177,866 matches
-
interioarele încăperilor, veșmintele, fastul ceremoniilor, lucrurile dragi, drăgălașe, fermecătoare, gingașe dar și lucrurile dezolante, nesuferite, întristătoare, dezamăgitoare, vulgare, asociate cu evenimente din viața proprie și a celor de la Curte, creează o imagine interesantă a lumii japoneze a timpului. Pentru frumusețea textului, exemplificăm câteva fragmente. Lucruri drăgălașe: Un prunc de vreo doi anișori, umblând în patru labe, zărește deodată un fleac căzut pe jos și se întinde să-l ridice cu degețelele ca să-l arate oamenilor mari. O fetiță tunsă scurt ca
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
venit în taină. Primești un bărbat peste noapte și el sforăie. Poftim!... Lucruri de rușine: S-a îmbătat ibovnicul și uite cum îți spune întruna același lucru. În fața unui om învățat, un necioplit pomenește în gura mare numele înțelepților... În textul jurnalului sunt intercalate încercări și realizări poetice de genul celor cu formă fixă, tanka. Poeziile ei sunt incluse în diferite antologii: Gheața pe apă E subțire ca spuma Și prima rază de soare O va topi. * Din mila Zeiței Ce-
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
Lenclos să-și exprime gândurile, într-un registru moralist pedagogic, în Epistole adresate marchizului de Sevigné, îndrăgostit de mademoiselle Ninon ce avea doar cincizeci și șapte de ani. Epistolele au fost adunate și publicate în 1720. Circulau deja fragmente din textele ei: Dacă Dumnezeu apare des femeilor este că ține să facă parte dintr-un mister pe care vrea să-l redea oamenilor... Care e rolul femeii? Farmecul figurii, grațiile persoanei. Numai femeile le posedă în gradul suprem și prin aceste
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
și cu care a intrat în concurență. Dezamăgită, a plecat pentru a doua oară la Mânăstirea Chaillot. Apropiatul suveranului, Colbert, a readus-o pe Louise la Curte. A dus însă o viață retrasă, refugiindu-se în lectură, cu preferință pentru texte filosofice. Louise nu concepea să se despartă de idolul ei. Firavă și tensionată, Louise s-a îmbolnăvit și a făcut o criză religioasă. A scris în jur de 300 de pagini, un text este intitulat Rugăciuni și reflecții asupra îndurării
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
refugiindu-se în lectură, cu preferință pentru texte filosofice. Louise nu concepea să se despartă de idolul ei. Firavă și tensionată, Louise s-a îmbolnăvit și a făcut o criză religioasă. A scris în jur de 300 de pagini, un text este intitulat Rugăciuni și reflecții asupra îndurării divine. S-a rugat la Dumnezeu pentru iertare, a promis că-L va sluji și, în 1671, s-a refugiat în Mânăstirea Dames de la Visitation din Chaillot de unde l-a anunțat pe rege
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
maniere, cu perfecționarea exprimării, erau inițiate în arta dramatică, erau solicitate să interpreteze diferite roluri în piesele dramaturgului Racine și în regia lui, teatrul fiind un mijloc important de instruire și educație. L-a rugat pe celebrul dramaturg să scrie texte morale și istorice pentru elevele institutului. În programul de instruire a tinerelor se aflau și orele de religie susținute de călugărițe, orele de literatură, morală, de îndeletniciri casnice. Prin centrul educativ de la Saint Cyr s-au pus bazele tradiției de
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
de reflecție. A scris de timpuriu, dar nu a avut încredere în condeiul ei, fapt de care a profitat primul ei soț, Gauthier Villars, ce semna sub pseudonimul Willy romane de dragoste siropoase gustate de public și care, umblând în textele ei, a semnat primele romane: Claudine la școală, Claudine la Paris, Claudine căsătorită (1901-1902), devenite bestseller-uri. Criticii au descoperit după un timp impostura lui Willy. Mai târziu, scriitoarea le va integra în ciclul Claudine. Colette a avut reputația unei
