19,069 matches
-
nu se poate solidariza din pricina faptului că rămîne mereu „dezbinată de corul păsăresc”. Aici poetul ne transpune În ciudata lume a păsărilor care nu se solidarizează. Multe știe și a văzut bunul Dumnezeu, numai o pasăre dezbinată nu. O și mărturisește, de altfel: „Nu te văita, păsărico, ci mai bine ai urca În văzduh să vezi ce fac altele (...) Colo pun bombe prin gări, colo se ciomăgesc la oase”. Noi, bibliofiliticii, nu știm de ce se ciomăgesc ele „la oase”, poate pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
3 iunie, am urmărit cu un supraomenesc efort spectacolul realizat de Teatrul Mihai Eminescu din Chișinău. Am căutat să nu mă enervez, urmînd sfatul șoptit al psihiatrului care-mi recomandă zoloft și patriotism, cu un pahar de apă Înainte de culcare. Mărturisesc că eram curios să aflu cum scrie Druță. Am aflat, spre deosebire de Fincher care și-a privat Sevenul de replici din piesa Casa mare, spre Întristarea spectatorului american. Ce este provocator În acest act dramatic, e că seamănă izbitor cu ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și gingășie de imigrant, rezultatul fiind acela că privitorul nu adoarme. Ba, dimpotrivă, aproape că participă, mai ales la scena antologică de la masă. Cei patru stau la masă, Încearcă să mănînce, broscuțele țestoase ale lui Lili merg printre farfurii, Faye mărturisește că vrea să plece În Papua, Noua Guinee, Vincent declamă un rol, Johnny se uită la Faye cu ochi dilatați de Îndrăgostit, Lili amenință că dacă maică-sa nu-ncetează să spună Papua, Noua Guinee, se va sinucide, la patefon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
lor mintale au bucurat populațiunea română, harnică și electorală. E-te, bă, ăștia era curajoșii! A rîs lumea ca la balamuc, că asta și era, mai ales cînd l-au auzit pe individul acela mai slab ca niciodată care-a mărturisit c-a fost „păzit de securiști În pijamale”. Distracție desăvîrșită. Au urmat reacțiile presei impetuoase precum micțiunea. Mai Întîi, la Uni Fan, unde s-au năpustit asupra microfonului cîțiva oameni subtili ca ciocîrliile, dintre care unul era și medic. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Își dădu seama că avusese un succes enorm și incredibil.” Așadar Gluck tace pînă cînd uită să vorbească. Nu e cazul lui Ullman. Nici al informatorilor, unul dintre ei luîndu-și inima sau ce și-a luat În dinți pentru a mărturisi că are 40 de ani de meserie și e curat În cuget, ca un porumbel. „Mi se spunea că se vrea numai adevărul faptic și mi s-a precizat mereu că măsuri Împotriva celor cu opinii neortodoxe nu se vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
zgomote ale dragostei noastre. Nu vreau să mă gîndesc la celelalte zgomote ale dragostei noastre. În finalul unei nuvele paralele, după aceeași scenă de amor cu trupuri, al lui puternic și tandru, al ei, superb, autoarea - aici e o damă - mărturisește că „era sublim” și intră sublim cu noi cu tot Într-un final surprinzător al cărui primă liniuță de dialog Îi aparține lui, care zice: „Tua, de acum femeia mea. Eu iubesc la tua. Je t’aime... Non lăsat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
spus că va face pîine, aproape personal, În Valea Jiului. În general, lumea a condamnat violențele, Încercînd să-și consolideze un firesc capital politic din capetele sparte. Adevărul e altul: dacă În iunie trecut minerii au plantat flori, cum ne-a mărturisit președintele, de data asta au venit pentru Festivalul George Enescu. În seara zilei de 22 septembrie au ascultat cu căștile plecate sonatele pentru pian preparat de John Cage, la Sala Radio. La sfîrșit au cîntat și ei. Domnul Iliescu, mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
atenția președintele Ku-Klux-Klanului Mare: „Oamenii care fac istoria țării cu palmele lor, cu lacrimile și sudoarea lor, ne-au trimis cîte-o pîine din Ardeal, cu panglica Tricoloră”. Patrioții mănîncă pîine goală, cu panglică. Și au vise ciudate. În decembrie ’89, mărturisește Vadim, „eram liberi, Înaripați”. Legenda spune că Vadim și Barbu erau atît de Înaripați Încît, pe 22 decembrie, au fost propulsați pe scări oarecum În jos de șuturile tipografilor de la Universul. Așa că Înariparea le-a produs o stare de zbor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ca și acum), cîte planuri de-a arunca o grenadă În capul celui mai cretin dintre pămînteni, am urît din adîncul sufletului anii ăia, cu toată ființa, cu fiecare por, celulă, ribozom, genă și fir de păr. Cum am mai mărturisit, am urît Greierul și furnica pentru că-i o mare porcărie, funerară și injustă, greierul fiind cît se poate de simpatic, cîntă și e vesel, iar furnica, o creatură scîrboasă și antipatică ce cară paie ca idioata și-l lasă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
