18,930 matches
-
și numai în valută. Doritorii sunt rugați să prezinte multă seriozitate și bancnote verificate la fel. Vă aștept în zona îngrădită a Pieții Libere. Ca semn de recunoaștere propun poziția stând într-un picior, evident pentru economie de ghete. PE RUȘI Zi de târg animalier la marginea pieții de brânzoase. Doamna Eulampia, reputată cultivatoare de pisici și ciuperci de bălegar, bagă sub nasul cârn al cump ă ră torului cușca în care se zbate eroic un motan ușor atins de râie
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
proza mută) și, mai ales, Îi poate muta În cu totul altă parte sensul explicit, trimițînd vizualul În zone nebănuite, forțînd multiple semnificații. La Leipzig l-am văzut pe Bach. Aproape toți preclasicii, gregorienii, apoi Beethoven, Schubert, Debussy, Csar Franck, rușii, și, venind prin lateral cu brațele-n sus, jazz-ul constituie suportul meu literar. Înainte de a mă așeza la masa de scris, am de obicei cîteva idei, vagi, sau una singură ori numai o jumătate de idee, și, așteptînd să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
am cunoscut și printre care se deplasează cu ajutorul unor picioare lungi și perfecte ca niște autostrăzi germane, abia după ce-am Întîlnit-o am Înțeles motivele pentru care au pierdut nemții războiul, simplu, fiindcă-n timp ce ei mureau de frig, rușii mîncau Înghețată la minus patruzeci de grade, cu fistic, l-au pierdut deoarece barbarii nu știu ce-i aia frivolitatea pe care pînă și nemții o simt, rușii au stepă În locul acesta, alături de crîncena pasiune pentru viață și mesteceni, În fond sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
care au pierdut nemții războiul, simplu, fiindcă-n timp ce ei mureau de frig, rușii mîncau Înghețată la minus patruzeci de grade, cu fistic, l-au pierdut deoarece barbarii nu știu ce-i aia frivolitatea pe care pînă și nemții o simt, rușii au stepă În locul acesta, alături de crîncena pasiune pentru viață și mesteceni, În fond sînt asiatici, ceea ce-l explică pe Tarkovski, moartea și sinuciderea, iar În cazul Mașei, polul opus, refuzul neantului și războiul total declarat Împotriva acestui fenomen oarecum universal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Din păcate nu i l-a tăiat și lui Ceaikovski, incapabil să se culce cu Elisabeth I a Angliei fiindcă era homosexual. În fapt scenariul, destul de subțirel chiar și pentru un film pseudobiografic, se desfășoară concentric din acest miez real. Rusul a fost chinuit toată viața de deviația lui sexuală, de care-a-ncercat să scape prin tot felul de mijloace, printre ele și căsătoria cu Miliukova. Deci, o tîrfă oarecare din Petersburg, super măgulită de a avea ca soț un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
holerică, primul film pe care l-am văzut a fost un documentar BBC despre bătălia de la Stalingrad. Mă opresc asupra unei singure scene: la un moment dat, luptele se dădeau În stradă, pentru fiecare casă, balcon, felinar, cu nemți și ruși Înnegriți de fum și Încordare, răniți, turbați, plini de sus pînă jos de noroi, sînge și praf de pușcă, și, deodată, dintr-o tranșee bine Întreținută răsare un ofițer impecabil, cu dungă, cu uniforma și căciula proaspăt scrobite și-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
proaspăt scrobite și-un steag alb În mînă. Armata a nu știu cîta română capitula. În vreme ce ăilalți se omorau pentru onoare, demnitate și alte prostii cu o disperare dusă la absurd, românii, gata, pauză, piua. Semnînd un armistițiu separat cu rușii cînd au văzut prin binoclu că ăștia cîștigă. Ceea ce trimite direct la un reportaj realizat de-un oarecare post de televiziune despre veteranii români de război mondial. Strînși Într-un soi de cămin cultural undeva lîngă Buzău, cu priviri cataractice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cu două decorații cum a fost În război, greu? Greu, confirmă eroul, „că se trăgea din toate părțile, nici nu știai de cin’ să te ferești”. Pentru comparație și Întristare a se studia documentarul menționat, secvențele unde vorbesc foștii combatanți ruși și nemți. Cuvinte torsionate, mirosind a schije, Încă fierbinți, despre sacrificiu, curaj, luptă, flăcările războiului aprinzîndu-li-se din nou În ochi cu fiece amintire, după o jumătate de secol. La noi, vorba lui tataie, era greu, nu știai de cine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pe un stîlp. „N-am să uit niciodată ziua aceea, fusese bombardament, orașul ardea, și la difuzoarele de pe străzi a-nceput să se audă concertul pentru vioară de Ceaikovski, cu Oistrach.” Era În 1943, lumea Întreagă se prăbușea, iar la ruși se transmitea la radio, printre explozii, Ceaikovski. Asta numai la ei se poate Întîmpla, țiuitul avioanelor de vînătoare germane, flăcări, cărămizi desprinzîndu-se În planul doi În capul trecătorilor, și muribunzi ducîndu-și degetele la gură și Înăbușindu-și gemetele pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
