18,216 matches
-
cu cantitate mare de lichid, la pacienții cu valvulopatii dobândite în copilărie; prezența pulsațiilor cordului la nivel epigastric apare în hipertrofia de ventricul drept; prezența pulsațiilor cordului în focarul pulmonarei (spațiul II i.c. parasternal stâng) apare în hipertensiunea arterială pulmonară; prezența pulsațiilor cordului în focarul aortei (spațiul II i.c. parasternal drept) apare în anevrismul aortei ascendente; retracția regiunii precordiale apare în simfiza pericardică. * Palparea Palparea constituie cea de a doua manevră exploratorie prin care se aduc informații referitoare la
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
în simfiza pericardică. * Palparea Palparea constituie cea de a doua manevră exploratorie prin care se aduc informații referitoare la starea cordului. Se pot palpa șocul apexian, Z1 sau Z2 accentuate, Z3 sau Z4 patologice, pulsații accentuate ale aortei sau arterei pulmonare, clacmente și șocuri sau sufluri cardiace intense ce au drept corespondent palpator, freamătul. Pacientul se află în aceeași poziție, decubit dorsal, cu membrele superioare pe lângă corp, în supinație. Palparea toracelui anterior vizează mai multe regiuni, după cum urmează: spațiul II i
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
Pacientul se află în aceeași poziție, decubit dorsal, cu membrele superioare pe lângă corp, în supinație. Palparea toracelui anterior vizează mai multe regiuni, după cum urmează: spațiul II i.c. parasternal drept (aria aortei); spațiul II i.c. parasternal stâng (aria arterei pulmonare); spațiile III, IV, V i.c. parasternal stâng (aria VD); aria epigastrică (sau subxifoidiană); spațiul V i.c., pe linia medio-claviculară, stângă, la nivelul apexului (sau aria VS). Palparea impulsurilor cordului se efectuează cu pulpele degetelor ținute drept sau oblic
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
existenței suflurilor cardiace, respectiv frecăturii pericardice. Șocul apexian Șocul apexian reprezintă impulsul maximal al cordului, mai precis al ventriculului stâng ce poate fi perceput la nivelul peretelui anterior al toracelui. Excepția apare la bolnavii cu dilatare de ventricul drept, arteră pulmonară sau anevrism de aortă, la care impulsul maxim nu coincide cu șocul apexian. Examinatorul plasează mâna dreapta la nivelul hemitoracelui drept, în spațiile IV-VI i.c. stâng, pe linia medioclaviculară și încearcă să identifice șocul apexian. În mod normal
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
cealaltă jumătate, în decubit lateral. Prezența șocului apexian este dificil de apreciat în următorele situații: pacienți obezi; pacienți cu musculatura hipertrofiată; la femeile cu sâni voluminoși; pacienți cu un torace al cărui diametru anteroposterior este mult crescut, precum în emfizemul pulmonar; pacienții cu pericardită exudativă cu cantitate mare de lichid. Există și pacienți la care amplitudinea pulsațiilor este crescută, cum ar fi situațiile determinate de prezența unor boli febrile, tireotoxicoză, hipertrofie de ventricul stâng, insuficiență aortică. Odată perceput șocul apexian, se
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
șocului apexian pot fi întâlnite în următoarele situații: persoanele longiline prezintă șocul apexian în spațiul V i.c., medial de linia medioclaviculară. Aceeași poziție indică un șoc apexian patologic la pacienții cu pleurezie masivă pe partea stângă, fibrotorax drept, atelectazie pulmonară dreaptă; pacienții cu fibrotorax stâng și pleurezie dreaptă prezintă șoc apexian în spațiul V i.c., lateral de linia medioclaviculară;. persoanele obeze prezintă șocul apexian în spațiul IV i.c., lateral de linia medioclaviculară; pacienții cu tumori abdominale mari, meteorism
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
