20,251 matches
-
un contur, care a devenit trup cînd, trăgînd ușa glisantă, a pătruns Înăuntru; un val de abur, dislocat, s-a răsucit Într-un mic vîrtej, risipindu-se apoi, cînd ușa s-a Închis la loc. Ann, dezbrăcată, cu mîinile pe sîni, nu pentru a-i acoperi, ci parcă pentru a-i sălta puțin, era În fața lui Thomas, În spațiul Îngust, la mai puțin de un pas. Uluit, bărbatul a Încercat să-și acopere goliciunea, de mult nu mai Încercase un asemenea
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
se smintească ori dacă nu cumva Îl aștepta o apropiată impotență sau chiar o deviere sexuală, cotind, În timp, spre bărbați; nu știa ce să mai creadă despre sine. Vroia, tot mai mult, femeia-taină. Căreia doar să Îi intuiască formele, sîni, coapse, glezne, bine acoperite. Iar femeia degeaba ar fi fost astfel Înveșmîntată dacă și-ar fi săltat repede poalele cînd s-ar fi simțit privită de el ori de un alt bărbat. Prea lesne cucerise; nici nu fuseseră cuceriri; avusese
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
le explice, cum, nou-venitului? Plăcerea era dominantă, după durerile pricinuite de travaliul epuizant al mamei, resimțite din plin și de el: se simțea bine Într-un scutec uscat, gîngurea cînd era mîngîiat, alintat, se liniștea sugînd cu mîna apăsată pe sînul mamei, dădea zglobiu din picioare cînd i se spăla și ștergea cocoșelul; cu trecerea anilor, plăcerile dominante deveniseră altele, vinovate, niciodată epuizate; plăcerea era un dat, trebuia consumată, cei mai mulți, În numele unor morale absurde, și-o reprimau. Sau le-o interziceau
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
uniformă, În grup, cea mai potrivită unei societăți model, ar fi fost egali; nici În comunism nu se visase la atîta echitate. Simțul matern creștea doar odată cu fătul ce se plămădea În pîntec, cu laptele ce Începea să urce În sîni, se Împlinea prin durerile facerii; de ce și-ar mai fi luat așadar mamele-nemame plozii Frankenstein În brațe? S-ar fi putut adăuga un pasaj nou Genezei: Facerea omului de către om. Sau chiar o modificare de neînchipuit, atunci cînd fusese revelată
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
interviu. Și totuși un palat regal nu i-ar fi fost deloc nepotrivit, era convinsă Încă. Nici președintele Americii - dacă ar fi ajuns cîndva o femeie, tot nu făcea cît o regină, credea Ingrid; soarta, după ce o mîngîiase pe creștet, sîni și pulpe cîteva luni, devenise potrivnică; nimeni, se părea, nu putea să se pună cu destinul. Încercaseră destui, unii chiar izbutiseră, s-ar fi putut zice, dar ceea ce reușiseră poate nu era decît o meandră a sorții; totul era iluzie
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
fi spus tată, ai cui ar fi fost, de fapt? Lipsiți de identitate, chiar după ce ar fi primit una - falsă, bine Înțeles! Falsuri, tot mai multe falsuri! Van Gogh, Monet, Dali, hrană afectată genetic, sînge fabricat În laborator, operații estetice, sîni remodelați, unghii false, gene false, peruci, oameni neidentificabili, de o vreme - embrionii aceia, la capătul evoluției, primeau nume false! Dumnezeu ce făcea acolo sus? Ce face? - asta se Întreba, pentru prima oară, văzînd atîtea, Thomas; dacă nu un stîlp al
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
ceață. Apoi vine precizarea, vederea perfectă, reducerea ceții în picături de apă, sau în grindină, sau în zăpadă, sau în piatră. Știința e o cădere de grindină. Nu, nu, ceață, ceață! să poți fi vultur și să te plimbi în sânul norilor! Și să vezi soarele prin ei, tot ca pe o lumină încețoșată. Oh, vulturul! Ce și-ar spune vulturul din Patmos, cel ce privește soarele față către față și nu vede în întunecimea nopții când, fugind de lângă Sfântul Ioan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
piept și, cu o litanie redusă la „fiul meu!, fiul meu!“, îl boteza cu lacrimi de foc. Plânsese și el, ghemuindu-se lângă maică-sa și necutezând să-și întoarcă fața sau să și-o smulgă din întunericul blând al sânului ei fremătător, de teamă să nu dea de ochii devoratori ai lui Baubau. Și astfel se scurseră zile de plânset și înnegurare, până când lacrimile se retraseră în adâncuri și casa își risipi întunecimile. Era o casă blândă și călâie. Lumina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
