17,682 matches
-
sociale, economice, ideologice, față de care începe să se contureze ideea de libertate. Perioada nu reprezintă un moment propriu-zis „creator” al ideii de literatură, dar marile sensuri sunt definitiv fixate, stabilizate și consacrate. I.5. Conștiința literară Secolul al XVII-lea, dominat de o dublă sensibilitate: clasică și barocă, nu aduce totuși mari schimbări în istoria ideii de literatură. Celebra ceartă dintre antici și moderni, punctul de maximă importanță al acestei perioade, ilustrează conturarea unei conștiințe literare. Are loc o puternică stabilizare
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
sentimentul, plăcerea frumosului. Există însă și criterii obiective de definire a literaturii în studiile sistematice de estetică, în special în spațiul german, ce au în vedere aspectul de scriitură. Problema distincției teoretice riguroase poezie/literatură nu se pune încă. Poezia domină și absoarbe tot spațiul literaturii. Ceea ce înțelegem astăzi prin literatură, în sens estetic, va fi tot mai bine exprimat - sub impuls predominant romantic - prin ideea de poezie. Poezia se vrea separată de cultura livrescă, de întreaga literatură precedentă, idee răspândită
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
cea „cu tendință” este revendicată în mod curent în tot cursul secolului. Un tendenționism - moral, educativ, filosofic - regăsim începând cu romanticii. Literaturii i se recunoaște impactul ideologic pe care îl poate avea, ea este o adevărată putere „spirituală”, conduce politica, domină puterile statului. Mulți exprimă această convingere în epocă (Shelley, Hugo etc.) Ideologizarea literaturii cunoaște și o expresie populistă, „poezia socială”, care va deveni sub influența curentelor socialiste - „poezia muncitorilor”, „a proletarilor”. Va exista o literatură care exprimă și apără interesele
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
pune în termeni axiologici tradiționali, deci ideali, absoluți etc., ci tot în termeni sociologici: problema „valorii” legată de „succes”. Adrian Marino constata că „nu există valori estetico-literare constante, ci doar variabile, respectiv tipuri istorice de lectură. În secolul 18 a dominat tipul de lectură ideologic, în al 19 lea cel estet, în al 20-lea cel social.” Legat de problema „valorii” literare se pune problema canonului, mult discutată în ultima perioadă, care a reprezentat o adevărată „bătălie” în SUA. Harold Bloom
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
și intoleranța acestui secol, ceea ce are urmări grave și nefaste asupra literaturii. Impactul ideologic este evident la nivel de conținut, literatura este ideologică, prin intermediul literaturii se propagă direct sau indirect o ideologie, iar ideologia condiționează la rândul ei, și chiar domină întreaga reflexie și teorie a literaturii. După primul război mondial literatura devine printre altele suport pentru orice ideologie, face posibilă manipularea ideologică. Paternitatea marxistă a definiției literaturii ca ideologie este evidentă. K. Marx, încă din secolul trecut, vorbise de „formele
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
ar fi scopurile legate de artă sau de cunoaștere). Dacă științele umaniste au abdicat de la rolul lor de a trasa scopurile spirituale ale omului, nu este surprinzător că toate scopurile și interesele umane sunt stabilite acum cu ajutorul tehnicii avansate care domină științele naturii”. Acest fapt este confirmat și de abandonarea progresivă a interesului față de valoarea vieții umane, a respectului față de persoană în orice etapă a vieții sale s-ar afla, și delegarea acestui interes doar specialiștilor în domeniu, la nivelul cercetării
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
și de viitorul său plin de așteptări și de dorințe. Trăim, astfel, într-o lume în care consistența adevărului s-a pierdut, [...] unde sunt puse în lumină atât forme variate de relativism etic, de subiectivism exasperat, cât și situația prezentă dominată de distracție și de indiferență, de superficialitate și de cinism, ca ieșiri perverse din acea paralizie a gândirii și a inimii care generează incapacitatea de a recunoaște binele și de a-l urma”. Putem încă o dată să localizăm această ruptură
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
până la sfârșit. Această dinamică este dusă la extrem în cazul îndârjirii terapeutice și a eutanasiei, amândouă sperând să evite confruntarea cu moartea, făcând-o să întârzie sau să o anticipe în mod voluntar: pe de o parte încearcă să o domine, iar pe de altă parte recunosc imposibilitatea de a o înfrunta. Tratamentul global induce o viziune specifică asupra durerii. Ea devine o experiență mereu negativă, motiv pentru care riscă să fie considerată o experiență ruptă de celelalte aspecte ale vieții
Etica creştină din perspectiva persoanei by Duma Bernadin () [Corola-publishinghouse/Science/100983_a_102275]
-
