8,392 matches
-
ai de pregătit tone de “pulled pork” în fiecare zi. Cât s-a copt carnea am făcut niște chifle, după rețeta asta: Pentru 12 chifle a 100 g : 250 ml lapte, 125 ml apă, 55g unt, încălzite împreună până se topește untul. 700 g făină albă, 7 g drojdie uscată, 30 g zahăr, 10 g sare, se amestecă bine. Se amestecă apoi 1/3 din amestecul uscat cu amestecul lichid și se adaugă restul de amestec uscat pe rând. La final
Pulled pork sandwich by Chef Adi Hădean by http://www.zilesinopti.ro/articole/11980/pulled-pork-sandwich [Corola-blog/BlogPost/100186_a_101478]
-
de fulgere Ochiul acela al meu, întors puțin spre spate, să deslușească mai bine trecerea, el vede călcâiele copiilor, ridicate ca-n zbor, și clipa când apa se preface în gheață sau abur. Ochiul meu, lac de fulgere, furnal tăcut topind liniile trase-ntre oameni și case, Între veri și ierni, mi-e un pic milă de tine, când te știu zgribulit de atâtea geruri și stors neîncetat de arșiți, ești uneori un sărman porumbel ce aproape-și regretă curajul de-
Poezie by Simona Dima [Corola-website/Imaginative/8777_a_10102]
-
Gellu Dorian Ea nu ostenește Stă lăbărțată în mine ca într-o cofetărie în care o fată linge înghețată după înghețată, nu se topește, rămîne pînă cînd ies înclinat ca o umbră chiar dintre picioarele ei, nu ar dori să mă ridice, ci să mă culce în patul ei cum n-am dormit niciodată în trupul meu al cărui pas liniștit se îndepărtează de
Pustia by Gellu Dorian [Corola-website/Imaginative/4366_a_5691]
-
am putea decripta istorii sigilate sau vedea cum se vinde schimonosita legendă a legendei și se recondiționează bandajele istoriei. Sunt cel ce aprinde ruguri de vorbe. Poți privi mâna care scrie și mâna care cerșește lumina și aripile de ceară topindu-se-ncet și mâna aruncătoare de pietre de ținut moartea la doi pași mai încolo. Cui să-i pese că am în așternut o icoană? După draperii același teatru cu păcate egale aceeași lună subțiată de plopi. Iar de va
Daniel Corbu by Dana Pîrvan-Jenaru [Corola-website/Imaginative/10062_a_11387]
-
corpul tău plutesc pești albi și meduze. Acum zâmbetul tigrului s-a făcut un bob mare de rouă ce planează prin cameră. Atingerea mâinilor Atât. Doar atingerea mâinilor. Îmi săruți mai întâi globulele roșii, apoi globulele albe. Unghia ta se topește precum cositorul și curge pe fața de masă. Zâmbești și îmi spui: - Ai văzut? Adineauri noi am fost apa. Mă plimb printre scaune. Spun lucruri indiferente. Privesc nepăsător pe fereastră. Privirile mele vor să te ocolească, dar mirosul tău aleargă
Noi am fost apa by Octavian Soviany [Corola-website/Imaginative/13710_a_15035]
-
o parte a memoriei universale care lovește suspinul care ar vrea să se afle undeva departe purpura istovită ca un cuplu un fir al cuvintelor care trece prin lume întorcîndu-se în locul inițial cei care au fost de față cînd se topea zăpada și-au scris se poate spune totul de fiecare dată se-anunță ciuma pe o viforniță cu soare în burgul medieval e-o viață mai bună decît aici ruine ale fatalității fără deșert în jur alcătuiește un desen cu
Poezii by Ioan Vieru [Corola-website/Imaginative/9650_a_10975]
-
degrabă traversează bucureștii treci peste mări albastre peste câmpii pustii e miezul nopții vino în casa înnoptată cu Mayera în casa noastră cea de la șapte Dacă să mă miroși n-o să vii irișii mei albaștri, vii în lacrimă se vor topi la cer mă voi sui și-ntr-un nor albastru mă voi piti. Trupul Mariei e cald și-i moale hainele tale lepădând rugător, irișii albaștri așteptând această oră tânără de iubire subrațul tău mirosind e toată casa plină de