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
ei, după care Mao s-a recăsătorit, a patra oară, cu Jiang Qing. Ambițioasa revoluționară Jiang Qing a fost încadrată ca secretară particulară a lui Mao și ca bibliotecară a Biroului de Arhivă, calitate în care îi copia liderului comunist textele politice, îi admira poeziile create. La 3 mai 1940, Mao a devenit tatăl unei fetițe cu numele Li Na. Neglijată de liderul extrem de ocupat, Jiang se consola cu alți bărbați. Și Mao era interesat de alte femei, printre care scriitoarea
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
sfătuit pe amantul acesteia, Klinias, să renunțe la relațiile cu ea pentru a ajunge, prin cunoaștere, la fericirea supremă. Ca să-l descurajeze pe filosof, Chelidonion (rândunica) îi promite lui Drosis că-l va compromite pe filosof, lipind un afiș cu textul Aristaneitos îl strică pe Klinias, aluzie la sodomie. Myrtale (mirt = o plantă aromată, afrodisiacă) își părăsește un amant de la care primește cadouri modeste pentru altul bogat și generos iar dialogul este o comparație între cei doi clienți. Kochlis (scoica), Krokale
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
apărută în Marea Britanie în anul 2005 și în limba română în anul 2006, este jurnalul unei call girl privitor la experiențele de viață libertină, înscrise în registrul prostituției de lux. În foileton a apărut anterior pe internet, pe un blog, textul semnat cu pseudonim Belle de Jour. Atât blogul cât și cartea au declanșat aprinse dispute în jurul identificării autoarei și insistente anchete pentru a descoperi cine se ascunde în spatele pseudonimului. S-au creat nemulțumiri legate de numele vehiculate în text și
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
blog, textul semnat cu pseudonim Belle de Jour. Atât blogul cât și cartea au declanșat aprinse dispute în jurul identificării autoarei și insistente anchete pentru a descoperi cine se ascunde în spatele pseudonimului. S-au creat nemulțumiri legate de numele vehiculate în text și unii cititori s-au scandalizat din cauza vulgarității faptelor relatate. Nu se știe precis ce este real și ce este fictiv în povestirile relatate cu luciditate, ironie, autoironie și umor. Parte a jurnalului include comentarii despre sex și despre sexualitate
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
Leș institutions de contrôle des intellectuels par leș partis communistes et leurs transformations après 1989: le cas des écoles de părți (1998), elaborată sub conducerea lui Pierre Bourdieu. În prima sa carte, Ibrăileanu. Românul criticului (1981; Premiul Uniunii Scriitorilor), pe lângă textele reproduse din opera autorului avut în vedere, conform cu exigențele colecției în care a apărut volumul, G. își organizează comentariile pe marginea lor pornind de la o sugestie din Roland Barthes și concepând relația criticului cu opera literară că pe o relație
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287235_a_288564]
-
dintre Emil Codrescu și Adela din românul lui G. Ibrăileanu. Remarcabile în acest exercițiu critic de ucenicie sunt deocamdată aplicațiile personale ale unei vizibile înrâuriri din partea „noii critici” franceze și, pe de altă parte, o reală capacitate a adecvării la texte a interpretării. Dacă influență conduce inevitabil la o anumită îngustare a unghiului de recepție și a comentariului analitic, calitatea adecvării deschide perspectiva unei tot atât de pertinente opere de cronicar literar. O parte din recolta diligentei de a „citi” cărțile la zi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287235_a_288564]
