reușesc să găsesc prin memorie e ca era un zeu marin, din generația de zei dinaintea olimpienilor, și că era socotit un protector al corăbierilor. În rest, nimic. Luni 21 noiembrie Afară norii s-au risipit, nu mai plouă, a apărut pentru câteva clipe soarele. Dar marea continuă să fie agitată. Mulți au coborât. S-au dus să se plimbe prin oraș. Unii
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
iei un ștergar mic de papură albă și îl înmoi în cazan, freci fiecare frunză de trifoi cu cinci foi, fiecare petală de petunie magică, fiecare spinare de furnică albă, fiecare aripă de albină superpolenizatoare, botul și colții tigrului qilin, protectorul cuibușorului tău apretat, la urmă te îmbăiezi și tu în apa cazanului vrăjit, cel mai important este ca miezul să fie impecabil de curat, pentru ca nici o bucățică de înveliș să nu se infecteze. nouă în al treilea loc: tigrul qilin
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
mișcă și ramurile puternice, cu frunze cu cinci degete, froooaaa, froooaaa, do mi do mi do, să tot adormi liniștită, cu gândul la prințișorul tău bunuț, shangdi di liwu. nouă în al patrulea loc: dimineață te trezește tigrul alb qilin, protectorul proprietății tale scumpe, prin tr-o serie de manevre speciale: mai întâi se apropie de tine și te miroase, știe după mirosul tău dacă este timpul să faci ochi sau nu, pentru că în diferite stadii ale somnului miroși diferit, ceea ce nu
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
dragostei tale, vrei ca totul să fie cel mai curat posibil când el sosește. speli toate vasele în care se mănâncă, caserolele de plastic transparent ale puilor de vulturi harpagornis, păzitorii văzduhului tău, găleata de bronz a tigrului alb qilin, protectorul cuibului tău pur, cutiuțele cu praf dulce, în care își fericesc zilnic boticul furnicile albe, argintia găleată cu lacrimi, din care beau viața petuniile magice, castronul mic de aur, din care se înfruptă zeița chuang mu cu musaca de cărniță
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
dragostei tale. șase deasupra: cățelușii tăi de ciocolată, rin și ron, vor să sară pe tine când te văd, atât ar mai lipsi, să umple măiestria rochiței tale cu ciocolată, le dai tandru boturile la o parte, tigrul alb qilin, protectorul căminului tău, se dă peste cap de bucurie, furnicuțele albe bat tropa-tropa pe pământ, vulturii harpagornis fac loopinguri pe cer, broscuțele țestoase de galapagos dansează dezbrăcate, unele veverițe-călugăr chicotesc, altele se roagă solemn, taurii născuți din dude-de-aur mugesc din rărunchi
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
aveau să cadă pe mâna persoanelor potrivite? Nimeni nu înțelegea încă ce avea în minte. AVERTISMENTUL DE LA MIEZUL NOPȚII Consfătuirea stabilise, în sfârșit, ca provincia pentru moștenitorul lui Nobunaga, Samboshi, să fie de trei sute de mii de banițe, în Omi. Protectorii tânărului senior aveau să fie Hasegawa Tamba și Maeda Geni, dar urma Hideyoshi să-i asiste. Azuchi căzuse pradă flăcărilor și, până se putea construi un nou castel, reședința lui Samboshi avea să fie Castelul Gifu. Cei doi unchi ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
nu e nici rană și nici arsură. Trăsăturile lui Bull trădau înțelegerea. Contururile ferme se strânseseră într-o grimasă neplăcută a cunoașterii relative. Articulă cu o voce gâtuită: — Cancer, nu-i așa? Alan se simțea atât de puternic și de protector! El era cel care controla această ciudată procedură de seducție și nu se putea opri să nu râdă. Hohotul de râs îl propulsă din scaunul pe care stătea și acum râdea din toată inima, aplecat cu o solicitudine dubioasă asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
capăt al camerei. — Ce program ai? — Ce program ei? E Nunta Regală. — Ah, ia mai scutește-mă. Mi-am umplut iar paharul. Probabil că Selina urmărea Nunta Regală pe undeva, o urmărea la adăpostul noilor ei bani, al noului ei protector - în vreo cameră de hotel, sau într-un apartament provizoriu închiriat printr-un intermediar discret. Și iar mi-am umplut paharul. — Să nu-mi spui că vrei să vezi chiar toată chestia aia. — De ce să-l opresc? — La dracu, avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
mod cald, intim. De jur-împrejurul său, în toate obiectele din încăpere, simțea patina timpului, aleasă parcă intenționat ca de un colecționar. Lui Angir îi crea iluzia unui cuib, dar în mod ciudat el se simțea nesigur, nu vedea în preaonorabilul Poha protectorul său, deși toți prietenii lui îi spuseseră asta. - Haide! Să închinăm un pahar pentru cea mai importantă zi din viața ta, zâmbi Poha. Se îndreptă către o nișă din perete, de unde se întoarse cu două boluri și o sticlă. - Sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
