20,324 matches
-
1841 la Lavra Pecerska de mitropolitul Filaret Amfiteatrov, este primul român care primește titlul de magistru în teologie, în anul următor. La întoarcerea în țară, ca profesor și rector, mult timp, al Seminarului de la Socola (1842-1860), reorganizează disciplinele de studiu, redactează numeroase manuale, instruiește profesori, punând, astfel, bazele învățământului teologic superior din Moldova. Continuă să predea, între 1860 și 1863, la Facultatea de Teologie a Universității din Iași. Arhimandrit (1843) și arhiereu de Stavropoleos (1852), a fost, concomitent, egumen al mănăstirii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289576_a_290905]
-
Dedicându-și mare parte a vieții activității didactice, S. perseverează în redactarea manualelor necesare diferitelor trepte ale învățământului. În acest scop compune, prelucrează și traduce numeroase lucrări cu profil teologic, istoric, literar și filologic. Ca profesor la Academia Mihăileană, a redactat manuale de limba franceză, de retorică și o geografie a Țărilor Române. Pentru învățământul teologic trece la lucrări docte, specializate, acoperind domenii ca dogmatica, pastorala, hermeneutica, dreptul canonic, omiletica, arheologia biblică și istoria bisericească. Elaborează Istoria bisericească a românilor pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289576_a_290905]
-
CURENTUL ROMÂNESC (CORRIENTE RUMÂNO), revista apărută la Buenos Aires între 24 iulie 1949 și martie 1950 lunar în primul an, bilunar sau trimestrial în cel de-al doilea. Director: Dem. Dumbrăveanu; redactor: Vasile Posderca. Este redactată în limba română și spaniolă. Articolul-program, formulat în spiritul unui apel adresat românilor din exil (Români!), indică echidistanta față de grupările și partidele politice. Sunt enunțate, tot aici, intențiile și scopul editării C.r.: „Vrem să dăm ziarului nostru o notă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286589_a_287918]
-
interpretativ. Cele două volume consacrate acestui domeniu, Secvențe literare. Repere literare bănățene (1880-1918) (1987) și Consemnări literare. Repere literare bănățene (De la începuturi până la 1880) (1995), mărturisesc intenția de a realiza o istorie a literaturii scrise în această provincie. Gândite coerent, redactate în spirit riguros, studiile vădesc și mânuirea sigură a criteriului axiologic. V. a mai întocmit ediții din scrierile lui Dimitrie Țichindeal și I. L. Caragiale și a alcătuit mai multe cursuri universitare asupra epocii marilor clasici. SCRIERI: Dimitrie Țichindeal, Timișoara, 1965
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290581_a_291910]
-
cu boală avansată. Diagnosticul imagistic este esențial în stabilirea strategiei terapeutice și radiologul trebuie să facă parte obligatoriu din echipa care manageriază un pacient cu CHC, să cunoască problemele pe care le poate întâlni chirurgul în cursul intervenției și să redacteze buletinul imagistic astfel încât să răspundă tuturor întrebărilor posibile ale chirurgului. Este necesară o tehnică adecvată și corectă de scanare, cu monitorizarea concentrației substanței de contrast în aorta abdominală, respectiv artera hepatică, cu respectarea fazelor vasculare, secțiuni subțiri și reconstrucții multiplanare
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Ofelia Anton () [Corola-publishinghouse/Science/92132_a_92627]
-
timp și administrator al gazetei; versuri scriu Gr. Alexandrescu, D. Bolintineanu, precum și Gh. Tăutu, G. Baronzi, M. Zamphirescu, Al. Depărățeanu; lui V. Alecsandri i se republică, sub pseudonimul Vlad Moraru, fabula Moara de vânt. Din octombrie 1864, o cronică muzicală redactată de N. Filimon se ocupă de spectacolele operei italiene din București. Filimon este și autorul studiului de folclor Lăutarii și compozițiunile lor. Ziarul conține, număr de număr, note, recenzii, știri privind viața intelectuală din Principate, mai toate redactate de C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285890_a_287219]
