17,682 matches
-
pe care autorul o atacă cu toată înverșunarea ființei îndelung umilite și jignite de minciună și teroare. Stăpânit în viața de zi cu zi, impunându-și în permanență o circumspectă autocenzură, în fapt pierdut în marea de frică ce a dominat și paralizat societatea românească în anii dictaturii comuniste, C. încredințează acestor pagini scrise pentru sertar gânduri de revoltă și neputință disperată în fața degradării continue a vieții. Autorul se supune unui tulburător examen de conștiință, în care obsedantă este lașitatea, a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286379_a_287708]
-
fost una dintre cele mai importante și utile pârghii. În ciuda faptului că uneori a cedat în planul realităților seculare, Sfântul Scaun a apărat în mod constant poziția universalității sale ca instituție în concurență cu statul, într-o societate tot mai dominată de prezența Statului ca monopolizator al oricărei activități sociale. Din această perspectivă, poziția Vaticanului a apărut tot mai retrogradă, de apărare a privilegiilor și imunităților sale, de rezistență la procesul de modernizare a Statului; acesta din urmă, detașându-se tot
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
cu implicații interdisciplinare din spectrul istoriei, jurnalismului, sociologiei și al teologiei. Studiul mass-mediei a fost introdus relativ târziu între izvoarele pe care se bazează metodologia cercetării istorice (imaginea transmisă de presă fiind considerată una distorsionată); istoria de tip pozitivist încă domina scena istoriografică, deși cercetările au evoluat spre domeniile sociale și economice. Presa a fost recuperată ca sursă de către istoria mentalităților și a imaginarului. În accepțiunea clasică a metodologiei istorice, ea este considerată un izvor primar, însă nu și unul de
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
germane. Catedrala era rezervată în duminici la orele 900 pentru soldații germani; erau foarte pioși și aveau trei confesori preoți de mare valoare. Întreg clerul german din Muntenia se întrunea adesea în conferințe pentru exerciții spirituale. Procesiunea grandioasă de Corpus Domini din 1918 va rămâne în memoria acelora care au luat parte"489. După reîntoarcerea la București, C. Auner a fost desemnat să se ocupe cu reorganizarea corului mixt al Catedralei condus de L. Müller și de preotul Bronislav Falevski. În urma
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
un grup restrâns care dorea o înțelegere cu guvernul ungar. Maghiarii erau printre fidelii celor două confesiuni. Activitatea lor nu a putut avea rezultate practice, întrucât nu era posibilă o înțelegere cu o minoritate etnică ce-și imaginează că poate domina prin falsificarea vieții publice a populației majoritare a unei țări. Iar românii au fost întotdeauna majoritari în regiunile în care au trăit. Iată de ce ortodocșii uniți erau convinși mai mult ca oricând de imperativul creștin, care ne obliga să trăim
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
și doctrine ale dezvoltării economice Dezvoltarea economică este un proces complex care a preocupat economiștii și gânditorii din ultimele trei secole, ce au încercat să identifice cauze și să ofere soluții legate de dezvoltarea unei economii. Primul curent care a dominat gândirea economică între anii 1450 - 1750 este mercantilismul, care a cuprins toată Europa, în principal cea de vest, în Spania, Portugalia, Olanda, Italia, Franța, Anglia. Autorii mercantiliști ca J.B. Colbert , W. Petty sau J. Bodin, [Ion Pohoata, n.c., „Doctrine
ANALIZA STATISTIC? A DEZVOLT?RII REGIONALE ?N ROM?NIA by Buruian? Andreea - Iulia () [Corola-publishinghouse/Science/83118_a_84443]
-
datorează constrângerilor interne (resurse, politici și obiective guvernamentale) și celor externe (accesul la capital străin, comerțul exterior). Teoriile privind dependențele internaționale se bazează pe: modelul dependenței neocoloniale, prin care subdezvoltarea este privită ca o consecință a exploatării coloniale; țări bogate domină țările în dezvoltare într-o relație de tip centru - periferie; modelul falsei paradigme: țările în curs de dezvoltare sunt împotriva politicilor promovate de instituțiile financiare internaționale (Banca Mondială, Fondul Monetar Internațional), considerându-le incorecte; teza dezvoltării duale, care pleacă de la
ANALIZA STATISTIC? A DEZVOLT?RII REGIONALE ?N ROM?NIA by Buruian? Andreea - Iulia () [Corola-publishinghouse/Science/83118_a_84443]
-
pleacă de la premisa existenței și creșterii decalajelor și susține că societatea duală nu este un fenomen trecător deoarece decalajele se adâncesc. Aceste teorii acordă o atenție deosebită factorilor internaționali și rolului acestora în procesul dezvoltării. O nouă concepție, contrarevoluția neoclasică, domină anii ’80 și ’90 care argumentează că subdezvoltarea este o consecință a unor politici incorecte a prețurilor și a intervenției exagerate a statului în economie. Creșterea economică trebuie susținută prin privatizarea întreprinderilor de stat, promovarea comerțului liber, crearea de condiții