Poezie by Daniel Culea [Corola-website/Imaginative/14623_a_15948]
-
de dragoste. (oferă cineva un preț bun ?) nici măcar nu răspunde nimeni la telefon. mîna ta ca un păianjen visător țese uitarea. da sau nu tu spui că îți este atît de dor încît dacă îmbrățișezi un om de zăpadă se topește în brațele tale. s-a întîmplat într-o iarnă cînd te-ai oprit pe stradă și ai dat mîna cu unul dintre aceștia, mîna lui s-a topit în mîna ta. te apropii de cuvintele mele și ele se fac
Poezii by Anton Jurebie [Corola-website/Imaginative/2612_a_3937]
-
este atît de dor încît dacă îmbrățișezi un om de zăpadă se topește în brațele tale. s-a întîmplat într-o iarnă cînd te-ai oprit pe stradă și ai dat mîna cu unul dintre aceștia, mîna lui s-a topit în mîna ta. te apropii de cuvintele mele și ele se fac mici ca niște ființe proaspăt născute. faptul că îți sînt mai dragi stofele decît lumina, pielea decît sufletul, machiajul și poemul acesta ar trebui să-ți fie la fel de
Poezii by Anton Jurebie [Corola-website/Imaginative/2612_a_3937]
-
Naivitate Ne ducem un părinte la spital, încrezători c-o să se facă bine. Dar nu mai des, ci rar și tot mai rar, Din patul de metal acas^ mai vine. Vorbim cu medicii, sperăm, veghem Și disperăm văzînd cum se topește. Și ne rugăm cu lacrimi și-l strigăm. Iar moartea tace, face și sporește. Nemuritori Ca la biserică mergeam la Mama Duminica și-n alte sărbători. Doar cînd avem părinți - dar ținem seama?! Ne mai simțim copii; nemuritori. Oricîte lacrimi
Poezie by Carolina Ilica [Corola-website/Imaginative/8281_a_9606]
-
cenușa ei ca o pudră așezată pe haine, stai aici, se auzeau șoapte, stai, numai tu poți muri atît de fericit, numai cei singuri, numai tu vei învia odată cu mine în spuma unor cuvinte auzite numai de cei ce se topesc ca lumînările în biserici, rămîi atît cît poți fi, nu rătăci fără mine, nu mă privi, nu mă însoți, lasă-mă unde știi că pot fi ascunsă și scoasă la iveală ca rufele albite la soare, nu era ea, ea
Străina by Gellu Dorian [Corola-website/Imaginative/14439_a_15764]
-
se întîmple atunci cînd se întîmplă, toți cred că moartea lor e a altora, numai ea trăia cît toți la un loc, în noaptea cînd urmele stelelor pe cer erau pașii ei pe pămînt, în noaptea cînd trupul ei se topea sub cearceafuri, nimeni nu se mai ivea odată cu zorii, un ușor miros de umbră, un ușor praf de țipăt, un geamăt abia desenat pe buzele Giocondei, nimic, absolut nimic în urma ei, doar amenințarea, amenințarea ca o apocalipsă a vremurilor ce
Străina by Gellu Dorian [Corola-website/Imaginative/14439_a_15764]
-
coșuri de nuiele culegem boabe de grîu căzute în mâna semănătorului printre pietre și spini pe pămînt afînat și pînă seara tîrziu măcinăm frămîntăm înfometați Pîinea sunt dimineți și după-amiezi cînd pregătim butoaie de lemn și clipe sunt în care topim boabe de strugure ploaia și roua înfrumusețează recolta Domnul este acela care sîngerează în vița-de-vie un înger cade în gol de pe aripa templului un altul se ridică înapoi în brațele Domnului în pivnițele umede pregătim însetați Vinul dincolo de ziduri străinii
Poezii by Ioan Pintea [Corola-website/Imaginative/9744_a_11069]
-
m-au lovit cu pumnii, pân-au istovit, lu'ndu-mi și vălul de pe umeri... Câți fost-au, nu-i ușor să numeri. Jurați pe roada gliei, fi'ce ierusalemice, că nu-i veți tăinui, - ci-aveți a-i zice că mă topesc de doru' lui! - Cu ce-i iubitu-ți mai aparte decât toți ceilalți, de ne pui sub jurământ, tu, care parte de frumusețe ai din plin, - și cum anume-l recunoști? - Iubitu-mbujorat și alb e, dintr-o miriadă-l recunoști