-
cronică muzicală redactată de N. Filimon se ocupă de spectacolele operei italiene din București. Filimon este și autorul studiului de folclor Lăutarii și compozițiunile lor. Ziarul conține, număr de număr, note, recenzii, știri privind viața intelectuală din Principate, mai toate redactate de C. Bolliac, observator obiectiv și competent, preocupat de condițiile de trai ale scriitorilor (articolele în legătură cu pensiile lui I. Heliade-Rădulescu sau J. A. Vaillant), de cărțile și revistele apărute (editarea operelor lui D. Bolintineanu, cronica dedicată romanului Ciocoii vechi și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285890_a_287219]
-
, revista literară, lunară, apărută la București din mai 1896 până în aprilie 1898. Adela Xenopol, sora istoricului A. D. Xenopol, redactează această revista în scopul susținerii revendicărilor feministe și pentru a promova o miscare culturală în acest sens. Au colaborat A. D. Xenopol, V. A. Urechia, Cincinat Pavelescu, Virginia Micle-Gruber, Maria Cunțan, Cornelia din Moldova, J. B. Hétrat, D. Karnabatt, Elenă Sevastos
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286807_a_288136]
-
de valori (morale, intelectuale, culturale) al unuia dintre ei îi conferă o atare traiectorie. Vom înțelege de aceea tragedia ca pe un antagonism absolut, ca pe un război, un război, în mod necesar, cultural. Marile tragedii ale lui William Shakespeare, redactate la sfîrșitul secolului al XVI-lea și începutul secolului alo XVII-lea, Hamlet, Othello, King Lear și Macbeth (în ordine cronologică) se întemeiază pe ideea războiului/antagonismului cultural mai evident decît alte texte din istoria literară mondială și le vom
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
gigantic, ce își va dezvălui curînd simetria impecabilă, aidoma desenelor precolumbiene, din avion. Ultima apariție în spațiul artistic poesc, oferită de Liviu Cotrău, e Masca Morții Roșii și alte povestiri (Polirom, 2003, 2005), o antologie vastă din ficțiunea scriitorului american, redactată între anii 1826-1842 și intrată, estetic, în faimoasa panoplie tipologică a grotescului și arabescului, care l-a consacrat pe creatorul lui Pym în literatura universală. În Studiul introductiv, Liviu Cotrău sublianiază particularitatea lui Poe în contextul veacului al XIX-lea
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
asupra morții. Grotescul capătă pentru el valențe burlești, iar morbiditatea dezvăluie, subtil, un umor subiacent, intuit (de Poe), înaintea multora dintre contemporanii săi, cu acuitate. Ediția de față a ficțiunii poești conține, pe lîngă alte texte importante, totalitatea capodoperelor epice redactate între 1826 și 1842: Morella, Berenice, Prăbușirea Casei Usher, William Wilson, Crimele din Rue Morgue, O pogorîre în Maelström, Portretul oval, Hruba și pendulul și, bineînțeles, Masca Morții Roșii. Ele compun un Poe axat pe "estetica urîtului", dar nu într-
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
doua variantă pare mai apropiată de adevăr. Chiar naratorul ne spune, în introducere, că textul nu îi aparține integral. El a început să-l scrie la insistențele "domnului Poe", scriitorul. Ultimul a intervenit în povestire din rațiuni stilistice -, dar a redactat și capitole întregi atunci cînd eroul l-a rugat să o facă. Foarte interesant rămîne faptul că "dl. Pym" nu consideră necesar să ne spună care părți din roman îi aparțin (ne anunță vag că începutul a fost scris de către
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