ANALIZA STATISTIC? A DEZVOLT?RII REGIONALE ?N ROM?NIA by Buruian? Andreea - Iulia () [Corola-publishinghouse/Science/83118_a_84443]
-
în București - Ilfov este foarte mare, respectiv 1212 locuitori/ km 2 . O influență notabilă asupra decalajelor regionale o are structura populației din punct de vedere al habitatelor diferențiate între ele (urban/rural) ca medii de viață (economico-social, edilitar). Populația rurală domină regiunile S, NE și SV, ponderea acesteia în totalul populației pe fiecare regiune în parte, înregistrând valori peste media pe țară. La polul opus, Regiunea de Vest este caracterizată de o populație urbană, numai 36,3% din total reprezentând populație
ANALIZA STATISTIC? A DEZVOLT?RII REGIONALE ?N ROM?NIA by Buruian? Andreea - Iulia () [Corola-publishinghouse/Science/83118_a_84443]
-
avea timp să pună totul în cuvinte, deci convenția limbajului e dărâmată (vezi disperarea pre-verbală a lui Joyce de a găsi un alt fel de limbaj pentru a exprima inexprimabilul, în fond). În același timp, autorul descoperă că povestea poate domina cronologia, putem începe cu viitorul (oare va mai întreba copilul "si, și?") și putem aranja altfel întâmplările decât copilărie-maturitate-deznodământ. Această descoperire că autorul e liber să modifice convenția limbajului clar și a cronologiei sunt punctul de pornire al marii deconstrucții
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
altă dată? An Artist of the Floating World anticipează în parte The Remains of the Day, mai ales politic vorbind. În Rămășițele zilei, America privește cu îngăduință Anglia, ca pe un aliat în mizerie. În Artist al lumii plutitoare, America domină o Japonie cu capul plecat. Artistul îngenuncheat spre sacrificiu, artistul lumii plutitoare dispărute este Masuji Ono, fost pictor cu faimă în timpurile militariste de dinainte celui de-al Doilea Război Mondial, dezastru după care Japonia și-a schimbat cu totul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Dacă încercăm să identificăm contextele citatelor și să prelungim explicația, descoperim o ironie distrugătoare. Eliot își murmură refrene culturale și se amuză să le răsucească cu un umor de care puțin știu că era în stare. Exemplele sunt nenumărate. Autorul domină nu numai propria operă, ci și o întreagă literatură, tot ce a adunat memoria lui de om de cultură. Poezia e o recreație. Cu o descendență impresionantă, Eliot a fost recunoscut, hulit, reacceptat, iar în clipa de față este părintele
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
disperare de ceea ce creează?) LV. Pictezi și scrii cu îndârjire, iar eroii tăi îmbătrânesc cu aceeași îndârjire. Pe măsură ce se întâmplă toate acestea, se derulează o gamă de emoții amare, la care personajele se supun de bună voie. Îți derutezi, îți domini cititorii. AG. Nu mi-am dorit niciodată să-i derutez pe cititori: vreau doar să le mențin interesul și să-i iau prin surprindere. Acest lucru nu-l pot face decât dacă mă iau mai întâi pe mine prin surprindere
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
romanul, personajele pun stăpânire pe el, devin complexe și sensibile, se schimbă ca rezultat al interacțiunii dintre ele, pe când voceau autorului alunecă mai în spate. Changing Places și Small World au fost gândite de la bun început ca "romane comice" comedia domină structura și substanța ambelor, permițând o doză de caricatură în caracterizare și de farsă în intrigă. Nice Work și ce i-a urmat au elemente comice, dar nu le-aș descrie ca romane comice. Ele sunt pur și simplu romane
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
fără drept de apel? Are romanul nevoie de închidere, de încheiere (dat fiind că fugi de acest lucru sistematic)? TM. Ca scriitor nu mă prea interesează intriga. Ca lector mă agăț de ea ca toată lumea, cu precizarea că, ori de câte ori structura domină personajele ori ideile, mă trezesc că sar foarte mult și nu revin. Pe de altă parte, fac aceasta și cu autori indieni sau din America Latină, ale căror cărți nu prea se sinchisesc de intrigă. Cât despre încheiere, cred că putem
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Vâslind pe apele destinului (1942), asemenea celei imediat următoare, Rugăciunile dorului (1943), cultivă un lirism neosămănătorist, înveșmântat într-un stil „artificios și dulceag” (Dumitru Micu). Coleg de generație cu Francisc Păcurariu și Teohar Mihadaș, poetul se definește printr-o sensibilitate dominată de tristețe. Cel mai adesea trăirile sunt exprimate direct, în absența unei expresii poetice suficient cristalizate: „Zidarul de poeme, prin apele destinului/ Trece cu fruntea umbrită de minuni” (Destinul meșterului de poeme). În câteva poeme transpar vagi note argheziene: „În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288257_a_289586]
-
-lea, în 1904, Johann Georg Mokenberg (1877-1925) descrie inflamația și scleroza ca etiologii ale stenozei aortice (SAo) calcifiante. Din punct de vedere al tratamentului chirurgical al stenozei aortic, ca de altfel al oricărei afecțiuni cardiace, sfârșitul secolului al XIXlea este dominat de scepticism, deși în 1894, de Vecchio publică primele suturi reușite ale plăgilor cardiace realizate experimental la câini, ceea ce îl face pe Billroth să noteze că La doi ani după recunoașterea studiilor lui de Vecchio, Paget spunea: Cu toate acestea