imposibile piese pentru urechile clasice, cu pavilioane auriculare deschise doar spre cheia sol. Două filme trase la indigo, Doors și Bird, și chiar de-ar putea fi comprimate Într-unul singur, tot prost ar ieși. Și uite că vine un rus ce nici măcar nu are prin jur un muzician de talia lui Parker, și alege un oarecare, În bună măsură inventat dar care devine, prin film, mai real decît unul cu biografia Înregistrată-n dicționare, vine și face Taxi Blues. Greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
săgeată cu bombă-n vîrf, precum indienii, strămoșii lui, pe care i-a căsăpit bunică-su dintr-un elan de pionier al promisiunii, apoi distruge În valuri un batalion de asiatici bestiali ca sîrbii, dar asta după ce-l enervează un rus care se-apucă să-l curenteze pe-un pat pliant băgat În priză, Însă el rezistă cu dinții strînși, scapă, se răzbună și, la sfîrșit, rage de bucurie. Rambo patru va tăia curentul electric la Belgrad amintindu-și ce-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
arierați, o alta de unde aflăm ce-și doresc femeile-n pat, „să mănînce gogoși, să bea ceai, să joace scrabble”, numai ce trebuie nu, și că Linda spune rugăciuni și ascultă păsările. Lecturăm și-un episod despre invazia Afganistanului, de ruși sau americani, nu se știe pentru că mujahedinii nu apar, e o revistă vizionară, Învățăm să ghicim În cărți, În palme, În zaț, ghicim cu ochii Închiși că-s nenumărați analfabeți sub soare, și cădem pe covoraș la citirea unei plîngeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
trebuie să mă bat cu voi și tot omor unu’. Un american i-ar snopi În bătaie Înainte chiar s-ajungă oaia la el și le-ar lua și miorițele. Un arab le-ar tăia gîtu-n somn. Țiganul ar fugi. Rusul s-ar Îmbăta și-ar Începe să-i iubească pe țopîrlani. Neamțul s-ar mira că oaia vorbește. Eschimosul oricum n-a văzut oaie așa că nu s-ar mira. Indianul ar insera-o-n Kamasutra, În pol position, chinezul ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
nu există cuvîntul căcat, există numai caca, substantiv În limbajul copiilor.) Am pus În cursive neomogenă fiindcă-mi plac italicele - aduse din Italia -, ele Însemnînd latinitate, adică una dintre caracteristicile profund nocive ale păturii. Care dăunează grav sănătății. Rezultă că rușii sînt latini. Astfel, deși el Însuși un mare gînditor și deja Împușcat de Fanny Kaplan, părintele uluitoarei revoluții ce-a trimis milioane de oameni spre o viață mai bună, aia cu verdeață, avea Încă privirea aceea umanist-sticloasă din ultima lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și americani, unde puteau să primească În cadru organizat chewing gum pe gratis , care cîștigaseră diverse olimpiade la ei acasă și drept recompensă li se oferise o excursie pe litoralul românesc. Ne-am Întîlnit, noi patru și vreo patruzeci de ruși nu prea Încîntați care Însă din clipa-n care-au auzit-o pe Mașa vorbindu-le pe limba lor și-au mai și aflat că s-a născut la Sankt Petersburg, au izbucnit În urale și-au pus pe lunga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
puteai lua orice, ca bou’, fiind lipsit de desfătarea pe care ți-o oferă șparleala, după care m-am trezit din nou, după vreo patru ore, la duș. Făcusem greșeala să cred că pot bea cot la cot cu olimpicii ruși și-acum unul mă ținea de subsuori, altul mă stropea cu dușul rece și al treilea Îmi căina iubita, tocmai de-ăsta te-ai găsit să te-ndrăgostești, nu vezi că nu ține la băutură nici cît un copil mic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