Cântarea cântărilor by Șerban Foarță [Corola-website/Imaginative/8659_a_9984]
-
și demni ca Petru Cel Mare pe cal Au impus Rusia asupra mult trâmbițatei civilizații americane Cerându-se în patrie cuviincios și profund construiți de-acea probă, S-au înscris la universități, le-au absolvit, au fost investiți cu uniformă Topindu-se după aceea în dulcele satisfacțiilor curente și-n anonimat. Povestea a-ndulcit puțin conviețuirea dintre Roș-împărat și celălalt împărat Dar meritul mare a fost pe viu că omul pre om de foame nu s-a mâncat. Arată-mi la Români
Poeme în reportofon by Ion Gheorghe Recviem [Corola-website/Imaginative/10179_a_11504]
-
rog Nu mă mai urmări pe scări Știu că ești înger și că vrei să mori! Nu îmi mai bântui castelul de ceară E numai o iluzie amară, pe dinăuntru goală. Doar eu, poetul, întins pe podea, Până nu se topește odată cu mâna mea, Scriu versuri cu litere furate din scrisori În care Dumnezeu îmi spune printre rânduri Cât de mult mă iubește. Îmi cresc aripi Noi. Și am libertate în gânduri. Referință Bibliografica: Castelul de ceară / Gabriela Ana Bălan : Confluente
CASTELUL DE CEARĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1827 din 01 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1451638816.html [Corola-blog/BlogPost/350261_a_351590]
-
în trupuri dezgolite. De vom lăsa pierdută-n vraja clipei Speranța frântă-n geamătul aripei Vom fi luceferi, dar iubiri strivite ... Nu-i plânge nopții, hai, sărută zorii Când îndârjiți licorni se năpustesc Spre trupul ei și-n neguri se topesc Simți-vom iar, de dragoste, fiorii. (9) Ion VANGHELE: AM ÎNCERCAT SĂ TE ATING Am încercat să te ating Cu vorbe care-n mine plâng Dar dorul tău l-am ispășit Căci inima, nu ți-am găsit. O umbră ești
POEME ÎN OGLINDĂ (II) de ION VANGHELE în ediţia nr. 410 din 14 februarie 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_ion_vanghele_poeme_ion_vanghele_1329269382.html [Corola-blog/BlogPost/356298_a_357627]
-
Ascunde-mă în gândul tău Lăsându-ți lacrima-n părău Ascultă-mi liniștea din pași Mă bucură cu îngerași Și-n noaptea albă de argint Mă crede, prințe din Corint, Din suflet lin, floare de crin În adieri de rozmarin Topind dureri în jar de clipe Lasă iubirea să-nfiripe Cenuși să se prefacă-n muguri Iar noi, în zbor sublim de fluturi ... (10) Georgeta RESTEMAN: AM OSTENIT ÎN TRECEREA-MI PRIN RÂNDURI Am ostenit în trecerea-mi prin rânduri Rătăcitoare
POEME ÎN OGLINDĂ (II) de ION VANGHELE în ediţia nr. 410 din 14 februarie 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_ion_vanghele_poeme_ion_vanghele_1329269382.html [Corola-blog/BlogPost/356298_a_357627]
-
prin rugăciunea inimii care se poate rosti simplu, în orice moment liber: „Doamne Iisuse Hristoase Fiul Lui Dumnezeu, Miluiește-mă pe mine păcătosul (a)” AMIN! În loc de încheiere: Fluid tainic Doamne, aș vrea... Să te iubesc cu înfrigurarea cărnii Cu inima topită de căldură dragostei Ce se revarsă departe, peste granițele trupului Contopindu-se că într-o rugăciune Cu semnele Tale de lumină Doresc Să știi că exist nepierdută În durerea acestei nopți de vaer planetar Să simți cum ma îndumnezeiesc Când
Puterea rugăciunii în fenomenul vindecării by http://uzp.org.ro/puterea-rugaciunii-in-fenomenul-vindecarii/ [Corola-blog/BlogPost/94202_a_95494]
-
te-am iubit Și te-am răpus sedus, iubita mea sedusă... Cum nu te-aș vrea, iubito, într-o sferă De dezmierdări de-o noapte în plăcere Și strop cu strop, când trupul tău disperă, Să curg în tine tot, topindu-ne în sfere...? Rugă fără sfârșit - 6 Sunt, poate, doar un glas ce-și țipă Durerea neputinței când voi toți Nu vă treziți din somnul lung o clipă Să fiți din nou viteji și patrioți. Sunt cel ce încă speră