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
medicinii Egiptului Antic, pe specialități și specialiști în boli de ochi, gât, dinți, stomac etc. în diferite centre egiptene existau școli de medicină și inițiere în asistența sanitară. Cunoștințe generale dar și speciale: anatomie, morfopatologie, chirurgie, traumatologie etc. În Egipt domina noțiunea integralistă asupra corpului uman, în care rolul coordonator îl avea sângele, care difuza în întreg organismul principiul provenit din aer, pneuma. Concepția pneumatică este prezentă în diversele scrieri egiptene dar în Papirusul Ebers este menționată prima descriere a actului
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Galen a rezumat, a criticat, a creat, remarcă exegeții săi. Cultul său pentru Hippocrat nu i-a alterat analiza, nu există ramură medicală în care Galen să nu se fi afirmat. Să nu uităm că în orașul său natal, Pergam, domina statuia lui Asklepios pe care romanii îl adoptă cu numele latinizat Esculap (Aesculap). Dintre medicii greci și romanizați, mulți au ajuns creatori de școli. Rufus din Efes, de exemplu, scrie o operă remarcabilă. Receptat și de lumea arabă și iudaică
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
era și medic, dar el decidea dacă bolnavul este curat sau nu, vindecat de boli contagioase sau nu. Medicina evreilor a fost profund impregnată de religie. Talmudul și Biblia sunt surse de informație din care rezultă caracterul religios magic ce domină medicina iudaică. Boala era considerată o pedeapsă divină și era descrisă după simptome vizibile. Redactarea Mișnei, colecție de legi, jurisprudențe, obiceiuri i s-au adăugat în timp comentariile, formând Talmudul care cuprinde legile și legendele și redactarea s-a făcut
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
trebuie dublată de gratitudinea fiecăruia dintre noi. ȘI PREZENTUL INTRĂ ÎN ISTORIE Dacă secolul XX rămâne în istoria medicinei prin dezvoltarea impetuoasă a concepțiilor și aplicațiilor fizicii și chimiei în toate sferele cunoșterii și progresului uman, secolul XXI va fi dominat de efortul cunoașterii de sine a celui mai reprezerntativ produs al Creatorului, OMUL, prin dezvoltarea nebănuită a biologiei, pentru înțelegerea misterului vieții. În acest efort de cunoaștere a universului uman în special, cuceririle și progresul realizat în utilizarea tehnicii științelor
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Martiriu parțial (1991) și Schiță de portret pentru un cap de familie (1995). Ele au în centru personaje tratate în aceeași manieră influențată de mainstream-ul optzecist. Liviu, din Martiriu parțial, beneficiază de o carieră politică (și, implicit, profesională) fulminantă, dar, dominat de nehotărâre și rigiditate, pierde această poziție, fiind retrogradat ca responsabil al „compartimentului sociologie de la un institut de cercetare. Într-o lume anormală, Liviu - incapabil să aprofundeze lecțiile predate de mentorul său, versatilul și experimentatul Cociuba, înotător abil în apele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287126_a_288455]
-
și desfășurare a predării - învățării, structurile curriculare, caracteristicile relației pedagogice profesor - elev, natura comunicării didactice etc. Deși ambele tipuri de activități (managerial - administrativă și pedagogică) sunt întâlnite la nivelul organizației școlare și sunt în relație de interdependență, totuși pare să domine activitatea pedagogică. Astfel rezultă o altă caracteristică a organizației școlare și anume prezența în mai mare măsură a aspectelor informale și expresive. Această manifestare este determinată atât de prezența elevilor, care au propria cultură, dar și faptului că logica pedagogică
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
ignoră pe director. 3. Climatul neangajat are caracteristici opuse celui angajat. În timp ce directorul este orientat spre profesori, îi stimulează și îi ferește de obligațiile administrative, profesorii nu-l respectă nici pe director și nici între ei. 4. Climatul închis este dominat de rutină lipsă de interes, frustrare, lipsa respectului și a cooperării. Directorul este inflexibil, dar și ineficient, iar profesorii sunt intoleranți și lipsiți de angajare. Pornind de la aceste descrieri se poate afirma că cel mai eficient este climatul deschis. În
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
ales de întreținut. În realitatea concretă a școlii apar numeroase situații care influențează și chiar schimbă climatul. Dacă se poate descrie, climatul ideal nu a fost întâlnit în nici o școală reală. Școlile diferă între ele în funcție de tipul de climat care domină. Caracterizarea acestuia se face ținând cont de relațiile dintre profesori și de raporturile profesori - director. Calitatea acestor relații este resimțită de ceilalți membri ai școlii, de elevi. Interacțiunile dintre profesori sau dintre profesori și conducerea școlii se răsfrâng asupra relației
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]