vi se datorează civilizația. Și femeilor. Oare însă femeia nu-i și ea un animal domestic? Și dacă n-ar exista femei, ar fi bărbații oameni? Vai, Orfeule, cine te-alungă din casă vine de altundeva!“ Și-l strânse la sân, iar câinele, care chiar părea că plânge, îl lingea pe bărbie. XXIX Totul era pregătit acum pentru nuntă. Augusto o voia intimă și modestă, dar ea, viitoarea lui soție, prefera, pare-se, să i se dea mai mult fast și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
ea îmi este deopotrivă fiică și mamă. Dar fiică a mea întrucât îmi este mamă, și mamă întrucât îmi este fiică. Sau soția mea. Căci mama copiilor noștri ne este mamă și ne este fiică. Mamă și fiică! Ieșim din sânul sfâșiat al maicii noastre, fără conștiință, ca să vedem lumina soarelui, cerul și pământul, azurul și verdele, și ce mângâiere mai mare decât aceea de a putea, în clipa noastră de pe urmă, să ne plecăm capul în poala cutremurată a unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
ador, te doresc...“ - și-o vede rostogolindu-se pe jumătate goală pe canapeaua lui, și o dorește în agonia sa, în agonia care este însăși dorința lui, printre sunetele strangulate ale horcăitului său agonic, și-o mușcă pe Pauline de sân și ea moare agățându-se de el, acelui cititor aș vrea să-i dau în chip asemănător sfârșitul agoniei protagonistului meu, dar dacă n-a simțit acea agonie în el însuși, de ce să mă întind mai mult? Sunt apoi necesități
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
atunci la omul dinăuntru, la eso anthropos, tată și fiu. Atunci m-am simțit fiu, fiu al copiilor mei și fiu al mamei copiilor mei. Teribilul Raphaël Valentin din Pielea de sagriu, a lui Balzac, moare, mistuit de dorințe, la sânul Paulinei și horcăind, în angoasele agoniei, „te iubesc, te ador, te doresc...“; dar nu se deznaște și nici nu renaște, pentru că nu la sânul matern, al mamei copiilor săi, al mamei sale, i se sfârșește romanul. Și, după toate astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
mei. Teribilul Raphaël Valentin din Pielea de sagriu, a lui Balzac, moare, mistuit de dorințe, la sânul Paulinei și horcăind, în angoasele agoniei, „te iubesc, te ador, te doresc...“; dar nu se deznaște și nici nu renaște, pentru că nu la sânul matern, al mamei copiilor săi, al mamei sale, i se sfârșește romanul. Și, după toate astea, în romanul meu cu Jugo, trebuie să-l fac să sfârșească în experiența paternității filiale, a filialității paternale? Există însă altă lume, tot romanescă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
mică, dar e confortabilă. Și poți să folosești frigiderul când dorești.” Jan fusese multă vreme atașat comercial pe lângă ambasada Belgiei din Congo. Era îndrăgostit de locul acela, în care trăise aproape 18 ani. „Niciunde copacii nu cresc mai repede și sânii femeilor nu sunt mai frumoși ca acolo”, îmi spunea el adesea. Am petrecut multe seri ascultându-i poveștile. Știi, era fascinant; când povestea, retrăia totul. Visa să se reîntoarcă în Congo, cândva. Într-o zi s-a întors cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
brigadier” în cap, cum îi etichetăm noi, că-i mai simplu să pui ștampile decât să înțelegi. Equal opportunities in Dania. Da, Mircea. Acolo ești demn și dacă ești cerșetor, femeie bătută, bătrân, universitar boem, femeie cu decolteu sau cu sânii goii care se încălzește pe o stâncă în puținul lor soare. E loc pentru toți. Încap unii de alții. Nu doar se tolerează, ci se încurajează să fie diferiți. Nu au de ce să se simtă prost. La conferința organizată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
diferiți. Nu au de ce să se simtă prost. La conferința organizată de Grette Tartler la ambasadă, Arhiepiscopa de Elsinore, o femeie divorțată cu doi copii, o femeie de vârsta mea, stătea cu mândrie în dreapta șefei lesbienelor daneze. Nu scuipa în sân, nu-și făcea cruce: piei, Satană! Acolo, Mircea, mi s-a părut că am atins o clipă raiul. În ultima seară m-am întors la Mica Sirenă m-am cocoțat până la obrazul ei rece și am sărutat-o. Mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
pe „sclifosiții ăia de plozi de la MF3” cu o doză de dispreț asociat cu scârbă. Cel mult aruncau peste umăr: - Fără comentarii, tovarășa! Ați făcut o jumate de normă. Și ieri v-a plecat un copil cu patru cartofi în sân. Ce, credeți că nu știm tot? Nu știm ce vorbiți cu ei când credeți că nu este nimeni să vă audă ? Ia uită-te puțin la matale! Da, tovarășa, uită-te în oglindă cum arăți. Așa se educă tânăra generație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
