20,251 matches
-
de gumă roz la încheietura mâinii. Când îmi întâlnea privirea, ridica din sprâncene și mă implora cu ochii să o eliberez de mama ei. O luam pe Nora de braț și o duceam la barul clinicii. Tu fuseși pusă la sân. Mă aplecam asupra Elsei și o ajutam să te așeze corect. Păreai mult mai expertă decât noi, știai deja totul. Prindeai sfârcul, sugeai, apoi adormeai. Rămâneam să te privesc așezat pe scaunul de lângă pat. Chiar din primele ore am simțit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
Nici un zgomot precis și nici o liniște precisă. Pe la două, Elsa cere puțină apă, îi apropii paharul de gură, buzele îi sunt uscate, aproape crăpate. — Vino lângă mine. Mă întind în patul ei regesc, larg, mobil, cu multe perne. Elsa are sânii mari sub cămașa de noapte și un miros de transpirație stătută și de medicamente: — Nu reușesc să dorm, mă simt ca și cum aș fi fost aruncată într-o mașină de spălat... După câteva clipe tace. Tace ca și părul ei. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
nouă, albă cu broderie roz, și fețișoara îți părea mai destinsă. Chipul mamei tale, în schimb, se albise și acum prin piele apărea un fond gălbui. Era aplecată deasupra ta și tu o priveai cu ochii tăi voalați, îi supravegheai sânul ca un animal înfometat. — Plec. Ridică puțin capul. Stau în picioare la capătul patului, îmi țin cu o mână obosită, haina șifonată, am barba lungă și fața cuiva care n-a dormit. Privirea ei e gingașă, dar nesigură, parcă știrbită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
și clemente. Aud pașii înăbușiți de talpa de cauciuc a saboților Adei. Ea este cea care vine, așa cum i-am cerut. Vine spre mine fără să știe că tu de-abia te-ai născut. Ai câteva ore și ești la sânul plin de lapte al mamei tale. Vine cu mâinile transpirate și înghețate din cauza fricii pe care a simțit-o și pe care va continua s-o simtă atunci când va da cu ochii de mine. Ascult zgomotul slab al mâinilor pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
Nu-i nimic, e mai bine așa. Viața este un depozit de cutii goale, pe care nu le-ai avut. Suntem ceea ce rămâne, ceea ce am reușit să apucăm. Ce faci acum? Mănânci seara în picioare? De ce nu te-ai căsătorit? Sânii tăi sunt foarte bătrâni? Fumezi? Bărbații s-au purtat frumos cu tine? Pe care parte dormi? Fiica mea a murit? Mă apropii ca un urs, ca un bizon cu blana murdară. Ușa este crăpată, o împing, se deschide cu greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
este alături. — Trebuie să plec, pierd trenul. Las stânsoarea, mă ridic brusc în picioare, îmi șterg ochii cu un gest repezit. — Te conduc. — De ce? S-a sculat, este foarte slabă în rochia închisă la culoare care se lipește de ea. Sânii par să-i fi dispărut, nu mai există decât o mică umflătură sub oasele sternului unde îi foșnește respirația. Are o agrafă într-o parte în părul foarte scurt, o agrafă inutilă, care strălucește în întuneric. În cameră mai este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
patul de fier fără să simtă durerea. Reușisem să-i trag mânecile, acum mai aveam doar de trecut nasturii prin butoniere. Mă părăsea tocmai acum, când știa că o iubesc, când mă învățase s-o fac. Îi priveam sfârcurile și sânii căzuți, unul de o parte, unul de cealaltă. Sfârcuri trandafirii, transparente ca niște larve. Scotocind în geamantanul ei, dădusem din întâmplare peste săculețul cu bijuterii în care păstrase unghiile mele tăiate. Îl țineam în buzunar, era un săculeț moale de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
din întâmplare, credeam că-i o asistentă. E mică, nepieptănată, bătrână. Și știi ce este, Angela? Știi ce este cu fața aceea de bunică? O mamă care privește prin geamul unei nursery. Exact așa-i. O mamă în capot, cu sânul dureros din cauza laptelui, care își privește nou născutul, maimuțica ei roșie. Are ochii uneia cu burta flască și goală care pândește carnea care a ieșit din ea. Nu-i tristă, e amețită. Nu intră, rămâne acolo. Mă scol și mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
ai trezit. — Mi-o fac singur... Un sfert de oră mai târziu apare în dormitor, cu ceașca de cafea aburindu-i între palme. Are mâinile mari și unghiile murdare. Se așază pe pat lângă mine. Copilul mi se desprinde de la sân și începe să scâncească. Îi înfig sfârcul la loc între buzișoare. Știu că n-o să meargă. Din nou n-o să meargă. N-a mers niciodată așa cum trebuie. Tot timpul se frichinește și n-are răbdare să mi se transmită impulsul
