3,309 matches
-
conceptualizăm emoția în cauză, emoție, desigur, estetizată, ar trebui probabil să vorbim despre tensiunea erosului interzis, despre presiunea ireductibilă a sexualității nepermise. Volumele care au adus o astfel de "stare" auctorială la apogeu literar sînt amintita Lolita și chiar mai tulburătoarea, din unghiul tematicii ne-canonice, Ada or Ardor: A Family Chronicle/Ada sau Ardoare: O cronică de familie (1968). Capodopera din 1955 ne oferă un protago nist descompus identitar de apăsarea propriilor instincte erotice necontrolabile. Humbert Humbert trăiește cu obse
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
experiență, ci și André Frossard, care fusese arestat la 10 decembrie 1943 de Gestapo și închis în "Baraca evreilor" din fortul Montluc. Și cum această experiență nu e una oarecare, consecințele asupra personalității lor și asupra scrierilor acestora vor fi tulburătoare. Cum au putut aceștia, evrei fiind, să se transforme în cei mai mari apologeți creștini ai secolului al XX-lea e un lucru paradoxal. Însă pentru aceste personalități paradoxul pare doar o altă denumire a normalității. Steinhardt însuși mărturisește: "Creștinismul
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
mai șovăit și toate aprehensiunile și subtilitățile mele mintale au dispărut ca prin farmec...Nu vroiam să mor nebotezat". Astfel, în 15 martie 1960 va primi Sfântul Botez, săvârșitorul tainei fiind Ieromonahul Mina Dobzeu. Mai multe însă despre acest eveniment tulburător, atunci când vom aborda Jurnalul fericirii. După ieșirea din închisoare, în urma decretului de grațiere a deținuților politici din august 1964, va desăvârși botezul prin mirungere la Biserica Schitul Darvari. Ca o consecință a profunzimii convertirii sale religioase Steinhardt se va călugări
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
în textul Jurnalului, între cele "TREI SOLUȚII" sau acel Testament politic cu care se deschide Jurnalul și următorul citat din Evanghelia după Marcu: "Cred, Doamne! Ajută necredinței mele" (Marcu 9,24), pe care Steinhardt îl consideră unul dintre "cele mai tulburătoare lucruri scrise vreodată", fragment în care "justifică singur formula confesiunii sale"5. Iată textul: "Creion și hârtie nici gând să fi avut la închisoare. Ar fi așadar nesincer să încerc a susține că, "jurnalul" acesta a fost ținut cronologic; e
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
dar și prin Monologul polifonic (1991), Dăruind vei dobândi (1992), Primejdia mărturisirii (1993) etc. Așadar, abia după căderea regimului comunist, din motive lesne de înțeles pentru cel ce a citit Jurnalul, literatura română s-a putut îmbogăți cu o carte tulburătoare, carte care este rodul unui spirit cuceritor, este rezultatul frământărilor și al experiențelor unui adevărat model de moralitate într-o societate bolnavă la toate nivelele ei. Argumentele în favoarea literaritații capodoperei lui Steinhardt fiind oferite în al doilea capitol al lucrării
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
în subcapitolul dedicat Jurnalului fericirii, considerăm de cuviință a aprofunda această "carte-eveniment" (Ion Manolescu) din perspectiva unor concepte precum: memoria, istoria, uitarea, iertarea, libertatea, curajul, credința, paradoxul. Tot atâtea teme de reflecție morală. IV.1. Povestea Jurnalului La o carte tulburătoare, o poveste tulburătoare a apariției ei. Virgil Ciomoș, universitarul clujean, îngrijitorul edițiilor succesive ale Jurnalului și cel care a publicat pentru prima dată Jurnalul în 1991, mărturisește în Notă asupra ediției (a VII-a), Editura Dacia, 2000, că: ,,Prima versiune
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