obeze prezintă șocul apexian în spațiul IV i.c., lateral de linia medioclaviculară; pacienții cu tumori abdominale mari, meteorism abdominal, ascită în cantitate mare, sarcină, paralizie de diafragm stâng prezintă șocul apexian în spațiul III-IV i.c.; pacienții cu emfizem pulmonar, tumoră pulmonară în lobul superior au șocul apexian în spațiul V i.c.; pacienții cu dextrocardie sau situs inversus au plasat șocul apexian în spațiul V i.c. pe linia medioclaviculară dreaptă. Odată stabilită poziția șocului apexian se trece la
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
șocul apexian în spațiul IV i.c., lateral de linia medioclaviculară; pacienții cu tumori abdominale mari, meteorism abdominal, ascită în cantitate mare, sarcină, paralizie de diafragm stâng prezintă șocul apexian în spațiul III-IV i.c.; pacienții cu emfizem pulmonar, tumoră pulmonară în lobul superior au șocul apexian în spațiul V i.c.; pacienții cu dextrocardie sau situs inversus au plasat șocul apexian în spațiul V i.c. pe linia medioclaviculară dreaptă. Odată stabilită poziția șocului apexian se trece la palparea ariilor
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
dreaptă. Odată stabilită poziția șocului apexian se trece la palparea ariilor mai sus menționate. Palparea în aria aortei a Z2 întărit apare la pacienții cu hipertensiune arterială sistemică, anevrism de aortă, stenoză aortică; Hipertensiunea arterială sistemică sau stenoza de arteră pulmonară poate determina apariția Z2 întărit și în aria arterei pulmonare; Palparea freamătului sistolic în aria VD apare la pacienții cu defect septal ventricular Palparea freamătului sistolic apexian apare la pacienții cu insuficiență mitrală severă. Frecătura pericardică se poate palpa la
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
ariilor mai sus menționate. Palparea în aria aortei a Z2 întărit apare la pacienții cu hipertensiune arterială sistemică, anevrism de aortă, stenoză aortică; Hipertensiunea arterială sistemică sau stenoza de arteră pulmonară poate determina apariția Z2 întărit și în aria arterei pulmonare; Palparea freamătului sistolic în aria VD apare la pacienții cu defect septal ventricular Palparea freamătului sistolic apexian apare la pacienții cu insuficiență mitrală severă. Frecătura pericardică se poate palpa la nivelul ariei apexiene și intern acesteia, la pacienții cu pericardită
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
traiectul liniilor bine cunoscute: axilară anterioară stângă, medioclaviculară stângă și parasternal stâng. Prin percuție se decelează matitatea cardiacă absolută, cordul fiind în contact direct cu peretele toracic și matitatea cardiacă relativă, când între cord și peretele toracic este inserat lobul pulmonar stâng. Sunetul mat este perceput prin percuția matității absolute, în restul teritoriului cardiac auzindu-se un sunet submat. Descoperirea matității relative înseamnă stabilirea dimensiunilor reale ale cordului. Forma și orientare. Cordul are formă de triunghiulară, cu vârful superior și baza
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
pacient cu aceleași caracteristici fizice: statură, greutate, vârstă, sex, dar care nu asociază afecțiunea). Dimensiunile pediculului vascular în spațiul intercostal II este de aproximativ 5 cm. Diminuarea matității cardiace apare în modificări la nivelul peretelui toracic precum: obezitate; edeme; emfizem pulmonar; pneumopericard, etc. Mărirea matității cardiace poate fi secundară unor cauze: cardiace precum dilatarea cordului drept, stâng sau în pericardite; extracardiace precum atelectazia, fibroza pulmonară, tumori pulmonare, pleurezii. Percuția este o tehnică care, datorită posibilităților explorărilor paraclinice apărute în ultimul timp
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