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ioana Morpurgo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1775]
-
cu ochii ăia mari și albaștri ca ai lu’ ta-su. Îl pup pe gușuliță și-l strâng în brațe. Mă simt extrem de vinovată că l-am adus aici, să-l înțepe ăștia cu vaccinurile lor. Îl plasez reglementar la sânul stâng, care e momentan mai plin, în poziția corectă nas-sfârc, cu corpul întors spre mine și capul susținut în dreptul cefei. Apucă sfârcul cu gingiile lui știrbe și-și începe treaba de bebe. Doi indivizi așezați pe rândul de scaune față
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ioana Morpurgo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1775]
-
și orice-ar vrea, sunt sigură că n-am să-i dau. Aș vrea să fie capabilă să citească asta pe fața mea. Nu e. — Mă scuzați, zice. Nu vreau să fiu nepoliticoasă, dar... Copilul mi s-a desprins de la sân și se uită la ea curios. „I don’t want to be rude, but...“ Așa începe orice nepolitețe în limba engleză. De parcă, dacă demonstrezi că ești pe deplin conștient de răul pe care ai de gând să-l faci, nu
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ioana Morpurgo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1775]
-
N-am înțeles niciodată de unde vine instinctul ăsta, dacă asta e - instinct. Uneori acționez așa, în virtutea propriului dezacord. Dezvolt un efect analgezic pe moment. Trecut de șase. Trebuie să-i fac băiță copilului. Și să-mi pun comprese calde pe sâni ca să-mi vină laptele. Vreau să mă fac pompier. — Nu poți. — De ce nu mă lași măcar să-ncerc... — N-o să meargă. Clar n-o să meargă. Mai bine mori. — Nu vreau să mor. Nu depinde de tine. — Te rog eu... lasă-mă
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ioana Morpurgo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1775]
-
nu mai aud nimic. Parcă dorm. Mă trezesc când H. pornește motorul Volkswagenului. Poziționați sfârcul în dreptul nasului copilului. — Și de ce pompier ? De ce nu... gropar, camionagiu, ce știu eu... Nu ți-e clar ? Tocmai ție nu ți-e clar ? Masați ușor sânul dinspre bază spre sfârc cu compresa caldă. — Pompier fiindcă am cauzat distrugere, am participat la dezastru. Acum vreau să compensez. Vreau să salvez de la distrugere. Toma e tot în grădină, așezat cu picioarele în cruciș pe mozaicul roman desenat de
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ioana Morpurgo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1775]
-
timp divinitatea, profanatoarea și victima cultului. Povestirea reia firul întrerupt; spațiul pe care trebuie să-l parcurgă acum e extrem de încărcat, dens, nepătruns de teama de abis; între perdelele cu desene geometrice, pernele, atmosfera impregnată de mirosul trupurilor noastre goale, sânii Irinei, abia înălțați deasupra toracelui slab, sfârcurile brune, mai potrivite pe un sân mai plin, pubisul strâmt și ascuțit, în formă de triunghi isoscel (cuvântul „isoscel“, asociat cu pubisul Irinei, se încarcă pentru mine cu o senzualitate atât de profundă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
trebuie să-l parcurgă acum e extrem de încărcat, dens, nepătruns de teama de abis; între perdelele cu desene geometrice, pernele, atmosfera impregnată de mirosul trupurilor noastre goale, sânii Irinei, abia înălțați deasupra toracelui slab, sfârcurile brune, mai potrivite pe un sân mai plin, pubisul strâmt și ascuțit, în formă de triunghi isoscel (cuvântul „isoscel“, asociat cu pubisul Irinei, se încarcă pentru mine cu o senzualitate atât de profundă, încât nu-l pot pronunța fără un frison). Apropiindu-se de centrul scenei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
meu. Cei doi nuferi aproape atinseseră mâinile lui Miyagi și Makiko. Mi-am făcut rapid socoteala că în clipa când aveam să smulg floarea aș fi putut, ridicând cotul drept și apropiindu-l imediat de șold, să strâng sub braț sânul mic și tare al lui Makiko. Dar triumful capturii nuferilor a tulburat ordinea mișcărilor noastre, astfel încât brațul meu drept s-a închis în gol, în timp ce mâna mea stângă, dând drumul crengii, a căzut în jos și a nimerit în poala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
De acord - m-am grăbit să spun -, abia aștept să mă aflu cu tine pe mal la răsăritul lunii. Cu atât mai mult - am adăugat - cu cât lacul trezește senzații plăcute în amintirea mea. Poate că pronunțând fraza aceea contactul sânului lui Makiko mi s-a prezentat prea viu în memorie, iar vocea mea a trădat o tulburare și a alarmat-o. Fapt e că Makiko și-a încruntat sprâncenele și a rămas o clipă tăcută. Pentru a risipi această jenă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