Jurnalului fericirii, considerăm de cuviință a aprofunda această "carte-eveniment" (Ion Manolescu) din perspectiva unor concepte precum: memoria, istoria, uitarea, iertarea, libertatea, curajul, credința, paradoxul. Tot atâtea teme de reflecție morală. IV.1. Povestea Jurnalului La o carte tulburătoare, o poveste tulburătoare a apariției ei. Virgil Ciomoș, universitarul clujean, îngrijitorul edițiilor succesive ale Jurnalului și cel care a publicat pentru prima dată Jurnalul în 1991, mărturisește în Notă asupra ediției (a VII-a), Editura Dacia, 2000, că: ,,Prima versiune a Jurnalului fericirii
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
după cele "TREI SOLUȚII" sau după acel Testament politic cu care se deschide Jurnalul fericirii și înainte de următorul citat din Evanghelia după Marcu: "Cred, Doamne! Ajută necredinței mele". Marcu (9,24) pe care Steinhardt îl considera unul dintre "cele mai tulburătoare lucruri scrise vreodată", autorul Jurnalului fericirii interpune în text un fragment în care "justifică singur formula confesiunii sale"2. Textul e foarte important pentru conturarea unei perspective interpretative, evidentă fiind dificultatea încadrării Jurnalului într-o anumită "formă" de literatură. Iată
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
literară ("Jurnalul fericirii are toate datele unei cărți fără echivalent în cultura română, o carte al cărei destin abia începe"22, spunea I. Simuț în 1994 sau "Rareori am citit în literatura subiectivă din ultimele trei-patru decenii o carte mai tulburătoare și mai plină de miez uman decât acest Jurnal al fericirii în care găsesc nu numai un destin intelectual neobișnuit, dar și o morală: morala omului care trece prin suferință și care judecă lumea cu alte criterii decât acelea ale
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
dau prilej să cugete bine... În urma stăruințelor lui, i-am îndeplinit dorința"1. Și în articolul lui Alexandru Căutiș apare numele lui Gafencu, cel care a renunțat la doza sa de 10 grame de streptomicină în favoarea lui Wurmbrand (evenimentul acesta tulburător e menționat și în cartea lui Ianolide). Wurmbrand "a fost atât de marcat de gestul lui Gafencu, încât a exclamat în lacrimi la căpătâiul legionarului: "Doamne vreau să intru în împărăția Ta pe aceeași poartă cu acest om". Și a
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
doare ora ce se-arată / Și timpul ce aleargă-n mine, / Mă doare-a trupului / erată / Când cerul se rotește / Pe galbenele-i șine”. O tonalitate nouă își face loc aici; versul limpede, aforistic adesea, capătă pe alocuri accente melancolice, tulburătoare, grave, dând seamă că poetul își lărgește problematica, dobândind altă percepție a profunzimii. Volumul Zidit în fereastră (1984), carte postumă, aparține unor registre multiple. Tonul sobru, justițiar se întrețese cu ironia amară. Poetul tratează în răspăr teme consacrate ale poeticii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285906_a_287235]
-
o situație oximoronică definitorie, productivă ca expresivitate. La debutul lui D., Nicolae Manolescu îi asemuia demersul cu „o calotă polară” și, pe de altă parte, identifica în poet un concettist atipic, nu baroc, ci clasic. Impresionează, în versul lui, o tulburătoare descompunere și regenerare perpetuă a visceralului în cerebral și invers, ca și un proces omolog de deconstrucție-recuperare, care implică, pe de o parte, umanul, viul în general, iar pe de alta, materia inertă, inanimată. Importantă e o anumită „deschidere de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286655_a_287984]
-
comunicării, care se va desfășura între părțile stângi ale fețelor și între laturile stângi ale trupurilor. Așa cum începem să înțelegem, comunicarea între părțile stângi ale fețelor și laturile stângi ale trupurilor are întotdeauna o mai mare încărcătură emoțională. Unele aspecte tulburătoare ne fac să credem că partea stângă a trupului este strâns legată de emoții. Atunci când emoțiile ne copleșesc și ne perturbă, ele pot să antreneze reacții fiziologice care se traduc prin scurte crize de mâncărime. Ne scărpinăm, pentru că „ne mănâncă