5 cm. Diminuarea matității cardiace apare în modificări la nivelul peretelui toracic precum: obezitate; edeme; emfizem pulmonar; pneumopericard, etc. Mărirea matității cardiace poate fi secundară unor cauze: cardiace precum dilatarea cordului drept, stâng sau în pericardite; extracardiace precum atelectazia, fibroza pulmonară, tumori pulmonare, pleurezii. Percuția este o tehnică care, datorită posibilităților explorărilor paraclinice apărute în ultimul timp (ecocardiografie, tomografie, RMN) nu mai este foarte utilizată. Totuși ea poate fi aplicată în cazul în care șocul apexian este slab perceput sau chiar
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
Diminuarea matității cardiace apare în modificări la nivelul peretelui toracic precum: obezitate; edeme; emfizem pulmonar; pneumopericard, etc. Mărirea matității cardiace poate fi secundară unor cauze: cardiace precum dilatarea cordului drept, stâng sau în pericardite; extracardiace precum atelectazia, fibroza pulmonară, tumori pulmonare, pleurezii. Percuția este o tehnică care, datorită posibilităților explorărilor paraclinice apărute în ultimul timp (ecocardiografie, tomografie, RMN) nu mai este foarte utilizată. Totuși ea poate fi aplicată în cazul în care șocul apexian este slab perceput sau chiar absent cum
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
axilă, vasele de la baza gâtului, etc. Focarele de auscultație 1 - mitral (apexian) în spațiul V i.c. stâng, pe l.m.c; 2 - tricuspidian în spațiul V i.c. stâng, parasternal; 3 - Erb (Botkin-Erb) înspațiul III i.c. stâng, parasternal; 4 - pulmonar în spațiul II i.c. stâng, parasternal; 5 - aortic în spațiul II i.c. drept, parasternal. Ascultația bolnavului se face în diferite poziții: decubit dorsal; decubit lateral stâng; poziție șezândă, cu trunchiul ușor aplecat anterior; ortostatism. Cordul stâng se ascultă
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
lateral stâng; poziție șezândă, cu trunchiul ușor aplecat anterior; ortostatism. Cordul stâng se ascultă în apnee postexpiratorie, iar cordul drept, în apnee postinspiratorie, după un efort fizic izometric (strângerea pumnilor)/izotonic (genoflexiuni), în decubit lateral stâng. Ascultarea valvelor aortice și pulmonare se face în ortostatism sau în poziție șezândă, cu trunchiul ușor aplecat în față. Insuficiența aortică se ascultă în poziție șezândă, cu mâinile ridicate deasupra capului, pentru a accentua regurgitarea diastolică din vase spre cord. Zgomotelor cardiace li se pot
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
vibrațiilor; tonalitate care depinde de frecvență; timbru. În mod normal se descriu patru tipuri de zgomote: Zgomotul I intens, de tonalitate joasă, cu intensitate maximă în focarul mitralei și tricuspidei; Zgomotul II, de tonalitate înaltă, cu intensitate maximă în focarul pulmonarei; Zgomotul III, de tonalitate redusă, cu senzație palpatorie, poate fi ascultat la persoanele tinere; Zgomotul IV se ascultă fiziologic în copilărie. Între Z1 - Z2 se identifică mica tăcere care corespunde sistolei, iar între Z2 - Z1 marea tăcere care corespunde diastolei
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
Baïtar (1197-1284) descrie în „Corpul simplelor“ 1400 de plante, între care 300 sunt menționate pentru prima dată. Tot în secolul lui El Baïtar, medicul arab Ibn Al-Nafis (n. la Damasc, m. în Egipt la 1288) descrie mica circulație a sângelui (pulmonară), cu trei veacuri înainte de Michel Servet (1556). Kohen El Otar a scris despre arta farmaceutică într-o lucrare ce conține și regulile deontologice pentru farmaciști, modul de recoltare și conservare a plantelor precum și de preparare a medicamentelor. Arabii au înființat
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
feri un oraș de o maladie infecțioasă“. De tuberculoză s-a ocupat Fracastoro, dar Koch este cel care în 1882, pune în evidență bacilul care-i poartă numele. Fracastoro propunea ca remediu în tuberculoză arsenicul. Hippocrat o asimilase tuturor bolilor pulmonare. Epidemiologia este lărgită de studiile lui Prospero Alpino care scrie Medicina Egyptorum (1591) studiată la fața locului un an și de italianul Jean Filippo Ingrassia, specializat și în studiul scarlatinei. Medicii au propus o igienă personală susținută de una colectivă
