19,653 matches
-
Marin Mitică, un prieten de-al său, care-i ținea maică mii mâna Într-a lui și-i ura fericire-n viață și casă de piatră. Iar tata era și el cam turmentat - Îi știu privirea cu care m-a obișnuit multe zile mai apoi... și multe nopți (albe). Am sărit din pat clătinându-mă și, cu ciocanul cel mare, smuls de pe pervazul geamului, m-am repezit asupra părinților mei, care mă priveau surâzători. Am făcut bucăți tabloul, ciobind urât și
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
rău ar fi fost pentru mine. Pentru atitudinea mea „trădătoare”. Pentru lungile noastre dezbateri. Pentru „crezul” nostru comun. Șontâcăind, am ajuns azi dimineață la Turnul Golia. Piciorul aproape că nu mă mai durea, așa că m-am dus să văd, cum obișnuiam În zilele bune, trandafirii. Valeriu mi-a vorbit Întâia dată despre ei, cu mulți ani În urmă. De-atunci, În fiecare vară, Îi vizitez de câteva ori. Sunt cu totul aparte, altfel decât oriunde altundeva. Juri că-s făcuți din
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
Un tânăr se interesă de scaunul liber de la masa noastră. I-am spus că-l poate lua, iar el nici măcar nu mia mulțumit (Prost crescutule!). Cerul coborâse foarte jos. Începu să plouă scurt. O ploaie măruntă, deasă. Goanță cânta (așa obișnuia să facă atunci când ploua), iar Libelula se rotea În loc cu mâinile Întinse. Era tare caraghioasă Libelula. Firavă, lunguiață, chiar părea o insectă uriașă. Pistruiatul făcea pipi, iar fetița Îl arăta cu degetul și râdea. Apoi totul se opri. Un pârâit
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
-L hadorăăm cu toțiiiiii!“ Mă lovește, trage de mine și, dacă nimic nu merge, Emily mă trezește cu colinde de Crăciun. În picioare, lângă partea mea de pat, mă Întreabă ce cadou i-am adus. „Nu le poți cumpăra dragostea“, obișnuiește să spună soacră-mea, care, În mod evident, nu a investit destui bani În problemă. Am Încercat o dată să mă Întorc acasă cu mâna goală dintr-o călătorie de afaceri, dar pe drum de la aeroportul Heathrow, am cedat și i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
rețeta de anticoncepționale și gata? Și chiar nu ați mai avut timp În toți acești patru ani să veniți să repetați testul? Ca un basset cu față umană, dr. Dobson are ochi din aceia umezi, plini de solicitudine, un fapt obișnuit printre câini și lucrătorii din domeniul medical. Păi, nu. Adică trebuie să suni să-ți faci programare și să aștepți o groază pentru că nu răspund niciodată la telefon și... Îi văd degetul coborând până la mijlocul datelor din fișa mea. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
orfelinat din România ceva mai stilat. Când am Întrebat-o pe Moira cum pot să doarmă bebelușii cu tot zgomotul care venea din camera de alături, de la copiii mai mari, a dat din umeri și mi-a zis: —Apăi, se obișnuiesc În timp cu zgomotul. Și mai erau și penalizările. Dacă-ți luai copilul mai târziu de 18.30, Îți luau 10 £ pentru primele 10 minute și 50 de £ pentru mai mult. Ajungeam veșnic mai târziu de 18.30. Alergând dinspre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
ține pe loc, de a o face să rămână În urmă și totul din vina mea. Și cursa Începe În fiecare an din ce În ce mai devreme: există chiar o grădiniță În cartierul nostru unde au un perete dedicat impresioniștilor. Mamele s-au obișnuit de voie, de nevoie cu ideea că banii nu pot cumpăra dragostea, dar cred că-l pot cumpăra pe Monet, și asta e suficient pentru ele. Mame epuizate care merg la serviciu și care-și Înscriu fetele la academii ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
mă știu. Odată ajunși afară În siguranță, pomenesc de o cafenea din Cheapside, cât mai departe de orbita pe care se Învârt colegii mei, dar tata mă trage În jos pe scări spre King’s Arms. O cârciumă În care obișnuia să vină Dickens, cu podeaua acoperită cu rumeguș, la bar servindu-te o adolescentă cu un cercel În limbă. Stăm la o masă din colț, sub portretul unui conte cu obraji roșii. Tata are În față un scotch dublu și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