-
-le și modificându-le) în românește după 1989, în vederea tipăririi lor și în țară. Se întoarce în România la 30 decembrie 1989, însoțind un camion cu ajutoare umanitare. Din 1990 este o prezență viguroasă în presa românească (articole, eseuri, interviuri, texte memorialistice, intervenții polemice, fragmente de roman etc.). Îi sunt editate (sau reeditate) aproape toate cărțile, precum și file de jurnal sau alte texte vechi, inedite. Face traduceri (din Alexandre Kojève, Maurice Blanchot, Jacques Derrida). Redobândește cetățenia română și, cu toate că își păstrează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
însoțind un camion cu ajutoare umanitare. Din 1990 este o prezență viguroasă în presa românească (articole, eseuri, interviuri, texte memorialistice, intervenții polemice, fragmente de roman etc.). Îi sunt editate (sau reeditate) aproape toate cărțile, precum și file de jurnal sau alte texte vechi, inedite. Face traduceri (din Alexandre Kojève, Maurice Blanchot, Jacques Derrida). Redobândește cetățenia română și, cu toate că își păstrează domiciliul stabil în Franța, periodic vine, pentru intervale de timp destul de lungi, acasă. Nu mai poate fi perceput ca exilat, ci ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
au făcut-o romanticii și suprarealiștii. Pentru scriitorul oniric visul nu înseamnă un simplu rezervor de imagini. Nu incoerența libertară e preluată de la vis, ci anumite legi sau reguli de structurare. Acum se repudiază dicteul automat și se preconizează producerea textului în deplină luciditate. Respingând formula literară suprarealistă, onirismul românesc din anii ’60 își descoperă afinitățile cu suprarealismul pictural (De Chirico, Magritte, Dalí, Victor Brauner) și cultivă stranietatea subiectului, asociată cu perfecțiunea tehnică. Atașat încă de la început, în pofida declarațiilor teoretice, recursului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
de textualism. Culegerea Exerciții conține proze scurte, descifrabile ca mici alegorii difuze, dar pregnante, ordonate după un scenariu biografic ilustrând vârstele omului. Ultimele trei piese pot fi citite ca pledoarii pro domo, manifeste (alegorice) în favoarea asumării riscurilor experimentului artistic novator. Texte asemănătoare, onirice, cu miză metafizică, grupate în mici cicluri, vor fi adunate în Frig (1967). Aici naratorul, confruntat cu o lume desacralizată, în care existența e apăsătoare și absurdă (titlul trimite la frigul existențial, iar în unele pagini se vădește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
combinatorie, e de vârtej încremenit. De fapt, totul devine o parodie serioasă a Noului Roman, utilizând nuclee tematice, motive recurente și obsesii ale eului auctorial depistabile în opera scriitorului. Lectura adecvată ar fi de tip poetic, deoarece segmentele componente ale textului interacționează generând metafore prozastice. Capodopera romancierului Ț. e, probabil, Nunțile necesare (1992; Premiul Academiei Române), o rescriere în cheie postmodernă a unui mit fundamental al culturii românești: Miorița, cu referire intertextuală și la Ritmuri pentru nunțile necesare, poemul lui Ion Barbu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
relații erotice vinovate ș.a. -, mitul e revitalizat pe coordonatele actualității. Secvența finală, memorabilă, reprezintă o nuntire cosmică tulburătoare, construită în registrul carnavalescului tragic și al onirismului alegoric, replică la alegoria morții din finalul baladei folclorice. Cuvântul nisiparniță (1994), carte bilingvă (textul începe în limba română, treptat apar tot mai frecvent ample secvențe în franceză, astfel încât spre sfârșit curge exclusiv în limba franceză), este jurnalul textualist și autoreferențial al migrării lingvistice a lui Ț. În Roman de citit în tren (1993), propria