îl făcu să înalțe în orașul natal un amfiteatru grandios, în mare parte săpat în stâncă, a cărui acustică extraordinară poate fi admirată și astăzi în amfiteatrul dezgropat. În templul lui Hercules, pe care Sertorius Macro și-l alesese ca protector, a fost ridicată o statuie impunătoare a zeului, reprezentat ca un războinic așezat, ridicând o cupă cu vin. Dimensiunile și aspectul ei bătător la ochi au fost dictate probabil de noul praefectus, însă acesta nu bănuia de ce zeii - care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Callistus îl ascultă pe modestul scriitor Cluvius Rufus și simți că se dărâmă cerul peste el. După o noapte plină de gânduri chinuitoare, înțelese că nu din prietenie îi fusese transmis mesajul. Își dădu seama că trebuia să caute alți protectori, dispuși să nu ia în considerare trecutul său dacă el avea să le ofere în schimb ceea ce-i cereau. Între timp, Asiaticus afla de la confuzul Rufus că grecul nu avusese nici o reacție. Era un semn că omul cel mai apropiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
apărătoare de noroi. Ea și secretara ei mă priveau cu ochi critici din curtea birourilor de trafic comercial aerian. Karen stătea în spatele soției mele, cotul ei îndoit aproape atingându-i omoplatul, ca o cucoană tânără și ambițioasă care-și ține protector sub supraveghere cea mai recentă descoperire. - De ce ne-ai chemat aici? întrebă Catherine. Cred că niciuna dintre noi nu vrea să mai vadă o mașină vreodată. - Cu siguranță nu pe asta, doamnă Ballard. - Te urmărește Vaughan? întrebă Catherine. Ai vorbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
al „primului modernism” autohton Personalitatea controversată a lui Alexandru Bogdan-Pitești, emblematică pentru epoca dintre 1895-1920, constituie o stațiune obligatorie pentru istoria intelectuală a primei noastre modernități artistice. Motivele sînt numeroase. Animator cultural, estet, critic de artă, organizator de expoziții și protector al artiștilor moderni, amfitrion, gazetar versatil și colecționar de anvergură (cel mai important din istoria României, alături de Zambaccian și Kalinderu), B.-P. a jucat un rol-cheie în metabolizarea noutății artistice. Nume precum Macedonski, Arghezi, Gala Galaction, G. Bacovia, Fritz și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
cine, cumnate dragă?... Noi, cei care servim cauza, oamenii de bine!... A, oamenii de bine..., făcu Ticu fără nici un entuziasm și nu mai spuse nimic. Nando zâmbi deloc deranjat de scepticismul cumnatului său și îl bătu pe Victor prietenește și protector pe spate. Și ce mai face prietenul ăla al tău care zicea că vrea să ajungă vedetă de cinema la Hollywood?... vru el să știe, amintindu-și de plimbarea lor prin Cișmigiu din urmă cu trei ani. Victor se întristă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
o curcă beată, cu brațele pline de cutii coborâte de pe rafturi pentru verificare. Cu deznădejde, lucrătorul din comerțul socialist vdea cum se încurca tot mai rău în plasa propriilor minciuni și subterfugii, în vreme ce de la oraș, unde era plecat, verișorul Tarbacea, protectorul și mântuitorul său, nici gând n-avea să dea vreun semn de viață, de parcă ar fi mierlit-o întru slava scumpei patrii proletare. Hm, hm, își dregea precaut glasul Stelian, fără să se întrerupă o clipă din lucru, verificând atent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
în liniștea obișnuită a grădinii lui Nakht-re. Am pus o statuie a lui Isis deasupra patului și m-am rugat să am parte de înțelepciunea și liniștea zeiței, vindecătoarea femeilor și a bărbaților. Dar am uitat să mă rog pentru protectorii mei pământeni. Într-o noapte târziu, m-am trezit în urletele pisicilor, iar dimineața Nakht-re a venit să-mi spună că Re-nefer murise în somn. Trupul i-a fost luat de preoți, care urmau să i-l pregătească pentru cealaltă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
am recunoscut pe nici unul în acei moșnegi. Cel mai bătrân dintre ei, cu fața adânc brăzdată și ascunsă sub un păr alb și murdar, a vorbit încet și stângaci în limba Egiptului. I-a făcut urări oficiale lui Zafenat Paneh-ah, protectorul și salvatorul lor, cel care îi adusese pe acel pământ în pace și le dăduse să mănânce. Doar când a început să vorbească în limba lui, am recunoscut vorbitorul. - În numele tatălui nostru, Iacob, bine ai venit, frate, la corturile noastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
dând din cap. - Atunci hai să-ți luăm bagajul și să ne întoarcem în jungla și haosul orașului dacă asta vrei! Important e să faci ce vrei, iar ceea ce vrei să fie spre binele tău. Ana o prinse pe Karina protector de după umeri îndreptându-se împreună spre căsuța mică și primitoare. Ordonară puțin lucrurile pe care le folosise Karina, luară bagajul și urcară vesele în mașină. Pe drumul de întoarcere Karina îi povesti Anei despre cum își petrecuse timpul cât fusese
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]