una imperioasă: de-a ne da și nouă cheia reușitei. Și ne-o dau. S-a demonstrat clinic faptul că indivizii bogați devin subit Înțelepți. Unii tac grăitor, mulți scriu despre vise, sau vin În televizor, fac pase, alții au mărturisit că românii nu vor să muncească, și alte lucruri profunde pînă la rădăcina căpșunilor smulse de românii care nu vor să muncească. Despre domnul ȚÎnțăreanu nu știam decît că este miliardar și dă petreceri grandioase undeva pe un domeniu personal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Împrejmuiri, nici măcar o ulucă, nici măcar formală. Și azi mă mai Întreb uneori cum izbutesc să evite kitsch-ul, pentru că la oamenii cei mai obișnuiți te izbește eleganța interioarelor, bunul gust al decorațiunilor, lipsa artificialului și prețiozității, de unde toate astea, deoarece, mărturisesc chiar ei, fără urmă de complexe, de citit nu prea citesc, la teatru nu se-nghesuie, nici la concerte, preferă să privească cele 86 de canale prin cablu, să facă sport ori să meargă cu bicicleta, la ei sau aiurea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de acord, vrea să devină nicovală (citat din Goethe), fiind supersenzual precum martirii care găseau plăcere În suferință. Severin Îi povestește cum l-a bătut În copilărie o mătușă cu nuiaua și astfel i s-a trezit simțul pentru femeie, mărturisind că le adoră cruzimile. Zece pagini mai tîrziu, Wanda-l biciuiește și Îi place, pentru că el a trezit elemente periculoase În natura ei. Și cînd În sfîrșit, la p. 88, pieptul ei gol se mlădie și citeam cu sufletul la gură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
45, 2006. O VIAȚĂ TRIUNGHIULARĂ* Această carte este bazată pe povestea reală de dragoste dintre un sculptor real și două pictorițe reale, ale căror nume reale nu contează, așa că Îi voi diferenția prin numele personajelor din romanul autobiografic pe care mărturisesc că l-au scris Împreună pe trei voci, deși e detectabilă una singură, probabil a marocanului ce nu apare-n dramă, deși ar fi avut un motiv fiziologic tare pentru a fi prezent, și se numesc Ernest, Anne și Pauline
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
a salvat omenirea. Așa că, din această luptă a binelui cu răul (L’Expres), Învinge anorexica. La sfîrșitul volumului, CKZ 114 se Întîlnește pe o bancă din Paris cu EPJ 327 (care a iubit-o pe tot parcursul dramei) și-i mărturisește că va Învăța să cînte la violoncel. Aici ar trebui să vină Pablo Casals și să-i tragă una-n cap cu arcușu’. -------------------------------------------------------------* Amélie Nothomb, Acid Sulfuric, Polirom, 2007 ANEXE MIC CHESTIONAR 1. S-a schimbat ceva În bine (În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
de puțin ortodox. E membru fondator la "Rotary Club", e membru la "Calcutta Club", joacă tennis perfect, conduce automobilul, mănâncă pește și carne, invită europeni la el în casă și îi prezintă nevesti-si. Are să te încînte, sunt sigur. Trebuie să mărturisesc că surpriza mi-a fost tot atât de mare ca și a lui Lucien. Casa inginerului, în Bhowanipore, o cunoșteam, căci fusesem o dată acolo, cu mașina, să ridic niște planuri. Dar niciodată n-aș fi bănuit că în interiorul unei case bengaleze se
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
privi o clipă, figura i se descompuse de o frică aproape carnală, buza îi tremură și fugi pe coridor, fără să-mi spună un alt cuvânt. Intrai în cameră stânjenit. Mă hotărâi să-i spui inginerului toate acestea, să-i mărturisesc cit de încurcat sunt, să-i cer să mă învețe ceva. La câteva zile după aceea, când eu mă întorsesem de în birou și stăteam trântit pe pat, obosit, fără gânduri, Maitreyi a bătut la ușa mea. ― Vă rog să
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
când eu mă întorsesem de în birou și stăteam trântit pe pat, obosit, fără gânduri, Maitreyi a bătut la ușa mea. ― Vă rog să-mi spuneți când se întoarce tata, vorbi ea, rezemîndu-se intimidată de ușă. Sării în sus zăpăcit (mărturisesc că nu știam cum să mă port cu fata aceasta) și-i spusei tot ce știam, în mai multe cuvinte decât ar fi fost nevoie și fără să îndrăznesc s-o poftesc înlăuntru, să șadă. ― Mama m-a trimis să