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
nu admite nici circulația limfei, anatomiștii europeni îl confirmă și îl completează, în detalii puțin semnificative, pe Harvey. În Anglia, John Mayow (1645 - 1679) studiază oxigenarea sângelui, explicând culoarea roșie prin amestecul cu aerul inspirat în plămâni. Mayow relaționează tulburările pulmonare de cele cardiace și invers. El studiază maladiile cardio-vasculare, afecțiunile arteriale etc. Medicul Mayow este și chimist. Observații similare face și medicul și anatomistul, tot englez, Richard Lower în Tratatul despre inimă: sau despre mișcarea și culoarea sângelui publicat în
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
de comunicare între artere și vene. Marcelo Malpighi (1628 - 1694), profesor la Universitatea de Medicină din Pisa, după ce-l contrazisese pe Harvey, e nevoit, după 1661, să-l confirme, descoperind la batraciene, cu ajutorul unei lupe microscop, eritrocitele circulând prin capilarele pulmonare. Dar Malpighi, autor al Discursului anatomic al structurii viscerelor, apărută la Paris (1683) nu se ocupă numai de studierea plămânilor ci și de țesuturile rinichilor, dermului, ficatului, contribuind substanțial la dezvoltarea histologiei comparate (animală și vegetală). Tot el scrie Anatomia
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
organ, comparând ce e sănătos și ce e afectat, concluzionând apoi după o îndelungă reflexie. Cunoaște foarte bine cele 3000 de autopsii ale lui Théophile Bonet din Anatomia practică ex cadaveribus donatis (1679). Găsește importante cele 150 cazuri de tuberculoză pulmonară la care se adaugă și observațiile cercetărilor lui J. J. Manget. îi recunoaște fiecăruia munca, rezultatele și e la curent cu cercetarea parțială a altor medici europeni care explorează tuberculoza. știe foarte bine unde a ajuns, în anatomia patologică, profesorul
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
simptom-leziune-funcție. Rigoarea sa științifică invalidează concepțiile vitaliste, umoraliste. El unește perseverența, pasiunea medicală cu modestia, așa cum exprimarea sa unește claritatea, cu eleganța literară și consistența. Multe din ideile sale au rămas valabile și astăzi. Prezentarea afecțiunilor cardio-vasculare, vasculo-nervoase a maladiilor pulmonare cu simptomatologie, etiologie, complicații etc., probează, pe lângă certitudinea științifică o deosebită originalitate conceptuală și metodologică. Multe concluzii s-au dovedit profetice asigurând durata operei sale. Cu Morgagni, Anatomia patologică intră în logica medicală a stabilirii stării de boală și de
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
între alții și Leopold Auenbrügger (1792 - 1809), elev al lui Swieten și care în 1761, publică în latină un tratat privind percuția toracelui, ca metodă de investigare clinică. Inovația sa metodologică o verifică prin autopsiere după decesul bolnavului, relevând leziunea pulmonară sau cardiacă existentă. Percuția intră în practica curentă, însă după ce Jean Nicolas Corvisart (1755 - 1821) traduce în limba franceză (1808), cartea : Inventum novum ex percusione thoracis humani, deci după o jumătate de secol. Ulterior volumul e tradus și în Italia
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
novum ex percusione thoracis humani, deci după o jumătate de secol. Ulterior volumul e tradus și în Italia (Veneția). Detaliile tehnice de folosire a percuției i-a asigurat acesteia folosirea de durată, cu bune rezultate. Cu percuția lui Auenbrügger, maladiile pulmonare ajung să fie cunoscute. Câțiva clinicieni căutați de pacienți ca și Boerhaave: genovezul Théodor Tronchin (1709 - 1778) este medicul lui Voltaire și J. J .Rouseau, stimat, apreciat și considerat un Esculap, un nou Hippocrat. Tronchin vindecă și boli imaginare, ipohondrii
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]