[Corola-publishinghouse/Science/2336_a_3661]
-
și măsurile ce s-ar impune pentru limitarea amplitudinii crizei și readucerea economiei mondiale, ce alunecă într-o recesiune profundă, pe linia de plutire. Majoritatea economiștilor a văzut în "virusul asiatic" o criză locală; Krugman susține că a văzut "un tulburător semn rău pentru noi toți, un avertisment că problemele economiei declinului n-au dispărut în lumea modernă" (p.8). Credeam că am învățat lecția crizei, că economiști precum John Maynard Keynes sau Milton Friedman ne-au învățat cum să o
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
mii de ani, printre coșmaruri, temeri groaznice și iubiri, în mînă cu sentimente înduioșătoare de compasiune, iar refuzul diformității se însoțește cu extaze decaden-te în fața celor mai seducătoare violări ale oricărui canon clasic. Printre demoni, nebuni, dușmani înfricoșători și prezențe tulburătoare, prin-tre abisuri răvășitoare și diformități care ating sublimul, freaks și morți vii", descoperim un parcurs iconografic pe cît de vast pe atît de surprinzător. După atîtea delectări asupra diferitelor încarnări ale urîtului, cartea se încheie cu un apel la compasiune
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
patriotismul în general, dar vă sugerez domnilor politicieni, să citiți măcar cîteva pasaje din Cîntarea României, Alecu Russo. E atît de frumoasă această Cîntarea cîntărilor românească, încît cu greu poți să nu tresari, să nu te înfiori. Eu găsesc extrem de tulburătoare și de pilduitoare acele cuvinte. Cum de ele nu le dau fiori guvernanți-lor? Sau ce-i mai poate înfiora pe ei? Nu, nu moare țara, d-le Băsescu. Iar problema nu e că dvs. nu ați mai vrea să-i
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
observațiile pertinente făcute în comentariile anuale la top 100 România. Lucrarea se adresează în egală măsură decidenților politici, uniunilor patronale, uniunilor sindicale și mediului de afaceri în general. Pentru cercetători și studenți, lucrarea oferă o cale către aprofundarea incitantă a tulburătoarei teme a concentrării economice în sistemele de companii, și nu numai. Capitolul 1 Particularități ale repartițiilor cotelor de piață pe piețe clasificate 1.1. Repere metodologice Pentru identificarea cu grad înalt de generalitate a particularităților repartițiilor cotelor de piață ale
Clasele concentrării economice și factorul 80% by Cezar MEREUŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/221_a_165]
-
este de forma. Un exemplu este concludent: fie un sistem național cu 400.000 de companii active și cu o cotă a liderului de 2,7%. Conform ecuației de regresie: N80max = 66.048 adică max = 16,5%. Semnificația rezultatului este tulburătoare pentru că rezultă, cu o probabilitate de 0,95, că ponderea maximă a companiilor-noduri care constituie structura de putere a sistemului și determină performanța acestuia nu depășește 16,5% din numărul total de companii. Este o dovadă a asimetriei puterii în
Clasele concentrării economice și factorul 80% by Cezar MEREUŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/221_a_165]
-
eposului; ritmul brâncușian (Odă "în metru antic", nota mea), prin care se manifestă cosmosul interior, fragil, cu adevărat inefabil al ființei umane și, prin care aceasta reușește să-ți controleze chiar neliniștile imediate (deci mai aproape resimțite și aparent mai tulburătoare), într-un plan circular de progresivă adâncime și de o forță care nu contravine lirismului ce-i este propriu, ci, dimpotrivă îl subliniază; ritmul gabrielesc, menit să întrețină neliniștile puternice, provocate de violență, prin ascuțimi unghiulare și diagonale, în dimensiunea