o mînă sigură -, În schimb voi scrie morala: give peace a chance. *James Cain, Asigurare pentru moarte, Editura Leda, Grupul Editorial Corint, 2006. CĂLĂREȚUL SÎNGEROS* Apărută În 1986 la o editură americană, cartea a fost Îngrijită (sau scrisă) de un rus emigrat pentru motivul că nevoia de eroi sexuali era destul de mare (ca și acum). De atunci, a fost tradusă În 23 de limbi (!) plus coreeană. În prefața ediției rusești, o doamnă Olga scrie cîteva adevăruri fundamentale pentru literatura universală: „E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ascunde o adevărată zeiță: p. Pe urmă se plictisește de N. și se duce la Z., care are 20 de orgasme pe zi și vrea un singur bărbat cu mai multe penisuri. Z. face dragoste cu 3, 4 și 5 ruși deodată cu mai multe penisuri, și din pagină țîșnește un tulburător aforism: sexul anal se bucură de Încă o influență pozitivă a iubirii, efect care Înlătură și constipația. Drama artistului se arată acum În toată amploarea ei: nu poate să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Și dumneavoastră dormeați dus, iar noi ne-am văzut de treabă... Zamfira întinse brațul peste porumbiște. - Zburau atât de jos avioanele nemțești, de mi-era teamă că au să-și încurce aripile în știuleți. Mitraliau porumbiștea, credeau că erau ascunși rușii acolo. Pe noi ne-au lăsat în pace, să ne vedem de treabă.... - Iar dintr-acolo, îl întrerupse Iliescu întinzînd brațul în direcția opusă, începuseră rușii cu brandurile. Noroc că n-au ajuns până aici. Au bătut ce-au bătut
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
că au să-și încurce aripile în știuleți. Mitraliau porumbiștea, credeau că erau ascunși rușii acolo. Pe noi ne-au lăsat în pace, să ne vedem de treabă.... - Iar dintr-acolo, îl întrerupse Iliescu întinzînd brațul în direcția opusă, începuseră rușii cu brandurile. Noroc că n-au ajuns până aici. Au bătut ce-au bătut cu brandurile, și apoi nu s-au mai auzit. Ori că i-au mitraliat avioanele de vânătoare - că erau vreo douăzeci - ori au schimbat direcția. Că
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
scuipând cu necaz. N-ar mai fi fost atâta măcel... Cu un gest scurt, Darie se aplecă și își apucă ranița. - Și acum, începu Zamfira ajutîndu-l să și-o salte în spate, cum o vrea Dumnezeu. Că dacă au schimbat rușii direcția, ne-au tăiat drumul, și trebuie să ne strecurăm tot prin spatele lor, până dăm de batalion. - N-avea grijă, îl întrerupse Iliescu, că ne strecurăm. Scăpăm noi și de data asta... Ieșiră într-o cărare largă, noduroasă, care
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
elev, spuse Zamfira apropiindu-se. Că dacă am umbla pe cărare, poate dă peste noi vreo patrulă rusească. O ținem tot pe-aici, prin porumb, până către miezul nopții, și numai după aceea, cu ajutorul lui Dumnezeu, ieșim în șosea în spatele rușilor, și ne luăm după ei până ce se luminează. După aceea ne înfundăm din nou în porumbiște, și ne odihnim. Iliescu se oprise la câțiva pași, pe stânga, și le făcu semn, ridicând brațul. - Să fim mai cu băgare de seamă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
porumbiște, avusesem impresia că ne întoarcem înapoi, ne îndreptăm spre pod, de unde scăpasem ca prin minune în viață cu o zi mai înainte. Înțelesesem că nu mai putem intra în sat dacă ipoteza lui Zamfira era justă, și anume că rușii schimbaseră direcția după atacul aviației germane. Grosul coloanei rusești părăsise șoseaua principală și se răsfirase prin satele din apropiere. Dar nu înțelegeam de ce trebuia să ne întoarcem înapoi spre pod. Evident, mă încredeam în simțul lor de orientare. Amândoi erau
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
din apropiere. Dar nu înțelegeam de ce trebuia să ne întoarcem înapoi spre pod. Evident, mă încredeam în simțul lor de orientare. Amândoi erau siguri că mergem în direcția cea bună. Zamfira mă avertizase că va trebui să ne strecurăm în spatele rușilor, dar în loc să ne ținem după ei, mi se părea că ne întoarcem acum înapoi... Îi mai așteptăm și pe ceilalți, sau o pornim înainte? întrebă după ce întoarse capul spre brazii crescuți la întîmplare printre stânci. Nu se vedea nici unul. - Eu
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Mă băieți, întrebă el târziu, voi știți bine că ăsta-i drumul? - Acesta-i, domnule elev, îl liniști Zamfira. Uitați-vă la stele. Am făcut doar un ocol ca să nu cădem în sat, dar încolo mergem bine. Ne ținem după ruși... Darie privi în treacăt cadranul fosforescent. - Acum e unu fără douăzeci și cinci de minute, spuse. Dacă dăm curând de șosea, și totul iese bine, putem mărșălui până aproape de patru. După aceea, spuneați, trebuie să ne ascundem iarăși în porumbiște. Dar dacă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]