GRUPAJE DIN VOLUMUL ”ŞI ÎNGERII AU ÎNGERI PĂZITORI” de ROMEO TARHON în ediţia nr. 558 din 11 iulie 2012 by http://confluente.ro/Grupaje_din_volumul_si_ingerii_au_romeo_tarhon_1342004049.html [Corola-blog/BlogPost/340694_a_342023]
-
AMOR PE LEPĂDATE ... Autor: Livia Tiron Publicat în: Ediția nr. 2076 din 06 septembrie 2016 Toate Articolele Autorului "Setea trupurilor noastre a fost greu de stins atunci. Parcă nu mai era îmbrățișare contopirea aceea din urmă, când cu adevărat se topeau contururile, dispărea carnea, ne uitam respirația, mistuiți amândoi de o singură - însângerată și nesățioasă - gură. De mai multe ori am nădăjduit că la capătul răpirii aceleia vom întâlni, împreună, moartea. N-am știut că poate fi atât de ispititoare moartea
AMOR PE LEPĂDATE ... de LIVIA TIRON în ediţia nr. 2076 din 06 septembrie 2016 by http://confluente.ro/livia_tiron_1473159567.html [Corola-blog/BlogPost/368665_a_369994]
-
Înstrăinată ești pe veci, Iar lumea ta o să devină Abisul unde te petreci. Azi ai rămas doar o străină! FÂNTÂNI DE VISE Fântâni de vise, sălcii plângătoare Se dezvelesc în ramuri de lumină, Doar soarele în păru-ți poartă vină Topindu-se-n privirea ce mă doare. O rază într-o noapte cristalină Când a căzut și ultima ninsoare A dezlegat magie și candoare, Am înțeles ce-i liniștea deplină. Dar gândurile iar nu îmi dau pace, Trecutul poartă vălul de
ANOTIMPURILE IUBIRII (POEME) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1418 din 18 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1416311681.html [Corola-blog/BlogPost/377748_a_379077]
-
de vise Ce tremură în veșnicii nescrise, Liman de foc în bucle mă-nconjoară. Îți amintești când noaptea ne-nvelise Cu mantia-i în triluri de vioară Iar ochii tăi sclipeau a primăvară Și-n jar de stele cerul se topise? Te-am așteptat mereu stingher în lume, Sunt multe gânduri care nu s-au spus, Doar dragostei i-am dat atunci un nume Să ne reverse cerul la apus; Dar locul tău e undeva anume Și mările prin grai mi
ANOTIMPURILE IUBIRII (POEME) de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1418 din 18 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1416311681.html [Corola-blog/BlogPost/377748_a_379077]
-
așteptăm în tihnă primăveri, Iubind curat, etern, dumnezeiește. Cluj Napoca 14 februarie 2016 Poveste de iarnă Pe drumuri de fulgi de zăpadă, Sufletu-mi zboară cântând... Ascult o cerească fanfară, Când ninge afară tăcut. În palma vieții cad ca și fulgul, Topindu-mă-n versuri de dor... Ce-n zorii de ziuă îmbracă amurgul În cântec de slavă și nemuritor. Îmi ninge în palme zăpadă Cu fulgii grăbiți, jucăuși Surâd într-o mantie albă Toți pomii de ger adormiți. Iarna pare o
NOSTALGIE DE IARNĂ de MARINA GLODICI în ediţia nr. 1871 din 14 februarie 2016 by http://confluente.ro/marina_glodici_1455463024.html [Corola-blog/BlogPost/373684_a_375013]
-
-tău!.. Bietul băiat! S-a ținut departe de roșcată, dar...când a văzut-o jucând în horă, s-a prins lângă ea, parcă atras de un magnet. Iar când vălvătăile din părul și privirea ei l-au cuprins, s-a topit în joc, purtându-și pașii și zâmbetul după unduirea șoldurilor ei. Pe altă femeie care „ronțăia zăbala” o simțeai că mormăie și ea-n gând: -Ia uite și la-mbro-bo-di-ta mea! Ține, de, lângă ăsta lu’ Piciontea. Nu vede, tâmpita, că
FRAGMENT DIN POVESTIREA HORA de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1343 din 04 septembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1409844554.html [Corola-blog/BlogPost/376125_a_377454]