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
ciupiturilor, după cum aveam să aflu mai tîrziu. Buza de sus, frumos conturată și plină, era răsfrîntă puțin către nas, părînd astfel mai mare și mai cărnoasă decît cea de jos și dînd gurii un aer bosumflat, copilăros dar și foarte tulburător. Nu avea cearcăne, obrajii nu-i erau trași și nici pieptul scobit, nu era excesiv de palidă și nici pomeneală să respire cu gura deschisă; nu semăna cîtuși de puțin cu fata tuberculoasă pe care mi-o imaginasem, aceea pe care
Juan Marsé - Vraja Shanghaiului by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/14093_a_15418]
-
1905 (odată cu Goga), prozatorul e un îndatorat lui Sadoveanu și întregii atmosfere sămănătoriste a epocii. Influență această sămănătorista s-a păstrat, regăsind-o, întreaga, si in amintitul român inedit pînă în 1997, Prăbușirea. Prozatorul s-a salvat prin cîteva nuvele tulburătoare (dintre care as aminti Fefeleaga) și prin evocarea unui anume fantastic țărănesc (din țară moților, pe care a cunoscut-o bine). S-a avîntat și în zona românului, unde, după cîteva rateuri, izbutește, în 1913, prin Arhanghelii, care, cum a
Literatură si morală by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17814_a_19139]
-
nu este nici una, nici alta.Dincolo de faptul că este o poveste admirabil spusă despre eterna înfruntare dintre Bine și Rău, dincolo de faptul că reușește să creeze societăți imaginare perfect funcționale, dincolo de interpretarea genială a actorilor și de coloana sonoră absolut tulburătoare, trilogia Stăpânul Inelelor reprezintă un discurs despre valori pe care societatea românească pare să le fi pierdut cândva, în decursul „evoluției" sale. Onoare, loialitate, prietenie, spirit de sacrificiu... Ce mai înseamnă toate acestea pentru românii de astăzi? Nimic, trebuie să
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6522_a_7847]
-
da apă la moară, mă tem, conservatorilor din cultura română, îi va încuraja pe universitarii stafidiți să refuze în continuare schimbarea curriculum-ului academic, vă certifică acest mit găunos al literaturii că miracol și mister, care, oricît ar fi de tulburător și emoționant pentru minți mai confuze, de umaniști prăfuiți, merita scormonit, cel putin o dată la două decenii. Dacă scormoneala aceasta nu va face decît să îl reconfirme, șo be it, dar efortul în sine, cel al reinterpretărilor și mai ales
Canoneli pe tema canonului by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18144_a_19469]
-
îl vede pretutindeni. Nu e deloc de mirare că ultima lui carte, apărută în 1998 și prezentată, laconic ce-i drept, la această rubrică, e intitulată Shakespeare. The Invention of the Human (Inventarea umanului). În această carte, de altfel o tulburătoare analiză a operei shakespearene cu foarte interesante, dar și discutabile speculații și generalizări pornite de la ea, Bloom e cumva mai franș cu propriile sale idiosincrasii. În deschiderea cărții, pentru a-și justifica subiectul, se întreabă retoric: Why Shakespeare? (De ce tocmai
Canoneli pe tema canonului by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18144_a_19469]
-
urmei o creație a sec. XIX și de care trebuie să ne eliberăm". E posibil ca și distanțele pe care le-a luat față de literatură să se fi datorat unei de același tip aprehensiuni în legătură cu evocarea umanului în concretețea sa tulburătoare, purtînd inevitabile sarcini etice. Un capitol nou, cu totul diferit, începe în biografia lui Noica odată cu întemnițarea sa în timpul regimului comunist. Avem a face cu un reflux, cu o cedare, cu o abjurare formală, conduită a unui om timorat, înfricoșat
Noica între extreme (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8513_a_9838]