18,324 matches
-
eminesciană de la "Timpul"", în România literară, nr. 23, p. 9. Ornea, Zigu, (1998), "Poetul național", în Dilema, nr. 265, p. 10. Paleologu, Al., (2000), " Cum stăm cu Eminescu", în Viața Românească, nr. 1, pp. 27-28. Pană Dindelegan, Gabriela, (1997), "Terminologia lingvistică actuală, între tradiție și inovație", în Limbă și Literatură, nr. 3-4, p. 6. Panu, G., (1971), Amintiri de la Junimea, 2 vol., Editura Minerva, București. Papadima, Ovidiu, (1966), Cezar Bolliac, Editura Academiei Române, București. Parret, Hermann, (1981), "Les stratégies pragmatiques", în Communication
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
120 Ibidem, p. 104. 121 Patrick Charaudeau, Le discours politique. Les masques du pouvoir, Librairie Vuibert, Paris, 2005, p. 27. 122 Jean-Marie Denquin, La politique et le langage, Michel Houdiard Éditeur, Paris, 2007, p. 22. 123 Gabriela Pană Dindelegan, "Terminologia lingvistică actuală, între tradiție și inovație", în Limbă și Literatură, nr. 3-4, 1997, p. 6. 124 Paul Ricoeur, Metafora vie, traducere de Irina Mavrodin, Editura Univers, București, 1984. 125 Rafika Keryayi-Lasri, La métaphore dans le commentaire politique, L'Harmattan, Paris, 2003
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
care funcționează DAT și a îmbunătățirilor pe care le înregistrează programul față de LIWC, v. Daniela Gîfu, Violența simbolică în discursul electoral, Casa Cărții de Știință, Cluj-Napoca, 2011, pp. 274-356. 497 Menționăm cele 64 de clase prevăzute în softul original: categoria lingvistică (22 de clase) 1 funct (Total function words), 2 pronoun (Total pronouns), 3 ppron (Personal pronouns), 4 i (1 st pers singular), 5 we (1 st pers plural), 6 you (2nd person), 7 shehe (3rd pers singular), 8 they (3rd
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
punct de vedere, dar aprofundând investigația și argumentarea, insistă asupra însemnătății traducerii lui N. Milescu, a ponderii acestui text în cuprinsul ediției de la 1688. A fost semnalată apoi pătrunderea în textul Bibliei de la București, în proporție considerabilă, a unor fenomene lingvistice de tip popular (muntenești), dar și a unor particularități fonetice, morfologice și lexicale caracteristice graiurilor nordice, ardelenești și moldovenești. Existența celor din urmă a fost explicată, între altele, prin prezența în Țara Românească a unei pleiade de tipografi moldoveni, unii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285724_a_287053]
-
s-a afirmat major în domeniul pe care, în Europa, îl numim analiza discursului. Însăși definiția discursului elimină unele oscilații, unele criterii de definire, cel cantitativ, de pildă, prin transfrastic înțelegând transgresarea verbalului, manifestarea în extralingvistic, potrivit afirmației lui Benveniste: lingvisticul se sfârșește cu fraza. O manifestare lingvistică devine discursivă tocmai atunci când este purtătoare a mărcilor exteriorității, ale socialului, ceea ce este în spirit cert postmodern, contextul favorizând și faimoasele "jocuri de limbaj" de sorginte wittgensteiniană, îndrăgite de autorii postmoderni. Definirea discursului
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
care, în Europa, îl numim analiza discursului. Însăși definiția discursului elimină unele oscilații, unele criterii de definire, cel cantitativ, de pildă, prin transfrastic înțelegând transgresarea verbalului, manifestarea în extralingvistic, potrivit afirmației lui Benveniste: lingvisticul se sfârșește cu fraza. O manifestare lingvistică devine discursivă tocmai atunci când este purtătoare a mărcilor exteriorității, ale socialului, ceea ce este în spirit cert postmodern, contextul favorizând și faimoasele "jocuri de limbaj" de sorginte wittgensteiniană, îndrăgite de autorii postmoderni. Definirea discursului prin comparație cu textul se dovedește indispensabilă
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
critic mai "emotivă", axându-se pe jocurile de cuvinte, pe metafore, precum și pe un stil "flamboaiant" și un ton exaltat, euforic. Luând în atenție criteriul atitudinii față de limbaj, structuraliștii acceptă ideea conform căreia avem acces la realitatea înconjurătoare prin mediul lingvistic, în timp ce, prin contrast, poststructuraliștii cred că însăși realitatea este textuală, privilegiind un model imaginativ bazat pe lichide semnele "plutesc" libere de conceptele pe care ar trebui să le desemneze, de aici fiind posibilă "contaminarea" cuvintelor cu opușii lor sau "diseminarea
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
în vedere, în funcție de proiect sau scopurile urmărite de fiecare curent în parte, dacă structuralismul are în vedere "modalitatea noastră de structurare și categorizare a realității", poststructuralismul preferă termenul de "subiect dizolvat", care se construiește în interacțiunea dintre forțele sociale și lingvistice și studierea acestui "țesut de textualități". Urmărind întreprinderea structuralistă în literatură, David Buchbinder 52 consideră că există trei dimensiuni esențiale ale textelor literare: textul reprezintă un sistem particular sau o structură în sine, este influențat de alte texte, atât la
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