am lăsat mâinile în jos, încercând să feresc aranjamentul frunzelor și al florilor; între timp, și ea mânuia crengile, întinsă înainte; s-a întâmplat că în aceeași clipă mâna mea a nimerit între chimono și pielea doamnei Miyagi, strângând un sân neted și călduț, de formă alungită, în timp ce mâna doamnei, dintre crengile de keiaki apucase mădularul meu și-l ținea cu îndrăzneală, scoțându-l din haine, de parcă ar fi întreprins o operație de desfrunzire. Ceea ce-mi suscita interesul, în sânul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
sân neted și călduț, de formă alungită, în timp ce mâna doamnei, dintre crengile de keiaki apucase mădularul meu și-l ținea cu îndrăzneală, scoțându-l din haine, de parcă ar fi întreprins o operație de desfrunzire. Ceea ce-mi suscita interesul, în sânul doamnei Miyagi, era coroana de papile în relief, cu granulație densă sau măruntă, răspândită pe o arie destul de mare, mai dese pe margini, dar ajungând până la sfârc. Papilele controlau probabil senzații mai mult sau mai puțin acute în receptivitatea doamnei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
în comportamentul generai al doamnei, ca și în reacțiile mele, dat fiind că o anume reciprocitate se stabilise în mod evident între sensibilitatea ei și a mea. Întreprindeam delicata recunoaștere tactilă cu buricul degetelor, dar și planând mădularul meu peste sânul ei, într-o mângâiere razantă și rotită, dat fiind că poziția în care ajunsesem să ne aflăm favoriza întâlnirea acestor zone diverse, iar ea părea să accepte, să ajute și să ghideze, autoritară, aceste mișcări. S-ar putea ca și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
deschei nasturii halatului alb al programatoarei Sheila și descoperi uniforma agentei de poliție Alfonsina, smulgi nasturii auriți ai Alfonsinei și găsești hanoracul Corinnei, tragi fermoarul Corinnei și vezi petlițele lui Ingrid... Restul de haine și le smulge singură: apar doi sâni tari, în formă de pepene galben, un stomac ușor concav, un buric adâncit, o burtă ușor convexă, două șolduri pline de femeie aparent slabă, un pubis mândru, două coapse solide și lungi. — Și asta? E tot o uniformă? spune Sheila
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
a muri avea să-mi vorbească despre mama. Mi-o datora, după ce mă făcuse să-mi trăiesc întreaga copilărie și adolescență fără să știu cum arată și nici ce nume purta femeia care mă născuse, nici de ce mă smulsese de la sânul ei, pe când încă îi mai sugeam laptele, ca să mă târască după el, în viața lui de vagabond și fugar. Cine e mama mea? Spune-mi numele ei! - Despre mama îmi istorisise multe povești, pe vremea când eu încă nu obosisem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
un murmur cu gura închisă, pentru că și buzele noastre sunt acum lipite, sau, mai exact, jumătate din gura mea și jumătate din a ei. — Mă doare! - spune Amaranta, pe când o împing cu tot trupul pe saci și-i simt apăsarea sânilor și zvâcnetul pântecului. — Canalie! Animal! De asta ai venit la Oquedal! Așa tată, așa fiu! tună vocea Anacletei în urechile mele, iar mâinile ei m-au apucat de păr și mă izbesc de stâlpi, în timp ce Amaranta, lovită cu dosul palmei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
Pe neimanmarcus.com, un anunț despre îmbunătățirea livrării la domiciliu pentru toate accesoriile din piele. Clic, clic, clic, clic. Parcurse repede noua listă de bestseller-uri din Publishers Weekly, dădu clic ca să sprijine mamografiile gratuite pe situl despre cancer la sân și verifică la chase.com să vadă dacă depozitul ei direct a fost înregistrat. Se gândi un moment să verifice dacă are simptomele tulburării obsesiv-compulsive pe WebMD, dar rezistă tentației. În cele din urmă, simțindu-se obosită dacă nu chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
depună atâta efort și la vremea respectivă reținerea tipului se explica prin faptul că urma să se însoare — dar uneori părea că Yani nici măcar n-o vede. Cu cât ea își flutura mai mult părul sau își împingea în față sânii perfecți, cu atât mai puțin părea el să observe. — Ce altceva? Păi nu-i clar? E un labagiu căruia îi e frică să nu fie descoperit. Emmy parcă se ivise din senin și, preț de o clipă, Adriana se enervă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]