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
dacă nu primesc scrisori de la oameni pe care nu-i văd? O privii fără să înțeleg. Rămase și ea, câteva clipe, gîndindu-se speriată la ceva și închizînd ochii. ― Mi s-a părut c-am făcut o greșeală de gramatică, își mărturisi ea turburarea. ― N-a fost nici o greșeală. ― Atunci de ce mă priveați așa? ― NU prea înțelegeam. Cum să vă scris oameni necunoscuți? ― Nu se poate, nu e așa? Și tata spune aceiași lucru. Tata spune că sunteți foarte inteligent, e adevărat
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
parcă ar fi fost indian... Își aduse aminte de terasă și mă pofti. Urcarăm amîn-doi scările, eu puțin intimidat, pentru că trebuia să trec prin fața odăiei femeilor, ea încercînd să vorbească tare, ca să o audă maică-sa și ― cum mi-a mărturisit în urmă ― să știe că "mă distrează". (Gazda mea nu dormise câteva nopți gîndindu-se cât de greu îmi va fi mie fără "distracții": fără muzică, fără prieteni, fără patefon.) Când ajunsei sus, mă cuprinse deodată o nemărginită bucurie. Niciodată n-
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
voie prin toate odăile. Noi nu suntem ortodocși și nu avem gineceu. Dacă ai nevoie de ceva, te rog spune-i soției mele sau Maitreyiei. Cred că sunteți destul de buni prieteni... Întâmplările acestei zile mă ispiteau să spun "da". Îi mărturisii totuși dificultățile mele. ― Orice fată indiană se poartă așa cu un strein... Începu apoi să-mi povestească. O dată, trebuind să ia ceaiul la legația italiană, consulul a voit să ajute pe Maitreyi să traverseze o curte interioară ― căci ploua și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
repet, găsi ea metoda cea mai bună. Am început atunci o serie de conversații foarte ciudate, pentru că Maitreyi mă întreba mereu dacă îi traduc exact cele ce spuneam întîi în franțuzește. ― Eu aș spune ceva și aș traduce altceva, îmi mărturisi. După cîeva lecții nu mai mă privea, ci se juca cu creionul pe caiet în timp ce îi vorbeam. Scria de zeci de ori: Robi Thakkur, Robi Thakkur. apoi se iscălea, desena o floare, caligrafia "Calcutta", "Îmi pare rău", "De ce?", sau improviza
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
dimineață și înainte de a pleca la birou, Maitreyi mă întrebă în treacăt ce-am făcut cu floarea. ― Am presat-o, minții eu, ca s-o fac să bănuiască cine știe ce idilă incipientă în sufletul meu. ― Eu am pierdut-o pe scară, mărturisi întristată. M-am gândit toată ziua la această scenă și-mi imaginam o serie de întîmplări cu desăvârșire absurde. Când m-am întors de la birou, m-am privit în oglindă și, pentru întîia oară în viața mea, mă voiam mai
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Delhi, unde era, profesor secundar, ca să ocupe un post de lector în Government Commercial School. Pare să aibă treizeci de ani, e scund și slab, și locuiește într-o cameră vecină cu a mea. Ne-am împrietenit foarte repede. Îmi mărturisește că a venit să se însoare. El nu vrea, dar d-l Sen vrea. Presimte nu știu ce rău și se teme. E un băiat bun, care vorbește englezește închizînd ochii. Râde mult." "Ceremonia mariajului lui Mantu, începută acum patru zile, s-
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
părți ale Indiei, ca învățăcelul să acorde prima nox lui guru (Mantu îmi spune mereu că inginerul nu e numai văr, ci și guru). Am fost peste tot, am văzut toate amănuntele totdeauna în frunte, în costum indian de mătase (mărturisesc că mă prinde foarte bine, iar apariția mea sinceră, spontană, silindu-mă să vorbesc tot timpul bengaleza, mi-a creat o mare popularitate). Recunosc că "societatea" indiană mă încîntă, prietenii indieni sunt nestemați. Câteodată sunt îndrăgostit ciudat, în sensul divin
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
moral, deși demonul meu mă ispitește contrariul. (Notă. Jurnalul e mai întotdeauna un prost psiholog, după cum această povestire va confirma. De aceea extrag notele de față; ca să-mi dau încă o dată seama cât de absurd pluteam în închipuire.)" "Mantu a mărturisit astăzi femeilor ceea ce îi spusesem eu: că nu mă însor și că nu mă voi însura niciodată. Maitreyi e acum mânioasă și disprețuitoare; nu mai vine la lecții, nu mai mă caută când mă întorc de la lucru ca să stăm de
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]