se Îndreaptă de spate, cum am mai văzut și alte femei făcând În fața lui. Tatăl meu a fost un bărbat frumos cândva: frumos mai degrabă decât chipeș și de aceea condamnat să nu se coacă, ci să putrezească. „Tyrone Power“, obișnuia să murmure bunica mea cu drag când Îl vedea, iar eu, care eram prea mică să știu numele fostelor vedete de la Hollywood, credeam că Tyrone Power era efectul electric pe care-l avea tatăl meu asupra oamenilor, și nu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
am auzit că Banca Kamikaze e În cădere liberă, iar 500 dintre angajații din departamentele administrative de la Banca Karate au primit o lovitură mortală. Katharine, xx De la: Jack Abelhammer Către: Kate Reddy Hei, mi-a fost dor de tine. Mă obișnuisem cu ritmul tău. Cum a fost În concediu? Fierbinte și relaxant, sper. Am văzut un film grozav Într-una din seri despre un tip care-și pierduse memoria și care trebuia să-și scrie tot pe trup ca să nu uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Uneori am impresia că totul ți se pare o gogoașă umflată, iar În momentul următor pari că nu-ți dorești nimic mai mult decât să câștigi. —O, nu-mi doresc nimic mai mult. Ai să mă vezi. Când eram mică, obișnuiam să ascund un hotel de la Monopoly În șosetă. Când ajungeam În Park Lane, scoteam hotelul de la șosetă. M-a prins tata odată, de Crăciun, și m-a lovit cu spărgătorul de nuci pentru că fusesem o vacă mică și trișasem. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
vorbești de bărbații de la serviciu, Kate, o faci ca și cum noi am fi mamele lor. Suntem mamele lor. Am pe cineva care să se țină de fusta mea la serviciu, iar acasă mă așteaptă același lucru. Ar fi bine să te obișnuiești cu asta. În regulă, hai să mai repetăm introducerea o dată. Telefonul sună din nou. E Paula, care mă sună doar ca să-mi spună că mi-a găsit agenda personală electronică În frigider, În cutia pentru legume. Ben a Început să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Și se descurcă minunat la balet. Intrăm Într-un tunel. Pierd semnalul. Nodul din stomac care se tot strânge mă Împiedică să mă concentrez la test. Când am Început s-o mint pe mama? Și nu mă refer la minciunile obișnuite Între mamă și fiică: „La unsprezece cel mai târziu, nu am Încercat niciodată, trei cola, dar toată lumea poartă așa ceva, a dormit pe podea, da, un prieten al lui Deb, nu, nu am depășit contul din bancă, la reduceri, da, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
universului: mă simt ca și cum aș fi absorbită În spațiu și sunt mai mult decât fericită să mă duc acolo. Cum ar fi să dispar Într-o gaură neagră pentru câteva milenii, până când se mai șterge amintirea umilirii mele În public? Obișnuiam să fumez aici când eram disperată; de când m-am lăsat, Îmi repet Încetișor: „Sunt puternică. Sunt invincibilă. Sunt Femeie“. E un cântec al lui Helen Reddy de pe vremea când eram Încă În școală. Îmi plăcea la nebunie faptul că avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
a pus pe seama unor partide de sex mai ambițioase cu Darren, specialistul În coborâri pe pârtii abrupte de la Ministerul de Finanțe, În timpul ultimei excursii la schi. —O să scap de el. —Bine. Suntem la Corney and Barrow, cocoțate pe scaunele noastre obișnuite cu vedere spre arenă, unde e locul patinoarului pe timp de iarnă. Candy bea un pahar de șampanie, eu o sticlă de apă Evian. —Kate, nu te face că ești de acord când de fapt nu ești. — Vreau să spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
al iubirii bun la toate numit „mami & tati“. Și pur și simplu nu simt că am dreptul să le cer copiilor mei să Împartă acea unitate În doi, să Învețe că noi suntem doi oameni pe care trebuie să se obișnuiască să-i iubească separat. Bărbații Își părăsesc copiii pentru că o pot face, femeile, În general, nu-i părăsesc pentru că nu pot s-o facă. Ca să fiu cu Jack, ar trebui să plec În exil, părăsindu-mi patria. Ca să am curaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
am nevoie de patruzeci și cinci de minute și de o sală unde să pun diapozitive. Îmi pare rău, doamnă, aveți doar cinci minute. E mare nebunie Înăuntru. Împinge o ușă masivă de lemn, lăsând să iasă gălăgia unei zile obișnuite la Colosseum, plus telefoane care sună. Bărbați urlând În receptoare, luptându-se să se facă auziți sau strigând instrucțiuni din celălalt capăt al Încăperii. Exact când mă Întreb dacă n-ar fi mai bine s-o iau la sănătoasa, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