singură experiență negativă este suficientă pentru a scădea disproporționat gradul de atractivitate totală. De aceea, atracțiile secundare (sau complementare) nu trebuie trecute cu vederea atunci când se încearcă o evaluare a atractivității totale a unei destinații. Atracțiile de ordin superior pot domina imaginea regiunii, dar dacă atracțiile complementare din complex sunt sub standardele zonei, acestea pot deteriora foarte mult experiența totală a vizitatorului. Desigur, diferențele pozitive funcționează în sens opus și influențează favorabil atractivitatea totală. Fiecare regiune și stațiune trebuie să își
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
tur de admirare a peisajului și participarea la un eveniment major. Criterii de selectare a zonelor de dezvoltare a destinațiilor turistice Se pot utiliza următoarele criterii pentru identificarea zonelor în ordinea importanței: 1. Baza de resurse naturale: (a) în afara regiunilor dominate de orașe, zonele trebuie să cuprindă regiuni cu mari capacități de recreere intensă, în special prin activități care se pot desfășura în orice perioadă a anului; (b) zonele trebuie să conțină peisaje naturale care să ofere imagini atrăgătoare din punct
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
design original care să fie în concordanța cu mediul. Un hotel cu un design rectangular, pe care-l putem întâlni în oricare oraș modern al lumii, nu va fi adecvat pentru un loc de petrecere a verii la marginea mării, dominat de palmieri și vegetație tropicală. În general, un turist preferă o clădire cu un design în concordanță cu arhitectura regională, ca parte a peisajului local, în locul unui hotel modern, pe care-l poate întâlni în locul său de rezidență. Acest fapt
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
căzând pe posibilitățile acestora de a realiza și modernizări postprivatizare. Chair la potențialul ridicat al stațiunii, este nevoie de forță financiară majoră, investițiile în modernizări putând fi recuperate în aproximativ 7-8 ani. Dezvoltarea catalitică În alte locuri, un promotor poate domina procesul de dezvoltare, fără a-l monopoliza totuși. Mai curând, activitățile sale servesc drept „catalizator”, stimulând alte dezvoltări. Acest proces, care poate fi denumit dezvoltare „catalitică”, se caracterizează prin următoarele etape: 1. Impulsul inițial provine de la un singur promotor important
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
Sinaia, pădurile au devenit zone de interes, după ce terenurile din interiorul stațiunii s-au ocupat. Zonele împădurite din Calea Codrului, Opler sau marginea Cumpătului sunt colonizate de vile; de multe ori nu se respectă planul de urbanism. Resursele antropice sunt dominate de amenajările sportive. Sunt prezente și de importanță de necontestat și atracții istorice, religioase, etnofolclorice, care diversifică oferta. În majoritatea stațiunilor montane se poate schia, existând pârtii separate pentru începători și pentru avansați. Elementele de caracterizare a unei pârtii de
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
litorală în noile țări receptoare (Mexic, Coasta de Fildeș, Malaiezia), concentrare susținută în regiunile dezvoltate. În prezent, turismul de coastă reprezintă cu siguranță una dintre cele mai semnificative forme de turism, în multe țări fluxul turistic intern și internațional fiind dominat de o migrație masivă spre soare și mare pe perioada verii. De asemenea, coasta reprezintă o destinație bine stabilită, cel puțin în Europa Occidentală. Una dintre caracteristicile care diferențiază turismul de coastă de cel din alte zone este importanța resurselor
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
apărut astfel o unitate funcțională. Cu toate acestea, multe dintre activitățile tradiționale continuă în zonă. Stațiuni turistice apărute în urma unei dezvoltări planificate și localizate - Coasta Mării Negre Litoralul românesc și bulgăresc al Mării Negre, în general plat, jos și nisipos, a fost dominat de trei mari porturi (Constanța, Varna și Burgas), în afara acestor centre existând o populație și activități reduse. În perioada postbelică, guvernele socialiste au început un program de extindere a turismului, pentru a îmbunătăți influxul de valută și pentru a promova
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
vacanță de mari dimensiuni (15000-25000 de paturi), ca de exemplu Mamaia în România sau Zlatni Pjasac în Bulgaria. Funcționale și foarte clar delimitate, aceste stațiuni nu au avut aproape nici un efect asupra organizării anterioare a regiunii, care continuă să fie dominată de porturile mari. Dezvoltare masivă: Languedoc-Roussillon Pe litoralul francez L-R existau unele stațiuni mici, dar înainte de operațiunea de dezvoltare masivă din anii 1960, potențialul turistic al regiunii nu era exploatat aproape deloc. Deși face obiectul unui plan de dezvoltare
AMENAJAREA TURISTIC? A TERITORIULUI by Irina Teodora MANOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/83493_a_84818]
-
traduse, De la mimus la baroc (1933). Pe de altă parte, beletristica propriu-zisă este firavă și puțin semnificativă până către sfârșitul celui de-al doilea război mondial. Volumul de poezii Cântece de rob (1930) ori piesele de teatru Metamorfoze și Anno Domini... (ambele din 1927), Molima (1932) nu impun o voce distinctă, deși maniera tradiționalistă (gândiristă chiar, în poeme) este concurată, în creația dramatică, de o profundă influență strindbergiană și ibseniană sau expresionistă, ce îi dau o notă particulară în epocă. Realizarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289425_a_290754]