pictez și nu am învățat să călăresc. Inserție. Una din cele mai frumoase amintiri vizuale din viața mea e asta: sunt pe țărmul mării în golful yoghinilor de la Costinești. Din stânga, gonește pe un cal sur o fată blondă, superbă, cu sâni ca două opere de artă. Avea pe ea doar un slip alb, minuscul, asortat cu șuvițele albe ale coamei calului. Străbăteau stâncile spre mine, mișcându-se simbiotic într-un ritm pe care interior l-am trăit ca pe melodia „Arrival
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
mofturoșilor mai sus-pomeniți, e un parfum de tei. Da’ o parte a faptului pentru care filosofia nu îmi este doar cal verde pe perete vine și din aceea că pentru mine bălegarul proaspăt e miros de copilărie, am supt la sânul unei țigănci care mirosea a fum. Bunica m-a dat la supt la Rada, ca să fiu norocoasă, și tot ea a zis după aceea că în loc de noroc, eu am prins gust de „vatră de țigan”, de trai nomad, de drumuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
fi deloc unic în viața Walizadei. Cele două femei nici măcar nu știu cum este să trăiești pe timp de pace, fără frica să fii ucisă. Au ochii la pândă. Și noi eram bolnavi de suspiciune, dar la ei pânda cu frica în sân pare constitutivă. Ține, ca să mă exprim vulcănesciano-noician, de „sentimentul afgan al ființei femeiești”. Uneori se strecoară ca niște umbre pe lângă pereți, având exercițiul să devină, dacă se poate, invizibile. Nu circulă niciodată singure, nici măcar până la micul dejun. Au putut veni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
un acar de la calea ferată, au găsit un grădinar, au găsit un bărbat gol cu mușchii la vedere și cu schema sistemului nervos și circulator, au mai găsit o femeie goală, dar aceasta își acoperea pubisul cu mâna dreaptă și sânii cu mâna stângă. Au mai găsit pe mulți alții, dar nu corespundeau scopurilor pe care le aveau în vedere, fie pentru că elaborarea figurilor în lut era prea complicată, fie pentru că o imprudentă folosire a celebrităților antice și moderne cu ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
există, domnilor, dar nu e aia, e asta. Măscăriciul modelat de Marta e poate utilizabil, bufonul și el se apropie destul de mult de realitatea bufonilor, însă infirmiera, care părea așa de simplă, strictă, regulamentară, se împotrivește să-și arate volumul sânilor de sub lut, de parcă și ea ar fi învelită într-o pânză udă ale cărei capete le-ar ține cu putere. Când prima săptămână de creație va fi pe sfârșite, când Cipriano Algor va trece la prima săptămână de distrugere, transportând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
pictorul anonim i-a zugrăvit din profil, stând Întinși, Îmbrățișați; a șters pereții pavilionului ca să le așteaptă un pat de ierburi presărat cu trandafiri și să facă să le curgă la picioare un pârâu argintiu. Lui Djahane i-a dăruit sânii avântați ai unei zeități hinduse. Omar Îi mângâie părul, ținând o cupă În cealaltă mână. În fiecare zi, la palat, li se Încrucișează pașii; evită să se privească, de teamă să nu se trădeze. În fiecare seară, Khayyam zorește spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
preschimbă Într-un murmur bucuros și tânguitor: — Djahane! Ea dă la o parte marginea draperiei, Își ridică vălul și zâmbește, dar Îl oprește, printr-un gest, să se apropie. — Sultana, spune ea, este Îngrijorată de lupta care se desfășoară În sânul divanului. Tulburarea se răspândește, se va vărsa sânge. Sultanul Însuși este foarte abătut din acest motiv, se mânie des, haremul răsună din cauza izbucnirilor lui de furie. Această situație nu poate continua. Sultana știe că tu Încerci imposibilul ca să-i Împaci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
mă fi primit. Apoi, după ce păstră câteva momente de tăcere, se apucă, dintr-odată, sub ochii mei uluiți, să-și descheie copcile corsajului. Am roșit, mi-am Întors privirea, dar mă trase spre ea. Umerii Îi erau dezgoliți, ca și sânii. Prin cuvânt și prin gest, mă invita să sug. Cele două fiice pufneau pe ascuns, dar chipul mamei exprima gravitatea sacrificiilor rituale. Așezându-mi buzele, cu cea mai mare pudoare de pe lume, pe un sfârc, apoi pe celălalt, m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]