date de Pym la începutul cărții, textul și existența se suprapun ulterior pînă la indistinct, realul devenind ficțional, iar ficționalul funcționînd ca adevăr. Întorcîndu-ne la naratorul Pym, să remarcăm faptul că el este foarte reticent la propunerea de a-și redacta aventurile pentru publicul larg. Consideră că "reflecția" lor textuală poate fi mistificatoare și deviaționistă, cu atît mai mult cu cît, în absența jurnalului/cronicii de actualitate, ele se vor baza exclusiv pe memorie. Remarca lui Pym este, în fapt, mult
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
Problematicile alegoriei mitologice, ale intertextu-alizării transculturale, ale solilocviului simbolic-shakespea-rian (în roman!), combinat cu ingenioase direcții de scenă, precum și ale intercalării documentării științifice în structura principală a epicului se dovedeau, estetic vorbind, mult prea avansate pentru timpul istoric în care fusese redactat romanul. În consecință, Melville ajunge autor internațional abia în secolul următor, cînd e (re)descoperit de noua critică. Trebuie, desigur, admis că Moby Dick nu propune deloc o lectură "normală", nicidecum una "ușoară". "Subiectul" romanului poate fi "reconstituit" numai din
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
Straniu" sau "miraculos"? Reeditarea, la editura ART, a faimoasei nuvele jamesi-ene The Turn of the Screw/O coardă prea întinsă (în nu ezit să spun excepționala traducere a Antoanetei Ralian) reprezintă un fapt cultural demn de toată atenția. Textul deși redactat în cunoscuta tradiție instituită, teoretic și practic, de Henry James, la sfîrșitul secolului al XIX-lea, în romanul european, a "adevărului incomplet" și "percepțiilor parțiale" rămîne, de departe, drept cel mai criptic dintre toate cele scrise de autor de-a
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
a doua sa soră mai mică, întrucît, strict intelectual vorbind, faptul ar fi depășit posibilitățile creatoare ale momentului (să nu uităm că, și pentru ea, Jane Eyre reprezintă romanul de debut, implicînd o presiune creatoare semnificativă: dovada o constituie romanele redactate pînă la moartea sa din 1855, Shirley/Shirley, Villette/ Un pension de domnișoare și The Professor/ Profesorul acesta din urmă neterminat -, nici unul la nivelul debutului!). În plus, Anne și-a confirmat propriul talent epic, în 1848, cînd își publică cel
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
sale și nu prejudecăților societății în care a fost obligată să trăiască. Prin contrast, Catherine Earnshaw, protagonista din La răscruce de vînturi, are o problemă de identitate încă din debutul romanului. Acolo, Lockwood (unul dintre naratori) descoperă micul ei jurnal (redactat pe paginile unei Biblii străvechi), jurnal unde se semnează în trei feluri distincte: Catherine Earneshaw, Catherine Heathcliff și Catherine Linton. Dacă Earnshaw este numele tatălui său, Heathcliff și Linton sînt cei doi bărbați între care Catherine pendulează pînă la dezintegrarea
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
să accepte la rîndul lui un interviu cu Fanny Tarrant (interviu provocat de el însuși, pe căi ocolite, pentru ca diabolica ziaristă să nu realizeze capcana), pe care să-l înregistreze pe un al doilea reportofon. Ulterior, Adrian ar trebui să redacteze un text al său pe marginea discuției, unde să discrediteze pe Fanny Tarrant și metodele ei neortodoxe de dialog. Răzbunarea lui Sam ar fi, prin urmare, totală. Nu doar că i-ar întoarce jurnalistei ironiile public, dar ar putea, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
criticilor. Prin urmare, el e mai curînd un ratat și nu un guru al artei, așa cum a încercat să pozeze în ultimii ani. Profesionistă, Fanny își strînge grijulie casetele cu înregistrarea completă a secretelor familiei Ludlow și pleacă să-și redacteze devastatorul articol. Cei doi soți rămîn în stare de prostrație, părînd profund depersonalizați. Finalul romanului aduce și morala propriu-zisă a artefactului simbolic, imaginat de David Lodge. Într-o dimineață de duminică, Sam, Adrian și Ellie așteaptă înfrigurați suplimentul Sentinel, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