-
nume Iancu Urmatecu, depășește toate modelele sale autohtone; prin complexitatea caracterului și puterea de viață, este de-a dreptul balzacian, fără să amintească precis pe vreunul din protagoniștii Comediei umane. ȘERBAN CIOCULESCU SCRIERI: Dramă și teatru, Arad, 1926; Metamorfoze. Anno Domini..., București, 1927; Cântece de rob, București, 1930; Molima, București, 1932; Drama și teatrul religios în Evul Mediu, București, 1942; ed. pref. George Banu, București, 1972; Sfârșit de veac în București, București, 1944; ed. îngr. I. Oprișan, București, 1975; Romain Rolland
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289425_a_290754]
-
se făceau. Revenea puterilor publice să acompanieze această mișcare, să neutralizeze riscurile sanitare, dezmățul social și politic. Fiindcă Franța a intrat ezitant în era industrială, conducerea orașelor, de la mijlocul secolului al XIX-lea până la al Doilea Război Mondial, a fost dominată, în principal, de considerații igieniste. Acestea erau asociate ideii că urbanizarea era o amenințare, conținea dezordine potențială. Abia după al Doilea Război Mondial, în paralel cu conversia țării la deliciile producției și consumului de masă, statul a considerat posibil să
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
și experiența urbană este o absurditate. Jocurile puterii au influențat întotdeauna structurarea orașelor. În sensul cel mai larg al termenului, urbanismul "acoperă orice acțiune conștientă vizând conceperea, organizarea, amenajarea sau transformarea orașului și a spațiului urban 1"; istoria sa este dominată de viziuni religioase, pragmatice sau științifice care sunt, în același timp, tot atâtea moduri de legitimare a puterii. Jacques Heers a insistat asupra acestui aspect cu referire la orașele Evului Mediu occidental: amenajarea orașului "rezulta, în mod inevitabil, din afirmarea
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
rămână secundară în raport cu interesele naționale, totuși și existența acestora, a "treburilor locale", era recunoscută. Autonomia comunală rămânea totuși riguros limitată de tutela admi-nistrativă2. Aceasta nu implica în mod obligatoriu uniformizarea gestionării politicilor locale. În mijlocul diversității modurilor de gestionare comunale, care domină sfârșitul secolului al XIX-lea, Gilles Novarina și Samuel Martin disting două modele, aflate la extreme: cel al castelului și cel al comunei radicale. Primul este organizat în jurul marii proprietăți funciare. El era întemeiat pe figura centrală a marelui proprietar
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
regulile elementare de igienă. Este adevărat remarcă Alain Faure că poporul nu deschide prea bucuros ferestrele, dar nu din cauză că a devenit insensibil la mirosurile animaliere ce bântuie prin încăperile înguste și suprapopulate, ci din cauza zgomotului și a mirosurilor grele care domină în exteriorul locuinței: latrine și haznale, acareturi care ocupă curțile și beciurile, omniprezentele animale"1. Exil pentru unii, periferia a fost, pentru alții, la începutul secolului al XX-lea, ocazia de "a prinde loc", de a prinde rădăcini undeva, șansa
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
de această practică de guvernare 46. Problema urbană este în secolul al XIX-lea de a ști cum poate fi sporită populația unui oraș aceasta fiind o condiție a dezvoltării industriale fără să crească riscurile de răzvrătire. Acest secol este dominat de teama de mulțime. Lucrările societății CERFI 47 au arătat până la ce punct intervenția asupra construitului 4, din inițiativă fie statală, fie municipală, fie privată, a fost subordonată igienei publice. "Gândirea care până la Carta de la Atena (1933) a guvernat orașul
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
în jurul câtorva orașe. "Noțiunea de regiune notează profesorii Labasse și Rochefort se concentrează tot mai mult pe atracția exercitată de marile orașe, iar diviziunile regionale tind să se confunde cu limitele zonelor de influență ale acestor centre majore ale vieții dominate de legături. Regiunea istorică și regiunea naturală dispar în fața regiunii urbane"99. Nu există politici de dezvoltare regională sau de amenajare teritorială care să nu caute sprijin în polii de creștere. În practică, este vorba de favorizarea "metropolelor regionale de
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
și să vorbească despre "afinitățile elective" dintre etica urbanistică și un stat cu spirit intervenționist -fapt de altminteri observabil în diferite țări, indiferent de regimul politic. Idealul de urbanism al Mișcării moderne a dat credit proiectului puterilor publice de a domina urbanul. Acest proiect legitima un salt cantitativ și calitativ al intervenției statului în societate. Putem remarca, de altfel, după cum sugerează Jean-Paul Lacaze, că doctrina diviziunii spațiului promovată de funcționalismul urban sprijinea statul în intenția sa de a multiplica și specializa
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]