care arată la nivel practic diferențele dintre structuralism și poststructuralism. Astfel, Structuralistul caută: Poststructuralistul caută: Paralele/Ecouri Contradicții/Paradoxuri Echilibre Schimbări/ Fisuri în: Ton Punct de vedere Timp gramatical Timp Persoană Atitudine Reflecții/ Repetiții Conflicte Simetrie Absențe/Omisiuni Contraste Bizarerii lingvistice Structuralistul caută: Poststructuralistul caută: Modele Aporii Efect: a arăta unitatea textuală și coerența Efect: a arăta lipsa de unitate textuală În termeni similari, Jonathan Culler 54 reia o parte din distincțiile propuse în anul 1976 de către J. Hillis Miller, unul
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
degrabă pe similaritățile dintre teoriile propuse, oferind o interpretare interesantă a raporturilor dintre acestea (pe scurt, ambii filosofi critică principiile dominante ale societăților capitaliste contemporane, "rațiunea funcțională", ambii subliniază că tipurile de discurs posedă reguli și norme specifice, realizează "cotituri lingvistice" în teorie, dezvoltă o filosofie a limbajului care accentuează varietatea jocurilor de limbaj, în loc să dezvolte lingvistici formale sau structurale etc.). Abordând și binecunoscuta apărare habermasiană a distincției de gen dintre filosofie și literatură 124, cei doi critici consideră că în
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
este să înțelegem ce se întâmplă, nu să cădem de acord asupra unui concept. Deocamdată, "postmodernitate" este o denumire foarte bună"134. Astfel, importanța problematicii pe care o ridică postmodernitatea, funcția de catalizator al dezbaterii sociale prevalează în fața discuțiilor pur lingvistice. Prin discursivitatea sa, considerată de cele mai multe ori paradoxală și agresivă, postmodernitatea poate totuși să pună o gamă de întrebări pertinente referitoare la rolul mass-media, al societății, al reflecției în genere. Tocmai de aceea, ne atenționează Lyon, "socialul și culturalul trebuie
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
în legătură cu prevestirea acestui amurg al valorilor tradiționale cunoscute, că Nietzsche este precursorul postmodernismului filosofic, care a descris modernitatea sub semnul decadenței). Iar dacă un înțeles de bază al termenului "modern" este acela de nou, cu atât mai mult intervine confuzia lingvistică în ceea ce privește un cuvânt ce ar însemna "după nou", ceva care vine după nou, după prezent. Daniel Bell recunoaște de asemenea că dacă până într-un anumit punct a funcționat foarte bine particula "dincolo de" ("beyond"), acum aceasta este epuizată de sens
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
reprezenta o modalitate de a atrage atenția asupra alterității, a diferențelor și a faptului că rolurile sociale nu sunt predeterminate natural, ci sunt produse cultural, carnavalescul postmodern subliniază "ethosul comic sau absurd al postmodernismului"222, pasiunea sa pentru polifonie, deformări lingvistice și chiar pentru grotesc sau monstruos. Bahtin considera această trăsătură ca fiind specifică textelor premoderne; putem, așadar, încă o dată remarca modul în care postmodernismul conversează cu trecutul și îl încorporează într-o formă inedită în interiorul său complex. Postmodernismul cultivă "relativitatea
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
prototipul filosofului, care deține o identitate centrală, ireductibilă, în timp ce homo rhetoricus este privit ca un "actor" care mai degrabă manipulează realitatea în funcție de propriile sale scopuri, decât încearcă să o cunoască din punct de vedere obiectiv. Dacă homo seriosus suspectează procedeele lingvistice ale lui homo rhetoricus, acesta din urmă discreditează pretenția de adevăr și de limbaj neutru în care omul serios crede că își desfășoară teoriile. În ceea ce privește discursul postmodern, o importanță deosebită pentru integrarea retoricii o deține contribuția lui Nietzsche, care răstoarnă
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
scris, mai precis la opera literară; unii îl consideră un sinonim al discursului; în sfârșit, alții îi conferă o extensie trans-semiotică, vorbind despre text filmic, muzical etc. În acord cu utilizarea noțiunii în cadrul pragmaticii textului, se vorbește de o secvență lingvistică scrisă sau vorbită, formând o unitate comunicațională, fie că se are în vedere o înșiruire de fraze, o singură frază sau un segment dintr-o frază"249. Un înțeles al textului care se poate suprapune conceptului de scriitură, în special
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
de ordonare a categoriilor gândirii sau cunoașterii, astfel încât el reflectă sensul "comun" al unui "discurs" ca fiind un tip de text sau de tratat. În unele ramuri critice ale filosofiei sau semioticii, termenul "discursiv" are sensul de "produs în mod lingvistic sau textual""254. Astfel, discursul, înțeles în sens de substantiv de masă și strict din punct de vedere lingvistic, se referă la actele de vorbire sau scriere care apar la niveluri superioare celui propozițional, la niveluri transfrastice; McHoul notează că
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