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
sablier, tr. parțială Alain Paruit, Paris, 1984; ed. (Cuvântul nisiparniță), pref. Adrian Marino, București, 1994; Roman de gare, Paris, 1985; ed. (Roman de citit în tren), Iași, 1993; Pigeon vole, Paris, 1989; ed. (Porumbelul zboară!....), București, 1997; Înscenare și alte texte, postfață Nicolae Oprea, Pitești, 1992; Reîntoarcerea fiului la sânul mamei rătăcite, Iași, 1993; Un român la Paris, Cluj-Napoca, 1993; ed. București, 1997; Hotel Europa, București, 1996; ed. (Hôtel Europa), tr. Alain Paruit, Paris, 1996; Momentul oniric (în colaborare cu Leonid
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
Oster, „Tiens, tu travailles? J’écris «Pigeon vole»”, „La Quinzaine littéraire”, 1989, 541; Dialog Nicolae Breban - Dumitru Tsepeneag, întrerupt de Ioan Buduca și Ioan Groșan, CNT, 1990, 3; Traian T. Coșovei, „Quinze poètes roumains”, CNT, 1990, 36-37; Eugen Simion, Organizarea textului epic, RL, 1991, 20; Adrian Marino, Aventura limbajului, JL, 1991, 15-16; Ruxandra Cesereanu, Țepeneag, onirologul, CNP, 1991, 29; Convorbiri: Eugen Simion - D. Țepeneag, CC, 1991, 6-7; Florin Manolescu, Pamfile și broasca țestoasă, LCF, 1991, 23; Nicolae Bârna, Pamfile și broasca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
urmarea, F, 1993, 2; Florin Manolescu, La o reeditare, LCF, 1993, 10; Dan Cristea, Realism fantastic, LCF, 1993, 24; Constantin Cubleșan, „Nunțile necesare”, ST, 1993, 7; Florin Sicoie, Un joc strălucit de-a „normalitatea”, CNT, 1993, 40; Octavian Soviany, Miracolul textului, CNT, 1993, 40; Ioana Pârvulescu, Misterele Parisului și misterele Bucureștiului, RL, 1993, 42; Andreea Deciu, Scenariul și regia, RL, 1993, 47; Simion, Mercuțio, 309-311; Spiridon, Cuprinderi, 137-141; Eugen Simion, Exhibiționist și sartrian, L, 1994, 6; Octavian Soviany, Onirici și optzeciști
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
vest, I, 203-219; Micu, Scurtă ist., III, 354-358; Laurențiu Hanganu, Viața ca eșec, LCF, 1996, 13; Ioan Petru Culianu, Onirism și hipnagogie, CC, 1996, 4-5; Eugen Simion, Personajele reale în căutarea autorului oniric, L, 1996, 31; Octavian Soviany, Europa ca text, CNT, 1996, 36; Bertrand Leclair, La Ruée vers l’Ouest, „Les Inrockuptibles”, 1996, 2 octombrie; Edgar Reichmann, Un Hôtel sans étoiles, „Le Monde”, 1996, 4 octombrie; Claudiu Groza, Pribeag prin Europa, APF, 1996, 10; Ion Vartic, „L’Extrême-contemporain” și romanul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
Regizorul și Marele Dresor, F, 2002, 9; Mircea Iorgulescu, România dream, „22”, 2002, 654; Nicolae Oprea, Proza onirică, „Ziua literară”, 2002, 4 noiembrie; Marian Victor Buciu, „Maramureș”, sfârșit de trilogie, VR, 2002, 10-11; Negrici, Lit. rom., 219-220; Laura Pavel, Între text și imagine-spirala lumii ficționale, APF, 2003, 5; Manolescu, Enciclopedia, 680-686; Ovidiu Morar, Avatarurile suprarealismului românesc, București, 2003, 270-284, 312-319. N. Br.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290151_a_291480]
-
, publicație apărută la București în 1977, ca supliment al „Almanahului literar”, redactor fiind Mircea Micu. Versuri publică A. I. Zăinescu, Dan Mutașcu, Tiberiu Utan, Nicolae Nasta, Rusalin Mureșanu, un text inedit aparținându-i lui Simion Stolnicu. Secțiunea de proză este acoperită de Fănuș Neagu (Covorul violet), Leonida Teodorescu, Mircea Sântimbreanu, Emil Manu, Gh. Pituț, Adrian Rogoz ș.a. Nichita Stănescu și Gheorghe Tomozei propun o interesantă Carte de citire, carte de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285282_a_286611]