nepotul Henric al VIII-lea. Epicul se oprește în 1845 tocmai pentru a subli nia apogeul acestei inițiatoare de veritabil "matriarhat" politic în Albion (continuat, cum spuneam, de străneapoata Elisabeta I). Intersant îmi apare stilul confesiv (puternic introspectiv!) al cărții redactate la persoana întîi, în forma unui jurnal intim. Philippa Gregory a găsit astfel paradigma ideală de pătrundere în psihologia eroinei. Toate acțiunile "Reginei roșii" sînt filtrate de conștiință, istoria capătînd, prin urmare, o dimensiune psihologică și mentalitară singura ce poate
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
iar în istorie a văzut întotdeauna o oglindire răsturnată a literaturii. Lunga listă de romane scrise de el pînă în prezent confirmă pe deplin lucrul și, chiar mai important, dacă vom avea răbdare, cel puțin, să răsfoim sutele de pagini redactate despre scriitor, vom observa că exegeza de specialitate îl abordează ca pe un pionier (postmodern) al ficționalizării istoriei (alți constructori anglofoni din zona combinării "timpului istoriei" cu "timpul literaturii", atît din SUA, cît și din Marea Britanie, precum John Barth, Ihab
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
traducerea Antoanetei Ralian), integral (1.500 de pagini!), a trilogiei The Rosy Crucifixion/ Răstignirea trandafirie (Sexus/Sexus, Plexus/Plexus, Nexus/ Nexus) va rămîne, de departe, drept momentul de vîrf al literaturii universale, în România, în anul 2010. Cele trei romane (redactate la maturitate, între 1949 și 1960) refac traseul biografic al scriitorului de la primul lui divorț (din anii premergători Primului Război Mondial) și pînă la plecarea sa în Franța (în 1930). Interesant, ele reiau crîmpeie existențiale explorate și în Tropic of Cancer/ Tropicul
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
autor Henry Miller. Iași: Polirom, 2010. Fantasmele unui expatriat Recent reeditatul (la Polirom) roman Primăvara neagră/Black Spring, în seria de autor Henry Miller, nu poate fi înțeles decît în contextul istoric și cultural în care a fost scris. Miller redactează textul, se pare, între cele două capodopere pariziene ale sale Tropicul Cancerului/Tropic of Cancer și Tropicul Capricornului/Tropic of Capricorn, proiectîndu-l ca "liantul" lor metaforic. Substratul biografic al momentului este, în general, cunoscut. După studiile universitare ratate (a fost student
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
Povestirile lui Fitzgerald (numeroase, strînse în colecții antume și postume, extrem de populare la vremea publicării lor) merg de asemenea, predominant, pe tema pierderii identității într-o societate incompatibilă structu ral cu aspirațiile personajelor. Una dintre cele mai cunos cute nuvele redactate de scriitor The Curios Case of Benjamin Button/ Strania poveste a lui Benjamin Button -, inclusă în antologia Tales of the Jazz Age/Întîmplări din epoca jazzului, ne confruntă cu faimosul erou (născut bătrîn) a cărui viață se derulează descrescător (o
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
fie cunoscute de generațiile viitorului. Scrierea a apărut după moartea istoriografului, trezind, cum spuneam, suspiciuni de paternitate (întărite și de faptul că ea se constituie într-o diatribă violentă la adresa domniei lui Iustinian, împărat altfel abordat pozitiv în textele istorice redactate și expuse de Procopiu pe parcursul vieții!). Considerată de unii "anecdotică", de alții "grotescă" și "pornografică" (cu precădere în capitolul 9, unde autorul ne povestește, cu amănunte picante, felul în care Teodora a ajuns împărăteasă a Constantinopolului, din curtezană de mîna
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]