de text sau de tratat. În unele ramuri critice ale filosofiei sau semioticii, termenul "discursiv" are sensul de "produs în mod lingvistic sau textual""254. Astfel, discursul, înțeles în sens de substantiv de masă și strict din punct de vedere lingvistic, se referă la actele de vorbire sau scriere care apar la niveluri superioare celui propozițional, la niveluri transfrastice; McHoul notează că, în general, interesul pentru conceptul de discurs presupune o apropiere de perspectiva pragmatică, mai ales în legătură cu concepte precum performativitate
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
de tip intuitiv. Maingueneau reliefează cuplurile de opoziții clasice în care discursul se regăsește, atât pentru a arăta complexitatea conceptului, cât și pentru a-i putea contura o descriere cât mai amplă. Astfel, discursul se opune frazei, fiind o unitate lingvistică superioară, care este construită dintr-o succesiune de fraze. A doua opoziție este aceea dintre discurs și limbă, discursul fiind doar utilizarea limbii (ca sistem de valori virtuale) într-un context particular, concret, materializat, în termenii lui Benveniste este limba
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
constitui într-o caracteristică a demersului analizei discursului în Franța. În acest sens este citat Guespin, care consideră că "o privire aruncată pe un text din punctul de vedere al structurării sale "în limbă" îl face un enunț; un studiu lingvistic al condițiilor de producere a acelui text îl va transforma în discurs"255 (părerea generală asupra acestei relații este, de obicei, una de incluziune un număr de enunțuri alcătuiesc un discurs). Maingueneau remarcă proliferarea termenului de discurs, care se poate
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
un ansamblu de enunțuri care se referă la o temă anume, el poate coincide fie cu un text (cazul comunicării scrise), fie cu un ansamblu de texte (cazul comunicării verbale)260. Dacă demarcăm conceptele, discursul devine "o secvență de enunțuri lingvistice guvernată de reguli transfrastice de concatenare. Activitatea discursivă este producerea al cărei produs este textul"261 (s. a.), în care accepțiune textul ar reprezenta un "înscris" al unui discurs, partea sa "materială", fixată pe un suport. Astfel, textului i-ar corespunde
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
funcționează discursul? Unde îl putem găsi? Cum este el produs și regularizat? Care sunt efectele sale sociale? Care este forma sa de existență ca un set izolat de evenimente relaționate în mod ierarhic sau ca un flux trainic de transformări lingvistice și instituționale?"262. Aceste serii de întrebări care tind să modifice orizontul de gândire și așteptare al conceptului de discurs ne duc cu gândul la schimbarea de metodă pe care o propune Steven Connor în legătură cu conceptul de postmodernism, a cărui
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
scriiturii echivalând astfel cu minimul de subiectivitate și maximul de obiectivitate? Ajungem astfel la nenumărate dezbateri, gradul zero fiind identificat cu totala lipsă de importanță a subiectivității în decriptarea operei, din moment ce aceasta din urmă este doar o pluralitate de funcțiuni lingvistice care alcătuiesc o structură: "într-un cuvânt, gradul zero al scriiturii înseamnă reducerea la neant a subiectivității, și aceasta datorită unui limbaj cât mai lipsit cu putință de emoție și chiar de imaginație"281. Într-o anumită măsură, se poate
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
deconstructiv (în interiorul căruia cazul ei este un exemplu între altele), precum și a principalelor componente ale propriului vocabular introdus (termenii de diferanță, urmă, gramatologie fiind doar unii dintre ei). De asemenea, analiza scriiturii nu se face dintr-un punct de vedere lingvistic, ci, subsumată unui proiect de o mare anvergură filosofică și culturală, ea va fi inclusă unor argumente ce au drept scop critica "metafizicii prezenței". Gramatologia, ca știință a scriiturii, va aduce și alte probe împotriva etnocentrismului, cât și în favoarea reabilitării
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
oricărei limbi). Scriitura trebuie să funcționeze în absența autorului și a destinatarului empiric. De asemenea, ea trebuie să fie repetabilă, indiferent de moartea destinatorului și a destinatarilor săi. Se descalifică astfel mitul contextului, iar limitarea conceptului de context real sau lingvistic face posibilă alunecarea de la conceptul de polisemie spre cel de diseminare ca "nucleu" de bază al scriiturii. Prin generalizare, posibilitatea de a se lipsi de referent sau de semnificat face din orice tip de marcă (inclusiv cea orală) "un grafem
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
el: "ca instituție, autorul a murit: persoana sa civilă, biografică a dispărut; deposedată, ea nu mai exercită asupra operei sale formidabila paternitate pe care istoria literară, învățământul, opinia aveau sarcina să o stabilească și să-i reînnoiască povestea"299. Transparența lingvistică și o anumită înțelegere a termenului de "obiectivitate" cerute de teoria producerii textuale duc la o imagine a autorului ca "scriptor textual" sau "producător". Dar, chiar dacă întreaga rețea contextuală a unei scrieri este activată de cititorul său, "se poate susține
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]