pot să o dau spre adopție. Cu siguranță. Încep să-mi aduc aminte că a fost ideea lui Candy că șapte femei ar arăta mai puțin suspect Într-un club de striptease decât, să zicem, Într-un restaurant unde oamenii obișnuiesc să poarte haine. Aflându-mă aici, mi-aș dori să am polaroidul ca să pot imortaliza expresiile de pe fețele prietenelor mele când intră pe ușă. În cazul lui Momo, șocul e imediat Înlocuit de buna creștere și o Întreabă amabil pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
-i las pe bărbați cu gura căscată cu șervetele și oasele lor de pește. A murit doar de șase luni. Îmi dau seama acum că Robin a Început să-mi spună de cineva pe nume Sally. Adorabilă, incredibil de amabilă, obișnuită cu băieții — are și ea doi. Nu chiar de calibrul lui Jill, dar până la urmă cine ar putea fi? Ridică din umeri neajutorat. Și are atâtea calități, Sally asta, și apoi băieții au nevoie — Alex nu are decât zece ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
fata Îpreună cu mama depuneau serioase eforturi, făcând unele sacrificii pentru a oferi giuvaierului o altă mamă, păstrând unitatea familiei. Întradevăr, Va -Îndemnat de către toți cei interesați Îi spunea Zâniței, la Început cu o jumătate de gură până s-a obișnuit, „mămică”, neputând să facă cercetări de ce și cum, așa cum va proceda mult mai târziu fără prea mare succes. Copilul se bucura sincer, atunci când Zânița se ocupa de el ca o mămică adevărată, mai ales că de la o vreme, terminându se
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
să ai! Ți le dau ție, că-i a meu oleandrul, Îl am de zece ani! Va a spus, așa cum Îl Învățaseră toți cei de la Cățălești: Mulțumesc șî Sălu’-mâna!, lăsând-o pe mătușă-sa fără nici un răspuns, nu era obișnuită cu un asemenea limbaj, emancipat cum ar fi spus Victor dacă nu ar fi fost Înegurat de gânduri. Apoi l-a dus să-i arate lada și „zăstrea” din odaia mare, mândria sa de fată, zicându-i: Aceasta-i zăstrea
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
care oamenii Își petrec aproape jumătate din viața lor obositoare. În somn a fost legănat de lungile și frumoasele vise ale copilăriei sale În care Își găsea fragmentele de fericire, care Îl va marca În drumul său prin viață. Se obișnuise să nu se mai smiorcăie atunci când trezindu-se din somn nu găsea pe nimeni care să-l mângâie cu vorbe și gesturi frumoase și calde, așa cum Îl obișnuiseră Ochenoaia și fetele ei: Muța-mamii, s-o trezit cel mai frumos nepot
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
de fericire, care Îl va marca În drumul său prin viață. Se obișnuise să nu se mai smiorcăie atunci când trezindu-se din somn nu găsea pe nimeni care să-l mângâie cu vorbe și gesturi frumoase și calde, așa cum Îl obișnuiseră Ochenoaia și fetele ei: Muța-mamii, s-o trezit cel mai frumos nepot al meu? Ce să-ți dea bunica să papi, turte În ulei, mere sau dulceață și pe urmă să mergem În grădinuță, la flori? Vinovată de trezirea sa
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
mai toți pământenii cred, În pofida adevărului cosmic, copilul Înzestrat cu puterea de a depăși gri cenușiul din viața sa găsea resurse pentru a se bucura de tot ce-l Înconjura. Invita motanul la joacă, dar nu cu „pis-pis”, așa cum se obișnuia, ci cu „stăi așa / Sinan-Pașa!” La auzul acestei prime forme de oarece poezie, impozantul motan Își arcuia coada din vârful căreia mișca șmecherește și zglobiu, Îi mulțumea pentru invitație și fără al privi cercetător, ca pe toți ceilalți, venea cu
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
În măsura În care se pricepea, avea grijă de copil și-l purta la nivelul celor mai mulți copii din sat, Îi cunoștea preferințele și tot ceea ce Îi producea bucurie și orice zâmbet ori râs zglobiu se repercuta și-n sufletul ei frumos. Victor se obișnuise cu noua sa viață deși gândurile de a ajunge iar la standardele precedente Îl măcinau continuu, suporta cu stoicism, voia să scape de bordeu, să-și facă o căsuță a sa și să demonstreze câtorva necredincioși că poate sta pe
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]